เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
“เอิร์ธ ป้าบอกว่ามีลูกค้ามาหา” ไอ้ต่อเดินเข้ามาเรียกผมด้วยใบหน้านิ่งแบบที่ผมเองก็เดาอารมณ์ไม่ได้ แต่มันก็ไม่ใช่กงการอะไรของผมที่จะต้องมาสนใจเรื่องนั้น
“เคๆ เดี๋ยวเดินออกไป”
ผมแอบเห็นไอ้ต่อมันหันมองตามผมในขณะที่เดินออกมาจากห้องนั้นก่อนจะเดินตามหลังผมมาจนมาถึงบริเวณที่เจ๊เปรี้ยวนั่งอยู่
“ว่าไงเจ๊ ใครมาหา” ผมเอ่ยทักเมื่อเดินมาถึงทันที
“อยู่นู่นไง” เจ๊เปรี้ยวบอกพลางชี้นิ้วไปที่โต๊ะมุมในสุด ตัวที่อยู่ติดกับโซนวีไอพี
ผมชะเง้อหน้าไปมองตามแต่เพราะแสงในร้านมันไม่ได้มีความสว่างมากนักก็เลยทำให้ทัศนวิสัยไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็น ผมเลยตัดสินใจเดินเข้าไปยังบริเวณนั้นจึงได้พบใบหน้าของคนที่คุ้นหน้า ในใจของผมพลันเต้นรัวขึ้นมาอีกครั้งเพราะยังประทับใจในครั้งก่อนไม่หาย
“สวัสดีครับแจมิน” ผมเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้ม
“สวัสดีครับเอิร์ธ” หนุ่มเกาหลีน้ำเสียงทุ้มที่เคยเจอกันเมื่อครั้งที่แล้วเอ่ยทักกลับ
ใครจะไปคิดว่าลูกค้าหนุ่มหน้าใสเกรดพรีเมียมขนาดนี้จะติดใจจนถึงขนาดต้องกลับมาใช้บริการซ้ำอีกรอบ ใจผมมันฟูจนไม่รู้จะพูดยังไง งานดีขนาดนี้ถ้าไม่สานต่อก็อาจจะโง่เกินไป เอาจริงๆ ถ้าเขาไม่มีเงื่อนไขว่าต้องไปอยู่ที่บ้านเขาเป็นเวลาสามเดือนในฐานะเมียเช่าล่ะก็ ผมยอมไปตั้งแต่ครั้งแรกนู่นละ
“เป็นไงบ้างครับวันนี้” ผมถาม
“ก็ดีนะ”
“เหนื่อยมั้ยครับ”
“เห็นหน้าเอิร์ธก็หายเหนื่อยแล้วครับ” แจมินเอ่ยพูดพลางยิ้มหวานก่อนจะดึงเอิร์ธให้นั่งลงข้างๆ
“ดื่มอะไรมั้ยครับ” ผมถาม
“เหมือนเดิม”
“จัดให้เลยครับ” ผมยิ้มกว้างแล้วหันไปกวักมือเรียกพนักงานเสิร์ฟแล้วกระซิบบอกออเดอร์ตามที่แจมินเอ่ยบอก
ผมกับแจมินนั่งคุยนั่งหยอกเย้ากันอยู่พักใหญ่เพราะมันคือหน้าที่ของผมและผมเองก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรและชอบการเทคแคร์แบบไหน แต่ก็นั่นแหละพอแจมินได้แอลกอฮอล์เข้าไปจนมากพอที่จะทำให้ใบหน้าเริ่มแดงก่ำและกล้าที่จะทำอะไรมากขึ้น ทุกอย่างก็ดูจะกลับตาลปัตรไปหมด ผมแทบจะนั่งอยู่เฉยๆ เนื่องจากแจมินเขาบริการผมแทบจะทุกอย่างจนเริ่มงงว่าสรุปใครกันแน่ที่ทำงานเป็นโฮสต์อยู่ที่นี่
มือไม้ของอีกฝ่ายยังคงสาละวนอยู่ตามร่างกายของผมไม่ว่าจะส่วนบนส่วนล่าง ทั้งล้วงทั้งจับทั้งบีบทั้งคลำซึ่งผมก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะเพราะก็เอาคืนอย่างสาสมเหมือนกัน ทำยังไงมาผมก็ทำยังงั้นกลับ เพราะเอาจริงๆ ผมก็ยังติดใจลีลาและของลับของพ่อหนุ่มเกาหลีนี้ไม่หาย
“อยากนวดจังครับ” แจมินยื่นหน้ามาใกล้แล้วกระซิบบอกที่ข้างใบหูของผม
“หื้ม?” ผมหันขวับมองทันที เวลาที่รอคอยมาถึงแล้วสินะ
“ผมบอกว่า ผมอยากนวดจังครับ”
“รอแป๊บหนึ่งนะครับ” ผมยิ้มกริ่มหันไปชูมือเรียกพนักงานเสิร์ฟคนเดิมอีกครั้ง พอเขาเดินมาใกล้ก็กระซิบบอกว่าให้เตรียมห้องนวดไว้ให้ทีเพราะแขกคนนี้ต้องการจะใช้
พอพนักงานเสิร์ฟคนนั้นส่งสัญญาณกลับมาว่าเตรียมการห้องนวดให้เรียบร้อยผมก็หันไปกระซิบบอกแจมินที่กระดกเหล้าแก้วสุดท้ายเข้าปากจนหมดก่อนจะตามด้วยน้ำเล็กน้อยจากนั้นก็ฉวยโอกาสหอมแก้มผมอย่างไว้แล้วโอบเอวผมในขณะที่ลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง
สองขายาวของเขาเดินมาพร้อมกับผมจนถึงบริเวณหน้าห้องนวดที่ทุกในร้านรู้ว่ามันเป็นเพียงชื่อเล่นของห้องเชือดเสียมากกว่า ไฟสีแดงสลัวที่เปิดเอาไว้ตามทางเดินยิ่งขับกล่อมความรู้สึกของเหล่าผู้คนที่เดินผ่านมาทางนี้ได้เป็นอย่างดี เสมือนกับว่าเป็นการเกริ่นนำให้ได้รู้ตัวว่ากำลังจะต้องเผชิญเรื่องราวใดต่อไป
ปัง!
เสียงปิดประตูกระแทกดังปังก่อนจะตามด้วยเสียงแกร๊กเพราะคนตัวสูงกดล็อกประตู ผมหันไปมองแล้วยิ้มให้จากนั้นจึงยื่นไปรับกระเป๋าเป้สะพายหลังของแจมินเพื่อเอาไปวางไว้ให้ที่โต๊ะจะได้ไม่ต้องเกะกะเวลาที่จะเอากัน
ผมหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงโดยมีแจมินนั่งลงด้านข้าง มือหนาของเขายกขึ้นมาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยนซึ่งทำเอาผมตัวอ่อนยวบเพราะนี่คือจุดอ่อนของผม ผู้ชายหน้าหล่อ ตัวสูงใหญ่ ยกมือมาลูบหัวแบบนี้มีใครจะไม่หวั่นไหวบ้างล่ะ
“เด็กดี...” แจมินเอ่ยพูดขึ้น
“ครับ”
“วันนี้เรามาหาอะไรสนุกๆ เล่นกันดีกว่าเนอะ” คนตัวสูงเอ่ยบอกก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้แล้วกระซิบ “หนูลองหลับตาก่อนสิคะ”
ผมได้ฟังแบบนั้นก็ตัวสั่นไปหมด ไม่ใช่กลัวหรอกนะแต่มันอยากจนจะทนไม่ไหวแล้วน่ะสิ ผมค่อยๆ ปิดเปลือกตาลงมาจนภาพตรงหน้ามืดไปหมด
“ห้ามแอบมองน้า” เสียงใสของแจมินเอ่ยพูดขณะที่ลุกออกจากเตียงไป
ผมได้ยินฝีเท้าเดินห่างออกไปก่อนจะได้ยินเสียงเปิดซิปกระเป๋าตามมา หัวใจของผมมันเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ ด้วยความตื่นเต้นเพราะไม่รู้ว่าวันนี้แจมินเขาจะเพิ่มสีสันอะไรให้กับค่ำคืนนี้ของพวกเราบ้าง เพราะครั้งก่อนแบบธรรมดาทั่วไปมันก็ดีมากสำหรับผมแล้ว แต่คราวนี้กลับมีเซอร์ไพรส์ให้ผมได้มีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง
“พร้อมมั้ย” เสียงทุ้มเอ่ยถาม
“อื้อ” ผมเอ่ยรับพร้อมอมยิ้มอย่างตื่นเต้น
แจมินหย่อนตัวลงนั่งอีกครั้งเพราะผมสัมผัสได้ถึงเตียงที่ยวบลงไป มือหนาของอีกฝ่ายจับมือทั้งสองข้างของผมขึ้นมาไว้คู่กันแล้วยื่นหน้ามาใกล้ก่อนจะบรรจงกดจูบลงบนริมฝีปากของผมอย่างแผ่วเบา
ใจผมเนี่ยมันน้วยไปหมด อยากได้เป็นผัวอะ เสียดายที่เขามองผมเป็นแค่เมียเช่า!
แกร็ก!
ในระหว่างที่ผมกำลังเพ้อฝันก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมความเย็นของโลหะบางอย่างสัมผัสเข้าที่รอบข้อมือของผม ผมสะดุ้งเล็กน้อยรีบลืมตาขึ้นมามองก่อนจะพบว่ากุญแจมือถูกล็อกไว้ที่ข้อมือทั้งสองข้างของผม
ใจผมเริ่มอยู่ไม่สุขเพราะมันมีลางสังหรณ์บางอย่างที่ทำให้ผมเริ่มจะรู้ตัวแล้วว่ากำลังจะเจอเรื่องที่ไม่ดี เพราะแววตาบริสุทธิ์เปี่ยมไปด้วยความรักเมื่อครู่ของแจมินมันกลายเป็นแววตาของปีศาจร้ายที่กำลังกระหายอะไรบางอย่างด้วยความบ้าคลั่ง
“พี่แจมินจะทำอะไรครับ” ผมเอ่ยถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“ไม่ต้องคิดมาก แค่เพิ่มความสนุกเอง”
กุญแจมืออีกอันถูกถือมาใกล้สองมือของแจมินคว้าเข้าที่สองขาของผม ในตอนนั้นผมรู้ตัวแล้วว่ากำลังจะถูกล็อกขาเพิ่มอีกซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นมันจะทำให้เขาหมดอิสรภาพในการหนีทันที
พลั่ก!!
ผมออกแรงถีบเต็มที่เข้าที่ท้องของไอ้แจมินจนมันเซออกไปแต่มันก็วิ่งกลับเข้ามาอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่รุนแรงและดูโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม มันพุ่งเข้ามาตบหน้าผมฉาดใหญ่จนหน้าผมชาและหูผมอื้อไปหมด แล้วขาทั้งสองข้างของผมก็ถูกแจมินลากไปผูกไว้กับขาเตียงทั้งสองข้างแน่นเสียจนขยับไม่ได้
“ขอโทษด้วยครับแต่หนูถีบพี่ หนูก็ต้องโดนทำโทษนะ” แจมินเอ่ยพูดในขณะที่ถอดเข็มขัดออกจากเอวของตัวเอง
เพี๊ยะ!!!
“โอ๊ยยย!!” ผมร้องลั่นเมื่อสายเข็มขัดฟาดลงมาอย่างแรง โชคดีที่ยังมีเสื้อผ้าเป็นปราการป้องกันไม่ให้สายเข็มขัดสัมผัสเข้ากับผิวหนังโดยตรงแต่แม่งก็โคตรเจ็บอยู่ดี
“เจ็บเหรอ นี่เพิ่งเริ่มเอง พี่ยังเตรียมมาอีกเยอะเลยครับ” แจมินเข้ามาจับหน้าผม แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันเป็นการบีบเสียมากกว่า
เหี้ยไรกันวะเนี่ย คนเดียวกันกับครั้งที่แล้วจริงปะวะ