เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
เขาจ้องหน้าผมแล้วหอบหายใจแรงอยู่พักใหญ่ก่อนจะกดริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากของผมแล้วบดเบียดมันอย่างรุนแรงจนผมได้กลิ่นคาวเลือดเบาๆ ขึ้นมาภายในโพรงปาก ผมตกใจเล็กน้อยแต่ก็ยังต้องปล่อยตัวตามไปก่อนเพราะในตอนนี้อีกฝ่ายแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของผมแล้วซุกซนไปทั่ว
ผมตอบรับลิ้นนั้นด้วยการสู้กลับเพราะไม่อยากจะตกเป็นแค่เบี้ยล่างของพี่เขา ผมพยายามผลักเขาออกนิดหน่อยเพื่อพลิกตัวขึ้นมาอยู่ข้างบนหลังที่เขากดผมพิงไว้กับรั้วระเบียงอยู่พักใหญ่ แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะขนาดตัวของเขาที่ใหญ่กว่าจึงทำให้ผมต้องยืนอยู่ในตำแหน่งเดิม
“อื้อ...”
ผมหายใจไม่ออกเมื่อพี่กันเริ่มรุกล้ำเข้ามาแบบไม่มีจังหวะให้หยุดพัก เขาโถมกระหน่ำแรงจูบอย่างต่อเนื่องแบบไม่ถอนริมฝีปากออกไปเลยแม้แต่น้อย ลิ้นร้อนของพี่เขายังคงวนเวียนอยู่ภายในโพรงปากของผมอย่างหิวกระหายและไม่มีทีท่าว่าจะใจเย็นลงเลยสักนิด
ผมทุบอกอีกฝ่ายรัวๆ เพราะหายใจไม่ออก พี่เขาถึงได้สติแล้วผละออกไปให้ผมได้มีโอกาสช่วงชิงอากาศมาใช้หายใจบ้าง ผมหอบแฮ่กเพราะต้องรีบสูดหายใจเข้าปอดจากที่หน้ากำลังมืดสายตาที่เบลอก็เริ่มกลับมาปรับโฟกัสได้ดังเดิม
“พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย” ผมตำหนิ
“ก็จูบไง”
“หิวโหยมาจากไหนเนี่ย ผมเกือบตายละนะ”
“แหม ก็แค่นิดหน่อยเอง” พี่กันเอ่ยพูดแบบไม่ได้สนใจอะไร
“ถ้าทำแบบนี้อีกวันหลังผมไม่ให้จูบแล้วนะ” ผมบอกต่อแล้วจ้องมองอีกฝ่ายตาแข็ง
ผัวะ!!
เสียงตบหน้าดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยความเจ็บแสบที่แก้มซ้ายของผม ในตอนนั้นเองผมถึงได้ตระหนักรู้ขึ้นมาว่าเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ที่พูดแบบนั้นออกไป เพราะมันดันไปสร้างความไม่พอใจให้พี่กันเต็มๆ เขาโมโหมากจึงฟาดมือลงมาที่ใบหน้าผมเต็มแรง ในหัวผมมึนไปหมดในหูก็ได้ยินแต่เสียงวิ้งๆ
“กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่ากูซื้อมึงมา กูจะทำอะไรกับมึงก็ได้!!!” เขาตะคอกเสียงดังอีกครั้ง ทำเอาผมใจสั่นไปหมดเพราะหลังจากนั้นเขาบีบคอผมแรงมากจนผมนึกว่าจะตายเสียแล้ว
“พะ... พี่กัน”
“...”
“ผมหายใจมะ... ไม่.. อะ...ออก” ผมเอ่ยพูดด้วยเสียงตะกุกตะกักเพราะคอที่ถูกบีบไว้แน่น
เฮือกกกก!!!
ผมรีบสูดหายใจเข้าปอดอีกครั้งเมื่อพี่เขาปล่อยมือออกจากคอของผม ผมตะเกียกตะกายพยายามจะหนีจากตรงนั้นแต่ก็ต้องหยุดเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่กันพูดออกมา
“ถ้ามึงหนี กูยิง!”
แล้วแบบนี้ใครจะกล้าหนีล่ะครับ ยิ่งอยู่บนเกาะส่วนตัวที่มันเป็นเจ้าของทั้งเกาะแบบนี้ ผมคงไร้ซึ่งทางสู้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์
ผมหยุดนิ่งแล้วหันมามองหน้าพี่กันด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นแต่ผมก็ไม่กล้าที่ปล่อยโฮออกมาเพราะกลัวว่าถ้าร้องไห้จะโดนยิงทิ้งเสียตรงนั้น ในหัวผมตีกันวุ่นวายเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไงดีให้ไม่ขัดใจอีกฝ่าย
“อยู่นิ่งๆ ไว้แล้วจะดีเอง” พี่กันเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งที่ฟังดูเหมือนจะไม่มีอะไรแต่แววตาของเขามันแฝงความโรคจิตเอาไว้เต็มไปหมด
ผมล่ะอดแปลกใจไม่ได้จริงๆ ว่าแบบไหนคือตัวตนที่แท้จริงของพี่เขากันแน่
พี่กันเดินเข้ามาใกล้ผมอีกครั้งแล้วยื่นมือมาจับเข้าที่เป้ากางเกงของผมเต็มๆ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจสักเท่าไหร่เพราะก็เตรียมใจเอาไว้แล้ว จะมีก็แต่หัวใจของที่เต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมาข้างนอก ไม่ใช่ว่าตื่นเต้นหรอกนะแต่ว่าเป็นเพราะความตื่นกลัวซะมากกว่า
“อืม... ยังหลับอยู่สินะ” พี่กันเอ่ยบอกหลังจากที่ได้สัมผัสส่วนนั้นของผม
ก็ใช่น่ะสิ... เจอแบบนี้ ใครมันจะไปตื่นตัวได้ล่ะ
ผมก็ค่อนข้างที่จะอึดอัดแต่ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้แล้ว ผมพยายามปล่อยตัวปล่อยใจไม่คิดอะไร ผมหลับตาทั้งสองข้างลงแล้วทิ้งให้หัวโล่งโดยไม่นึกภาพอะไร แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเสียงพูดของพี่กันมันดังอยู่ที่ข้างหูผม
เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน!
ผมละทิ้งทุกอย่างที่วุ่นวายอยู่ภายในหัวของผมออกไป ละทิ้งสิ่งที่พี่กันเคยทำแม้ว่ามันจะยากสักแค่ไหนก็ตาม เพราะสิ่งสำคัญในตอนนี้คือถ้าผมหนีหรือขัดขืนผมจะตาย ดังนั้นผมจะต้องทำยังไงก็ได้ให้ผมได้มีชีวิตอยู่ต่อเพื่อจะได้หนีรอดออกจากเกาะบ้าๆ นี้ไปให้ได้
มือหนาทั้งสองข้างของพี่กันเริ่มแกะเสื้อผ้าของผมออก แม้ลมที่พัดผ่านมาจะหนาวเย็นแค่ไหนแต่ดูเหมือนว่าพี่กันจะไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อยเพราะความกระสันมันบดบังทุกความรู้สึกของเขาไปทั้งหมด เสื้อของผมถูกเลิกขึ้นแล้วถอดออกไปเผยให้เห็นผิวกายด้านบนของผมได้อย่างชัดเจน
วูบหนึ่งผมขนลุกซู่เมื่อสายลมพัดผ่านเข้ามา...
พี่กันมองหน้าผมแล้วยกยิ้มมุมปากก่อนจะก้มหน้าลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอผมอีกครั้ง ด้วยลมเย็นที่พัดผ่านมาพอผิวกายของผมได้สัมผัสกับลิ้นร้อนของอีกฝ่ายที่กำลังไล้เลียที่ซอกคอผมก็รู้สึกร่างกายร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่เขาเคลื่อนริมฝีปากลงมายังบริเวณยอดอกของผม ยามเมื่อลิ้นร้อนสะกิดเข้ากับตุ่มไตบนยอดอกนั้นก็ทำเอาผมอดไม่ได้ที่แอ่นอกรับแล้วร้องครางในลำคอเบาๆ
“อื้อ...”
ความเสียวพุ่งพล่านขึ้นมาอย่างฉับพลันหลังจากได้รับสัมผัสนั้น ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าทำไมมันเกิดขึ้นได้รวดเร็วแบบนั้นเพราะถึงแม้ว่าสมองผมจะพยายามปฏิเสธแต่ร่างกายของผมมันดันไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น ดูเหมือนจะมีความสุขไปกับสิ่งที่อีกฝ่ายทำเป็นอย่างมาก
สองมือของผมคว้าหมับเข้าที่ศีรษะของพี่กันเอาไว้แล้วจิกกลุ่มผมเอาไว้แน่นเพื่อระบายความเสียวกระสันที่พี่เขามอบให้ออกไปบ้าง ในระหว่างนั้นพี่กันก็ยังดูหมกมุ่นอยู่กับผิวกายของผมโดยที่ยังคงหมุนวนลิ้นร้อนไปจนทั่วบริเวณกล้ามหน้าท้องนั้น ส่วนกลางของผมค่อยๆ ตื่นตัวขึ้นมาทีละน้อยตามความรู้สึกกระสันภายใน ผมเริ่มหอบหายใจแรงขึ้นตามไฟราคะที่เริ่มปะทุ
ในขณะที่ผมกำลังมัวเมากับรสชาติการยั่วเย้าจากอีกฝ่าย พี่เขาก็เอาสองมือขึ้นมาตอนไหนไม่รู้มาปลดตะขอที่กางเกงของผมออกแล้วรูดซิปลงมาจนหมด กว่าที่ผมจะรู้ตัวก็ตอนที่พี่กันพยายามจะดึงกางเกงผมออกจากเอวนั่นแหละ ผมก็เลยยกสะโพกนิดหนึ่งเพื่อให้เขาถอดออกได้อย่างสะดวก ซึ่งพอกางเกงถูกปลดออกไปแล้วผมก็เลยได้รู้สึกถึงอากาศที่มันหนาวเย็นมากกว่าเดิม เพราะในตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวของผมเหลือเพียงแค่กางเกงในตัวเดียวเท่านั้นที่ปกคลุมร่างกายเอาไว้ ในขณะที่พี่กันนั้นเสื้อผ้ายังอยู่ครบ
ผมก็เลยไม่รอช้าเพราะว่าไม่อยากเสียเปรียบ จะมาให้ผมทนหนาวอยู่คนเดียวได้ยังไงก็ในเมื่อตกลงว่าจะทำเรื่องนี้ด้วยกันก็ต้องมาหนาวด้วยกัน อย่าปล่อยให้ผมต้องเผชิญความก่อน พอคิดได้แบบนั้นผมก็เลยยื่นมือไปจับชายเสื้อของพี่เขาแล้วถกขึ้นทันทีเพื่อถอดมันออกซึ่งพี่กันก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ส่วนกางเกงผมไม่ทันจะต้องทำอะไรเลยเพราะเมื่อเสื้อตัวนั้นหลุดออกจากร่างกายของพี่เขาไปแล้ว พี่เขาก็จัดการปลดกางเกงของตัวเองออกทันทีด้วยความว่องไว
มันช่างประทับใจผมเสียจริงๆ
ตอนนี้เบื้องหน้าของผมปรากฏเพียงชายหนุ่มตัวสูงหุ่นดีที่อยู่ภายใต้กางเกงในทรงบิกินีผู้ชายสีดำที่ตรงกลางปูดนูนด้วยของประจำตัวที่ซ่อนเอาไว้กำลังตื่นตัวเต็มที่
ผมยกยิ้มมุมปากส่งให้พี่กันอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเบนสายตาลงไปจับจ้องที่ส่วนนั้นของพี่เขาแทน พอเห็นแบบนั้นพี่กันก็ไม่รีรอขยับเข้ามาใกล้ผมโดยให้ส่วนนั้นจ่ออยู่ที่หน้าของผมพอดี แล้วจะให้ผมรออะไรล่ะในเมื่ออีกฝ่ายเขาเสิร์ฟมาให้ขนาดนี้ ผมก็คว้าหมับทันทีเข้าที่เป้านั้นแล้วลูบคลึงเล็กน้อยเพื่อสัมผัสถึงของแข็งที่ซ่อนอยู่ภายใน แล้วหัวใจที่เต้นแรงของผมมันก็บอกว่าไม่ให้รอช้าเพราะอยากจะลิ้มลองรสชาติของสิ่งนั้นเสียเต็มที มือของผมก็เลยยกขึ้นมาเกี่ยวที่ขอบกางเกงในก่อนจะปลดมันลงทันทีเผยให้เห็นแท่งตั้งตรงแข็งตระหง่านชี้หน้าผมเต็มๆ
“แข็งโป๊กเลยนะครับ” ผมแซวก่อนจะยกมือไปจับเอาไว้
“ก็เพราะน้องเอิร์ธนั่นแหละครับ”
พอได้ยินแบบนั้นผมก็แทบจะชูคอเพราะนั่นแสดงให้เห็นว่าผมยังมีผลต่อกามารมณ์ในตัวพี่กันอยู่ ผมใช้มือที่กำแก่นกายของพี่เขารูดขึ้นลงอยู่เพียงไม่กี่ครั้งแล้วตามด้วยเอาปากครอบลงไปแล้วอมจนสุดโคน
“อ่า...” เสียงครางต่ำในลำคอของพี่กันดังขึ้นอีกแล้ว
ผมล่ะโคตรชอบเลย ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนแต่เพิ่งจะมารู้สึกว่าเวลาที่ได้ยินเสียงครางต่ำจากพี่กันทีไร ใจผมมักจะเต้นแรงทุกทีรวมไปถึงอารมณ์ความต้องการในตัวที่มักจะพุ่งพล่านขึ้นมามากกว่าเดิมเสมอด้วย
ผมค่อยๆ ขยับริมฝีปากที่ครอบอยู่ที่ส่วนนั้นอย่างแผ่วเบา พยายามที่จะไม่ให้ฟันของผมไปขูดโดนเข้ากับตรงนั้นเพราะมันจะทำให้พี่เขารู้สึกเจ็บได้ ซึ่งก็เหมือนพี่กันจะพึงพอใจเพราะยังคงส่งเสียงครางเบาๆ ออกมาอย่างต่อเนื่องพร้อมทั้งยังขยับสะโพกเข้าออกตามจังหวะเข้าออกอยู่บ้างเป็นบางครั้งด้วย
“อ่อก...” ผมสำลักน้ำลายนิดหน่อยหลังจากที่อมมานานแล้วพี่กันก็ดันขยับสะโพกสวนแทงเข้ามาไม่หยุด ผมก็เลยผลักพี่กันให้ขยับออกเพื่อที่จะได้นั่งพักหายใจสักครู่หนึ่ง
แต่ดูเหมือนพี่กันจะไม่อยากให้ขาดตอนเพราะพี่เขาจับผมลงนอนหงายทันทีแล้วจับขาทั้งสองข้างของผมแหกออกกว้างก่อนจะขยับตัวเข้าใกล้ ถุยน้ำลายลงไปที่ช่องทางด้านหลังของผม
ถุ้ย!
“พี่กัน!” ผมร้องเรียกเพราะไม่ชอบสิ่งที่พี่เขาทำ จะมาใช้น้ำลายได้ยังไงมันสกปรกจะตาย
อยู่ดีๆ ก็ดัดจริตขึ้นมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็น งงตัวเองเหมือนกัน ผมเองก็ลืมไปด้วยแหละว่าไม่ควรขัดใจเขาถ้าไม่อยากมีปัญหา แต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอยู่ๆ ถึงอยากจะรักสะอาดขึ้นมา
“หรือจะให้เสียบเลย ถ้าเจ็บอย่ามาร้องนะ” พี่กันเอ่ยพูดเสียงนิ่งจนผมไม่กล้าเถียง