ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 12 เปิดกิจการ โดย Nyx Stellarion @Plotteller

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 12 เปิดกิจการ โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่ 12 เปิดกิจการ

ณ เรือนหลัง ลู่หยาง ภายในบริเวณบ้านอันสงบร่มเย็นแห่งนี้ บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงจอแจของบ่าวไพร่ที่ขะมักเขม้นทำงานอย่างแข็งขัน เหล่าสาวใช้และคนงานชายต่างเร่งรีบจัดเตรียมสิ่งของให้พร้อม เนื่องในวาระสำคัญ—วันนี้เป็นวันแรกที่ลู่หยาง หมอหนุ่มผู้มากฝีมือ จะเปิดกิจการรักษาผู้คนในรูปแบบใหม่ ทั้งสำหรับผู้ยากไร้และผู้มีทรัพย์ โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติ

หลังการเตรียมการ ลู่หยางมุ่งหน้าไปยังคลินิกซึ่งตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมือง เมื่อก้าวผ่านประตูเข้าไป ภายในคลินิกถูกตกแต่งอย่างเรียบง่าย ทว่ามีความเป็นระเบียบ ชั้นวางสมุนไพรเรียงรายเต็มไปด้วยตำรับยาโบราณ ถัดไปคือห้องตรวจที่ถูกแบ่งเป็นสามห้องเล็ก พร้อมประตูอีกบานที่เชื่อมต่อไปยังลานหลังบ้าน ซึ่งจัดไว้สำหรับตากสมุนไพรสด

ลู่หยางลงมือจัดเรียงสมุนไพรที่นำติดตัวมาบนชั้นวางอย่างประณีต ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะไม้ตัวหนึ่งซึ่งตั้งอยู่หน้าคลินิก เขาเปิดหน้าต่างระบบขึ้นมาด้วยท่าทางสงบนิ่ง สายตาจับจ้องที่ตัวเลข "เลเวล 19" ซึ่งปรากฏขึ้นในกรอบข้อมูลส่วนตัว และเมื่อเขาเปิดหน้าต่างระบบปรุงยา รายการยาที่เขาเคยปรุงไว้ปรากฏขึ้นครบถ้วน

"ยาแผนโบราณเราปรุงมาหมดแล้ว เหลือเพียงยาแผนปัจจุบันเท่านั้นที่ยังไม่เคยลอง" ลู่หยางพึมพำกับตัวเอง ทันใดนั้น หน้าต่างระบบลอยตัวขึ้นกลางอากาศ พร้อมข้อความแจ้งเตือนและสูตรการปรุงยาพาราเซตามอลปรากฏขึ้นอย่างไม่คาดคิด

เขาอ่านข้อความด้วยความทึ่ง กระบวนการผลิตถูกอธิบายอย่างละเอียด ตั้งแต่การเตรียมวัตถุดิบ การผสม ไปจนถึงการตรวจสอบคุณภาพ ทุกขั้นตอนล้วนซับซ้อนและต้องการความแม่นยำสูง ลู่หยางถึงกับอ้าปากค้างเมื่อรู้ว่าตนเองสามารถปรุงยาพาราเซตามอลได้

ไม่ทันที่เขาจะดื่มด่ำกับความตื่นเต้น เสียงเรียกดังขึ้นจากหน้าคลินิก "หมอ! หมออยู่หรือไม่? ช่วยไปดูอาการลูกสาวข้าด้วยเถิด!" ชาวบ้านผู้หนึ่งวิ่งมาพร้อมใบหน้าเต็มไปด้วยความร้อนรน ลู่หยางลุกขึ้นด้วยความรวดเร็ว ก่อนหยิบกล่องยาประจำตัวแล้วก้าวออกไปทันทีเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่รอคอยความหวังจากเขา

เรือนหลังใหญ่ตั้งตระหง่านท่ามกลางหมู่ไม้เขียวขจี ด้านหน้ามีชายวัยกลางคนหนึ่งยืนอยู่ ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนรน เขาประสานมือคารวะแล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ

"ท่านคือหมอใช่หรือไม่ ข้าน้อยขอวอนให้ท่านโปรดเมตตา ลูกสาวของข้าน้อยป่วยหนักยิ่งนัก นางมีอาการท้องเสียรุนแรงและอาเจียนไม่หยุด แม้แต่หมอหลวงหรือผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายยังมิอาจรักษาได้ ข้าน้อยจนปัญญาแล้วจริงๆ"

คำพูดนั้นยังไม่ทันจบสิ้น ลู่หยางที่ยืนสงบนิ่งมาตลอดกลับเบิกตากว้าง ดวงตาแฝงแววตรึกตรองลึกซึ้ง เขาก้มศีรษะลงต่ำราวกับคิดคำนวณสิ่งใดในใจ

"อหิวาตกโรค…" เขาพึมพำกับตัวเอง เสียงนั้นเบาจนแทบไม่ได้ยิน แต่กลับเปี่ยมไปด้วยความหนักแน่นและแน่ชัด
เมื่อลู่หย่างก้าวเข้าสู่ห้องพักของสตรีผู้ป่วยพร้อมกับชายวัยกลางคน กลิ่นยาขมและความเศร้าสลดแผ่ซ่านไปทั่วห้อง เงาแห่งความเจ็บป่วยปกคลุมสตรีผู้ซึ่งนอนร่างอ่อนระโหยโรยแรงอยู่บนเตียง

ทันใดนั้น หน้าต่างปรากฏขึ้นเบื้องหน้าลู่หย่าง เป็นภาพที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ ตัวอักษรสีทองเรืองรองลอยขึ้นมาโดยแจ้งว่า:

"นางป่วยเป็นโรคอหิวาตกโรค โรคร้ายที่อาจคร่าชีวิตได้หากมิได้รับการรักษาทันท่วงที อาการรุนแรงจากการสูญเสียน้ำและเกลือแร่ อาจนำไปสู่ความช็อกและการสิ้นชีพ การรักษาจำต้องทดแทนน้ำและเกลือแร่ พร้อมกับใช้ยาปฏิชีวนะกำจัดต้นเหตุของโรค"

ดวงตาของลู่หย่างเปล่งประกายด้วยความแน่วแน่ เขาหันไปหาชายวัยกลางคนแล้วกล่าวด้วยเสียงหนักแน่นว่า
"ท่านข้า มีเรื่องที่อยากปรึกษา"

ชายวัยกลางคนพยักหน้า พากันไปยังห้องทำงานอันสงบเงียบของเขา เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเว้าวอน
"ท่านรักษานางได้หรือไม่?"

ลู่หย่างตอบกลับโดยไม่ลังเล
"ข้าสามารถรักษาได้แน่นอน แต่ข้าขอเวลาเพียงหนึ่งวันเพื่อเตรียมตัวยาและสมุนไพรที่จำเป็น"

เขาหยุดครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยเสียงเข้ม
"ในระหว่างนี้ ท่านจงเคร่งครัดในคำแนะนำของข้า:

ให้นางดื่มแต่น้ำที่ผ่านการต้มจนเดือด
รับประทานแต่อาหารที่ปรุงสุก หลีกเลี่ยงของดิบ
ล้างมือให้สะอาดทุกครั้ง โดยเฉพาะก่อนกินอาหารและหลังใช้ห้องน้ำ
ดูแลความสะอาดทั้งส่วนตัวและสิ่งแวดล้อมอย่างเคร่งครัด
เมื่อข้าจัดเตรียมทุกสิ่งเสร็จสิ้น ข้าจะกลับมารักษานางในทันที"

เสียงของลู่หย่างหนักแน่นประหนึ่งเสียงคำรามของสายลมในหุบเขา ชายวัยกลางคนมองเขาด้วยความเชื่อมั่น ขณะเฝ้ารอการกลับมาของผู้ที่อาจเป็นความหวังสุดท้ายของสตรีผู้นั้น

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。