เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
ความเร็วของสะโพกพี่กันมันเริ่มเพิ่มขึ้นและถี่ขึ้นจนผมเองเริ่มรู้สึกแล้วว่าให้เหตุการณ์แบบเดิมๆ นั้นกำลังจะกลับมา เพราะเวลาไอ้พี่กันมันเริ่มจะสนุกก็มักจะลืมตัวไปเสียทุกครั้ง มันกระแทกแรงขึ้นจนไอ้นั่นของมันลึกเข้ามาในลำคอของผมอีกครั้ง แรกๆ ก็ยังพอทนได้แต่ตอนนี้อะไรๆ ที่อยู่ภายในท้องของผมมันกำลังจะพุ่งสวนขึ้นมาอีกแล้ว
“อ่อกก!!!” ผมรีบผละริมฝีปากออกมาเมื่อรู้สึกอยากจะอาเจียนแล้วรีบช่วงชิงอากาศหายใจเข้าไปทันที ขอพักเหนื่อยสักแป๊บหนึ่งละกันนะ
ผมเงยหน้ามองไอ้พี่กันเห็นมันยิ้มมุมปากเล็กน้อยก็คงเหมือนเดิมแหละที่มันชอบสะใจเวลาเห็นผมเป็นแบบนี้เพราะว่ามันจะรู้สึกว่ามันเอาชนะผมได้
ผมได้พักหายใจเพียงแค่ไม่นาน ไอ้พี่กันมันก็จับไหล่ทั้งสองข้างของผมแล้วออกแรงกดให้ผมลงนั่งกับพื้นด้วยท่าคุกเข่า ตอนนี้เองที่ผมพอจะรู้แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการอะไร ผมยินยอมนั่งคุกเข่าลงแม้ว่าจะเจ็บแต่ก็ยังพอจะทนไหว
“พร้อมนะ” พี่กันถามผม ซึ่งผมเองก็ได้แต่พยักหน้ารับแต่ไม่ได้พูดอะไรออกไป
“อื้อออ” ผมร้องออกมาเล็กน้อยเมื่อลิ้นร้อนของพี่กันแตะลงตรงบริเวณผิวบอบบางของช่องทางรักด้านท้ายของผม มันค่อนข้างที่จะอ่อนไหวเป็นอย่างมาก เพราะเมื่อมันโดนสัมผัสปั๊บผมก็รู้สึกสั่นสะท้านไปหมดทั้งตัว ผมกัดริมฝีปากไว้เล็กน้อยเพราะเมื่อโดนอีกฝ่ายดูดกลืนช่องทางรักมันก็เสียงไปหมดจนร่างกายมันเกร็งไปแบบที่ผมเองก็ควบคุมมันไว้ไม่ได้
“ขอหน่อยนะ” พี่กันพูดจบก็บ้วนน้ำลายลงมายังช่องทางด้านหลังของผม หลังจากนั้นผมก็สัมผัสได้ในทันทีว่าไอ้พี่กันมันไม่ได้ใช้นิ้วเพื่อที่จะนำร่องให้ช่องทางนั้นเลยแม้แต่น้อย เพราะมันจับแก่นกายของมันเสียบเข้ามาที่ช่องทางนั้นทันที และแน่นอนมาจากการที่ผมผ่านศึกกับพี่มันมาทุกวันก็เลยทำให้ตรงนั้นมันถูกใช้จนสามารถผ่านเข้าออกได้อย่างง่ายดายจนไม่ต้องใช้การนำร่องด้วยนิ้วมืออีก
“อ่า...” เสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมาจากไอ้พี่กัน
ผมพอได้ยินแบบนั้นก็พยายามที่จะขมิบช่องทางรักอย่างเป็นจังหวะ เพราะอยากให้มันช่วยตอดรัดเจ้าแท่งนั้นของพี่กันเพื่อที่ว่าจะได้ช่วยเพิ่มความเสียวซ่านให้กับคนตัวโต
“อ๊ะ!” ผมหลุดร้องเสียงหลงออกมาเพราะว่าไอ้พี่กันมันกวนตีนกระแทกเข้ามาเต็มแรงหลังจากที่มันเพิ่งจะสอดใส่แก่นกายของมันเข้ามาได้ไม่นาน
พอไอ้พี่กันได้ยินผมร้องออกมาแบบนั้นก็ดูเหมือนว่ามันจะได้ใจใหญ่ กระแทกเข้ามาด้วยความแรงและรัวเร็วจนผมเองก็แปลกใจเพราะปกติพี่มันจะชอบในแบบค่อยเป็นค่อยไปเสียมากกว่า
“อื้อ... พะ... พี่กันนน”
“คะ..ครับ”
“มัน... สะ... เสียวครับ” ผมเอ่ยบอกว่าเพราะจังหวะที่พี่กันมันรัวกระแทกเข้ามานั้นมันช่างลึกสุดใจแถมยังโดนจุดกระสันของผมเข้าเต็มๆ
เอาเป็นว่าตอนนี้ผมไม่ทันได้สังเกตแล้วด้วยซ้ำว่ายังมีคนดูอยู่เต็มโรงละครไปหมดเพราะสมองของผมนั้นมันโฟกัสแต่คนที่อยู่บนเวทีและกำลังร่วมรักกับผมไปเสียแล้ว
เสียงกระแทกของสะโพกเขาและสะโพกผมมันดังกระหึ่มไปทั่วทั้งโรงละคร ซึ่งมันก็ทำให้ผมรู้สึกเสียวไปอีกแบบ มันระทึกและตื่นเต้นอย่างประหลาด แต่ในขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับเซ็กส์ที่พี่กันมอบให้นั้น ไอ้พี่กันก็ถอนส่วนนั้นออกจากช่องทางรักของผมจนได้ยินเสียบป๊อกลั่นออกมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดีเพราะนั่นหมายถึงว่าช่องทางด้านหลังของผมมันยังฟิตพอที่จะตอดรับแก่นกายอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี
รวมถึงยังคงตอดรับแก่นกายของคนอื่นได้เป็นอย่างดีเหมือนกัน...
ไอ้พี่กันมันค่อยๆ ดึงผมให้ลุกขึ้นยืนเพราะมันเองก็เริ่มที่จะเจ็บเข่าแล้วเหมือนกันไม่ใช่ว่าเพราะเป็นห่วงผมสักเท่าไหร่หรอก
ผมลุกขึ้นยืนตามแรงดึงนั้นพร้อมกับเสียงเชียร์ที่ดังต่อเนื่องไม่ยอมหยุด ผมรู้สึกหนาวขึ้นมาเล็กน้อยเพราะลมแอร์พัดวูบมาทีหนึ่งจนทำให้ผมขนลุกขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกขนลุกไปมากกว่าการที่ไอ้พี่กันมันเริ่มเอาสิ่งนั้นยัดเข้ามาในตัวผมอีกครั้ง
“อ๊า!!!” ผมร้องลั่นเมื่อไอ้พี่กันมันยัดเข้ามาพรวดเดียวจนสุดลำเพราะว่าไม่ทันได้ตั้งตัวก็เลยทำให้ผมเผลอร้องเสียงดังออกมาจนได้ ถามว่าอายมั้ยก็ไม่เท่าไหร่นะ แต่เพราะว่ามันเจ็บมากกว่าเลยอั้นเสียงเอาไว้ไม่ได้ก็เท่านั้น
แต่ความเจ็บมันก็มีอยู่แค่เพียงชั่วคราว...
เพราะหลังจากที่พี่กันมันเริ่มขยับตัวอย่างเชื่องช้า แก่นกายของพี่กันที่เสียดสีกับกล้ามเนื้ออ่อนนุ่มที่ช่องทางด้านหลังของผมนั้นมันก็สร้างความกระสันให้ผมได้ไม่น้อย
“อ่า...” เสียงครางของไอ้พี่กันดังขึ้นอีกแล้ว คราวนี้มาพร้อมกับจังหวะการขยับสะโพกที่เพิ่มมากขึ้น
เพี๊ยะ!!
เสียงฝ่ามือของพี่กันที่ตีเข้าที่สะโพกของผมดังขึ้นหนึ่งครั้งเรียกเสียงเชียร์จากผู้ชมให้ดังขึ้นมาอีกระลอก ส่วนผมเองแม้จะรู้สึกเจ็บอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้อยากโดนกระทำน้อยลงเลย เพราะเหมือนว่ายิ่งเจ็บผมก็ยิ่งเสียวมากขึ้นเท่านั้น
“แรงอีกพี่กัน” ผมเอ่ยบอกขึ้นมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว เหมือนกับว่าจิตสำนึกผมมันสั่งออกมายังไงยังงั้น
“ได้ดิ”
สิ้นเสียงพูดของพี่กัน เขาก็เริ่มเพิ่มความเร็วของจังหวะสะโพกทันที เสียงตับๆๆ ดังต่อเนื่องไม่ขาดสายซึ่งเป็นสิ่งที่ผมชอบที่จะได้ยินเป็นอย่างมาก ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่เหมือนว่าตัวเองเสพติดไปแล้ว
ยิ่งดัง ยิ่งแรง ยิ่งชอบ...
จากที่ผมรู้สึกขนลุกเพราะลมหนาวจากแอร์พัดมาโดนตัว ตอนนี้กลายเป็นว่าเม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาตามผิวกายของผมจนเต็มไปหมด เส้นผมเปียกจนจับตัวกันเป็นช่อจนไม่เป็นทรงสักเท่าไหร่ ปกติผมเองค่อนข้างที่จะซีเรียสกับเรื่องภาพลักษณ์หน้าตาของตัวเองมากแต่ในเวลานี้กลับตรงกันข้าม ผมก็เลยไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่ว่าไอ้ผมเปียกๆ จะปกปิดหน้าตาของผมหรือจะทำให้ผมดูหน้าตาน่าเกลียดสักแค่ไหน เพราะตอนนี้ผมกำลังมีความสุขอย่างมากกับสิ่งที่ไอ้พี่กันมันมอบให้
“พี่กัน...” ผมร้องเรียกชื่อพี่เขาอีกครั้ง
“หื้ม?”
“สะ...เสียวครับ”
“ชอบมั้ยครับ” ไอ้พี่กันเอ่ยถามผมแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ถามมานั้นคำตอบจากผมมีเพียงอย่างเดียวนั่นก็คือ
โคตรชอบ!!
ทุกจังหวะของไอ้พี่กันที่มันตอกย้ำเข้ามาที่ร่างกายของผมนั้นมันดันโดนจุดกระสันทุกครั้งราวกับว่ามันรู้เป็นอย่างดีว่าไอ้จุดที่ว่ามันอยู่ตรงไหน แต่ก็อย่างว่าอาจเพราะพวกเราได้ทำกิจกรรมแบบนี้ด้วยกันบ่อยก็เลยทำให้ไอ้พี่กันรู้ว่าการกระทำแบบไหนที่ประทับใจผมได้มากที่สุด
“อ๊า” ผมร้องอีกครั้งเมื่อความเสียวกระแทกขึ้นมา
พี่กันจับสะโพกของผมไว้แน่นแล้วกระแทกแรงจนความเสียวทะลักเข้ามาในตัวผม ผมพยายามจะหาอะไรมาคว้าจับไว้เพราะร่างกายเริ่มอ่อนไหวแทบไม่มีแรงยืนแต่เพราะอยู่บนเวทีที่มีขนาดกว้างขวางก็เลยมีแต่พื้นที่โล่งที่ผมหันไปทางไหนก็ไม่เจอแม้แต่อะไรที่จะจับได้เลย
“อื้ออ เสียวฉิบหาย” เสียงพี่กันครางลั่นออกมา ทำเอาผมที่ได้ยินแบบนั้นแทบยืนต่อไปไม่ไหว
“พะ...พี่กัน”
ผมพยายามอดทนที่จะตั้งตัวเอาไว้ให้ยืนหยัดอยู่ได้ตัวขาของตัวเอง ไอ้พี่กันก็พยายามที่จะกระแทกแก่นกายของเขาเข้ามาแรงขึ้นและแรงขึ้นมากกว่าเดิม
“อ๊ะ.. อ๊า!!!” จู่ๆ น้ำขาวขุ่นของผมก็พุ่งแรงออกมาจากแก่นกายของผมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ผมเองก็ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าอยู่ดีๆ จะแตกออกมาเฉยๆ แบบที่ผมยังไม่ได้ไปสัมผัสมันเลยด้วยซ้ำ
“วู้ววววว!!!!” เสียงเชียร์จากคนดูดังลั่นขึ้นอีกครั้งเมื่อผมได้ปลดปล่อยความเสียวกระสันของตัวเองออกไปแล้ว แม้จะยังไม่ทันได้ทำอะไรก็ตาม
“แตกแล้วเหรอ” พี่กันถามผม
“อื้อ” ผมกัดฟันส่งเสียตอบรับออกไปเพราะอีกฝ่ายยังคงกระหน่ำส่วนนั้นเข้ามาแบบไม่หยุดหย่อน
“พี่ก็จะ ตะ...แตกแล้ว” เสียงสั่นเครือที่เต็มไปด้วยความเสียวของพี่กันเอ่ยบอกผม
“แตกเลยครับ”
กรี๊ดดดดดด วู้ววววว
เสียงโห่เชียร์ดังตามมาอีกครั้ง พี่กันยกฝ่ามือขึ้นตบลงที่แก้มก้นทั้งสองข้างของผมอีกครั้งจนดังลั่นก่อนจะกระแทกแท่งนั้นเข้าออกด้วยความถี่ที่เร็วกว่าเดิม จากนั้นไม่นานไอ้พี่กันก็ร้องลั่นพร้อมกระตุกตัวอีกสองสามที ของเหลวขาวขุ่นก็พุ่งทะลักเข้าใส่ด้านในร่างกายของผมอย่างเต็มที่จนล้นทะลักออกมายังช่องทางรักด้านนอก
“อ๊า!!!!” เสียงครางของไอ้พี่กันดังลั่น มันหยุดยืนอยู่เฉยๆ พักหนึ่งก่อนจะถอนแก่นกายของมันออกไปจากลำตัวของผม
“วู้วววว!!!” เสียงพิธีกรตะโกนใส่ไมค์ดังขึ้นทำเอาผมตกใจจนสะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่เขาจะปรากฏตัวเดินออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ในขณะที่ผมกับไอ้พี่กันยังยืนโป๊เปลือยอยู่กลางเวทีท่ามกลางสายตานับร้อย แถมยังมีคราบน้ำรักเปื้อนอยู่เต็มตัวไปหมด
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะค้าบบบ มิชชั่นสำเร็จแล้วนะครับ ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับทุกคน วันนี้ขอลาไปก่อน สวัสดีค้าบบบบ” พิธีกรเอ่ยพูดยาวเหยียดแบบรวบรัดตัดตอนก่อนจะเดินหายเข้าไปด้านหลัง ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่แบบนั้น
ส่วนผู้ชมก็เริ่มทยอยลุกออกจากที่นั่งแล้วเดินมายังด้านหน้าเวทีก่อนที่แต่ละคนจะโปรยเงินขึ้นมาบนเวทีให้ผมกับไอ้พี่กันเป็นทิปสำหรับการแสดงเมื่อครู่ ซึ่งคำนวณจากสายตาแล้วก็ต้องบอกตรงๆ ว่ามันเป็นจำนวนที่เยอะมากเช่นกัน เพราะผมมองเห็นแต่แบงก์ใบสีเทาเต็มไปหมด อาจมีบ้างที่มีแบงก์ม่วงปะปนอยู่แต่ก็ถือว่าเป็นจำนวนน้อยกว่ามาก
ผมเห็นแบบนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาแล้วรีบก้มลงไปเก็บเงินขึ้นมาทันที แม้ว่าตัวเองจะยังโป๊เปลือยอยู่แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว ตอนนี้เงินสำคัญที่สุด รีบเก็บมันก่อนที่จะโดนคนอื่นแย่งไป
ไอ้คนอื่นที่ว่าเนี่ยก็คงจะไม้พ้นไอ้พี่กันนั่นแหละ...
“เอาไปเหอะ ไม่ต้องกลัวพี่แย่งหรอก” เสียงไอ้พี่กันดังขึ้นมาเหมือนกับรู้ว่าในใจของผมกำลังคิดอะไร
“ห้ะ?”
“ทิปนั่น เอาไปเหอะ เก็บไปให้หมด ถือซะว่าเป็นค่าแรง”
“โอเคครับ” ผมไม่รอช้ารีบเก็บต่อไปในทันที เงินทั้งนั้นใครจะไม่อยากได้ล่ะจริงมั้ย
พี่ต้อมเดินถือถุงใบโตออกมายื่นให้ผมพร้อมทั้งช่วยผมเก็บเงินที่โปรยอยู่จนเต็มเวที ผมได้แต่ยิ้มให้พี่เขาในขณะที่ไอ้พี่กันเดินหายเข้าไปด้านหลังเวทีเสียแล้ว ผมเก็บจนเงินหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือไว้สักใบแถมยังไม่ลืมที่จะแบ่งให้พี่ต้อมเอาไว้ใช้ด้วย
“ขอบคุณมากครับคุณเอิร์ธ” พี่ต้อมเอ่ยพูดกับผมก่อนจะพาผมเดินเข้าไปด้านหลังเวทีแล้วตรงไปยังห้องอาบน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายที่เปรอะเปื้อนให้สะอาดแล้วเตรียมตัวเพื่อกลับบ้าน
ระหว่างที่สายน้ำไหลผ่านร่างกายของผม ช่วงนั้นเองที่ผมได้ใช้เวลากับตัวเองมากขึ้นและได้มีสติในการทบทวนกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ทีแรกที่ผมต้องมาอยู่บนเกาะนี้แล้วรู้ความจริงว่าไอ้พี่กันพาผมมาเพื่อทำอะไรบ้าง ผมแม่งโคตรเสียความรู้สึกแล้วก็โกรธมาก แต่พอมาถึงวันนี้ไอ้สิ่งที่ผมรู้สึกขยะแขยงและไม่อยากทำดันเป็นสิ่งที่ทำเงินให้ผมได้มากที่สุด นี่แค่เงินทิปเองนะ ถ้าผมทนต่อไปอีกสักหน่อยจนครบทุกมิชชั่น เงินห้าล้านบาทต้องตกเป็นของผมได้ไม่ยากแน่ๆ
ต้องเจอกันหน่อยแล้ว!!!!