เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
เสื้อตัวบางที่พี่กันใส่อยู่ถูกพี่เขาฉีกออกแบบที่ผมเคยเห็นในหนัง ทีแรกก็คิดว่ามันตลกแต่พอมองดูแล้วพี่กันมันคงจะอดทนรอต่อไปอีกไม่ไหวจริงๆ นั่นแหละ การถอดเสื้อแบบปกติจึงอาจจะดูช้าไปสำหรับเขา
“เสื้อขาดหมดเลยครับ” ผมเอ่ยบอกพลางมองเศษเสื้อผ้าของพี่กันกองอยู่ด้านข้าง
“ช่างมัน เดี๋ยวไปถึงเกาะค่อยไปเอาเสื้อผ้าที่นู่น”
“อ่อครับ”
“จริงๆ เดี๋ยวพอไปถึงเกาะก็แทบไม่ได้ใช้เสื้อแล้วล่ะ” พี่กันพูดจบก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตามีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่แต่ผมนั้นเดาไม่ถูกว่าคืออะไรกันแน่
“หมายความว่าไงครับ”
“เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละน่า”
พูดจบพี่กันก็ใช้นิ้วมือเกี่ยวเข้าที่ขอบกางเกงในของผมแล้วค่อยๆ รูดลงมาตามขายาวของผมแล้วโยนมันออกไปอีกทาง ของลับของผมดีดตั้งเด่นขึ้นมาจนพี่กันเผลอทำตาโตในความพร้อมทางร่างกายของผมนั่นเอง
“แข็งจัดๆ” พี่กันเอ่ยแซวแล้วใช้มือตีเบาๆ เข้าที่ไอ้นั่นของผมไปหนึ่งที
“ผมเจ็บ” ผมเอ่ยพูดเสียงอ่อนแล้วแกล้งทำหน้ายู่ใส่อีกฝ่ายในทันที
“โอ๋ๆๆ” พี่กันปลอบผมแล้วค่อยๆ ดึงกางเกงในของตัวเองออกไป ทำให้ในตอนนี้ไอ้นั่นของพี่เขามันตั้งตรงชี้โด่มาที่หน้าของผม
ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะทันทีที่เห็นก็รู้สึกน้ำลายเหนียวขึ้นมาในทันที ผมจ้องมองที่ส่วนนั้นของพี่กายก่อนจะค่อยๆ เชยตาขึ้นไปมองหน้าของพี่กันที่กำลังยิ้มกริ่มให้ผม
เขาค่อยๆ เคลื่อนตัวที่คร่อมผมอยู่เพื่อเอาตรงนั้นเข้ามาใกล้บริเวณปากของผม ผมเห็นแบบนั้นก็เลยลอบยิ้มมุมปากแล้วเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ผมเอามือขึ้นจับลำแท่งแข็งปังอันนั้นเอาไว้ก่อนจะเริ่มอ้าปากแล้วครอบลงไปในทันที
“อืม...” เสียงครางในลำคอของพี่กันดังขึ้นเล็กน้อย
ผมอมไอ้สิ่งนั้นเอาไว้ด้วยน้ำหนักที่พอดีไม่กดริมฝีปากให้แน่นไปหรือหลวมไปก่อนจะเริ่มขยับปากเข้าออกอย่างเนิบช้า ผมเหลือบตาขึ้นไปมองเห็นพี่กันกำลังหลับตาด้วยอารมณ์กระสัน สะโพกของเขาเริ่มขยับตามจังหวะปากของผม เขาเริ่มเด้งรับจนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้แก่นกายของเขาแทงเข้าลึกไปจนถึงสุดลำคอ แรกๆ ผมก็ยังพอทนไหวแต่พอเริ่มนานไปมันก็ชักจะอาการไม่ดี เพราะอะไรๆ ที่อยู่ในท้องของผมมันเริ่มส่งสัญญาณที่จะพุ่งออกมาทางลำคอ
“อ่อก!!!” ผมรีบถอนปากออกมาเพราะเกิดอาการอยากจะอ้วกขึ้นมาเพราะส่วนนั้นของพี่กันมันดันแทงเข้าลึกไปเรื่อยๆ จนผมทนไม่ไหว น้ำลายไหลย้อยจนผมควบคุมไม่อยู่ อยากกินของใหญ่ยาวก็แบบนี้เลยต้องทรมานสักหน่อย
แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะชอบใจที่เห็นผมมีอาการแบบนั้นเกิดขึ้น เขาใช้แก่นกายนั้นตบเบาๆ เข้าที่ข้างแก้มของผมสองสามทีจนเกิดเสียงดังตึบตับ ก่อนจะยัดไอ้นั่นเข้ามาในปากของผมอีกครั้งซึ่งในครั้งนี้ผมไม่ได้ทำแค่เพียงอมอย่างเดียวแต่ยังเพิ่มความสนุกด้วยการใช้ลิ้นขยับไปตามลำแท่งในระหว่างที่ขยับปากเข้าออกด้วย
ซึ่งพี่กันก็ดูจะพออกพอใจเพราะส่งเสียงครางออกมาอยู่ไม่ขาดสาย...
ผมปล่อยให้พี่กันขยับสะโพกเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ ผมก็เลยเคลื่อนมือทั้งสองข้างของผมไปจับเข้าที่ก้นแน่นของพี่กันแล้วบีบคลึงไปด้วย เพิ่งจะได้สัมผัสแบบจริงจังครั้งแรก มันเต็มไม้เต็มมือดีจริงๆ
“อื้อ” ผมส่งเสียงร้องในลำคอออกมาเมื่อจู่ๆ พี่กันก็เพิ่มความแรงและความเร็วในการกระแทกขึ้น ผมจึงรีบผลักคนตัวสูงออกเพราะกลัวจะสำลักอีกรอบ ซึ่งนั่นมันไม่น่าพิสมัยสักเท่าไหร่นักสำหรับผม
“ผลักพี่ออกทำไมครับ” พี่กันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย
“จะอ๊อก!” ผมเผลอเหวี่ยงใส่เขาเพราะกำลังพยายามที่จะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงไปในคอไม่ให้มันพุ่งพรวดออกมา
ผัวะ!!!!
“น้องเอิร์ธกล้าอารมณ์เสียใส่พี่เหรอครับ” พี่กันตบหน้าผมอย่างแรงจนผมตกใจรีบเงยหน้ามองพี่เขาอย่างสงสัย ความรู้สึกชาบนแก้มของผมมันเกิดขึ้นจนผมคิดว่าหากมองในกระจกตอนนี้แก้มของผมต้องปรากฏเป็นรอยนิ้วมือแดงอยู่บนใบหน้าของผมแน่ๆ
“พี่กันตบผมทำไม...” น้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาพอผมพูดจบ ไม่ได้ตั้งใจนะแต่มันรื้นขึ้นมาเองอะ
“ก็น้องขึ้นเสียงใส่พี่”
“ผมไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย”
“รู้ใช่มั้ยว่าต้องโดนทำโทษ” พี่กันเอ่ยพูดเสียงนิ่งแววตาดุดัน
“ทำโทษ?”
“ใช่ ลุกขึ้นมาหาพี่เดี๋ยวนี้” พี่กันเอ่ยพูดพลางยันตัวเองให้ลุกยืน ผมเห็นแบบนั้นก็เลยค่อยๆ ลุกยืนตามอย่างระมัดระวัง เพราะไม่ไว้ใจกลัวจะโดนอีกฝ่ายทำร้ายร่างกายเหมือนที่ตบหน้ามาเมื่อครู่
“พี่จะทำอะไรครับ” ผมถามอย่างระแวดระวัง
“หันไปครับ” เสียงนิ่งๆ แบบนั้นยิ่งทำให้ผมรู้สึกกลัวเข้าไปกันใหญ่
“ครับ...” ผมตอบรับเสียงอ่อนแล้วค่อยๆ หันหลังให้เขาแล้วหันหน้าออกทะเล
“ก้มลงไปครับ” พี่กันสั่งผมต่อ
“อะไรนะครับ?”
“ก้มหน้าลงไปครับ” เขาสั่ง
“...” ผมเงียบไม่พูดอะไรต่อได้แต่รับฟังแล้วก้มหน้าตามที่คนตัวสูงสั่ง
ผมเอนตัวลงไปด้านหน้าใช้สองมือจับเข้าที่ราวเหล็กตรงขอบเรือก่อนจะถูกพี่กันฟาดฝ่ามืออย่างแรงลงมาที่ก้นของผมทั้งสองข้าง ความเจ็บพุ่งขึ้นมาทันทีทำเอาผมต้องซี้ดปาก พี่เขาใช้มือทั้งสองข้างสะกิดต้นขาด้านในเบาๆ เพื่อเป็นสัญญาณให้ผมขยับขาออกห่างกันหน่อย ซึ่งผมก็ยอมทำตามแต่โดยดีเพราะไม่อยากจะขัดคำสั่งเดี๋ยวจะต้องเจ็บตัวขึ้นมาอีก
แต่ก็นั่นแหละ พอเป็นแบบนี้ผมก็เริ่มจะรู้ตัวละว่าไอ้บทลงโทษที่พี่กันบอกเมื่อกี๊นั้นคืออะไร...
เตรียมตัวรับแรงกระแทกได้เลยกู!
“อ๊ะ!” ผมร้องสะดุ้งเมื่อพี่กันนั่งลงแล้วเอาลิ้นแตะเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังของผม สัมผัสจากความเปียกชื้นและความอุ่นทำเอาผมขนลุกซู่จนเสียวซ่าน ขาผมอ่อนแรงลงกะทันหันจนมือทั้งสองข้างของผมต้องกำแน่นไว้กับราวเหล็กนั้น
พี่กันรัวลิ้นร้อนที่ช่องทางนั้นอย่างเมามัน เขาเลียสลับดูดสร้างอารมณ์กระสันให้ผมได้เป็นอย่างดี แต่ในขณะที่กำลังผมกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่กับลีลาการลงลิ้นของพี่กันนั้น ผมก็เงยหน้าขึ้นไปเห็นโดรนบินผ่านมาซึ่งมันสร้างความตกใจให้ผมมากพอสมควร
“พี่กัน!!” ผมตะโกนเรียกพี่เขาเสียงดัง
“อะไรครับ”
“โดรน!!!” ผมรีบหันหน้าหนีเพราะกลัวว่าจะมีคนแอบถ่าย ถ้าเกิดมีคลิปหลุดแล้วเห็นหน้าผมขึ้นมาอายชาวบ้านเขาตายเลย
“อ่อ พี่ก็นึกว่าอะไร” พี่กันตอบผมด้วยน้ำเสียงไม่เดือดร้อนอะไร
“พี่ไม่ตกใจหน่อยเหรอครับ”
“โดรนมาตรวจความเรียบร้อยเฉยๆ อะ”
“ห้ะ? อย่าบอกนะว่าเป็นของพี่?” ผมอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ
“อื้อ” เขายิ้มแล้วพยักหน้าให้กับผม
ผมนี่งงไปหมดคนรวยเขาทำได้ทุกอย่างจริงๆ เนอะ ใครจะไปคิดว่าจะได้มาเจอลูกค้าที่รวยขนาดนี้ จะถือว่าเป็นบุญของผมก็ได้นะ แต่ก็แอบน่ากลัวเหมือนกันเพราะคนระดับเขาจะทำอะไรก็ได้อยู่แล้วไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะแปดเปื้อนให้กับความผิดที่ตัวเองก่อขึ้น
โดรนยังคงบินวนอยู่แบบนั้นรอบลำเรือซึ่งก็ทำให้ผมเสียสมาธิอยู่เหมือนกัน เพราะเสียงบินหึ่งที่ดังอยู่ตลอดทำให้ผมรู้สึกระแวงอยู่เสมอ พี่กันก็ดูไม่เดือดร้อนอะไรเลยถึงแม้เขาจะบอกว่ามันเป็นโดรนที่ใช้เฝ้ารักษาความปลอดภัยก็ตาม แต่การที่มันเป็นโดรนมันก็ต้องมีกล้องอยู่แล้ว นั่นก็หมายความว่าเรากำลังจะมีอะไรกันให้คนอื่นดูไปด้วยงั้นเหรอ
“พวกนั้นก็เห็นเราเอากันหมดสิพี่” ผมบ่น
“จะเป็นไรไป ก็บอดี้การ์ดพี่ทั้งนั้น ไม่ต้องอายหรอกน่า”
“...” ผมนิ่งไปไม่ตอบอะไร
“ทำอาชีพแบบนี้จะยังต้องอายอะไรอีกวะ” คำพูดที่เสียดแทงจิตใจของผมดังออกมาจากปากของพี่กันทำให้ผมเสียความรู้สึกพอสมควรแต่ก็พยายามจะปล่อยผ่านไปไม่เก็บมาคิดมาก
พูดจบเขาก็ขยับเข้ามาใกล้แล้วค่อยๆ เอาแก่นกายที่แข็งตัวบรรจงสอดใส่เข้ามาในร่างกายของผม ทีแรกมันค่อนข้างที่จะอึดอัดเพราะช่องทางของผมยังปรับตัวไม่ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ผมก็กัดฟันทนจนอีกฝ่ายยัดไอ้นั่นเข้ามาจนสุด
“อื้ออออ!!!!” ผมร้องลั่นเมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับสะโพก
“เจ็บเหรอครับ” พี่กันถามผมด้วยน้ำเสียงนุ่ม
“คะ...ครับ” ผมพยักหน้าพลางกัดปากแน่น ต่อให้เจ็บแค่ไหนก็จะสู้ ไม่มีทางยอมแพ้หรอก
พี่กันขยับสะโพกอย่างเนิบช้าเพื่อดันแก่นกายของเขาเข้าออก ซึ่งมันก็เสียดสีอยู่กับช่องทางของผมอยู่พักใหญ่จนมันเริ่มชินความรู้สึกเจ็บแปลบก็กลายเป็นความกระสันขึ้นมาซะงั้น ผมรู้สึกเสียวแบบบอกไม่ถูกเพราะนี่คือการเอาท์ดอร์ครั้งแรกของผม วิวทะเลสวยจับใจเหมือนจะยิ่งทำให้ผมชื่นชอบเซ็กซ์ในครั้งนี้มากกว่าที่เคย
“อ่า....” เสียงครางจากคนตัวสูงเริ่มดังขึ้นเมื่อผมขยับตัวตอบรับสวนกับจังหวะที่พี่เขาดันตัวเข้ามา
อันที่จริงพอผมเริ่มจะเพลิดเพลินไปกับกิจกรรมที่เกิดขึ้นผมก็ลืมไปเลยด้วยซ้ำว่ามีโดรนกำลังบินว่อนอยู่บนหัวของผมอยู่ตลอดเวลา เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ผมเลิกโฟกัสกับทุกสิ่งแล้วอยู่กับคนตรงหน้าอย่างพี่กันเพียงเท่านั้น ทุกๆ ท่วงท่าที่พี่เขามอบให้ผมจดจำมันได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นความหนักเบา ความถี่ จะท่ายากท่าง่ายผมจำมันได้ทั้งหมด
“พะ...พี่กัน ผะ...ผม เสียว” ผมพูดตะกุกตะกักเมื่อรู้สึกว่าพี่เขารัวความถี่มาแบบไม่ยั้งและมันดันกระแทกเข้าถูกจุดกระสันในทุกครั้งสวนแทงเข้ามา ขาผมอ่อนไปหมดจนต้องร้องบอกเพราะกลัวว่าจะร่วงตกทะเลไปเสียก่อน
“ชอบมั้ยครับ” เขาถาม
“ชอบครับ”
“พะ...พี่จะแตกแล้วครับ” พี่กันเอ่ยพูดเสียงกระเส่าก่อนจะฟาดมือลงมาที่ก้นผมแรงๆ หนึ่งที
“แตกเลยครับ”
“อ่า....” พี่กันกระแทกไม่ยั้ง สองมือบีบที่เอวผมแน่น
“อื้ออออ” ผมร้องออกมาเพราะในจังหวะนั้นผมรู้สึกทั้งแสบทั้งเสียวในช่องทางด้านหลังไปหมดแต่ก็กัดฟันทน
“อ๊ะ!!” พี่กันส่งเสียงร้องออมาแวบหนึ่งแล้วรีบถอนแก่นกายออกจากตัวผมแล้วดึงถุงยางออกก่อนจะใช้มือชักแท่งนั้นต่ออีกไม่กี่ทีก็มีน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนทางด้านหลังของผม “อ๊า!!!!!”
“...”
“ฮู่วววว!!” เสียงถอนหายใจยาวของพี่กันดังขึ้นผมเลยชันตัวให้ยืนขึ้นเต็มความสูงแล้วหันไปมองหน้าพี่เขาพลางส่งยิ้มให้
จุ๊บ~!
พี่กันยื่นหน้าเข้ามาจูบที่ริมฝีปากผมเบาๆ หนึ่งทีแล้วลูบหัวผมก่อนจะเดินไปหยิบกระดาษทิชชูเปียกมาเช็ดทำความสะอาดให้ผม จากนั้นก็หยิบเอาเสื้อผ้าที่ถูกถอดเกลื่อนกลาดอยู่ตามพื้นเรือขึ้นมาให้ผมสวมใส่ ตัวพี่กันเองก็เช่นกันซึ่งพอพวกเราใส่เสื้อผ้ากันเรียบร้อยพี่กันก็เดินกลับไปที่จุดควบคุมเรือเพื่อสตาร์ทเครื่องแล้วขับเรือพาผมเดินทางไปยังเกาะส่วนตัวที่พี่เขาได้บอกเอาไว้ตั้งแต่แรก