ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด เร็วนี้ๆ - บทที่ 2 เส้นทางที่มองไม่เห็น โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย

แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด เร็วนี้ๆ-บทที่ 1 ก้าวแรกสู่เส้นทางใหม่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด เร็วนี้ๆ-บทที่ 2 เส้นทางที่มองไม่เห็น

"ลู่หยางลืมตาขึ้นช้าๆ รู้สึกเหมือนตัวลอยฟุ้งอยู่ในภวังค์ สายตาพร่าเลือนมองเห็นเพียงแสงสลัวๆ ที่ส่องผ่านหน้าต่างกระดาษ เมื่อพยายามปรับโฟกัส สายตาของเขาก็ตวัดไปทั่วห้อง บรรยากาศรอบตัวแตกต่างจากโลกที่คุ้นเคยอย่างสิ้นเชิง เฟอร์นิเจอร์ไม้แกะสลักลวดลายวิจิตรบรรจง ผ้าไหมเนื้อละเอียดปูเต็มเตียง และกลิ่นอายของสมุนไพรอ่อนๆ คลุ้งไปทั่วห้อง ทำให้เขารู้สึกราวกับหลุดเข้ามาในภาพวาดจีนโบราณ"

"ลู่หยางพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ร่างกายกลับรู้สึกหนักอึ้งราวกับมีภูเขาถมอยู่บนตัว เขาเอามือไปสัมผัสเสื้อผ้าที่สวมใส่ พบว่าเป็นชุดผ้าไหมเนื้อละเอียดที่ดูสูงค่า แต่กลับไม่คุ้นเคยกับสัมผัสนี้เลยแม้แต่น้อย"

"ขณะที่กำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงฝีเท้าเบาๆ ก็ดังมาจากนอกห้อง ไม่นานนัก สาวใช้คนหนึ่งก็เปิดประตูเข้ามา ใบหน้าของนางแสดงความตกใจเมื่อเห็นลู่หยางตื่นขึ้นมา "คุณหนูคะ ชายผู้นั้นฟื้นแล้วค่ะ" สาวใช้รีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว"

"ภายในห้องโถงกว้างใหญ่ มู่หยุน กุลสตรีตระกูลขุนนางชั้นสูงกำลังนั่งอ่านตำราอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ แสงเทียนส่องกระทบใบหน้าที่งดงามราวกับภาพวาด ดวงตาคู่สวยฉายแววฉลาดเฉลียว เสียงรายงานของสาวใช้ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัย"

"ชายผู้นั้น?" มู่หยุนถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

มู่หยุนลุกขึ้นยืนขึ้นทันที่และเดินออกจากห้องไปยังห้องที่ลู่หยางพักอยู่ทันที่

"มู่หยุนก้าวพาฝีเท้าเบาๆ เข้ามาในห้องพักของลู่หยาง กลิ่นยาหอมอ่อนๆ คลุ้งไปทั่วห้อง สายตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะมาหยุดนิ่งที่ร่างของชายหนุ่มที่กำลังพยายามลุกขึ้นจากเตียงนอน ใบหน้าซีดเซียวที่เคยดูอิดโรยกลับดูผ่องใสขึ้นมาก

"เจ้ารู้สึกตัวดีขึ้นแล้วหรือไม่?" เสียงหวานเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา

ลู่หยางพยายามลุกขึ้นนั่ง พลางขมวดคิวยุ่งเหยิง "นี้ฉันอยู่ที่ใหนกันเนี้ย และนี้ฉันหลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี้ย?" เขาถามด้วยน้ำเสียงสับสน ก่อนจะนึกถึงเรื่องสำคัญขึ้นมา "แล้วคนไข้ที่ข้าต้องผ่าตัดล่ะ? เป็นอย่างไรบ้าง"

ทันทีที่คำพูดนั้นออกจากปาก เหงื่อเม็ดโตก็ผุดขึ้นมาบนหน้าผากของเขา ความวิตกกังวลทำให้ใบหน้าซีดลงไปอีก"

ลู่หยางครุ่นคิดในใจพลางขมวดคิ้วแน่น "แย่แล้ว...ที่นี่มันที่ไหนกันแน่?" ความคิดวนเวียนดั่งสายลมพัดกระหน่ำในห้วงสมองของเขา

ยังไม่ทันที่ลู่หยางจะไตร่ตรองหาคำตอบ เสียงของมู่หยุนดังขึ้นอย่างสง่างาม ดั่งเจ้าบ้านผู้เปี่ยมด้วยอำนาจแต่ก็ไม่ขาดความเมตตา

"เจ้าคงสงสัยกระวนกระวายว่าที่นี่คือที่ใดใช่หรือไม่?" มู่หยุนกล่าวพลางมองลู่หยางด้วยแววตาอ่อนโยน

"จงวางใจเถอะ ที่นี่คือตำนักของข้า เจ้าอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจ หากเมื่อใดที่เจ้าต้องการออกไป ย่อมสามารถกระทำได้ตามปรารถนา แต่ก่อนอื่น..." น้ำเสียงนุ่มนวลแต่เฉียบขาดนั้นหยุดลงครู่หนึ่ง ก่อนที่มู่หยุนจะเอ่ยต่อด้วยรอยยิ้มบางเบา

"จงไปล้างเนื้อล้างตัวที่เรือนหลังเสียก่อน จะได้สดชื่นและคลายความอ่อนล้า"

"สายน้ำอบอุ่นไหลรินทั่วกายราวกับสายธารแห่งสวรรค์ ลู่หยางครุ่นคิดพลางจุ่มเท้าลงในน้ำอุ่น เขาพยายามปรับตัวเข้ากับชีวิตใหม่ในยุคโบราณแห่งนี้ ทว่าความคิดถึงวิทยาการสมัยใหม่ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัว สมองของเขายังคงประมวลผลข้อมูลทางวิทยาศาสตร์อยู่เสมอ

พลันนั้นเอง หน้าต่างลึกลับก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ บนหน้าต่างนั้นเต็มไปด้วยตัวอักษรประหลาดและสัญลักษณ์ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ลู่หยางตาโตด้วยความประหลาดใจ นี่มันอะไรกัน? ระบบ? หน้าต่างสถานะ? มันช่างคล้ายกับนิยายกำลังภายในที่เขาเคยอ่านเสียจริง

ด้วยความสงสัย เขาจึงแตะไปที่ไอคอนรูปกระเบื้องที่สลักอักษรจีนโบราณ "ร้านค้า" เมื่อแตะปุ๊บ ข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นมา "ระดับผู้ใช้ยังไม่เพียงพอ กรุณาอัพเกรดระดับเป็นเลเวล 20" ลู่หยางถึงกับอ้าปากค้าง นี่มันเกมออนไลน์ชัดๆ!

เขาเลื่อนหน้าจอไปยังอีกไอคอนหนึ่งที่เขียนว่า "ปรุงยา" เมื่อเห็นรายการยาที่ปรากฏขึ้นมา ลู่หยางถึงกับต้องเบิกตาค้างอีกครั้ง ยามากมายหลายชนิดเรียงรายกันเต็มไปหมด ตั้งแต่ยาหอม ยาเย็น ไปจนถึงยาพิษ มีทั้งที่เคยได้ยินและไม่เคยได้ยินมาก่อน เขาสามารถสร้างยาเหล่านี้ได้ด้วยตัวเอง เพียงแค่มีวัตถุดิบที่จำเป็นเท่านั้น"

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。