วงการซีรีส์วาย บันเทิงกว่าที่คิด... โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกิดขึ้นหลังกล้องอะนะ

วายบันเทิง - บทที่ 41 ระยะปลอดภัย โดย Run_Kantheephop @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ตลก,ชาย-ชาย,สะท้อนปัญหาสังคม,วัยว้าวุ่น,วายบันเทิง,วาย,นิยายวาย,แฉ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

วายบันเทิง

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ตลก,ชาย-ชาย,สะท้อนปัญหาสังคม,วัยว้าวุ่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

วายบันเทิง,วาย,นิยายวาย,แฉ

รายละเอียด

วายบันเทิง โดย Run_Kantheephop @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วงการซีรีส์วาย บันเทิงกว่าที่คิด... โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกิดขึ้นหลังกล้องอะนะ

ผู้แต่ง

Run_Kantheephop

เรื่องย่อ

วายบันเทิง

The Gossip of BL

Run_Kantheephop

เรื่องแต่ง 99%  อีก 1% คือเค้าโครงจากเรื่องจริง

ขออนุญาตแก้ไขวันและเวลาในการอัพนิยายนะครับ เนื่องจากช่วงนี้มีภารกิจจากหน้าที่การงานเข้ามาจึงทำให้เขียนนิยายได้น้อยลงกว่าเดิม จากนี้ไปจะขออัพนิยายเพียงแค่สัปดาห์ละ 1 ตอนนะครับ (ทุกวันเสาร์ เวลา 18:00 น.)

ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามครับ

********************************************************************************

มีทั้งหมด 5 เล่ม

E-Book วางจำหน่ายแล้ว บน MEB

สารบัญ

วายบันเทิง-Intro บทนำ,วายบันเทิง-บทที่ 1 เด็กบ้านนอกคนหนึ่ง,วายบันเทิง-บทที่ 2 ผลลัพธ์ที่ดี,วายบันเทิง-บทที่ 3 ทริปมิตรสัมพันธ์,วายบันเทิง-บทที่ 4 สังสรรค์หรือสงคราม,วายบันเทิง-บทที่ 5 ยังไงกันแน่,วายบันเทิง-บทที่ 6 แต่ความจริงคือ...,วายบันเทิง-บทที่ 7 ระมัดระวัง,วายบันเทิง-บทที่ 8 ข่าวลือ,วายบันเทิง-บทที่ 9 มันจริงมั้ย?,วายบันเทิง-บทที่ 10 คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ,วายบันเทิง-บทที่ 11 เคลียร์ใจ,วายบันเทิง-บทที่ 12 มีซัมติงไหม?,วายบันเทิง-บทที่ 13 นี่ว่าใช่ ไม่ได้มโน,วายบันเทิง-บทที่ 14 โดนกับตัว,วายบันเทิง-บทที่ 15 ไม่พอใจ,วายบันเทิง-บทที่ 16 ต้องเลือก,วายบันเทิง-บทที่ 17 เมามาย 1,วายบันเทิง-บทที่ 18 เมามาย 2,วายบันเทิง-บทที่ 19 ทำไมทำงี้!?,วายบันเทิง-บทที่ 20 โอกาสเดียว,วายบันเทิง-บทที่ 21 หมดความอดทน,วายบันเทิง-บทที่ 22 ไม่จบไม่สิ้น,วายบันเทิง-บทที่ 23 โดนปลด,วายบันเทิง-บทที่ 24 เกาะกระแส,วายบันเทิง-บทที่ 25 ข่าวล่ามาไว,วายบันเทิง-บทที่ 26 เพื่อนใหม่,วายบันเทิง-บทที่ 27 งงไปหมด,วายบันเทิง-บทที่ 28 คนใหม่?,วายบันเทิง-บทที่ 29 มันเอาอีกละ,วายบันเทิง-บทที่ 30 สามหนุ่มเปิดใจ,วายบันเทิง-บทที่ 31 ก้าวใหม่,วายบันเทิง-บทที่ 32 คลาสแอคติง,วายบันเทิง-บทที่ 33 ไปแคสติงกัน,วายบันเทิง-บทที่ 34 ช่วยมาคุมความประพฤติอีสันดานนี่ที,วายบันเทิง-บทที่ 35 ข่าวเก่าเล่าใหม่,วายบันเทิง-บทที่ 36 ไม่เป็นไร,วายบันเทิง-บทที่ 37 รียูเนียน?,วายบันเทิง-บทที่ 38 เลิฟซีนเป็นเหตุ,วายบันเทิง-บทที่ 39 นั่นปากเหรอ!?,วายบันเทิง-บทที่ 40 เอาแล้วหัวใจ,วายบันเทิง-บทที่ 41 ระยะปลอดภัย,วายบันเทิง-บทที่ 42 เรื่องของฮัน,วายบันเทิง-บทที่ 43 หัวใจเจ้ากรรม หวั่นไหวง่ายจัง,วายบันเทิง-บทที่ 44 แค่พี่น้อง?,วายบันเทิง-บทที่ 45 ไปเชียงใหม่กันไหม,วายบันเทิง-บทที่ 46 เริ่มเลย,วายบันเทิง-บทที่ 47 เริ่มเลย 2,วายบันเทิง-บทที่ 48 ยินดีต้อนรับ,วายบันเทิง-บทที่ 49 ม่อนแจ่ม,วายบันเทิง-บทที่ 50 ไปขึ้นเขากัน,วายบันเทิง-บทที่ 51 กิ่วแม่ปาน,วายบันเทิง-บทที่ 52 เบื่อจริงๆ ไอ้พวกปากแข็ง,วายบันเทิง-บทที่ 53 ขอสักหน่อย หายไปหลายคืน,วายบันเทิง-บทที่ 54 กลับไป ไม่กลับใจ,วายบันเทิง-บทที่ 55 ความพยายาม,วายบันเทิง-บทที่ 56 อดีตช่วยย้ำเตือน,วายบันเทิง-บทที่ 57 เริ่มต้นเปิดใจ,วายบันเทิง-บทที่ 58 บททดสอบ,วายบันเทิง-บทที่ 59 ความลับที่ฉันซ่อนไว้,วายบันเทิง-ตอนที่ 60 ตอนจบที่มีความสุข

เนื้อหา

บทที่ 41 ระยะปลอดภัย

ริมฝีปากของทั้งสองคนบดเบียดกันแบบนั้นอยู่ครู่ใหญ่ ปลายลิ้นแลกสัมผัสภายในโพรงปากของกันและกัน ไม่มีทีท่าว่าจะผละออกห่างเลยสักนิด ฝ่ามือหนาของบุ๊คเริ่มสัมผัสไปตามร่างกายของอีกฝ่าย คนตัวเล็กตอบรับสัมผัสอย่างไม่มีต่อต้าน ชั่วขณะหนึ่งในหัวของเขามีความคิดมากมายตีกันอยู่ในหัว ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีผุดขึ้นมาในระหว่างนั้น แต่ด้วยกามารมณ์ที่ปะทุอยู่ภายในร่างกาย ทำให้เขาเลือกที่จะปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสถานการณ์ตรงหน้ามากกว่า

“อื้อ...” กันต์เผลอส่งเสียงครางออกมาเบาๆ ในลำคอ ยามที่บุ๊คขบกัดที่ใบหูของเขาอย่างไม่รุนแรงมากนัก เขาลอบมองค้อนที่คนพี่เล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นมาตีที่แขนของอีกฝ่ายไปหนึ่งทีเป็นการเอาคืน

บุ๊คขยับตัวออกห่างหลังจากนั้น สายตาของทั้งคู่ยังคงจ้องมองกันราวกับกำลังตัดสินใจว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ แม้สิ่งที่คิดอยู่ในหัวของทั้งสองคนจะกำลังตีกันจนยุ่งเหยิง แต่ปรากฏการณ์ทางร่างกายที่กำลังตื่นตัวเป็นเครื่องบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาทั้งคู่นั้นมีความพร้อมมากขนาดไหน

“เอาไง...” บุ๊คเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเส่า

“ม...ไม่รู้อะ” กันต์ตอบกลับอย่างกังวล แม้หัวใจเขาจะกำลังเต้นรัวและตรงนั้นจะพร้อมใช้งานมากก็ตาม

“ถ้าแกไม่ว่าอะไร พี่จะไปต่อนะ”

“อ...อือ” คนตัวเล็กพยักหน้ารับอย่างกล้าๆ กลัว เขาเองก็ไม่รู้ว่าการตัดสินใจในครั้งนี้จะถูกหรือผิด แต่เขาขอเลือกคว้าโอกาสที่จะทำให้เขามีความสุขก่อนแล้วกัน แม้จะเป็นแค่เพียงชั่วขณะหนึ่งก็ตาม

สิ้นคำตอบรับจากกันต์ บุ๊คช้อนแขนเข้าไปอุ้มร่างกันต์ยกลอยขึ้นแล้วพาเข้าไปในห้องนอน แม้ว่าหนังบนจอทีวีจะยังคงดำเนินต่อไป แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนทั้งคู่สนใจอีกแล้วเพราะความรู้สึกตรงหน้ายั่วเย้าให้พวกเขาสนใจกันเองเสียมากกว่า

เตียงอ่อนยวบยุบตัวลงตามแรงกดจากน้ำหนักตัวของกันต์ที่บุ๊ควางลงจากอ้อมกอดของเขา คนตัวเล็กขยับตัวนั่งในท่าที่สบายตัว สายตายั่วเย้าอีกคนเป็นไปโดยธรรมชาติ สองมือยันเตียงเอาไว้เพื่อประคองตัวให้อยู่ในท่านั่ง ทันทีที่บุ๊คเริ่มก้าวขึ้นมานั่งคุกเข่าบนเตียง หัวใจของกันต์ก็ยิ่งเต้นรัวมากกว่าเดิม เขารู้ดีว่าเหตุการณ์ตรงหน้ากำลังจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาทั้งคู่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง แต่มันจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างแน่นอน

“พี่จะถามอีกรอบนะ ว่าเราจะไปต่อหรือจะพอกันแค่นี้” บุ๊คถามย้ำอีกครั้ง เขาเองก็มีความกังวลอยู่ภายในใจไม่น้อย เพราะที่ผ่านมาความสัมพันธ์แบบพี่น้องที่ทั้งสองคนมีให้กันมันโคตรจะดี 

แต่บุ๊คเองก็รู้ดีว่าที่ผ่านมากันต์ก็ไม่ได้รู้สึกกับเขาว่าเป็นเพียงแค่พี่ชายเท่านั้น หลายครั้งเขาเห็นสัญญาณบางอย่างจากแววตาของคนน้อง ด้วยประสบการณ์ของเขาก็รู้ได้ในทันทีว่ามีบางอย่างซ่อนอยู่ภายในนั้น ที่ผ่านมาเขาเคยเสียเพื่อนไปเยอะจากเรื่องราวแบบนี้ สนิทกัน แล้วก็แอบชอบกัน แต่บุ๊คก็ไม่สามารถที่จะมอบความรู้สึกแบบเดียวกันกลับไปให้ได้ สุดท้ายจากเพื่อนก็ต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปเสียอย่างนั้น เขาเองก็กังวลไม่น้อยว่าเรื่องราวแบบนั้นมันจะเกิดขึ้นระหว่างเขากับกันต์ แต่ในห้วงเวลาแห่งไฟราคะที่กำลังปะทุอยู่นี้ มันก็ยากเสียเหลือเกินที่จะปฏิเสธความรู้สึกและคนตรงหน้าไปได้

“พี่...”

“หื้ม..”

“จะทำอะไรก็ทำเถอะครับ”

กันต์เอ่ยตอบอย่างไม่ลังเล เขาไม่สนอีกแล้วว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เขาขอช่วงชิงเวลานี้เอาไว้ก่อนแล้วกัน หากอนาคตจะต้องเกิดปัญหาก็ค่อยไปตามแก้ทีหลัง

สิ้นคำพูดของกันต์ บุ๊คก็ขยับตัวเข้ามาใกล้ในทันที เขาใช้มือข้างหนึ่งผลักกันต์ให้นอนราบลงไปบนเตียง ซึ่งคนตัวเล็กก็ทำตามอย่างว่าง่าย บุ๊คโน้มตัวลงมาใกล้จนปลายจมูกแทบจะชนกัน เขาลอบยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เริ่มบรรเลงเพลงรักในทันที

ริมฝีปากของบุ๊คสัมผัสเข้าที่ลำคอขาวของกันต์ ความเสียวซ่านทำเอาคนตัวเล็กกว่ารู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เอาเข้าจริงแม้เขาจะเคยมีคนคุยๆ มาก่อนหน้านี้บ้าง แต่ก็ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่จะรู้สึกตื่นเต้นกับกิจกรรมบนเตียงได้เท่าครั้งนี้ อาจเพราะเขาไม่ได้คาดหวังมาก่อนล่ะมั้ง

บุ๊คโลมเลียอยู่บริเวณลำคอระหงอยู่ครู่ใหญ่ ทุกครั้งที่ถูกขบกัดอย่างแผ่วเบา กันต์ก็มักจะส่งเสียงครางในลำคอออกมาทุกครั้ง มือบางจับเข้าที่ไหล่หนาทั้งสองข้างของคนข้างบนพลางออกแรงบีบเบาๆ ตามจังหวะกระสันที่เกิดขึ้น

“อืม...” เสียงครางของคนตัวเล็กดังขึ้นอีกครั้งเมื่อมือของบุ๊คสอดเข้ามาภายใต้เสื้อยืดของเขา

ความร้อนเริ่มปะทุขึ้นทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกรำคาญเสื้อยืดที่สวมใส่เอาไว้ เขาพยายามดันตัวของบุ๊คออกก่อนที่ตัวเองจะรีบรุดถอดเสื้อตัวนั้นออกแล้วโยนไปที่ข้างเตียง ร่างกายส่วนบนที่เปลือยเปล่าเผยให้บุ๊คเห็นผิวขาวของกันต์ได้อย่างชัดเจน ดึงดูดสายตาของเขาให้จดจ้องอย่างไม่อาจจะละไปไหนได้

กล้ามบางๆ ที่ประดับอยู่บริเวณหน้าท้องของกันต์ทำเอาบุ๊คเผลอกลืนน้ำลายเล็กน้อย เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าคนตรงหน้าจะซ่อนรูปแบบนี้ ที่ผ่านมาเห็นแต่ว่าเป็นคนกินเก่งและไม่ชอบออกกำลังกาย เขาจึงไม่เคยรู้เลยว่าอีกฝ่ายจะมีร่างกายที่ค่อนข้างน่าประทับใจขนาดนี้

“สรุปจะยืนมองอย่างเดียวเหรอพี่” กันต์เอ่ยถามเมื่อเห็นคนตรงหน้ายืนนิ่งอยู่พักใหญ่

“อ...อ่อ” 

บุ๊คยิ้มเขินเล็กน้อยก่อนจะโน้มตัวเข้ามาประกบริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากของกันต์แล้วเริ่มบดเบียดกันอีกครั้ง ยามที่กันต์เผยอปากเปิดขึ้น บุ๊คก็ไม่รอช้าที่จะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่ายทันที ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดพันกันไปมาเรียกให้ความใคร่ยิ่งปะทุ มือบางของกันต์ไม่รอช้าลูบไล้ไปตามสีข้างของลำตัวคนพี่ก่อนจะเคลื่อนมาสัมผัสบริเวณหน้าท้องแล้วสอดมือเข้าไปด้านในสัมผัสกับผิวอุ่น แม้ว่าบุ๊คจะไม่มีค่อยมีกล้ามหน้าท้องให้ได้จับต้อง แต่ว่าพุงนิ่มๆ นั่นก็ทำให้กันต์รู้สึกชื่นชอบไม่น้อยเหมือนกัน

มือทั้งสองของกันต์เลิกเสื้อของบุ๊คขึ้นเป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายกำจัดเสื้อตัวนั้นออกจากตัวไปเสียที บุ๊คก้มลงมองเล็กน้อยก่อนจะถอดเสื้อตัวเองแล้วโยนมันออกไป กันต์ยันตัวเองขึ้นมานั่งแล้วครอบริมฝีปากของตัวเองลงไปบนยอดอกของบุ๊คแล้วเริ่มละเลงลิ้นทันที ปลายลิ้นร้อนสะกิดเข้าที่ยอดอกนั้นทำเอาบุ๊คสะดุ้งเล็กน้อย เขาแอ่นอกสู้โดยมือหนึ่งกุมศีรษะพร้อมขยุ้มกลุ่มผมของกันต์ตามจังหวะความเสียวที่ถูกกระตุ้นบริเวณหน้าอกนั้น

“อ่า...” บุ๊คร้องครางออกมาเป็นครั้งแรก เสียงทุ้มต่ำนั้นเรียกอารมณ์กันต์ได้เป็นอย่างดี

คนตัวเล็กไม่ปล่อยโอกาสทองนี้ไป เขารู้แล้วว่าอีกฝ่ายชื่นชอบในการกระทำของเขา ดังนั้นจึงยิ่งทำคะแนนยกใหญ่ ลิ้นร้อนของเขาเปลี่ยนจากยอดอกสีชมพูทั้งสองข้างแล้วเคลื่อนผ่านหน้าท้องลงไปยังจุดกึ่งกลางลำตัวของคนพี่ มือขวาจับเข้าที่ส่วนกลางลำ สายตาเหลือบมองแววตาของคนตรงหน้า สีหน้าหื่นกระหายที่เขาเห็นในตอนนี้ทำเอาเขารู้สึกว่าบุ๊คที่ยืนอยู่ตรงหน้าช่างเป็นคนละคนกับที่เขารู้จักอย่างสิ้นเชิง

กันต์ไม่รอช้าครอบปากลงไปที่แก่นกายนั้นทันที เขาพยายามอย่างยิ่งที่จะสร้างความประทับใจให้กับบุ๊คเพราะเขารู้สึกว่านี่อาจเป็นโอกาสเดียวที่จะได้ทำอะไรแบบนี้กับอีกฝ่าย

เขาขยับปากเข้าออกพลางเม้มริมฝีปากเบาๆ เพื่อให้คนตรงหน้าสัมผัสได้ถึงการตอดรัดที่แก่นกลางลำตัวนั้น เสียงครางต่ำดังขึ้นเล็กน้อยเป็นสิ่งยืนยันได้ว่าอีกฝ่ายพึงพอใจในการกระทำของเขา และนั่นยิ่งทำให้เขามั่นใจมากขึ้น เขาดูดกลึงลำแท่งนั้นอย่างสนุกสนานและตั้งใจ ฝ่ายบุ๊คเองก็เริ่มตอบรับด้วยการขยับสะโพกเข้าออกดันส่วนนั้นเข้าไปในปากของกันต์ ทำให้มันเคลื่อนลึกเข้าไปจนเกือบสุดลำคอ คนตัวเล็กแทบสำลักแต่ก็ยังอดทนเอาไว้เพียงเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังมีความสุข

ความถี่และความแรงที่บุ๊คค่อยๆ เพิ่มขึ้น ทำเอากันต์ถึงกับน้ำตาคลอเพราะรู้สึกหายใจไม่ออก

อ่อก!! 

ฝ่ามือบางตีเผียะที่ต้นขาของบุ๊คเบาๆ ส่งสัญญาณให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำของตนเองเอาไว้ก่อน คนตัวสูงเห็นแบบนั้นจึงค่อยๆ ถอนแก่นกายออกจากปากของคนที่ครองครองอยู่

“กันต์หายใจไม่ออก” คนตัวเล็กเอ่ยพูดพลางหอบหายใจเล็กน้อย แม้เป็นเพียงไม่กี่นาทีแต่ก็ทำเอาเขารู้สึกเกือบตายอยู่เหมือนกัน แม้ขนาดของบุ๊คจะไม่ได้ใหญ่มากแต่ความยาวก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันแทงลึกเข้าไปจนสุดคอหอย

“โทษที”

บุ๊คประคองกันต์ให้กลับไปเอนหลังนอนหงายลงบนเตียง แล้วปลดกางเกงขายาวรวมถึงชั้นในสีขาวที่ปิดบังส่วนล่างของกันต์เอาไว้ออก แก่นกายของคนตัวเล็กดีดผึงตั้งชันขึ้นพร้อมใช้งาน คนพี่ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยก่อนจะใช้สองมือหนาของเขาประคองสองขาของคนตัวเล็กให้เปิดกว้างออก ช่องทางรักปรากฏแก่สายตาคนตัวสูง มันตอดรัดราวกับพร้อมรับสิ่งแปลกปลอมที่กำลังจะสอดแทรกเข้ามา 

แววตาอ้อนวอนของกันต์เรียกร้องความใคร่ของบุ๊คได้ดีไม่น้อย เขาสูดหายใจแรงก่อนจะก้มหน้าลงไปบรรจงเลียบริเวณด้านหลังนั้น กันต์ยู่หน้าหลับตาปี๋เมื่อลิ้นร้อนสัมผัสลงไปที่ช่องทางสีชมพู เขาห่างหายกับการกระทำแบบนี้ไปนานพอสมควร สิ่งที่บุ๊คกำลังทำอยู่ ทำเอาเขารู้สึกเคลิบเคลิ้มและพึงพอใจได้ไม่น้อย

การเล้าโลมของพวกเขาเกิดขึ้นอยู่นานพอตัวกว่าที่ต่างฝ่ายต่างจะพร้อมกับการบรรเลงเพลงรักสนองตัณหาของตัวเองสักที นิ้วชี้ของบุ๊คค่อยๆ สอดเข้าไปในช่องทางรักของกันต์ที่เปียกชุ่มหลังจากที่เขาโลมเลียอยู่นานพอตัว

“อื้อออ” กันต์ร้องครางออกมาเมื่อความรู้สึกเสียดแน่นเกิดขึ้นที่ช่องทางนั้น เขาอึดอัดเล็กน้อยแม้จะเป็นเพียงแค่นิ้วชี้นิ้วเดียว อย่างที่บอกเขาไม่ได้มีประสบกามมากเท่าไหร่นัก กิจกรรมแบบนี้จึงเป็นเรื่องที่เขาไม่ค่อยจะถนัด

นิ้วที่สองถูกเพิ่มเข้าไปทำเอากันต์ถึงกับแอ่นอกรับ ใบหน้าของคนตัวเล็กยู่เล็กน้อยเพราะเริ่มรู้สึกเจ็บเล็กๆ ที่บริเวณนั้น แต่เขาก็ยังกัดฟันทนเพราะรู้ดีว่าอีกไม่นานมันจะถูกแทนที่ด้วยความเสียวกระสัน 

เจลหล่อลื่นถูกบีบเพิ่มลงไปตรงนั้นเป็นเครื่องบ่งบอกว่าบุ๊คกำลังเตรียมที่จะสอดใส่ส่วนสำคัญของร่างกายเข้ามาภายในตัวของกันต์ หลังจากช่องทางรักเริ่มขยับขยายพร้อมรับของที่ใหญ่กว่า คนตัวสูงก็ไม่รอช้าคว้าเอาขวดเจลหล่อลื่นที่เก็บซ่อนไว้ในลิ้นชักข้างหัวเตียงออกมาพร้อมกับถุงยางอนามัย หลังจากที่เขาบีบเจลลงไปที่ช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กเขาก็ใช้นิ้วกดคลึงและสอดนิ้วเข้าออกอยู่อีกครู่หนึ่งเพื่อให้บริเวณนั้นพร้อมรับสิ่งที่ใหญ่กว่า ซองถุงยางอนามัยถูกฉีกออกอย่างบรรจงก่อนจะถูกสวมครอบลงบนแก่นกายของตัวเอง

“อ๊ะ!” กันต์ร้องขึ้นมานิดหนึ่งเมื่อบุ๊คจับส่วนนั้นของตัวเองฟาดเบาๆ ลงมาที่ช่องทางนั้นสองสามครั้งก่อนจะเริ่มจับส่วนหัวเริ่มเสียบเข้าไป

อึ่กก! 

กันต์กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อคนตัวสูงเริ่มยัดส่วนกลางลำตัวเข้ามาภายในมากขึ้นและลึกขึ้นเรื่อยๆ เขาเผลอกลั้นหายใจไปครู่หนึ่งเพราะรู้สึกจุกเล็กน้อย สองมือของเขาเผลอจิกลงบนเตียงอย่างเลี่ยงไม่ได้

“อ่า...” บุ๊คเผลอครางออกมาอีกครั้งเมื่อเสียบส่วนนั้นเข้าไปจนสุด

“จ..เจ็บบบ” กันต์ร้องออกมาเมื่อเริ่มทนไม่ไหว เพราะไม่ได้ใช้งานมานาน วันนี้จึงทำให้เขาเกิดความรู้สึกเจ็บที่ช่องทางด้านหลังไม่น้อย

จุ๊บ!

บุ๊คอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปกดจูบที่หน้าผากเพื่อปลอบโยนก่อนจะเคลื่อนลงมาประกบจูบหวังให้อีกฝ่ายคลายความเจ็บปวดลงได้บ้าง

“โอเคขึ้นไหมครับ” บุ๊คถามย้ำหลังจากผละริมฝีปากออกมา กันต์ไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้ารับเท่านั้น

บุ๊คเริ่มขยับตัวอย่างเนิบช้า รอให้คนข้างล่างได้ปรับตัวอีกสักหน่อย หน้าอกของกันต์ยังคงแอ่นรับตลอดเวลาที่คนตัวสูงขยับแก่นกายเข้าออก 

จากเนิบช้าเริ่มเปลี่ยนเป็นจังหวะที่เร็วขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มจะเคยชินกับสัมผัสนั้น ความถี่เปลี่ยนไปพร้อมกับความเจ็บปวดที่เปลี่ยนแปลงเป็นความกระสันแทน เสียงซี้ดซ้าดดังคลออยู่ตลอดเวลา เสียงเตียงดังเอียดอาดพอให้ได้ยินตามจังหวะการเคลื่อนตัวของบุ๊ค แอร์เย็นไม่ได้ช่วยให้พวกเขาทั้งคู่รู้สึกเย็นเท่าไหร่นัก เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเล็กน้อยตามผิวกายของคนทั้งสอง แต่นั่นไม่ได้ทำให้กิจกรรมนั้นน่าเบื่อเลยสักนิด

มือบางของกันต์จิกเข้าที่แผ่นหลังของบุ๊คเพื่อระบายความเสียวที่ได้รับ ความถี่และความหนักหน่วงถาโถมเข้าหาคนน้องมากขึ้นจนกลั้นเสียงร้องเอาไว้ไม่ไหว กันต์เผลออ้าปากร้องครางออกมาเสียงดัง ทำให้บุ๊คยิ่งทวีความรุนแรงมากกว่าเดิม เสียงครางของทั้งสองฝ่ายดังก้องไปทั่วห้อง แบบที่ไม่มีใครกลัวว่าห้องข้างๆ จะได้ยิน

เขาทั้งคู่ไม่ได้แคร์สักเท่าไหร่ เรื่องแบบนี้มันเรื่องธรรมชาติ ใครๆ เขาก็ทำกัน จึงไม่ใช่เรื่องน่าอายสักหน่อย อีกอย่างก็แทบจะไม่ได้เจอหน้าห้องข้างๆ เลยด้วยซ้ำ ไม่รู้จะอายไปทำไม

กิจกรรมบนเตียงสุดเร่าร้อนของบุ๊คและกันต์ดำเนินไปแบบนั้นอยู่พักใหญ่ แม้จะเปลี่ยนหลายท่วงท่าแต่ก็ดูเหมือนว่าไม่มีใครจะรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ความดังของเสียงร้องเป็นเครื่องบ่งบอกความเสียวซ่านระหว่างทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี

“อื้อออ พะ.. พี่บุ๊ค จะเสร็จ...” กันต์ร้องขึ้นในระหว่างที่บุ๊คกำลังเร่งความถี่ที่ช่องทางด้านหลังของเขา จังหวะที่แก่นกายของคนตัวสูงสอดใส่เข้าออกนั้นมันเร่งความกระสันจนทำให้ของเหลวข้างในร่างกายเตรียมที่จะพวยพุ่งออกมา

“อ๊ะ...อืมม” บุ๊คได้ยินแบบนั้นก็เร่งความถี่เพิ่มขึ้นเพราะอยากจะเสร็จไปพร้อมๆ กันกับอีกฝ่าย เสียงตุบตับของผิวหนังที่กระแทกกันดังอย่างต่อเนื่อง สีหน้าของทั้งสองฝ่ายบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าในเวลานี้กำลังจะถึงจุดสุดยอดอีกในไม่ช้า

อ๊า!!!! 

ไฟราคะพวยพุ่งออกมาพร้อมกับของเหลวสีขาวขุ่น เสียงหอบหายใจแรงดังอย่างต่อเนื่อง บุ๊คไม่ลืมที่จะถอดสิ่งป้องกันที่เต็มไปด้วยน้ำรักออกอย่างระมัดระวังก่อนจัดการทิ้งมันลงถังขยะ เขาเดินไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดของเหลวเหล่านั้นออกจากหน้าท้องของกันต์จนสะอาดก่อนจะทิ้งตัวลงนอนที่ด้านข้าง ทั้งสองหันมองหน้ากันเล็กน้อยแล้วหลุดขำออกมา พวกเขารู้ดีว่าในเวลานี้มีความสุขมากมายขนาดไหน แต่ก็นั่นแหละ เรื่องแบบนี้มันก็เป็นความสุขเพียงแค่ชั่วครู่ชั่วคราวเท่านั้น

“แล้ว... หลังจากนี้พวกเราจะเอาไงต่ออะพี่” 

“ก็...”

“คบกัน?”

“จะดีเหรอ”

“นั่นสินะ...” สีหน้าของกันต์ดูผิดหวังเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำตอบของบุ๊ค แม้ว่าจะแอบคาดหวังคงมีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่สิ่งที่เขาได้ยินก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดคาดมากนัก 

เขารู้ดีว่ามีเพียงแค่เขาที่แอบคิดเกินเลยกับบุ๊คมากกว่าพี่น้อง แม้จะพยายามก้าวข้ามเส้นแบ่งความสัมพันธ์แบบพี่น้องบ่อยแค่ไหนก็ตาม แต่ดูเหมือนว่าบุ๊คก็พยายามที่จะผลักเขากลับมายืนอยู่ใน Brother Zone อยู่ดี

“แกเป็นน้องที่ดีนะ พี่ไม่อยากเสียแกไปว่ะ” 

คำพูดของบุ๊คเหมือนกับมีดกรีดลงมากลางใจของกันต์อย่างจัง คำว่า ‘น้องที่ดี’ นี่มันพูดเบาๆ แต่เจ็บหนักๆ เลยทีเดียว

“แล้วพี่น้องนี่ทำแบบที่เราทำกันได้ด้วยเหรอ” กันต์แย้งกลับอย่างไม่เข้าใจ แม้ว่าจะรู้สึกน้อยใจอยู่บ้าง แต่เขาก็พยายามที่จะไม่แสดงอารมณ์ไม่พอใจออกมา

เขาเองก็ไม่อยากเสียพี่ชายแบบบุ๊คไปเหมือนกัน

“ก็... เป็นพี่น้องที่ทำแบบนี้ได้ไง” บุ๊คยิ้มบางแต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้ทำให้กันต์รู้สึกดีเลยสักนิด

“ถ้างั้นอย่าดีกว่าพี่ เรื่องแบบนี้มันจะมาล้อเล่นกันไม่ได้นะ วันหนึ่งมันก็จะต้องมีคนรู้สึกมากกว่าอยู่ดี ไอ้ FWB กันต์เห็นพังมานักต่อนักแล้ว”

“...” บุ๊คเงียบไม่ตอบอะไร

“สำหรับกันต์ พี่ก็เป็นพี่ที่ดีของกันต์เหมือนกัน ถ้าต้องเสียพี่ไปคงไม่โอเคแน่ๆ”

“อืม เราต่างก็เป็นเซฟโซนของกันและกัน พี่ว่า... ให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปก็น่าจะดีกว่าไหมนะ”

“ก็นะ... ไม่มีตัวเลือกอื่นนี่นา”

“พี่รู้ว่าแกอยากจะเป็นมากกว่านั้น แต่ในตอนนี้พี่ก็ให้แกได้เท่านี้จริงๆ ถ้าพวกเราคบกัน แล้ววันหนึ่งเลิกกันขึ้นมา พี่ก็คงรู้สึกแย่เหมือนกัน ถ้าจะต้องเสียน้องดีๆ แบบแกไปอะ”

“อือ เข้าใจ”

“สรุปยังไง...”

“ก็เป็นพี่น้องกันอะแหละ พี่มีให้กันต์แค่ตัวเลือกเดียวหนิ” คนน้องเอ่ยตอบพลางยู่ปาก แม้จะไม่ได้พึงพอใจสักเท่าไหร่แต่ก็ยังดีกว่าที่จะไม่มีกันและกันในชีวิต

ถึงจะฟังดูเห็นแก่ตัวไปสักหน่อย แต่หากทั้งสองฝ่ายโอเคกับผลประโยชน์ที่ตนเองได้รับก็คงไม่ใช่เรื่องผิดอะไรมั้ง...