ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว โดย Nyx Stellarion @Plotteller

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว

ยามลู่หยางก้าวเท้ามาถึงโต๊ะอาหาร สายตาคมกริบดั่งคมกระบี่สะดุดกับสำรับอาหารที่จัดวางอย่างพิถีพิถัน กลิ่นหอมอบอวลของซุปอุ่นลอยล่องไปทั่วโถงเรือน บรรยากาศเงียบสงบมีเพียงเสียงนกร้องแว่วมาไกลๆ เหล่าสาวใช้ในเรือนต่างยืนสำรวมอยู่ด้านข้าง รอคอยรับคำสั่งด้วยความนอบน้อม

แม้นความสงบสุขจะปกคลุมเรือนหลังนี้ แต่ในหัวใจของลู่หยางกลับเต็มไปด้วยความสับสน คำถามที่คั่งค้างในใจยังคงไร้คำตอบจากโชคชะตา หลังจากทานสำรับอาหารเสร็จสิ้น ลู่หยางลุกขึ้นเดินทอดน่องรอบเรือนตามความเคยชิน ดวงตาคู่นั้นทอดมองไปยังประตูทางออกซึ่งปิดสนิท พลางรำพึงกับตนเองว่า

"ทำมั้ยนะเหมือนยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุนะ ว่าห้ามออกไปข้างนอกเนี้ย"

เสียงพึมพำเบาหวิวของเขาหายไปกับสายลม แต่ขณะนั้นเอง เสียงดังสนั่นราวกับบางสิ่งบางอย่างกระแทกกันดังมาจากด้านหน้าของเรือน ลู่หยางขมวดคิ้วแน่น ร่างสูงหันขวับไปยังทิศทางต้นเสียง ก่อนจะเอ่ยคำสั่งด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ

"พวกเจ้าไปดูให้ข้าหน่อย ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น"

สาวใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุดรีบก้มศีรษะรับคำสั่ง ก่อนจะเร่งรุดไปยังหน้าประตู ท่ามกลางความเงียบงันที่เริ่มแฝงด้วยความตึงเครียด ลู่หยางยืนนิ่ง ราวกับนักรบที่รอคอยสัญญาณจากสนามรบ สายตาของเขาจ้องมองไปยังประตูเบื้องหน้า ประหนึ่งเตรียมรับมือกับสิ่งใดก็ตามที่อาจบังเกิดขึ้นต่อจากนี้...

ณ เรือนพักที่สงบเงียบ ภายใต้เงาร่มของไม้ใหญ่ที่โยกเอนตามสายลมอ่อนๆ

สาวใช้ผู้หนึ่งได้เปิดประตูออกมา ทันใดนั้นก็เห็นคนใช้ชายกำลังแบกหีบไม้หนักอึ้งมุ่งหน้าเข้ามาในเรือน ทว่าในจังหวะนั้นเอง เขาเผลอชนเข้ากับสาวใช้โดยไม่ได้ตั้งใจ เสียงหีบไม้กระแทกพื้นดังกึกก้องทำให้ทุกคนในเรือนต่างหันมามอง

คนใช้ชายไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ แต่สาวใช้กลับสะดุ้งโหยงพลางยกมือจับข้อศอกของตนเองซึ่งมีบาดแผลเล็กน้อยเกิดขึ้น เลือดสีแดงจางๆ ซึมออกมา

เมื่อเหตุการณ์เป็นดังนี้ ทั้งคนใช้ชายและสาวใช้ต่างรีบก้าวเข้ามาในเรือนพร้อมกัน ในขณะนั้นเอง "ลู่หยาง" เจ้านายแห่งเรือนเดินออกมาจากห้องพักด้วยท่าทางสง่างาม สายตาคมของเขาสอดส่องมองเหตุการณ์อย่างพินิจ

"ช่วยบอกข้ามาได้หรือไม่ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น?" ลู่หยางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ทั้งนุ่มนวลและทรงอำนาจ

เมื่อคำพูดของลู่หยางจบลง หน้าต่างลึกลับที่ลอยอยู่ในอากาศพลันปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาโดยไม่มีใครอื่นมองเห็นได้ นอกจากตัวลู่หยางเอง

หน้าต่างนั้นส่งข้อความแจ้งเตือนขึ้นมาในทันที เนื้อความนั้นเป็นการแนะนำวิธีรักษาบาดแผลเล็กน้อย พร้อมทั้งรายชื่อสมุนไพรที่สามารถใช้ได้:

ว่านหางจระเข้: มีสารอัลลานโทอิน ช่วยสมานแผล ลดรอยแดง และลดการอักเสบ สามารถนำวุ้นในใบมาทาได้โดยตรง
ใบบัวบก: ช่วยเร่งการสมานแผล ลดรอยแดง และป้องกันการเกิดแผลเป็น
ขมิ้นชัน: มีสารเคอร์คูมินที่ต้านการอักเสบและฆ่าเชื้อแบคทีเรีย ลดการติดเชื้อ
มะขาม: ช่วยขจัดเซลล์ผิวที่ตาย ลดการอักเสบ และสมานแผล
ตะไคร้หอม: ต้านเชื้อแบคทีเรียและลดอาการปวดบวม
ไพล: ช่วยลดการอักเสบและสมานแผลอย่างดี
ข้อความบนหน้าต่างยังกล่าวต่อว่า
"เชิญเลือกวิธีรักษาที่ท่านเห็นสมควรได้เลย"

ลู่หยางขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่สายตาของเขากวาดอ่านเนื้อหาบนหน้าต่างนั้นอย่างเคร่งขรึม เขาหันไปมองสาวใช้ที่ยังจับแขนของตนไว้พลางถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจทำสิ่งใดต่อไป...

ใต้ผืนฟ้าที่คลุมเครือ ลู่หยาง มือนั้นประคองบาดแผล อีกมือหนึ่งเรียกหน้าต่างระบบปรากฏขึ้นมาเบื้องหน้า

"ขมิ้นชัน…" เขาพึมพำเสียงเบา ดวงตาคล้ายประกายความหวังยามพบหนทางรักษา เขาอ่านวิธีการใช้งานด้วยความตั้งใจ
"ขมิ้นชันสด"

นำเหง้าขมิ้นชันล้างให้สะอาด
ปอกเปลือก บดเนื้อในจนละเอียด
นำมาพอกแผล พร้อมเปลี่ยนผ้าพันแผลบ่อยครั้ง
"ผงขมิ้นชัน"

ผสมผงกับน้ำสะอาดหรือน้ำผึ้งจนเป็นเนื้อข้น
พอกลงแผล แล้วปิดด้วยผ้าก๊อซ
"ขมิ้นชันผสมน้ำมัน"

ผสมผงขมิ้นชันกับน้ำมันมะพร้าวหรือน้ำมันมะกอก
ทาเบา ๆ บริเวณแผล
"สมบัติแห่งสมุนไพรโบราณยังมิได้สูญสิ้น..." ลู่หยางกล่าวอย่างชื่นชม ก่อนลงมือปฏิบัติตามแต่ละขั้นตอนอย่างละเอียดลออ

เมื่อเขานำขมิ้นชันมารักษาแผล ปาฏิหาริย์แห่งธรรมชาติก็เริ่มเผยฤทธา การต้านอักเสบ ลดบวมแดงและปวด อำนาจแห่งการต้านเชื้อร้าย และสมานแผลราวบุปผาเร้นลับที่ค่อย ๆ เบ่งบาน

แต่เขาก็หาได้ลืมระวังภัยแห่งสมุนไพรนี้

ทดสอบการแพ้บนผิวหนังเพียงน้อย หากแดง คัน หรือบวม ให้หยุดใช้ทันที
และหากแผลรุนแรงเกินควร ควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ
เมื่อสิ้นการรักษา หน้าต่างระบบพลันส่องแสงประกายแห่งความสำเร็จ พร้อมเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น
"ขอแสดงความยินดี! คุณได้เลเวล 2 แล้ว"

ไม่เพียงเท่านั้น กล่องไม้สลักประณีตได้ปรากฏภายในห้องของเขา และด้วยแจ้งเตือนข้อความจากระบบ
"โปรดตรวจสอบและบอกสิ่งที่ท่านปรารถนา"

ลู่หยางยืนนิ่ง ดวงตาเป็นประกายแห่งความมุ่งมั่น ภารกิจเพิ่งเริ่มต้น และของขวัญนี้อาจเป็นกุญแจสู่บทต่อไปในเส้นทางแห่งโชคชะตาอันไม่สิ้นสุด

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。