เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
พอรถตู้จอดสนิทคุณลุงคนขับรถก็เปิดประตูรถแล้ววิ่งลงจากรถมายังอีกฟากหนึ่งเพื่อเปิดประตูให้กับพวกเรา ส่วนพี่ต้อมก็ลงไปในจังหวะเดียวกันกับคุณลุงคนขับรถนั่นแหละ ส่วนพี่กันพอเห็นว่ารถจอดนิ่งแล้วก็เงยหน้าจากไอแพดแล้วหันมามองผมก่อนจะส่งยิ้มให้เล็กน้อยแล้วพยักเพยิดหน้าเป็นสัญญาณให้ผมลงจากรถ ผมก็เลยหันหน้าไปมองพี่ต้อมกับคุณคนขับด้วยแววตาที่ยังแอบซ่อนความระแวงเอาไว้ก่อนจะก้าวขาเดินลงไปด้านล่าง
สองคนนั้นเดินนำผมกับพี่กันเข้าไปด้านในอาคาร ตอนแรกที่ผมเห็นก็ลุกขนลุกอย่างประหลาด เพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็เพราะตอนที่รถตู้มาถึงหน้าอาคารนั้น บรรยากาศมันเงียบสงบเสียจนผมนึกไม่ออกว่าด้านในจะมีการแสดงละครเวทีได้ยังไง ปกติเวลาสถานที่ใดที่มีการจัดงานอะไรก็ตาม ด้านหน้ามันก็ต้องมีคนจำนวนมากเดินไปมากันขวักไขว่ แต่ที่นี่กลับตรงกันข้าม
ใจผมเต้นแรงมากแต่ก็ยังพยายามจะทำเป็นใจดีสู้เสืออยู่ ไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับอะไรบ้างแต่ก็เอาวะ อย่างน้อยพวกไอ้พี่กันก็คงจะยังไม่ฆ่าผมง่ายๆ หรอก เพราะถ้ามันจะทำมันก็คงทำไปนานแล้ว
แต่แล้วผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเดินตามทุกคนเข้ามาถึงด้านในบริเวณเวที ปรากฏว่ามีผู้ชมนั่งอยู่เต็มโรงละครแบบแน่นขนัดจนเต็มทุกพื้นที่ บนเวทีมีผ้าม่านสีแดงปิดฉากหลังเอาไว้อยู่ แสงไฟสาดส่องไปบนนั้นจนสีแดงของผ้าม่านมันเด่นชัดสะดุดตา
พี่กันยกแขนข้างขึ้นมาเพื่อให้ผมเกาะเอาไว้แล้วพาเดินเข้าไปยังที่นั่งด้านหน้าสุดด้วยกันท่ามกลางสายตาคนดูนับร้อยที่นั่งอยู่ก่อนแล้วพากันหันมามองที่ผมกับพี่เขาเป็นตาเดียว จริงๆ ก็แอบรู้สึกประทับใจอยู่นิดหน่อยเพราะก็แอบกังวลอยู่ว่าด้านในบริเวณที่นั่งของผู้ชมนั้นค่อนข้างแสงน้อยทำให้มองไม่ค่อยจะเห็นทางเดินสักเท่าไหร่ การที่พี่กันอาสาทำแบบนี้ก็เลยได้ใจจากผมไปอยู่บ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่าไอ้ที่ทำเนี่ยเป็นแค่มารยาทหรือว่าอยากได้หน้าว่าเป็นสุภาพบุรุษก็ไม่รู้
“คนเยอะดีเนอะ” พี่กันหันมากระซิบที่ข้างใบหูของผม
“ครับ”
ผมตอบรับสั้นๆ ด้วยความประหม่า ก็อันที่จริงผมกับพี่กันก็แค่มาดูละครเวทีนี่นา ทำไมทุกคนถึงจะต้องมองผมเป็นตาเดียวกันขนาดนั้น หรือว่าไอ้ทุกคนที่นั่งอยู่ในนี้เคยเห็นภาพผมมีเซ็กส์กับไอ้พี่กันมาหมดแล้วงั้นเหรอ ใช้พวกที่คอยโหวตให้ด้วยหรือเปล่าเนี่ย!!
ผมเริ่มคิดหนักว่าวันนี้จะต้องเจอกับเหตุการณ์อะไรอีก แต่ก็พยายามจะสลัดออกจากหัวให้ได้เพราะว่าอยากจะมีความสุขกับละครเวทีตรงหน้านี้ก่อน ไม่อยากให้มีเรื่องมารบกวนจิตใจเพราะเกรงว่าจะหมดสนุกเอา
จู่ๆ ไฟบนเวทีก็ดับลงพร้อมด้วยเสียงปรบมือจากคนดูทั้งโรงละครนั้น ผมเองก็เลยก็ยกมือขึ้นมาปรบร่วมด้วยไปกับเขา เสียงของผ้าม่านสีแดงที่ค่อยๆ เปิดออกดังขึ้นก่อนจะปรากฏให้เห็นฉากของละครที่ถูกตกแต่งบนเวทีอย่างสวยงาม จากนั้นตัวละครก็ค่อยๆ ทยอยออกมาและการแสดงละครเวทีเรื่องนี้ก็เริ่มต้นขึ้น
ผมนั่งมองดูอยู่แบบนั้นจนละครถูกแสดงจนจบเรื่องแบบที่ไม่หลุดสมาธิไปสนใจเรื่องอื่นเลยแม้แต่นิดเดียว พี่กันที่นั่งอยู่ข้างผมเองก็ด้วย เขาไม่สะกิดให้ผมต้องรู้สึกรำคาญเลยแม้แต่น้อย ก็เลยทำให้ผมได้รับอรรถรสเต็มๆ จากละครเวทีเรื่องนี้
หลังจากที่นักแสดงทุกคนออกมาโค้งคำนับขอบคุณผู้ชมจนครบหมดทุกตัวละครแล้วนั้น พิธีกรก็เดินออกมาจากด้านหลังเวทีแล้วพูดคุยทักทายกับผู้ชมในที่นี้เล็กน้อยก่อนจะเอ่ยแนะนำขึ้นมาว่าหลังจากจบละครแล้วจะมีกิจกรรมเสวนากันต่อเล็กน้อยเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับละครเวทีเรื่องที่เพิ่งจบลงไปเมื่อครู่ ซึ่งทุกคนก็ดูยินดีที่จะอยู่ต่อเพราะผมไม่เห็นว่าจะมีใครลุกออกจากที่นั่งไปไหนเลยแม้แต่คนเดียว
“หิวอะพี่” ผมหันไปบอกพี่กันที่นั่งอยู่ข้างเพราะดูว่าพี่แกก็ไม่มีทีท่าว่าจะลุกออกไปไหนเหมือนกัน
“รอก่อนๆ”
“รออะไร”
“เอาเหอะน่า เดี๋ยวก็รู้” สิ้นคำพูดของไอ้พี่กันปุ๊บรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏบนใบหน้าของมันปั๊บ ผมนี่ขนลุกเกรียวไปทั่วทั้งตัวทันที เพราะเหมือนจะพอรู้แล้วว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับผม
“ขอเรียนเชิญคุณกันกับคุณเอิร์ธด้านบนเวทีเลยค้าบบบ” เสียงพิธีกรประกาศชื่อผมกับคนข้างๆ ดังลั่นพร้อมเสียงปรบมือกดดันจากผู้ชมทำเอาผมทำตัวไม่ถูกมองเลิ่กลั่กไปทั่ว
ฉิบหายแล้ว... ผมจะต้องเจอกับอะไรอีกล่ะเนี่ย!!!
พอเห็นพี่กันลุกขึ้นยืน ผมก็เลยต้องลุกยืนตามไปด้วยก่อนจะเดินตามตูดพี่เขาขึ้นไปด้านบน ซึ่งความตื่นเต้นก็ทวีคูณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตั้งก้าวแรกที่เดินออกมาจากเก้าอี้จนขึ้นมาถึงด้านบนเวที ซึ่งพอขึ้นไปยืนบนนั้นแล้วมองลงมาก็ไม่ค่อยจะทำให้หายตื่นเต้นสักเท่าไหร่แม้ว่าแสงไฟจะสาดส่องจนผมมองไม่เห็นผู้ชมด้านล่างเลยก็ตามเพราะมันมืดไปหมด
“พร้อมมั้ยครับ” เสียงพิธีกรเอ่ยพูดขึ้น ผมหันหน้าขวับไปมองพิธีกรทันททีด้วยแววตาสงสัย
พร้อมอะไรวะ? พร้อมสำหรับอะไร?
ผมได้แต่นึกตั้งคำถามอยู่ในใจเพราไม่กล้าที่จะพูดออกไป แม้ว่าส่วนตัวแล้วจะพอรู้อยู่ว่ากำลังจะเจอกับสถานการณ์อะไรต่อไปก็ตาม แต่อย่างน้อยผมก็อยากได้คำยืนยันที่ชัดเจนว่าไอ้สิ่งที่ผมคิดอยู่นั้นมันกำลังจะเกิดขึ้นจริง ไม่ใช่แค่เพียงผมคิดจินตนาการไปเองคนเดียว
“พร้อมครับ” ไอ้พี่กันตอบรับหน้าตาเฉย ผมเขย่าแขนมันสองทีเพื่อส่งสัญญาณให้มันหันมามองหน้าผมสักหน่อยเพื่อที่ผมจะได้คาดคั้นคำตอบจากมันได้ แต่ก็ไม่เป็นผล
“แล้วน้องเอิร์ธล่ะครับ พร้อมมั้ยครับ”
“ไม่ตอบแสดงว่าพร้อมนะครับ” พิธีกรรีบพูดต่ออย่างรวบรัด “งั้นเราไปดูผลโหวตกันเลยดีกว่าค้าบบบบ”
เชี่ยยยยย!!! อย่าบอกนะว่า....
“ผลคะแนนโหวตออกมาแล้วนะครับผมจากแอคเคาท์คุณรักแท้ยังมีอยู่จริงไหมหรือใครๆ ก็รักแค่เพียงเงินนะค้าบบบบ ชื่อแอคเคาท์ยาวมากเลยนะครับ แต่คุณเขาส่งคะแนนโหวตเข้ามาสูงสุดเลยนะฮะว่าขอให้คุณกันกับคุณเอิร์ธมีเซ็กส์กันบนเวทีแห่งนี้ท่ามกลางคนดูร้อยกว่าคนตรงนี้เลยค้าบบบบ”
“วู้วววววว!!!!” เสียงเชียร์โห่ร้องดังลั่นทั่วทั้งโรงละคร ส่วนผมน่ะเหรอหน้าเจื่อนไปเลยครับ หลังจากที่โดนกระทำชำเราต่อหน้าสาธารณชนไปเมื่อครั้งก่อนที่ริมหาด ผมก็รู้สึกกลัวเหตุการณ์แบบนี้ไปเลยครับ มันฝังใจผมมากทีเดียว เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามร่างกายของผมและดูเหมือนว่าไอ้พี่กันมันจะจับสังเกตได้ มันก็เลยก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของผม
“ท่องไว้ เพื่อเงิน”
“...” ผมได้แต่นิ่งเงียบ ไม่ใช่ว่าเชื่อฟังมันหรอกนะ แต่กำลังข่มความตื่นเต้นในใจอยู่ต่างหาก
“อยากรวยก็ต้องทำ” ไอ้พี่กันมันบอกย้ำ
ผมยืนนิ่งคิดอยู่แบบนั้นพักใหญ่โดยที่ไม่รู้ว่าพิธีกรบนเวทีเขาพูดอะไรต่อเพราะในหัวผมมีแต่เสียงวิ้งอย่างเดียว มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงกรี๊ดและเสียงปรบมือจากบรรดาผู้ชมที่อยู่ด้านล่างดังขึ้นอีกครั้งนั่นแหละ สติผมถึงได้คืนกลับมา ผมรีบหันหน้าไปมองพี่กันทันทีก่อนจะหันกลับไปมองอีกฝั่งที่พิธีกรเคยยืนอยู่ แต่ตอนนี้เขาหายไปซะแล้ว
พอผมหันกลับมาหาพี่กันอีกที พี่เขาก็จู่โจมเข้าจูบผมทันทีพร้อมด้วยเสียงเชียร์โห่ร้องดังลั่นขึ้นทั่วทั้งโรงละคร ส่วนผมก็ได้แต่ตกใจก็เลยเผลอยกมือขึ้นมาทุบหน้าอกอีกฝ่ายรัวๆ จนเริ่มรู้สึกตัวว่าคงไม่มีทางหนีออกไปจากเหตุการณ์นี้ได้ก็เลยค่อยๆ ยอมผ่อนแรงลงและยินยอมตอบรับจูบที่ร้อนแรงจากพี่กันเอาไว้แบบเสียไม่ได้
แต่จะว่าไปมันก็น่าตื่นเต้นอยู่เหมือนกันนะ...
ผมก็ตกใจเหมือนกันที่อยู่ๆ ตัวเองรู้สึกแบบนั้นกับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น ตอนแรกก็ตกใจแต่พอยอมรับและไม่ฝืนตัวเองก็กลายเป็นว่าผมได้รับความรู้สึกใหม่ๆ เข้ามาแทรกทันที มันตื่นเต้นและเร้าใจแบบแปลกๆ แต่ก็ชอบนะ มันรู้สึกใหม่และสดชื่นยังไงไม่รู้
ลิ้นร้อนของพี่กันสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของผมทันทีที่เปิดโอกาสให้ เขาตวัดลิ้มรสไปทั่วทั้งปากของผมซึ่งผมเองก็ยินยอมปล่อยให้เขาได้สำรวจอย่างพึงพอใจ
“อื้อ” ผมร้องครางออกมาเบาๆ เพราะพี่กันมันใช้มือหนากอบกุมเข้าที่ส่วนนั้นของผม แต่ผมก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกได้ว่าเสียงครางของผมที่ร้องออกไปเมื่อครู่นั้นมันก้องกังวาลกว่าปกติ
ไอ้พี่กันผละจูบออกจากริมฝีปากของผมจากนั้นก็รีบปลดเสื้อของตัวเองออกทันที เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่ผ่านการออกกำลังกายอย่างหนักได้อย่างชัดเจน ไม่ว่ากล้ามหน้าอกหรือกล้ามหน้าท้อง ซึ่งพอมันอยู่บนผิวขาวเนียนของพี่เขานั้นมันก็ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงความกระหายในตัวผมขึ้นมาบ้างเหมือนกัน
จู่ๆ ก็รู้สึกคอแห้ง น้ำลายเหนียวขึ้นมาซะงั้น ผมรีบถอดเสื้อของตัวเองออกบ้างทันทีแล้วรีบพุ่งตัวเข้าไปหาอีกฝ่ายเพื่อลิ้มลองรสชาติกล้ามเนื้อหน้าท้องนั้นทันที ผมใช้ลิ้นร้อนลากวนอยู่บริเวณลอนกล้ามหน้าท้องอยู่พักใหญ่เรียกเสียงครางลำคอของไอ้พี่กันออกมาได้ไม่น้อย ส่วนตัวผมเองก็รู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาทันที ยิ่งเวลาที่ลิ้นของผมลากสัมผัสผ่านระหว่างลอนกล้ามเนื้อยิ่งเร้าใจผมเป็นพิเศษ
“อ่า....” เสียงครางในลำคอของพี่กันดังขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่ฝ่ามือของพี่เขาจะจับเข้าที่หัวของผมแล้วจิกดึงกลุ่มเส้นผมเพื่อดึงหัวของผมให้ขึ้นมาเล้าโลมยังบริเวณเนินหน้าอกของเขา โดยเฉพาะยอดอกสีชมพูดทั้งสองเม็ดนั้น
ผมเห็นแบบนั้นก็ยิ่งได้ใจยิ้มมุมแล้วกดหัวลงครอบครองยอดอกนั้นในทันที ผมสัมผัสได้ถึงความสั่นของร่างกายพี่กันหลังจากที่ผมเริ่มเล้าโลมตรงจุดสีชมพูนั้น
“อ๊ะ!” เสียงร้องของไอ้พี่กันดังขึ้นหลังจากที่ผมแอบลอบขบกัดไปที่ยอดหน้าอกเบาๆ ก่อนที่ผมจะขำออกมาเล็กน้อยเพราะชอบใจที่ได้แกล้งอีกฝ่ายสำเร็จ
ผมใช้เวลาไม่นานกับบริเวณนั้นก่อนที่พี่กันจะดึงผมให้ออกห่างแล้วใช้มือทั้งสองข้างยื่นมาปลดตะขอที่กางเกงของผมจากนั้นก็รูดซิปลงมาแล้วดึงให้กางเกงของผมร่นลงมาเพื่อถอดมันออกไปจากร่างกายของผม ซึ่งในขณะที่กางเกงขายาวของผมถูกปลดออกจนเหลือแต่กางเกงในเพียงตัวเดียวนั้น เสียงเชียร์ในโรงละครก็ดังกระหึ่มขึ้นมาอีกครั้ง ทำเอาผมตกใจเพราะเกือบลืมไปแล้วว่าไม่ได้อยู่กับพี่กันแค่สองคน แต่ยังมีสายตาอีกนับร้อยคู่ที่กำลังจับตามองการมีเซ็กส์ของเราอยู่ในตอนนี้
“มาครับ ผมช่วย” ผมเอ่ยบอกเมื่อเห็นว่าพี่กันพยายามที่จะถอดกางเกงตัวเองออกอยู่เหมือนกัน แต่ทว่ามันติดอะไรก็ไม่รู้จึงทำให้ตะขอกางเกงไม่ถูกปลดออกสักที จนใบหน้าของพี่กันเริ่มแสดงออกมาว่าไม่ค่อยพอใจ ผมจึงอาสาช่วย
ผมยื่นมือข้างหนึ่งไปสัมผัสที่เป้ากางเกงของพี่กันก่อนเป็นอย่างแรกเพราะอยากที่จะเช็กของสักหน่อยว่าพี่เขาอยู่ในอารมณ์ขั้นไหนแล้ว ซึ่งพอได้สัมผัสเข้าจริงๆ จึงได้รู้ว่าส่วนนั้นของพี่กันมันพร้อมใช้งานแล้วจริงๆ เพราะว่ามันแข็งปังจนผมเองอดที่จะยิ้มไม่ได้หลังจากสัมผัสมัน
พอรู้แบบนั้นผมก็รีบดำเนินการต่อทันที พยายามช่วยปลดตะขอกางเกงของพี่กันออกจนสำเร็จแล้วรีบดึงกางเกงออกจากตัวพี่กันทันที
กางเกงในสีขาวตัวนั้นมันถูกอัดแน่นไปด้วยแก่นกายของพี่กันที่แข็งตัวเต็มที...
แล้วก็เป็นผมเองที่เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้งจนหัวใจเต้นแรงเวอร์ มันตึกตักตึกตักเหมือนตอนที่ผมมีเซ็กส์ครั้งแรกยังไงยังงั้น มันบอกไม่ถูก มือไม้สั่นไปหมด มีเสียงเชียร์ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องอีกครั้ง ผมก็เลยไม่รอช้ารีบปลดกางเกงในสิ่งสุดท้ายที่ปิดบังร่างกายของไอ้พี่กันออก แก่นกายของพี่เขาเด้งผึงขึ้นมาชี้หน้าผมในทันที ผมจึงรีบนั่งคุกเข่าลงไปแล้วใช้มือขวาคว้าจับที่แท่งนั้นก่อนจะอ้าปากแล้วก้มลงไปครอบครองแก่นกายนั้นจนเต็มคำ
เสียงโห่ร้องชอบใจดังกึกก้องต่อการกระทำของผม เอาจริงๆ นะ ผมเองก็ไม่ได้อยากรีบนักหรอกแต่เพราะว่าร่างกายมันอดทนต่อไปไม่อีกแล้ว มันได้แต่พร่ำร้องว่าให้เสียบเข้ามาเลยไม่ต้องเล้าโลมอีกต่อไปแล้วมันเสียเวลา ร่างกายของผมมันต้องการกลืนกินแก่นกายของพี่กันจะแย่อยู่แล้ว
“อ่า...” อีกครั้งที่เสียงครางของพี่กันดังขึ้น
“ชอบมั้ยครับ” ผมถอนริมฝีปากออกมาถามกลับ
“อื้อ” พี่กันส่งเสียงในลำคอแล้วพยักหน้ารับ
พอเห็นพี่กันตอบแบบนั้นผมเองก็ได้ใจใหญ่ ก้มหน้าลงลงไปแล้วเอาปากครอบส่วนนั้นอีกครั้งก่อนจะออกแรงดูดกลืนอย่างเต็มที่จนได้ยินเสียงซู้ดซ้าดดังออกมาซึ่งมันก็ยิ่งทำให้พี่กันครางเสียวออกมามากขึ้นด้วย
“ดะ...เดี๋ยวก่อน” พี่กันเอ่ยขึ้นพร้อมใช้มือทั้งสองข้างจับหัวของผมให้หยุดเอาไว้
“ทำไมครับ” ผมถามอย่างสงสัย
“พี่เสียว”
ผมได้แต่หัวเราะในใจเพราะพี่กันเริ่มพ่ายแพ้ต่อทักษะของผมเสียแล้ว ก็แหมแรกๆ อาจจะไม่เก่งเท่าไหร่แต่พอต้องมาอยู่กับคนที่ฝักใฝ่เรื่องอย่างว่าผมก็ต้องหาความรู้เพิ่มเติมประดับตัวไว้บ้าง ไม่งั้นไอ้พี่กันมันอาจจะเบื่อผมไปเสียก่อน เอาจริงๆ การที่พี่กันมันชอบซื้อเด็กเอ็นท์มาบ่อยๆ ก็น่าจะพอเป็นตัวการันตีได้อยู่แล้วมั้ยนะว่ามันเป็นคนขี้เบื่อ
แล้วผมจะมานั่งคิดมากเรื่องมันทำไมเนี่ย...
นั่นแหละพอได้ยินเสียงพูดขอไอ้พี่กันที่บอกผมว่ามันโดนผมอมแล้วเสียวจนเกือบทนไม่ไหว ผมก็เลยต้องหยุดไปสักพักหนึ่งจนกระทั่งเริ่มมีเสียงคนดูซุบซิบ บางคนก็เริ่มโห่ใส่ ผมเองที่ไม่อยากเสียหน้าก็เริ่มจับไอ้นั่นของพี่กันเข้าปากอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมปล่อยให้มันเป็นหน้าที่ของไอ้พี่กันแทน
พี่กันเริ่มขยับสะโพกเข้าออกที่ปากของผม โดยที่ผมเองก็ต้องคอยระวังไม่ให้ฟันของผมไปขูดโดนเข้ากับส่วนกลางของพี่เขา ซึ่งพี่เขาเองก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเนิบช้าซึ่งก็เป็นเรื่องดีกับผมอยู่เหมือนกันเพราะว่าผมจะได้มีเวลาให้ได้ช่วงชิงอากาศหายใจบ้าง
ไม่อย่างนั้นได้ขาดใจตายแน่ๆ
เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่าไอ้นั่นของพี่มันใหญ่จนคับปากแถมยังยาวจนสุดลำคออีกต่างหาก ทุกครั้งที่มีอะไรกันผมมักจะต้องทนไม่ให้ตัวเองอาเจียนออกมาทุกที เพราะไอ้ที่บอกว่ามันลึกจนสุดลำคอนั้นคือมันเรื่องจริง ปลายหัวของแก่นกายพี่กันมันแตะโดนคอด้านในของผมทุกครั้ง
พูดไปก็หาว่าเวอร์ อยากให้ทุกคนมาลองสัมผัสด้วยตัวเองจริงๆ