เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
ชาย-ชาย,ซาดิส & มาโซฯ,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,ไทย,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
เรียนไปก็ปวดหัว มีผัวก็ปวด... งั้นถ้าจะต้องทนปวด... ก็ขอปวดแบบได้เงินด้วยละกัน! เลิศๆๆๆๆ
เอิร์ธเด็กเอ็นท์
Mr. Host Club
[PWP]
Written by Darkriku93
เปิดเรื่อง 04/01/2023
ประกาศ!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว PWP ไม่เน้นความสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ อ่านเอาฟีลลิ่ง อ่านเอามันเฉยๆ น้าาาาา
ผมนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ถูกอีกฝ่ายกระตุกมืออีกครั้ง ผมก็เลยเริ่มขยับมือออกแรงบีบคลึงเบาๆ ตรงส่วนกลางลำตัวของไอ้ต่อ เสียงครางเบาๆ ในลำคอของมัยดังขึ้นนิดหน่อยแม้ว่าจะมีเสียงหนังดังกลบแต่ผมก็ยังได้ยินอยู่ดี อาจเพราะเราสองคนนั่งติดกันก็ได้มั้ง
แก่นกายของไอ้ต่อแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถูกสัมผัสลูบคลึง ผมลูบไปตามความยาวของลำแท่งนั้น แม้ในใจจะอยากรูดซิปกางเกงลงแล้วเอามือเข้าไปสัมผัสผิวหนังของแก่นกายภายใน แต่ก็ต้องยั้งใจเอาไว้ก่อน เพราะหากมีใครเห็นเข้าพวกเราทั้งคู่อาจจะต้องเจอเรื่องความซวยแน่ๆ
“แป๊บนะ” ไอ้ต่อกระซิบบอกพลางเอามือผมออกก่อนที่มันจะใช้มือของมันเองปลดเข็มขัดแล้วรูดซิปกางเกงลงไป จากนั้นมันก็ล้วงเอาแก่นกายของมันออกมาจากกางเกงในแล้วตั้งโด่แบบนั้นจนผมต้องยื่นถังป๊อปคอร์นไปบังเอาไว้เพราะกลัวคนอื่นจะเห็น
“เชี่ยไรเนี่ย” ผมบ่นพลางขมวดคิ้วเข้ม
“ช่วยหน่อย”
ผมส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจของมัน ผมหันมองซ้ายขวาเพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีคนมอง ซึ่งก็เป็นโชคดีที่แถวที่ผมกับไอ้ต่อนั่งเป็นแถวบนสุดซึ่งในแถวก็ไม่มีลูกค้าคนอื่นเลย จะมีก็เพียงคนดูนั่งแถวที่อยู่ข้างหน้าลงไป ผมก็เลยสบายใจมากยิ่งขึ้น
สองมือของผมวางลงที่ส่วนนั้นของอีกฝ่าย เมื่อฝ่ามือของผมสัมผัสเข้ากับส่วนผิวกายกลางลำตัวของไอ้ต่อปุ๊บ ผมก็เริ่มลูบคลึงปั๊บ ผมรูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเนิบช้า เสียงหายใจของไอ้ต่อดังขึ้นเล็กน้อยแต่ผมก็ยังคงใจเย็นอยู่แบบนั้น ไม่อยากที่จะเร่งรีบเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะเผลอร้องดังออกมา ผมจ้องมองที่ใบหน้ามันสลับกับมองไปรอบๆ เพราะกลัวว่าจะมีคนเห็น ลำพังคนที่นั่งดูหนังอยู่ในโณงเดียวกันคงไม่เท่าไหร่ แต่กลัวว่าพวกพนักงานที่อยู่ด้านนอกจะเห็นจากกล้องวงจรปิดแล้วเดินเข้ามาจับโป๊ะเราสองคนนั่นแหละ ถ้าเป็นแบบนั้นนะผมคงอายฉิบหาย
“มึง...” ไอ้ต่อเอ่ยพูดขึ้นอีกครั้งพลางจับที่ข้อมือของผมแน่น
“อะไรอีก” ผมถามอย่างหงุดหงิด
“ไปห้องน้ำกัน”
“กูจะดูหนัง”
“ไปเหอะ...” มันเว้นวรรคไปครู่หนึ่ง “กูจะไม่ไหวแล้ว”
“อย่าบอกนะว่ามึง...”
“เออ!”
ไอ้ต่อลุกพรวดพลางลากผมให้เดินตามไปด้วย เสียงสวบสาบจากการลุกและเดินเสียงดังทำเอาหลายคนในโรงหนังหันมามองพวกเราเป็นตาเดียว แต่ในเวลานั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้วเพราะมันมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่านั้น
ปัง!!
เสียงปิดประตูห้องน้ำดังลั่นหลังจากที่ไอ้ต่อลากผมเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะลงกลอนล็อกประตู มันปิดฝาชักโครกลงจากนั้นก็ปลดกางเกงและกางเกงในออกจนหมด แก่นกายของมันแข็งเด่ตรงชี้หน้าผมเหมือนเดิม ผมเห็นก็ได้แต่ยกยิ้มมุมปากแล้วหย่อนตัวนั่งลงก่อนจะอ้าปากแล้วเตรียมครอบลงไปเพื่อจัดการความใคร่ให้อีกฝ่าย แต่ก็ถูกมือหนาหยุดยั้งเอาไว้ก่อน
“อะไร?” ผมเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ขอเอาได้มั้ย”
“ในห้องน้ำเนี่ยนะ”
“อือ”
“ไม่เอา เดี๋ยวคนเห็น” ผมส่ายหัวปฏิเสธ แคบจะตายจะไปมีอะไรกันได้ยังไง อีกอย่างถ้าเผลอเสียงดังหน่อยแล้วคนอื่นมาได้ยินเข้าแย่แน่
“น้า~ ไม่ไหวแล้วอ่า”
“...”
“นะครับ นะๆๆๆ” ไอ้ต่อเอ่ยพูดพลางทำหน้าอ้อน เอาอีกละ ลูกไม้แบบนี้มาอีกแล้ว มันรู้มั้ยเนี่ยว่าผมแพ้ทางแบบนี้มาก จะหนีไปไหนรอดล่ะ
“เออๆ”
ผมพูดจบก็ลุกยืนแล้วปลดกางเกงออกทั้งตัวนอกและตัวใน แต่ยังคงเสื้อเอาไว้ด้านบน เผื่อโดนคนแอบถ่ายจะได้ไม่รู้สึกโป๊มากเท่าไหร่นัก จากนั้นผมก็ขยับตัวเข้าไปใกล้ไอ้ต่อแล้วเอามือส่วนนั้นของอีกฝ่ายแล้วเอาไปจ่อที่ช่องทางด้านหลังของผม ผมกัดฟันและเม้มปากเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกไปเพราะกลัวจะมีคนได้ยิน
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากภายในข้อจำกัดของห้องน้ำแคบๆ ผมพยายามนั่งคร่อมลงไปเพื่อให้แก่นกายของไอ้ต่อยัดเข้ามาภายในตัวของผมจนสุดลำ ส่วนไอ้ต่อเองก็พยายามที่กางขาออกแล้วประคองตัวผมให้อยู่ในท่วงท่าที่ถนัดมากที่สุด
อึก!
ผมกลั้นเสียงไว้ในลำคอในจังหวะที่ไอ้ต่อสวนแทงเข้ามาในครั้งแรก ผมเลยทุบไหล่มันไปเบาๆ หนึ่งที จากนั้นก็ให้มันนั่งอยู่เฉยๆ แล้วผมเป็นฝ่ายที่ขยับตัวกระทำให้ แต่ก็ดูเหมือนว่าสถานที่จะไม่เป็นใจเพราะเมื่อผมเริ่มขยับตัวขึ้นลงไปได้เพียงไม่นาน เสียงเอี๊ยดอ๊าดจากฝาชักโครกก็ดังอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผมต้องหยุดทันทีเพราะเสียงมันดังก้องไปหมด ผมเห็นหน้าไอ้ต่อมันตกใจเล็กน้อยตอนที่เสียงดังขึ้นมา เลยทำให้ผมกับไอ้ต่อจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนท่าทางกันสักหน่อยเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของการกระทำนี้
ผมขยับตัวลุกขึ้นยืนโดยที่มีไอ้ต่อลุกตามมา ผมขยับขาออกห่างเพื่อยืนให้มั่นคงในท่วงท่าที่จะทำให้คนข้างหลังทำกิจกรรมได้สะดวกมากขึ้น
“อื้ออ...” ผมร้องออกมาเบาๆ ตอนที่ไอ้ต่อมันเริ่มยัดแก่นกายเข้ามาในตัวผมอีกครั้ง
“อ่า” ไอ้ต่อร้องครางออกมา
“อ๊ะ!!!” ผมรีบงับปากอย่างรวดเร็วเพราะเผลอหลุดเสียงร้องออกมาตอนที่แก่นกายของไอ้ต่อมันสะกิดไปโดนจุดเสียวด้านในช่องทางรักของผม
มันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากผมทันทีจากนั้นมันก็เริ่มเปลี่ยนจังหวะการเคลื่อนไหวจากช้าเป็นเร็ว จากเบากลายเป็นแรงจนผมต้องพยายามเป็นอย่างมากที่จะกลั้นเสียงร้องจากความเสียวกระสันเอาไว้ และเริ่มเข้าว่าทำไมมันถึงต้องมือมาปิดปากของผมเอาไว้
ตับๆๆๆ
เสียงกระแทกรัวแรงแบบไม่หวั่นกลัวคนด้านนอกเพราะก่อนหน้านี้ที่เราเข้ามามันไม่มีใครอยู่ในนั้นและจนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ยินเสียงคนเดินเข้าออกเลยด้วย ไอ้ต่อรีบเร่งทำเวลากระแทกเต็มความถี่เพราะอยากจะกลับเข้าไปดูหนังต่อ
“อ่า...”
“อื้ออออ”
ผมจิกฝ่ามือเกร็งที่บานประตู อดทนกับกับความแสบที่ช่องทางด้านหลังก่อนที่ไอ้ต่อจะกระแทกรัวและแรงขึ้น สองมือหนาของมันจับแน่นที่สะโพกของผมเพื่อกระชับตำแหน่งให้มั่นแล้วใส่แรงเข้ามารัวๆ
“อ๊า!!!” มันขยับสะโพกเข้าออกอย่างแรงอีกไม่กี่ทีก็กระตุกเกร็งก่อนที่ผมจะรู้สึกได้ถึงของเหลวอุ่นๆ ทะลักเข้ามาอยู่ในตัวของผม
เชี่ยยย!!!
ผมสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกแบบนั้น เพราะเพิ่งจะนึกขึ้นมาได้ว่าลืมให้ไอ้ต่อมันใส่ถุงยาง ฉิบหายแล้วไงคราวนี้ ลำพังผมน่ะไม่เท่าไหร่หรอก เป็นห่วงมันมากกว่า เพราะอย่างน้อยมันก็สะอาดกว่าผม
คนตัวสูงหอบหายใจแรงก่อนจะค่อยๆ ถอนแก่นกายของมันออกไปจากตัวของผม ก่อนที่ผมจะหันไปดึงทิชชูที่แขวนอยู่ข้างผนังมาเช็ดทำความสะอาดช่องทางด้านหลัง ส่วนไอ้ต่อมันก็เอาทิชชูเช็ดทำความสะอาดที่บริเวณปลายลำแท่งของมันก่อนจะหยิบกางเกงมาใส่
“เดี๋ยวมึงออกไปรอข้างนอกก่อน กูขอเวลาล้างแป๊บ” ผมกระซิบบอกมัน
“ล้างอะไร?” ไอ้ต่อเอยถามด้วยใบหน้าสงสัย ผมเห็นแล้วก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้
“ก็ล้างเอาของมึงที่อยู่ในตัวกูออกมาไง”
“...”
“ก็น้ำที่มึงปล่อยแตกในตัวกูไง ต้องล้างเอาออกมาก่อน ไม่งั้นมันจะสกปรก” ผมอธิบายยืดยาวด้วยความไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจะต้องมานั่งอธิบายเรื่องอะไรพวกนี้กับมันด้วย
“อ่อ”
“ออกไปก่อน เดี๋ยวกูตามไป” ผมดันหลังมันออกจากห้องน้ำแล้วรีบปิดประตูก่อนจะคว้าสายชำระมาฉีดล้าง ผมพยายามที่จะเอานิ้วล้วงเข้าไปด้านในของช่องทางด้านหลังเพื่อเคลียร์ให้สิ่งที่ตกค้างอยู่ในตัวไหลออกมาให้หมดเพื่อที่จะได้ไม่มีอะไรหลงเหลืออยู่อีก ไม่งั้นอาจจะป่วยได้ภายหลัง
หลังจากผมจัดการเรื่องของตัวเองเสร็จเรียบร้อย ผมก็รีบแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปหาไอ้ต่อที่นั่งรออยู่ที่ด้านนอกทันที ซึ่งมันก็ยังไม่ได้กลับเข้าไปในโรงหนังแต่นั่งเล่นมือถือรอผมอยู่ที่หน้าห้องน้ำนั้น
“เสร็จละ” ผมเอ่ยบอก
“มึง...” ไอ้ต่อมองหน้าผมนิ่ง แววตาแอบซ่อนบางอย่างเอาไว้
“หื้ม?”
“เรา.... คบกันมั้ย”
“ห้ะ!?”
“คบกับกูมั้ย”
“...” ผมได้แต่นิ่งเพราะกำลังคิดอะไรหลายอย่าง ในหัวมันตีกันไปหมดทั้งความรู้สึกและความเหมาะสมที่มันกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ผมอยากจะคบกับมันนะเพราะผมก็รู้สึกดีและชอบมันอยู่เหมือนกัน แต่ก็อย่างว่าเรื่องที่เจ๊เปรี้ยวพูดรวมถึงเรื่องที่ผมมองถึงความเหมาะสมระหว่างผมกับมันก็ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่กำลังห้ามไม่ให้ผมพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างผมกับไอ้ต่อไปได้มากกว่านี้
“ว่าไง” ไอ้ต่อถามย้ำแล้วยื่นมือหนามากุมมือทั้งสองข้างของผมเอาไว้
“กูขอคิดดูก่อนแล้วกัน”
“เคๆ งั้นไปเหอะ ออกมานานละ หนังเล่นไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้” ไอ้ต่อลุกขึ้นยืนก่อนจะคว้ามือผมมาจับแล้วพาจูงเดินเข้ากลับไปทางด้านโรงหนัง
“เดี๋ยวดูหนังจบ มึงไปคลินิกกับกูนะ” ผมเอ่ยบอกขณะที่เราทั้งคู่กำลังก้าวเดิน
“ไปทำไม” อีกฝ่ายถามอย่างสงสัย
“ไปรับยาไง”
“ยาอะไรอีก?” สายตาของไอ้ต่อซ่อนความสงสัยไว้ไม่หยุด
“ยา PEP ไง เมื่อกี๊มึงไม่ได้ใส่ถุงยาง” ผมบ่นอย่างอารมณ์เสีย ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นเพราะความไม่รอบคอบของผมเองที่ไม่ดูให้ดีและปล่อยให้ความใครบดบังสายตาไปเสียหมด
“แต่กูไม่ได้เป็นโรคนะ” ไอ้ต่อปฏิเสธเป็นพัลวัน
“แต่มันเสี่ยง เพราะกูทำอาชีพแบบนี้ ถึงแม้จะป้องกันด้วยถุงยางแต่มันก็เสี่ยงอยู่ดี ยังไงก็ต้องไปรับยาเอาไว้ก่อน ยิ่งกินไวเท่าไหร่ก็ยิ่งปลอดภัยเท่านั้น”
“หรือจริงๆ แล้วมึง....” อีกฝ่ายเอ่ยถามเสียงอ่อน แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ไอ้สัตว์!! ไม่ใช่โว้ยยย แต่ถ้าคิดว่ามันสุ่มเสี่ยง ก็ควรจะต้องรีบป้องกันไง”
“อะไรวะ กูไม่เข้าใจสักอย่างที่มึงพูดอยู่ตอนนี้เนี่ย” ไอ้ต่อบ่นแล้วส่ายหัว
“โอเค จบ ไม่ต้องดูหนังต่อละ มึงไปคลินิกกับกูตอนนี้เลย เดี๋ยวให้หมออธิบายให้ฟัง”
“เอ้า!!!!”
ผมเปลี่ยนจากคนถูกจูงมือเป็นคนที่จับแขนของไอ้ต่อแล้วลากมันไปอีกทางแทน เพื่อที่จะได้พาตัวมันไปยังคลินิกเพื่อให้คุณหมอได้สั่งสอนและเพิ่มความรู้เกี่ยวกับยา PEP สักหน่อย เพราะเมื่อเกิดกิจกรรมที่สุ่มเสี่ยงขึ้นมาก็ควรที่จะรีบหาทางป้องกันให้ได้อย่างไวที่สุด โชคดีที่ไอ้ต่อมันไม่ได้หัวรั้นจนเกินไป ผมก็เลยสามารถพามันไปด้วยกันได้แบบที่ไม่โดนต่อต้าน
เพราะถึงแม้ว่ามันจะไม่มีความรู้ในเรื่องนี้ และไม่เข้าใจว่าผมกำลังอธิบายหรือพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ แต่มันก็ไม่ได้มีอาการที่จะไม่รับฟังเลยแม้แต่น้อย ถ้าได้หมอช่วยอธิบายให้ฟังเพิ่มเติมอีกสักหน่อยมันก็คงจะมีความรู้ความเข้าใจเรื่องยานี้มากขึ้น แล้วตัวมันเองก็จะปลอดภัยด้วย ถ้าคิดจะคบกับคนที่ทำอาชีพที่สุ่มเสี่ยงแบบนี้ก็คงจะต้องรู้จักดูแลตัวเองให้ดีสักหน่อย จะได้ไม่ต้องมีปัญหามาให้นั่งแก้จนปวดหัวภายหลัง