เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
ผมกับไอ้มิคมาถึงที่หน้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งใหญ่มากกว่าที่ผมเคยเห็นมาทั้งชีวิต ไอ้มิคอธิบายให้ผมฟังระหว่างที่นั่งรถมาว่างานของคืนนี้เป็นงานปาร์ตี้วันเกิดลูกค้าของไอ้มิค ซึ่งเขาก็จ้างมันให้มาเป็นเด็กเอ็นท์คอยนั่งดื่มและช่วยเอ็นเตอร์เทนนู่นนี่ให้ แต่ลูกค้ามันก็บอกว่าให้พาเพื่อนมาด้วยได้จะจ่ายพิเศษให้ ซึ่งจังหวะมันก็ดันมาลงตัวที่ผมพอดิบพอดี
“สวัสดีครับ” ลูกค้าหนุ่มวัยกลางคนเอ่ยทักเมื่อผมกับไอ้มิคเดินเข้าไปด้านใน
“สวัสดีครับเฮีย ผมพาเพื่อนมาด้วยหนึ่งคนนะครับ” ไอ้มิคเอ่ยบอกก่อนจะเดินเข้าไปกอดเอวเฮียคนนั้น
ผมก็ได้แต่ยืนยิ้มหวานเพราะไม่รู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง
“มึงเดินตามกูมาละกัน” ไอ้มิคหันมากระซิบบอกผมก่อนจะเดินคลอเคลียไปกับลูกค้าของมัน เพื่อตรงไปยังห้องนั่งเล่นที่ใช้จัดงานปาร์ตี้วันเกิด
เสียงเพลงดังโพล่งออกมาทันทีที่ประตูห้องเปิดออก แสงสีและผู้คนที่กำลังสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานปรากฏบนสายตาของผม ผมเดินตามเข้าไปแล้วพยายามจะตามให้ทันไอ้มิคที่เดินไปนั่งลงบนโซฟาด้านในสุด
“มึงนั่งตรงนี้” ไอ้มิคจัดแจงให้ผมนั่งทางด้านซ้ายของเฮียส่วนมันนั่งทางฝั่งขวา
“ชื่ออะไรนะเรา” เฮียหันมาถามผม
“ชื่อเอิร์ธครับ”
“งานแรกสินะ ถึงได้ดูเขินๆ แบบนี้” เฮียกระซิบถามที่ข้างใบหูของผม ลมที่กระทบบริเวณใบหูเรียกให้ผมต้องขนลุกซู่และรู้สึกเขินหน่อยๆ
“คะ...ครับ” ผมพยักหน้ารับเบาๆ
“นอกจากจะเป็นงานแรก เอิร์ธก็ยังซิงอยู่ด้วยนะเฮีย เผื่อเฮียจะสนใจ” ไอ้มิคบอกกับเฮียแบบนั้นทำเอาผมตกใจอยู่เหมือนกัน แม้จะทำใจมาบ้างว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะไวขนาดนี้
ไอ้เฮียมันเอามือของมันขึ้นวางแปะบนหน้าขาของผมทันทีก่อนจะลูบไล้ขึ้นลงจนมันเข้าใกล้ส่วนนั้นของผมขึ้นมาทุกที ขนแขนผมลุกซู่เพราะรู้สึกไม่ชินกับสัมผัสแบบนี้แต่ก็ใจสู้เพราะไอ้มิคมันส่งสายตาเป็นสัญญาณให้ผมอดทนกัดฟันเอาไว้เพราะอีกเดี๋ยวก็จะได้เงินก้อนโตแล้ว
“ใจร้อนจังเลยครับเฮีย” ผมบอกพลางเอามือตัวเองหยุดมือหนาของอีกฝ่ายเอาไว้
“นิดๆ หน่อยๆ น่า”
“แหมเฮีย น้องยังสดยังใหม่ขนาดนี้ ต้องมีค่าขนมงามๆ ให้น้องเขานะครับ” ไอ้มิคเข้ามานัวเนียก่อนจะกระซิบบอกเฮีย ผมได้ยินแบบนั้นก็ใจชื้นเล็กน้อยเพราะกลัวว่าจะต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวฟรี
“หนูมิคเห็นเฮียเป็นคนยังไงเนี่ย มาๆ เอาเลขบัญชีน้องเอิร์ธมาเลยเฮียโอนให้ค่าขนมก่อนละกัน ไหนๆ ก็อุตส่าห์มาเป็นเพื่อนน้องมิคละ”
เอาล่ะ... ผมรีบเปิดคิวอาร์โค้ดให้แสกนทันที
“ขอบคุณมากนะครับเฮีย” ผมรีบยกมือขึ้นกราบงามๆ ที่หน้าอกเฮียหลังจากเห็นยอดเงินหนึ่งหมื่นบาทโอนเข้าบัญชีผม มือหนาของเฮียยกขึ้นโอบไหล่ผมแล้วลูบไปมาเบาๆ ก่อนจะรับรู้ได้ถึงสัมผัสบริเวณศีรษะที่เฮียกำลังกดจูบลงมาบนหัวของผมแล้วสูดหายใจเข้าไปแรงมาก
อันนี้คือเฮียแอบจุ๊บหัวผมเหรอ? ดีนะที่สระผมก่อนออกมา
“งั้นเดี๋ยวมิคขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะครับเฮีย”
“อื้ม อย่าไปนานนะ เดี๋ยวเฮียคิดถึง”
“ค้าบบบบ” ไอ้มิคตอบเสียงอ้อนก่อนจะหอมแก้มเฮียไปฟอดใหญ่
นี่ผมคงต้องเรียนรู้จากไอ้มิคให้เยอะๆ ซะแล้ว...
พอไอ้มิคลุกออกจากโซฟาไปเข้าห้องน้ำผมก็รู้สึกได้ทันทีถึงความคุกคามจากไอ้เฮียหน้าม่อที่นั่งอยู่ข้างๆ มือไม้ของมันเริ่มรุกล้ำมาตามลำตัวของผม ทีแรกก็ขนลุกเพราะไม่ค่อยจะคุ้นเคยแต่พอนึกถึงจำนวนเงินที่ได้มาแล้วเมื่อครู่ก็จำต้องยอมแข็งใจอดทนต่อไป
“ไม่ต้องกลัวน้า เฮียไม่ทำอะไรหนูหรอก”
ฟอดดดด~!
ไม่ทำเหี้ยไรล่ะ หอมแก้มกูฟอดใหญ่เลย...
“หนูตัวหอมจัง”
“ขอบคุณครับ” ผมตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ยังซิงเหรอ” เฮียถามผมด้วยน้ำเสียงและสายตาที่ดูหื่นกระหาย
“คะ...ครับ”
“เฮียจ่ายให้เพิ่มเอามั้ย แลกกับเฮียขอนอนกับหนู” มือหนาของมันลูบขึ้นมายังต้นขาของผมจนเกือบจะถึงตรงนั้น ผมรู้สึกเสียววูบขึ้นมาทันที
“เอ่อ...”
“ไม่ต้องคิดมากหรอก เฮียให้สามหมื่น พอมั้ย”
“เอิร์ธขอห้าได้มั้ยเฮีย” ผมลองแกล้งขอเพิ่มดู จะเสียซิงทั้งทีก็ขอเพิ่มราคาสักนิดเพราะเคยได้ยินไอ้มิคเล่าให้ฟังว่าบางคนได้เป็นแสนถ้ารับงานแบบมีเซ็กซ์กับลูกค้าด้วย
“ถ้าหนูขอเฮียก็จัดให้ เอาบัญชีมา เฮียจะโอนให้ตอนนี้เลย”
“นี่ครับ” ผมรีบจัดแจงเปิดคิวอาร์โค้ดทันที เงินมากองตรงหน้าต้องรีบเสียหน่อยจะมัวอ้อยอิ่งอยู่ไม่ได้
“เรียบร้อย”
“ขอบคุณครับ” ผมยกมือไหว้แล้วยิ้มหวานก่อนจะกอดรอบเอวเฮียไปทีหนึ่ง
“ไปคุยกันต่อในห้องเฮียดีกว่าเนอะ”
พอมันพูดจบก็รีบลุกขึ้นแล้วดึงผมให้ยืนตาม ก่อนจะพาออกจากห้องนั้นไปยังอีกห้องหนึ่งที่เส้นทางเดินค่อนข้างจะคดเคี้ยวพอสมควรแถมยังมืดอีกต่างหาก ไม่คิดจะเปิดไฟหน่อยหรือไง จนผมอดคิดไม่ได้ว่ามันเคยเดินหลงในบ้านมันเองบ้างมั้ยเนี่ย ทำไมถึงได้สร้างบ้านที่ทำให้ใช้ชีวิตลำบากขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้
หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเฮียพาเดินมาจนสุดทางแล้วเห็นว่ามีประตูห้องอยู่ตรงนั้น แสงไฟสีแดงสลัวทำเอาผมรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกพาไปห้องเชือดยังไงก็ไม่รู้
แต่เอาวะ! มาถึงขนาดนี้แล้ว เงินก็รับมาแล้วแถมเยอะเสียด้วย ยังไงก็ต้องลุยต่อ
ตายเป็นตายจะถอยไม่ได้ละตอนนี้!!