รอยเลือดนั้น แล้วนั่นคือหัวของใคร ใครเป็นคนทำสิ่งนี้

เจ้าควรอยู่กับข้า - ตอนที่ 1 หัวนั้นของใคร? โดย แสงแรกแย้ม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ,นิยายวาย,นักเขียนวัยจิ๋วมาป่วนพล็อตเทลเลอร์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เจ้าควรอยู่กับข้า

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ผจญภัย,ลึกลับ

แท็คที่เกี่ยวข้อง

นิยายวาย,นักเขียนวัยจิ๋วมาป่วนพล็อตเทลเลอร์

รายละเอียด

เจ้าควรอยู่กับข้า โดย แสงแรกแย้ม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รอยเลือดนั้น แล้วนั่นคือหัวของใคร ใครเป็นคนทำสิ่งนี้

ผู้แต่ง

แสงแรกแย้ม

เรื่องย่อ

การเกลียดชัง ความกลัว ความหวาดระแวง หรือความโลภ อาจนำพาไปในทางที่ตรงกันข้าม ไม่เว้นแม้กระทั่งความรัก หากเรารักมากเกินไป ก็จะทำในสิ่งที่มนุษย์เองไม่สมควรทำ

การจะเก็บเขาไว้ใกล้ตัวไม่ว่ารูปแบบใด เอเดน จะทำทุกอย่าง ไม่ให้เขาคนนั้นจากไป

สารบัญ

เจ้าควรอยู่กับข้า-ตอนที่ 1 หัวนั้นของใคร?

เนื้อหา

ตอนที่ 1 หัวนั้นของใคร?

แสงแรกแย้มจากดวงอาทิตย์สาดส่องลงมายังพื้นห้องที่เต็มไปด้วยคราบเลือด ใกล้ ๆ คราบเลือดนั้นปรากฏเป็นหัวของใครบางคน ซึ่งหัวนั้นมีผมสีทองและนัยน์ตาสีฟ้าดั่งเพชร

ครืด! ครืด!

เสียงลากของบางสิ่งที่ดังมาจากหน้าห้องก่อนที่สิ่งนั้นจะเปิดประตูเข้ามาในห้อง

“ยังอยู่สภาพดีอยู่สินะ ช่างน่าอภิรมย์ซะจริง” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความเย็นชาปนความสนุกและซาดิสม์

เขายกหัวนั้นขึ้นมาถือก่อนจะจูบไปที่แก้มของหัวนั้น

“ราฟาเอล สุดที่รักของข้า ในเมื่อเจ้าบังคับข้าเอง อย่าโทษข้าเลยที่เจ้าต้องอยู่แบบนี้”

กลิ่นของเลือดยังโชยคลุ้งอยู่ภายในห้อง เนื่องจากการฆาตรกรรมพึ่งผ่านไปได้ไม่กี่วัน

ทันใดนั้นเองชายหนุ่มที่เป็นฆาตกรรีบลุกพรวดออกไปจากห้องทันทีแบบไม่กล่าวสิ่งใดก่อน ผมสีดำทมิฬของชายหนุ่มปลัดปลิวไปตามแรงลมตามจังหวะที่ชายหนุ่มกำลังเดิน

หลังจากที่ชายหนุ่มจากไป หัวนั้นที่ไม่ควรจะมีชีวิตอยู่แต่บัดนี้กลับมีชีวิตอย่างน่าอัศจรรย์

“เอเดน เจ้าคงคิดว่าข้าเป็นคนธรรมดาสินะ ข้านั้นไม่ได้อ่อนแอแบบพวกมนุษย์สักนิด” รอยยิ้มของราฟาเอลผุดยิ้มออกมาแบบเจ้าเล่ห์ ราวกับยิ้มนั้นเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายเกินความเป็นมนุษย์

“ข้านั้นเป็นถึงราชาของเหล่าปีศาจ ข้าไม่มีวันตายเพราะน้ำมือของคนอ่อนแอเช่นเจ้าได้หรอก”

ทันใดนั้นสายลมอ่อน ๆ พลัดมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ เพราะห้องนี้ไม่มีหน้าต่างหรือช่องลมเลย