"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 11 รักษา โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ

รายละเอียด

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

สารบัญ

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 1 ก้าวแรกสู่เส้นทางใหม่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 2 เส้นทางที่มองไม่เห็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 3 การปรับตัว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 4 คิดค้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 6 ขอแสดงความยินดี,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 7 เจ้าเป็นใครกัน (ฉบับแก้ไข),ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 8 ผู้คนที่ครึกครื้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 9 สิ่งที่ไม่เคยรู้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 10 เพื่อที่ช่วยเหลือและเพื่อ.....,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 11 รักษา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 12 เปิดกิจการ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 13 เพื่อพักผ่อนในยามค่ำคืน,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 15 เข้าสู่เมืองหลวง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 16 เวลาเท่านั้นที่จะสามารถบอกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 17 การได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 18 สิ่งที่หมอต้องเผชิญ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 19 กลับไปอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 20 คนข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 21 ชั่งเงียบเหงา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 22 เจ้าเลือกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 23 ผลกระทบของโรค,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 24 การเดินทาง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 25 สายลมยามเย็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 26 คำมั่นสัญญา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 27 ใต้แสงจันทร์,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 28 ยืนอยู่ข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 29 บทแห่งสุข,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 30 สายลม,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 31 ชีวิตที่ปกติ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 32 เผื่อในวันที่ข้าไม่อยู่ที่นี่ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 33 การได้พบกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 34 การขับไล่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 35 ข้าขอละ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 36 ความสุขที่จางหายไป,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บที่ 37 สิ่งที่ขาดหายและสิ่งที่มาเติมเต็ม จบ

เนื้อหา

บทที่ 11 รักษา

ณ กระท่อมกลางป่าอันเงียบสงบ หมอเฒ่า หลิงหยุน ผู้มากด้วยปัญญาและประสบการณ์ กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่หนักแน่นว่า

“ที่นี่แหละคือสถานที่ที่ข้าจะพาเจ้ามา กระท่อมแห่งนี้เคยเป็นที่พำนักของคู่สามีภรรยาผู้รักใคร่กลมเกลียวกันยิ่ง แต่โชคร้ายที่ภรรยาต้องลาลับไปก่อน ทิ้งให้สามีอยู่เพียงลำพังในความเงียบเหงา ทว่าโชคชะตากลับโหดร้ายยิ่งขึ้น เมื่อโรคร้ายได้มาเยือนเขาอีกครั้ง แต่กระนั้น...ยังมีเรื่องปาฏิหาริย์อยู่ ลูกสาวของเขา ผู้ไม่เพียงคอยดูแลบิดา แต่ยังเปรียบเสมือนแสงสว่างในชีวิตของชายผู้เปล่าเปลี่ยว”

หมอเฒ่าหันไปมอง ลู่หยาง ศิษย์หนุ่มด้วยแววตาเคร่งขรึม

“เจ้าเตรียมพร้อมหรือยังที่จะเข้าไปช่วยชีวิตเขา?”

ลู่หยางพยักหน้าแสดงความตั้งใจแน่วแน่ ก่อนจะก้าวเดินเข้าสู่กระท่อมอย่างสง่างามและมั่นคง ความเงียบงันของป่ารอบด้านดูเหมือนจะเฝ้าจับตาการเดินทางครั้งสำคัญนี้อย่างลึกลับและน่าพิศวง

ในเรือนไม้หลังน้อยที่เรียบง่าย
เรือนพักที่ตกแต่งอย่างพอเหมาะมีกองฟืนจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ เสียงลมหายใจแผ่วเบาของชายผู้ป่วยสะท้อนออกมาเบาๆ ขณะลูกสาวของเขาเฝ้าดูแลบิดาอย่างตั้งใจ แม้จะดูเหนื่อยล้าแต่ใบหน้ากลับแฝงความมุ่งมั่นไม่เสื่อมคลาย

เมื่อ หมอเฒ่าหลิงหยุน และ ลู่หยาง ก้าวเข้ามาภายในบ้าน บรรยากาศในเรือนที่เงียบสงบกลับกลายเป็นที่จับจ้อง ลู่หยางมองชายผู้ป่วยด้วยสายตาเวทนาก่อนที่แผ่นหน้าต่างโปร่งใสจะปรากฏขึ้นเบื้องหน้า
“ชายผู้นี้ป่วยเป็นไข้ป่า วิธีรักษา: ใช้โกฐจุฬาลัมพา สมุนไพรที่สำคัญสำหรับลดไข้ แก้ปวด และต้านการอักเสบ”

ลู่หยางคุกเข่าลงข้างชายผู้ป่วย พลางเอ่ยถามบุตรสาวของเขาด้วยน้ำเสียงสงบ “พ่อเจ้าป่วยเช่นนี้มานานเท่าใดแล้ว?”

หญิงสาวประนมมือเล็กน้อย ก่อนตอบด้วยความเศร้าสร้อย “ท่านพ่อป่วยเช่นนี้มานานแล้วเจ้าค่ะ”

ลู่หยางล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้อ หยิบซองกระดาษที่บรรจุสมุนไพรออกมา พลางคลี่ออกเผยให้เห็นโกฐจุฬาลัมพาและขิงแห้งที่ถูกเตรียมไว้อย่างดี เขาอธิบายเบาๆ ว่า “สมุนไพรทั้งสองชนิดนี้ เป็นตำรับที่หมอจีนใช้มาเนิ่นนาน เมื่อใช้ร่วมกันยิ่งเพิ่มประสิทธิภาพในการรักษา”

จากนั้น ลู่หยางจัดเตรียมทุกอย่างด้วยความประณีต เขานำขิงมาต้มจนน้ำเดือด ก่อนปล่อยให้อุณหภูมิเย็นลงเล็กน้อย แล้วจึงป้อนน้ำยาที่ต้มใหม่ๆ ให้ชายผู้ป่วยช้าๆ ถัดมา เขานำโกฐจุฬาลัมพาที่ผ่านการเคี่ยวอย่างดี มาป้อนด้วยความระมัดระวัง หมอเฒ่าหลิงหยุนยืนเฝ้ามองด้วยแววตาภาคภูมิใจ

เมื่อการรักษาสิ้นสุด ลู่หยางมอบสมุนไพรเพิ่มเติมให้บุตรสาวชายผู้ป่วย พร้อมสั่งกำชับวิธีการใช้อย่างละเอียด ก่อนจะออกเดินทางต่อกับหมอเฒ่าหลิงหยุน

ระหว่างทางในป่าที่สายลมพัดเบา
หมอเฒ่าหลิงหยุนเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม “เจ้าช่างเก่งกาจยิ่งนัก การรักษาของเจ้าเปรียบดั่งแสงสว่างในความมืด”

ลู่หยางหันมาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายแต่หนักแน่น “มิใช่ข้าหรอกท่าน เป็นสมุนไพรที่ธรรมชาติได้มอบมา ความเมตตาของมันช่วยเยียวยาทุกสิ่งต่างหาก”

ณ บ้านเล็กกลางป่า ชายวัยกลางคนผู้เคยมีร่างกายอ่อนแอจากบาดแผลในอดีต บัดนี้กลับฟื้นคืนกำลังดุจดังไม้แก่ที่รอดพ้นพายุร้าย เขายืนอยู่ใต้เงาร่มไม้ใหญ่ มือข้างหนึ่งกุมขวานสำหรับตัดฟืน ส่วนอีกข้างยกขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากที่ชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อแห่งความพากเพียร

หนึ่งเดือนผ่านไปนับแต่วันอันแสนเศร้า คุณหมอลู่หยางผู้เปรียบดั่งเซียนบนเขาลงมาโปรดโลกาได้ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเขาให้หายสนิท วันนี้เขากลับมาทำงานตัดฟืนขายอีกครั้ง และลูกสาววัยเยาว์ของเขาก็ช่วยเหลืองานของบิดาด้วยความขยันขันแข็ง

สายตาของชายคนนั้นทอดมองไปยังท้องฟ้ากว้าง สีฟ้าใสที่ประดับด้วยเมฆขาวเบาบาง เขาถอนหายใจยาว ก่อนจะเอ่ยคำด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความคิดถึง
"อยู่บนนั้น... เจ้าสบายดีใช่หรือไม่ ที่รัก?"

เสียงอ่อนหวานของบุตรสาวดังขึ้นจากด้านหลัง "ท่านพ่อเจ้าคะ ถึงเวลาอาหารแล้ว!" น้ำเสียงนั้นเรียกเขากลับมาสู่โลกแห่งปัจจุบัน เขาหันกลับมาพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น และกล่าวกับลูกสาวว่า "พ่อจะตามเข้าไปเดี๋ยวนี้"

ก่อนจะก้าวเข้าสู่บ้านของตน ชายผู้ผ่านเรื่องราวมากมายหันหน้ากลับไปยังทางทิศเหนืออีกครั้ง เขายกมือขึ้นประนม พร้อมพึมพำคำพูดที่เปี่ยมไปด้วยความซาบซึ้งใจ
"ขอบคุณท่านมากนะครับ คุณหมอลู่หยาง ที่ช่วยให้ข้าได้เห็นรอยยิ้มของลูกอีกครั้ง…"

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。