เอิร์ธเด็กเอ็นท์ - บทที่ 25 หน้ามือเป็นหลังมือ โดย Run_Kantheephop @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย

PWP

เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ

ผู้แต่ง

Run_Kantheephop

เรื่องย่อ

เอิร์ธเด็กเอ็นท์

Mr. Host Club

[PWP]

Written by Darkriku93

เปิดเรื่อง 04/01/2023

ประกาศ!!!

นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา

• จะเปิดให้อ่านฟรีตั้งแต่บทที่ 1 - 50
• และติดเหรียญตั้งแต่บทที่ 51 - ตอนจบ
• ใครอยากอ่านจนจบก่อน ตอนนี้มีอีบุ๊ควางขายแล้วนะค้าบบบบ 

เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -Prologue บทนำ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 1 ปัญหาชีวิต,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 2 หนี,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 3 เข้าสู่วงการ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 4 เริ่มเลย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 5 เข้าสังกัด,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 6 วันแรกในบาร์,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 7 ค้นพบหนทางใหม่,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 8 ผ่านไปได้ด้วยดี,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 9 บ่อกุ้งสะดุ้งรัก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 10 แกะกุ้งเสียหน่อย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 11 ปลดปล่อยสักหน่อย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 12 รับงานนอก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 13 พวกตำรวจมันชอบความรุนแรง,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 14 รับงานแทน,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 15 ได้โบนัส,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 16 เทิร์นรุกดูสักหน่อย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 17 แรกเจอ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 18 ถูกตาต้องใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 19 อาชาคือม้าทรงพลัง,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 20 อาชาคือม้าทรงพลัง 2,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 21 เกาหลีเขาซื้อฉันแล้ว!,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 22 เกาหลีเขาซื้อฉันแล้ว 2,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 23 ไม่รู้อิจฉาหรือว่าน้อยใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 24 ติดอกติดใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 25 หน้ามือเป็นหลังมือ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 26 หรือว่าจะเลิก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 27 ไหนว่าจะพัก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 28 เอาวะ! ลุย!!,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 29 ไม่ได้ตั้งใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 30 ครั้งแรกก็ติดใจเสียแล้ว,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 31 นี่เดทปะเนี่ย!?,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 32 ครับเชฟ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 33 เลอะเทอะไปหมด,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 34 งานนอกค้างคืน,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 35 แขกคนใหม่,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 36 เวลาส่วนตัว,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 37 เซ็กส์บนรถก็น่าสนุกดีเหมือนกัน,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 38 Outdoor ครั้งแรก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 39 เรือ (ยอร์ช) สำราญ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 40 ขอแจมหน่อย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 41 แขกพิเศษ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 42 เดินเล่นหย่อนใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 43 ริมหาด,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 44 แปลกๆ ละ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 45 เอาอีกแล้ว,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 46 คิดไม่ผิด,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 47 ระเบียงร้อนรัก,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 48 ระเบียงร้อนรัก 2,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 49 อะไรกันวะเนี่ย!?,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 50 โดนรุม,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 51 ความจริงปรากฏ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 52 เรื่องเชี่ยอะไรวะเนี่ย!?,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 53 โรงละคร,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 54 โรงละคร 2,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 55 โรงละคร 3,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 56 เป็นอะไรของเขา,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 57 ลองอะไรใหม่ๆ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 58 นายทาส,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 59 ป่วยซะแล้ว,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 60 อาการเป็นไงไหนบอกหมอ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 61 หมอจะฉีดยาให้นะ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 62 Mission สุดท้าย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 63 กลางแจ้ง,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 64 กัดฟันทนอึดใจสุดท้าย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 65 กลับมาแล้ว!,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 66 ที่พักใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 67 เปิดประสบการณ์,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 68 เรียนรู้กันและกัน,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 69 ได้รับยารักษาใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 70 ทำงานได้แล้ว,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 71 จะเอายังไง,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 72 รู้ใช่ไหมว่าควรทำยังไง,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 73 ขอจัดสักหน่อย,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 74 เอาไงเอากัน,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -บทที่ 75 ยอมรับหัวใจ,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -Special Chapter 1,เอิร์ธเด็กเอ็นท์ -Special Chapter 2

ผมได้แต่สงสัยซึ่งก็ไม่นานเพราะมันตรงเข้ามาฉีกเสื้อผ้าผมออก ผมจึงแรงทั้งหมดง้างมือที่ถูกล็อกกุญแจมือไว้ทุบเข้าหัวไหล่ขวาของมัน มันเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มมุมปากแต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรต่อไอ้แจมินมันก็ง้างมือแล้วต่อยเข้าที่ท้องผมอย่างจังจนรู้สึกจุกไม่หมด เรี่ยวแรงที่มีก็หายวับไปกับตา มันลุกขึ้นไปหยิบเชือกในกระเป๋าเป้แล้วเดินกลับมา แขนทั้งสองข้างของผมถูกดึงขึ้นไว้เหนือหัวจากนั้นมันก็เอาเชือกมามัดแขนผมไว้กับหัวเตียงจนแน่น

เอาล่ะ เสียอิสรภาพโดยสิ้นเชิง...

ไอ้แจมินมันกลับมาจัดการเอาเสื้อผ้าของผมออกจนหมดไม่เว้นแม้แต่กางเกงใน ผมกลายเป็นคนโป๊เปลือยนอนอล่างฉ่างอยู่บนเตียง ภาพที่ผมเห็นในตอนนี้คือไอ้แจมินมันยิ้มพอใจพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย มันฟาดเข็มขัดลงบนลำตัวผมอีกสองครั้งทำเอาผมดีดดิ้นและร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด

“เจ็บก็ร้องออกมาได้นะครับ” ​แจมินเอ่ยพูดเสียงนุ่ม

ไอ้สัตว์ โรคจิตฉิบหาย

ทีนี้มันก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นเปิดเผยผิวพรรณขาวเนียนพร้อมมัดกล้ามเนื้อที่ผมเคยชื่นชอบแต่ในครั้งนี้กลับตรงกันข้ามเพราะมันทำให้ผมรู้สึกสะอิดสะเอียนเสียมากกว่า

มันหยิบไฟแช็คออกมาแล้วจุดจนเปลวไฟลุกขึ้น แววตาของมันจ้องมองมาที่ผมด้วยความสนุกแบบที่ซ่อนความหลอนแปลกๆ เอาไว้ ผมมองจ้องมันนิ่งเพราะไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหน

“มะ..มึงจะทำอะไรอะ” ผมถาม

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า” มันบอกก่อนจะเดินไปยังปลายเตียงแล้วนั่งคุกเข่าลง ในตอนนั้นเองผมก็เริ่มจะรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้วว่ากิจกรรมต่อไปของมันนั้นคืออะไร

“เชี่ยย! อย่านะเว้ย!” ผมพยายามดิ้นหนีแต่ก็เพราะถูกพันธนาการทั้งขาและแขนเอาไว้การพยายามเอาตัวรอดมันก็เลยดูจะเปล่าประโยชน์

“อยู่นิ่งๆ เถอะ ดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า” แจมินพูดก่อนจะจุดไฟแช็คอีกครั้งแล้วยื่นไปรนที่บริเวณขนในที่ลับของผม ไอร้อนทำให้ผมรู้สึกร้อนตรงส่วนอวัยวะเพศของผมไปด้วย

กลิ่นไหม้ลอยขึ้นเตะจมูกผมพยายามจะดิ้นแต่ก็ไม่มากเพราะกลัวว่าไฟมันจะพลาดไปโดนน้องชายของผมเองแล้วมันจะทำให้ผมต้องบาดเจ็บมากขึ้นกว่าเดิม

“ไอ้แจมิน ไอ้เชี่ยยย!!” ผมตะโกนด่าพร้อมน้ำตาที่รื้นขึ้นมาคลอเบ้า ทำไมชีวิตผมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้

“โกรธเหรอ กูอุตส่าห์จะช่วยทำความสะอาดให้นะเนี่ย”

“ไอ้สัตว์!!”

มันจัดการเผาอยู่พักใหญ่ความร้อนก็ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นรวมถึงกลิ่นไหม้ด้วย ผมตะโกนด่าและพยายามดิ้นอยู่หลายรอบแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะอีกฝ่ายดูจะไม่ได้รู้สึกเห็นอกเห็นใจผมสักเท่าไหร่

“เสร็จละ เกลี้ยงเกลา”

ผมชะโงกหน้าขึ้นไปมองตรงส่วนนั้นของตัวเอง “เกลี้ยงก็เหี้ยละ” 

สภาพขนลับที่ถูกเผาจนหงิกงอดูไม่งามตาปรากฏให้ผมเห็น แต่ในตอนนี้ก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ละแค่ต้องเอาชีวิตให้รอดออกจากห้องนี้ไปให้ได้ก็น่าจะเพียงพอสำหรับผมแล้ว

มันเดินไปคว้าเอาออยล์ในกระเป๋าออกมาเทราดลงมาบนตัวของผมก่อนจะลูบไล้ไปจนทั่ว ความลื่นของน้ำมันทำเอาผมเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง โดยเฉพาะตอนที่นิ้วมือของมันลากผ่านบริเวณยอดอกของผมแล้วลากยาวลงไปถึงส่วนนั้น ไอ้ความรู้สึกเจ้ากรรมก็ดันทรยศครุกรุ่นขึ้นมาเสียดื้อๆ

แก่นกายของผมมันเริ่มแข็งตัวและชูชันขึ้นทีละน้อย ทีละน้อย ฝ่ายแจมินพอมันเห็นแบบนั้นก็อดที่จะยิ้มกว้างไม่ได้ มันจับเข้าที่แก่นกายของผมแล้วพยายามรูดขึ้นรูดลงจนแข็งเต็มตัว

“อื้อ” ผมเผลอครางออกมาเพราะความเสียว แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองพลาดเพราะเหมือนจะยิ่งกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่ายเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม

“พร้อมแล้วสินะ” แจมินพูดจบก็ไม่รอช้าเอานิ้วของมันเสียบเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังของผมทันที

“อื้อ” ​ผมร้องอีกครั้งเพราะสะดุ้งที่นิ้วเย็นๆ ถูกยัดเข้ามาแม้จะไม่ได้ทำให้ผมอึดอัดอะไรแต่ก็เรียกให้สะดุ้งเพราะความเสียวได้บ้าง

จากนั้นมันก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงเพราะทันทีที่เอานิ้วออกมันก็จับส่วนนั้นของมันยัดเข้าในตัวผมจนสุด ตอนนี้เองที่ผมเพิ่งนึกได้ว่าไม่ทันได้ระวังเรื่องถุงยางอนามัยเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายใส่หรือไม่ใส่

“อ๊ะ!” ผมร้องออกมาเมื่อมันยัดส่วนของมันเข้ามาสุดลำแล้วมันสัมผัสเข้ากับจุดเสียวด้านในตัวผมพอดี

ร่างหนาค่อยๆ ขยับเข้าออกช้าๆ แต่เน้นย้ำทุกดอกจนผมจุกท้องไปหมด จากที่เคยชอบตอนนี้มันกลายเป็นไม่ชอบไปเสียแล้ว แต่เรื่องความเสียวก็ยังคงปฏิเสธไม่ได้ถึงแม้ตอนแรกจะรู้สึกเจ็บจากอาการเกร็งแต่ในตอนนี้พอเริ่มผ่อนคลายความเสียวก็เริ่มเข้ามาแทนที่

“อื้อ” 

“อ่า...” เสียงครางจากลำคอของแจมินดังคลอออกมาพร้อมกับเสียงครางของผม นั่นยิ่งเรียกให้ผมเสียวซ่านขึ้นมาได้อีกมากโข

แจมินปล่อยสองมือที่รั้งเอวผมเอาไว้ออกก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้แล้วใช้มือประคองใบหน้าของผมจากนั้นจึงยื่นหน้ากดริมฝีปากลงมาจูบที่ริมฝีปากของผม ทีแรกผมไม่ยินยอมปิดปากเอาไว้แน่นแต่เพราะคนตัวสูงเพิ่มแรงกระแทกจากสะโพกให้เพิ่มขึ้น ความเจ็บเลยส่งผลให้ผมเผลออ้าปากขึ้นมาอีกฝ่ายก็เลยสอดลิ้นร้อนเข้ามาในโพลงปากของผมแล้วกอบโกยช่วงเวลานั้นลิ้มลองความหวานภายในปากผมจนทั่ว

“โอ๊ย!! ไอ้เด็กเหี้ย!” แจมินถอนริมฝีปากออกไปแล้วร้องสบถหลังจากที่ผมได้สติแล้วกัดริมฝีปากของมันไปอย่างแรง และผมก็คิดว่ามันน่าจะเลือดออกด้วยเพราะผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดในปากของผม

เอ๊ะ! หรือว่าจะเป็นเลือดของผมเอง?

แต่ผมก็ไม่ได้สนใจในเรื่องนั้นเท่าไหร่เพราะดูแล้วสิ่งที่ผมทำเมื่อครู่จะสร้างความเจ็บปวดให้มันได้เป็นอย่างดี รวมถึงคงสร้างความโกรธแค้นให้มันเพิ่มมากขึ้นเพราะมันถอนแก่นกายของมันออกจากตัวผมแล้วใช้ฝ่ามือตบเข้าที่ใบหน้าของผมทั้งสองข้างอย่างแรง

ผมหน้าสั่นหันไปตามแรงตบ รอยแดงปรากฎชัดขึ้นมาบนข้างแก้มแต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ลิ้มรสแห่งความเจ็บปวดมากเท่าไหร่นัก ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างก็ตรงเข้ามาบีบคอผมอย่างแรง

“อ่อก!” ฉิบหายแล้ว ผมหายใจไม่ออก

“มึงกล้ากัดปากกูได้ยังไง ห้ะ!!! หน้ากูเป็นแผลเป็นหรือเสียโฉมขึ้นมาทำไง มึงรับผิดชอบไหวมั้ยล่ะ!!” 

มันตะโกนเสียงดังแล้วบีบคอผมจนแน่นขึ้น ในตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าอาจจะไม่รอดออกไปจากห้องนี้เป็นแน่ ต้องคิดหาสักทางเพื่อให้รอดพ้นจากวิกฤตินี้ไปให้ได้ ในระหว่างนั้นเองที่ผมไม่รู้จะหาทางออกแบบไหนดี แวบหนึ่งในหัวผมก็บอกว่าให้ตัวเองแกล้งตาย แกล้งหมดสติเผื่อว่ามันจะยอมล้มเลิกไม่ทำอะไรต่อ

“เห้ย!” แจมินร้องลั่นเมื่อเห็นผมแกล้งหมดสติแล้วนอนนิ่งไป

“...”

“ตายปะเนี่ย ไอ้เชี่ยยย! ฉิบหายละ” มันตบหน้าผมอีกสองสามครั้งแต่ผมก็ยังแน่นิ่ง ทีแรกผมก็คิดว่ามันจะล้มเลิกแต่กลับไม่ใช่เพราะมันดันลุกกลับไปที่ปลายเตียงแล้วจับส่วนนั้นของมันที่ยังคงแข็งอยู่ยัดเข้ามาในตัวผมอีกครั้ง

แม้จะรู้สึกเสียวแต่ผมกยังคงต้องนอนนิ่งไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกไปทั้งนั้น

มันเริ่มขยับอีกครั้งทั้งความเสียวความเจ็บมันระคนปนเปไปหมด แต่สิ่งเดียวที่จะทำให้ผมรอดชีวิตได้ก็คือต้องนอนให้นิ่งที่สุดแม้จะต้องต่อสู้กับความเสียวกระสันภายในตัวเองก็ตาม

ผมรอจังหวะอาศัยช่วงเวลาที่มันก้มลงมาซุกไซร้ที่ลำคอของผมอีกครั้ง ลิ้นร้อนไล้วนอยู่แบบนั้นก่อนเคลื่อนลงไปที่บริเวณหัวนม บอกเลยว่าเป็นสิ่งที่ยากสำหรับผมมากที่จะไม่ส่งเสียงใดออกไป ตอนนี้ร่างกายของผมมันถูกมัดตรึงกับเตียงทั้งแขนและขาทำให้ผมไม่สามารถจะใช้สิ่งเหล่านั้นช่วยเหลือตัวเองได้ ก็เหลือแค่เพียงส่วนเดียวนั่นก็คือหัวของผมนั่นเอง

ผมรอเวลาที่จะให้ใบหน้าของมันมาอยู่ตรงหน้าของผมเพื่อที่จะได้ใช้หัวโขกเข้าที่หน้ามันจากนั้นค่อยร้องตะโกนดังๆ ก็แล้วกัน แม้จะรู้ดีว่าเวลาที่ใช้ห้องนวดพนักงานทุกคนจะถูกสั่งห้ามไม่ให้เดินผ่านแถวนี้ก็ตาม แต่ก็ต้องลองดูอย่างน้อยก็ยังมีโอกาสที่จะรอดมากกว่านี้ ฝ่ายแจมินก็เคลื่อนใบหน้ามากดจูบลงบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง มันจูบอยู่แบบนั้นแม้ผมจะไม่เปิดปากให้มันก็ตาม

“ถ้านอนนิ่งๆ เงียบๆ แบบนี้แต่แรกก็ไม่ต้องเจ็บตัวละ” มันถอนริมฝีปากแล้วถอยห่างออกไปเล็กน้อย 

ผมอาศัยจังหวะนี้รวบรวมพลังที่ยังเหลือลืมตาขึ้นแล้วออกแรงโยกหัวไปโขกเข้ากับหน้าผากของแจมินอย่างแรง เจ็บฉิบหายแต่ผมก็ยังทนไหวอยู่นั่นแหละถ้าแลกกับว่าผมจะได้ออกไปจากห้องนี้เสียที

“ไอ้สัตว์ กูเจ็บนะเว้ย” ไอ้แจมินหนุ่มเกาหลีที่ตอนนี้เสือกด่าด้วยภาษาไทยชัดทุกคำลุกถอยออกไปแล้วเอามือกุมหัวตัวเองเล็กน้อย ผมก็เลยอาศัยจังหวะนี้ตะโกนสุดเสียง

“ช่วยด้วย!!!! ช่วยกูด้วยยย!!!! ไอ้มิค ช่วยด้วย!!! เจ๊!!!!! โอ๊ยย!!!” ผมแหกปากลั่น แต่ไม่ทันไรก็โดนไอ้แจมินเดินเข้ามาถีบเข้าที่ชายโครงของผมอย่างแรง จากนั้นมันก็ตบหน้าผมอีกเหมือนเดิมก่อนจะบีบคอผมแน่น

“ชะ...ช่วย ดะ..ด้วย” ผมพยายามออกเสียงร้องแต่มันก็เบาลงไปมาก

“มึงได้ตายจริงแน่รอบนี้” แจมินออกแรงบีบหนักกว่าเดิมซึ่งมันก็หนักกว่าครั้งก่อนหน้านี้ด้วย ผมหายใจไม่ออกภาพตรงหน้าเริ่มพร่ามัว 

ปัง!!!!

“ไอ้เชี่ย!” 

ในขณะที่ผมกำลังจะหมดสติก็ได้ยินเสียงปึงปังดังลั่นขึ้นมาพร้อมกับประตูห้องที่เปิดเข้ามา แล้วไอ้แจมินก็โดนลากตัวออกไป แต่ก็ไม่ทันได้เห็นหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นต่อ

“ไอ้เอิร์ธ!!” ผมได้ยินเสียงคุ้นหูร้องเรียกชื่อผมดังลั่นแล้วหลังจากนั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกเพราะหมดสติไป