เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
พอพวกผมกินข้าวกับปาท่องโก๋ที่ซื้อมาจนอิ่มก็ยังพอมีเวลาให้ได้นั่งดูหนังกันจนจบไปหนึ่งเรื่อง ก็ได้เวลาที่จะออกไปร้านเจ๊เปรี้ยวพอดี ตอนแรกผมก็แอบบ่นนิดหน่อยเพราะรู้สึกขี้เกียจแต่ก็เอาวะเพราะถ้าไม่ทำงานก็ไม่มีเงินอะเนอะ
“หวัดดีครับเจ๊” ผมยกมือไหว้เจ๊เปรี้ยวหลังจากที่เดินเข้ามาภายในร้าน
“เออ ไหว้พระเถอะ”
“ไหว้ชีแทนได้มั้ยเจ๊” ไอ้มิคกวนตีนกลับไปก็เลยเกือบโดนตีนของเจ๊เปรี้ยวเข้าจริงๆ
“ไหว้ตีนกูมั้ยล่ะ”
ผมได้แต่หัวเราะก่อนจะเดินเข้าไปยังห้องพักโดยมีไอ้มิคเดินตามหลังมา พวกผมเดินเข้ามานั่งที่มุมเดิมซึ่งเป็นโต๊ะประจำแล้วเริ่มเช็กหน้าผมของตัวเองในขณะที่คนอื่นก็กำลังแต่งตัวอยู่เหมือนกัน
เอาจริงๆ งานบาร์โฮสต์ที่หลายคนมองว่าทำงานง่ายในความเป็นจริงก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะในวงการนี้การแข่งขันสูงมากเนื่องจากได้ค่าตอบแทนที่สูงเมื่อเทียบกับระยะเวลาทำงานกับงานอื่นๆ
“เดี๋ยวมานะ ไปห้องน้ำก่อน” ผมบอกก่อนจะรีบลุกเดินออกไปเพราะไอ้ที่กินไปเมื่อตอนเที่ยงเหมือนมันจะกำลังออกฤทธิ์ดันของเก่าให้ออกมา
ผมกำมือถือของตัวเองแล้วเดินไปยังห้องน้ำทันที ระหว่างนั้นก็มีเสียงไลน์แจ้งเตือนดังขึ้น ผมก็เลยหยิบมือถือขึ้นมาตอบสักหน่อยจึงไม่ทันได้ระวังเดินชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่หน้าทางเข้าห้องน้ำ
“เชี่ย!” อีกฝ่ายร้องขึ้น
“ขอโทษครับ” ผมบอกก่อนจะก้มหัวให้เล็กน้อย
“ไม่เป็นไรครับ”
“...” ผมนิ่งไม่ตอบอะไรเพราะสายตามันดันโฟกัสใบหน้าเจ้าของเสียงที่ค่อนข้างเข้าตาผมมากทีเดียว
ดูเหมือนจะเด็กกว่าผมแต่ก็คงไม่มากเท่าไหร่...
“พี่เอิร์ธใช่มั้ยครับ” อีกฝ่ายเอ่ยถามผม
“ชะ...ใช่ครับ”
“ไม่เจ็บใช่มั้ยครับ”
“ไม่เป็นไรครับ ขอโทษทีครับ ผมไม่ทันได้มอง”
“ครับ” ฝ่ายนั้นตอบแล้วเดินออกไป
ผมหันมองตามเล็กน้อยเพราะรู้สึกคุ้นหน้าก่อนจะรีบเดินเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวให้เสร็จเรียบร้อยเพราะอีกเดี๋ยวถ้าร้านเปิดจะไม่ได้มีเวลาเข้าเอา
หลังจากร้านเปิดปุ๊บก็เป็นดังที่ผมคิดเอาไว้ ลูกค้าทยอยเข้ามากันจนเต็มร้านจนผมเองก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมวันนี้มีลูกค้าเยอะมากกว่าปกติ
“มีลูกค้ามาถามหาอะ” ไอ้มิคเดินมากระซิบข้างหูผมในระหว่างที่ผมกำลังยืนอยู่หน้าเคาท์เตอร์บาร์ ผมก็เลยหันไปเช็กหน้าผมกับเงาสะท้อนในกระจกตรงเสาที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะเดินตามไอ้มิคไปที่โต๊ะของลูกค้า
“สวัสดีครับ” ผมยกมือขึ้นไหว้
“อ้าวว! นี่ไงคะ น้องเอิร์ธ หนึ่งในตัวท็อปของร้านเราค่ะ” เจ๊เปรี้ยวแนะนำด้วยน้ำเสียงแจ่มใสตามเคย แขกคนนั้นหันมองผมด้วยแววตาสนใจอยู่ไม่น้อย
“ผมเอาคนนี้แหละครับ” ลูกค้าหันไปบอกกับเจ๊เปรี้ยวก่อนจะหันมามองหน้าผม ผมก็เลยพยักหน้ารับพร้อมมอบรอยยิ้มหวานพิฆาตใจแบบที่ผมมักจะทำกับลูกค้าคนอื่นๆ
ไอ้มิคขยับเข้ามาใกล้แล้วกระซิบที่ข้างหูผม “ได้กันแล้วมาเล่าให้กูฟังด้วยนะว่าของเขาดีมั้ยสงสัยจะขาวน่าดู”
“เออ!” ผมตอบกลับพลางส่งสายตาดุก่อนที่ไอ้มิคจะเดินออกไป
ผมเองก็สนใจลูกค้าคนนี้อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน...
เพราะอะไรน่ะเหรอ?
ก็เพราะว่าแขกคนนี้เนี่ยนะหน้าตาดีมาก หล่อ ขาว หุ่นดี ดูสูงเพราะแขนขายาว ริมฝีปากอมชมพู แถมยังดูไม่แก่มากด้วยซ้ำ อายุน่าจะไม่เกิน 25 การได้เจอลูกค้าแบบนี้ผมถือว่าเป็นกำไรชีวิต แม้ว่าตอนดูแลผมจะไม่อาจเรียกลูกค้าว่าลุงได้แบบคนก่อนๆ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะอย่างน้อยก็ยังอายุมากกว่าผมอยู่ดี การได้เอากับคนหนุ่มหล่อหุ่นแซ่บก็เหมือนได้เติมเต็มพลังชีวิตนั่นแหละ
“หล่อจังครับ” ผมเอ่ยบอกเมื่อลงไปนั่งข้างๆ
“ขอบคุณครับ”
“พี่ชื่ออะไรเหรอครับ”
“อาชาครับ” เสียงนุ่มเอ่ยบอกผม
“หื้ม?”
“ทำไมครับน้องเอิร์ธ”
“ชื่อแปลกดีครับ ไม่เคยได้ยิน”
“แม่พี่อยากให้พี่แข็งแกร่งดั่งอาชาก็เลยตั้งชื่อนี้ให้” คนตัวสูงเอ่ยพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้พลางโอบเอวผมหลวมๆ
“อยากรู้จังว่าจะแข็งแกร่งขนาดไหน” ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงยั่วยวน
“แล้วหนูอยากลองมั้ยล่ะ”
“อย่าเพิ่งรีบเลยฮะ พี่อาชานั่งพักให้สบายใจ ดื่มอะไรเย็นๆ ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูดูแลเอง” ผมเอ่ยบอกแล้วกวักมือเรียกพนักงานเสิร์ฟให้เดินมาใกล้แล้วเอาเมนูให้พี่อาชาเลือก
“หนูเลือกให้พี่หน่อย เอาแก้วที่เด็ดที่สุดของร้านนี้เลยนะ”
“เด็ดสุดในร้านก็ต้องหนูแล้วแหละ” ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้แล้วกระซิบที่ข้างหูพี่อาชา
“เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวจะเจอดี” พี่อาชาขู่ผมเสียงเข้ม
“หนูล้อเล่น เฮียรอแป๊บนึงนะ เดี๋ยวหนูให้บาร์เทนเดอร์จัดมาให้”
“ได้ค้าบ” เสียงอ้อนจากพี่อาชาทำเอาผมใจเต้นแรง ไอ้บ้าเอ๊ย พอเจอคนหล่อๆ แบบเทพบุตรมาทำแบบนี้ก็ใจสั่นหวั่นไหวได้ไม่น้อยเหมือนกันแฮะ
เครื่องดื่มและอาหารกินเล่นถูกนำมา
เสิร์ฟบนโต๊ะที่มีเพียงผมกับพี่อาชาสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่ ความขาวของพี่อาชามันช่างเปล่งประกายออร่าออกมาได้แม้ในความมืด โดยเฉพาะกลิ่นน้ำหอมที่เขาฉีดมานั้นมันช่างเย้ายวนความรู้สึกข้างในตัวผมเสียเหลือเกิน
บอกตรงๆ ว่าพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม ทีเดียวไม่มีทางพอแน่ๆ คืนนี้
มีคนหล่อฟ้าประทานมาวางตรงหน้าขนาดนี้ผมจะดูดกลืนให้หมดทุกหยดเลยคอยดู