ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย โดย Nyx Stellarion @Plotteller

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย,แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย

ในตลาดที่เต็มไปด้วยความคึกคักและเสียงพูดคุยของชาวบ้านที่หนาแน่นนั้น บรรยากาศเริ่มมีความลับถูกกระซิบกระซาบกันอยู่ในอากาศ ชาวบ้านคนหนึ่งหันไปกระซิบกับเพื่อนข้างๆ ว่า "เจ้ารู้หรือไม่ว่า บุตรของจางเหว่ยผู้ที่เคยทรมานจากโรคที่ไม่มีผู้ใดสามารถรักษาได้ เขาหายแล้วนะ"
"จริงหรือ?" อีกคนถามด้วยความตกใจ "แล้วมันหายได้อย่างไรล่ะ?"
"เจ้าก็อยากรู้สินะ" ชาวบ้านอีกคนตอบด้วยเสียงต่ำพร้อมกับยิ้ม "ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะคลินิกใหม่ที่เปิดมาในย่านนี้ เจ้ารู้ไหมว่าเป็นคนรักษาโรคที่ว่ากันว่าเขานั้นสามารถรักษาได้ทุกโรค"

เสียงซุบซิบเหล่านี้ยังคงดังก้องอยู่ในตลาด เหมือนกับการลือที่ไม่มีที่สิ้นสุด และทุกคนต่างก็สงสัยว่าแท้จริงแล้วเป็นเรื่องราวที่มีจริงหรือไม่

ลู่หยางนั้นได้ออกจากเรืออย่างเงียบๆ ท่ามกลางความเงียบสงัดของเช้าวันใหม่ เขาก้าวเดินผ่านตลาดไปตามปกติ แต่ในวันนี้กลับมีบางสิ่งที่ไม่ปกติ… สายตาที่จับจ้องจากผู้คนในตลาดนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยและการสอดส่องอย่างไม่สามารถปิดบังได้ ราวกับว่าทุกคนกำลังคอยสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเขา

แต่ลู่หยางก็เพียงแค่เดินต่อไปอย่างไม่แยแส จนกระทั่งเขามาถึงหน้าคลินิกที่ตนเองทำการรักษาผู้คนอยู่ทุกวัน เมื่อเปิดประตูคลินิกเข้าไป สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น… ชายหญิงมากมายหลั่งไหลเข้ามาแย่งกันซื้อสมุนไพรจนคลินิกแทบจะล้นหลาม

ลู่หยางนั้นได้แต่ยืนมองความวุ่นวายที่เกิดขึ้น ก่อนจะหันไปฟุบหน้าลงบนโต๊ะไม้เก่าๆ และบ่นพึมพำกับตัวเอง "โถ่… ทำไมวันนี้มันชั่งวุ่นวายเหลือเกิน..."

ท่ามกลางความยุ่งเหยิงนั้น ชายผู้หนึ่งได้เดินเข้ามาใกล้ ลู่หยางเงยหน้าขึ้นและกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ท่านขอรับ สมุนไพรภายในร้านนี้หมดแล้ว หากท่านต้องการคงต้องรออีกสักระยะ ขอรับ"

ชายผู้นั้นยิ้มเล็กน้อยและตอบกลับทันที "นี่ข้านะ... เฉิน... เจ้า... จำข้าไม่ได้แล้วหรือ?"

เมื่อคำพูดของเฉินจบลง ลู่หยางนั้นหันมองไปยังเขาด้วยความตกใจเล็กน้อย และถอยหลังไปห้าก้าวก่อนที่จะเหลือบไปเห็นหญิงสาวรูปงามที่ยืนอยู่ข้างๆ เฉินด้วย

ลู่หยางยืนนิ่งอยู่ชั่วขณะ เขาจ้องมองไปยังท้องฟ้านอกหน้าต่าง ก่อนจะปล่อยเสียงคำพูดออกมาด้วยท่าทีขรึม "เจ้าต้องการสิ่งใด? ทำไมถึงมาเยือนข้าในวันนี้?"

ภายในห้องนั้นเงียบงัน หญิงสาวผู้มีรูปลักษณ์งดงามยืนรออยู่ด้านนอก ขณะเดียวกัน ห้องนั้นเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่จัดเรียงอย่างพิถีพิถัน เฉินเอ่ยขึ้นก่อนคนอื่น "นี่คือสิ่งที่เจ้าสามารถช่วยผู้คนได้จริงหรือ?"

ลู่หยางหันไปมองเฉิน พร้อมกล่าวเสียงราบเรียบ "เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือว่า ต้องช่วยเหลือผู้คนให้ได้"

คำพูดของลู่หยางยังไม่ทันจบ เฉินก็พูดต่อขึ้นมา "หากเจ้าต้องการกลับไปยังโลกเก่าของเจ้า ข้าสามารถส่งเจ้าไปได้ทุกเมื่อ เพียงแต่เจ้าจะต้องถามใจตัวเองก่อน ว่าเจ้าต้องการหลับใหลในโลกนี้หรือไม่?"

เมื่อคำพูดของเฉินสิ้นสุดลง ลู่หยางกล่าวขึ้นด้วยท่าทีมั่นคง "หมายความว่าเจ้าสามารถส่งข้ากลับไปยังโลกที่ข้าจากมาได้" ลู่หยางนั้นเว้นวรรคคำพูดชั่วครู่ก่อนที่จะพูดขึ้นมาอีกว่า "แต่ข้ากลับไม่คิดจะกลับในตอนนี้ เพราะเห็นความยากลำบากของผู้คน ข้าคงไม่อาจทิ้งชาวบ้านเหล่านี้ไปได้"

เฉินยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยขึ้น "ความเป็นพระเอกของเจ้าช่างทำให้ข้าไม่ผิดหวัง หากวันหนึ่งเจ้าต้องการกลับไป เจ้าก็บอกข้าเถิด ข้าจะมาหาเจ้าโดยทันที"

คำพูดของเฉินยังไม่ทันจบ เขาก็เดินไปยังประตูและเปิดออก พร้อมกล่าวคำลา "ไว้เจอกันใหม่ ลู่หยาง" จากนั้นเฉินก็เดินจากไปพร้อมกับหญิงสาวผู้สง่างาม ทิ้งให้ห้องนั้นกลับสู่ความเงียบสงัดอีกครั้ง.

หลังจากที่ลู่หยางได้ปิดคลินิกลงตามปกติ ความเงียบสงบกลับคืนสู่คลินิกแห่งนี้ ดวงตะวันกำลังลับขอบฟ้า สาดแสงสีส้มไปทั่วท้องฟ้า สัญญาณของการสิ้นสุดวันอันยาวนาน และเมื่อเสร็จสิ้นจากการทำงาน ลู่หยางก็เดินกลับไปยังเรือนหลังที่และ ในขณะที่เขาก้าวไปไม่ไกลจากประตูเรือนนั้นเอง บรรยากาศอันสงัดก็ถูกขัดจังหวะเมื่อมู่หยุนพร้อมกับสาวรับใช้สาวสวยของตนเดินเข้ามาหาเขา ใบหน้าอันงดงามของมู่หยุนเผยรอยยิ้มเล็กน้อย พลางพูดขึ้นเสียงนุ่มนวลว่า

"ลู่หยาง...เจ้ากลับมาแล้วหรือ? ข้ามีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับเจ้า โปรดตามข้ามาด้วยเถิด"

คำพูดของมู่หยุนแฝงความลึกลับและหนักแน่น เปรียบเหมือนลมหนาวที่พัดผ่านมาอย่างเงียบๆ แต่กลับทำให้ลู่หยางรู้สึกถึงความสำคัญของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。