ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ] - บทที่ 16 เวลาเท่านั้นที่จะสามารถบอกได้ โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย

แฟนตาซี,ย้อนยุค,ผจญภัย,ดราม่า,จีนโบราณ

"จากห้องผ่าตัดสู่ตำหนักหลวง! แพทย์หนุ่มมือใหม่หัดเป็นหมอในยุคโบราณ จะเอาตัวรอดจากเหล่าขุนนางและองค์หญิงอย่างไร?"

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

ลู่หยาง แพทย์หนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นด้านการแพทย์สมัยใหม่ เกิดอุบัติเหตุระหว่างการผ่าตัด ทำให้เขาพลาดเข้าสู่มิติใหม่และมาปรากฏตัวอยู่ในยุคจีนโบราณ ในร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ป่วยหนัก

เมื่อฟื้นขึ้นมา ลู่หยางพบว่าความรู้ทางการแพทย์ในยุคนี้ยังคงล้าหลัง และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ กำลังคุกคามชีวิตผู้คนเป็นจำนวนมาก ด้วยความรู้และทักษะที่สั่งสมมา เขาจึงตัดสินใจใช้ความสามารถของตนในการช่วยเหลือผู้คนในยุคนี้

สิ่งที่น่าสนใจคือ ลู่หยางไม่ได้มาเพียงลำพัง เขามีระบบสร้างยาที่ไม่จำกัดติดตัวมาด้วย ระบบนี้สามารถสร้างสมุนไพรและยาที่หายากได้ทุกชนิด เพียงแค่เขามีส่วนผสมที่จำเป็นและสูตรยาเท่านั้น ทำให้ลู่หยางสามารถรักษาโรคที่ไม่เคยมีใครรักษาได้ และสร้างชื่อเสียงให้กับตนเองในฐานะหมอเทวดา

เรื่องราวของลู่หยาง จะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน่าติดตาม เขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมาย ทั้งจากการต่อต้านของแพทย์แผนโบราณ การเมืองในราชสำนัก และความรักที่ซับซ้อน

ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 1 ก้าวแรกสู่เส้นทางใหม่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 2 เส้นทางที่มองไม่เห็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 3 การปรับตัว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 4 คิดค้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 5 ทดสอบว่าเจ้าพร้อมแล้ว,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 6 ขอแสดงความยินดี,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 7 เจ้าเป็นใครกัน (ฉบับแก้ไข),ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 8 ผู้คนที่ครึกครื้น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 9 สิ่งที่ไม่เคยรู้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 10 เพื่อที่ช่วยเหลือและเพื่อ.....,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 11 รักษา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 12 เปิดกิจการ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 13 เพื่อพักผ่อนในยามค่ำคืน,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 14 ข่าวที่แผ่กระจาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 15 เข้าสู่เมืองหลวง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 16 เวลาเท่านั้นที่จะสามารถบอกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 17 การได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 18 สิ่งที่หมอต้องเผชิญ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 19 กลับไปอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 20 คนข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 21 ชั่งเงียบเหงา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 22 เจ้าเลือกได้,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 23 ผลกระทบของโรค,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 24 การเดินทาง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 25 สายลมยามเย็น,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 26 คำมั่นสัญญา,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 27 ใต้แสงจันทร์,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 28 ยืนอยู่ข้างกาย,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 29 บทแห่งสุข,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 30 สายลม,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 31 ชีวิตที่ปกติ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 32 เผื่อในวันที่ข้าไม่อยู่ที่นี่ ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 33 การได้พบกันอีกครั้ง,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 34 การขับไล่,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 35 ข้าขอละ,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บทที่ 36 ความสุขที่จางหายไป,ทะลุมิติมาเป็นนักปรุงยา ในยุคจีนโบราณพร้อมกับระบบสร้างยาที่ไม่จำกัด [จบ]-บที่ 37 สิ่งที่ขาดหายและสิ่งที่มาเติมเต็ม จบ

สายลมเย็นพลิ้วไหวในยามราตรี คล้ายกำลังขับกล่อมเรื่องราวแห่งโชคชะตา

ลู่หยางกล่าววาจาเปี่ยมด้วยความหนักแน่น ทว่าละมุนดุจสายธารแห่งความหวัง เสียงนั้นราวกับชุบชีวิตให้มู่หยุน ผู้ยืนอยู่เบื้องหน้า ใบหน้าของนางก้มลงเล็กน้อย ดวงตาฉายแววสั่นไหวด้วยความตื้นตัน ครั้นเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สีหน้าของนางกลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “หากเจ้าพร้อม ข้าก็พร้อมที่จะต่อสู้ไปกับเจ้า”

ลู่หยางมิได้กล่าวตอบ นอกจากรอยยิ้มบางที่ปรากฏบนใบหน้า เขาหันหลังกลับ เดินนำทางมู่หยุนไปยังห้องพักที่อยู่ติดกัน ห้องนั้นเป็นของตระกูลลู่ หนึ่งในตระกูลขุนนางผู้ทรงอิทธิพลแห่งราชสำนัก

เมื่อย่างก้าวเข้าไปในห้องพักของตน ลู่หยางปลดผ้าคลุมออกจากบ่า ก่อนจะย่างเท้าสู่มุมหนึ่ง เปิดหน้าต่างเพื่อสูดอากาศยามค่ำคืน สายตาของเขาพลันกวาดมองจอสถานะที่ปรากฏขึ้น “เลเวลเรา...ยี่สิบสามแล้วหรือ” เขาพึมพำกับตนเอง “การช่วยเหลือผู้คนอย่างต่อเนื่องช่างเป็นหนทางที่ทำให้พลังเพิ่มพูนโดยแท้”

แต่แล้วเขาก็ส่ายศีรษะเล็กน้อย คล้ายจะปัดเป่าความคิดฟุ้งซ่าน “เลเวลไม่สำคัญเท่าการรักษาผู้ป่วย งานนี้คือสิ่งที่ควรใส่ใจที่สุด”

ลู่หยางโค้งตัวนั่งลงหน้าโต๊ะ พริบตาเดียวหน้าต่างร้านค้าในจอสถานะก็ปรากฏขึ้น เขาเลื่อนนิ้วอย่างรวดเร็วเพื่อค้นหายา “ไหนดูสิ ว่ายาที่จำเป็นมีอะไรบ้าง...”

ไอโซไนอะซิด (Isoniazid): ยาขนานแรกที่ใช้ต้านวัณโรค ฤทธิ์ของมันคือการหยุดยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ
ไรแฟมพิซิน (Rifampicin): ยานี้สามารถทำลายเชื้อวัณโรคโดยตรง ต้องใช้ร่วมกับไอโซไนอะซิด
พีราซินาไมด์ (Pyrazinamide): ยาขนานนี้กำจัดเชื้อวัณโรคที่หลบซ่อนอยู่
อีธัมบูทอล (Ethambutol): ตัวยานี้ช่วยยับยั้งการแพร่กระจายของเชื้อ และมักใช้ควบคู่กับยาอื่น
วัคซีน BCG: ป้องกันโรคขั้นพื้นฐาน แม้ยุคสมัยนี้จะไม่คุ้นชินนัก
เมื่อสิ้นเสียง พริบตานั้นผ่านพ้นจนรุ่งอรุณใหม่ ลู่หยางนั่งลงบดสมุนไพรและยาอย่างระมัดระวัง พร้อมพึมพำกับตัวเอง “วัคซีน...จะใช้อย่างไรดี หากฉีดต่อหน้าผู้อื่นคงไม่เหมาะนัก แต่หากเป็นมู่หยุน...นางคงเข้าใจข้าดี”

เขายิ้มบางเบา สายตาเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นราวกำลังวางแผนสำหรับวันที่รออยู่เบื้องหน้า...

ในห้องที่เงียบสงัด มีเพียงแสงสลัวจากตะเกียงน้ำมันที่สะท้อนใบหน้าอันซีดเซียวของชายชรา ผู้ซึ่งนอนอยู่บนเตียงไม้ไผ่ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอยของความทรมาน ลมหายใจของเขาพัดผ่านอย่างแผ่วเบา ราวกับว่าทุกลมหายใจอาจจะเป็นลมหายใจสุดท้าย ท่ามกลางความเงียบงันนี้ ลู่หยางก้าวเข้าไปในห้องด้วยท่าทางเด็ดขาด

"มู่หยุน" ลู่หยางเอ่ยขึ้นเสียงเย็นชา "บอกคนของเจ้าที่ยืนอยู่รอบๆ ให้ออกไปเสีย ข้าไม่อาจมีสมาธิในการรักษาในที่ที่คนเยอะเช่นนี้"

มู่หยุนที่ยืนอยู่ข้างๆ พยักหน้าและเริ่มออกคำสั่งให้ผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปจากห้อง ก่อนจะปิดประตูอย่างมั่นคง เสียงของเขาไม่ดัง แต่มีอำนาจที่ทำให้ทุกคนห่างหายไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อห้องกลายเป็นสถานที่ว่างเปล่า ลู่หยางเริ่มหยิบอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ดูแปลกประหลาดออกจากกระเป๋า และเริ่มเตรียมตัวสำหรับการรักษา

"ท่านโปรดดูอยู่เฉยๆ เท่านั้น" ลู่หยางกล่าวเสียงหนักแน่น "สิ่งที่ข้าจะทำต่อไปนี้ ท่านอาจไม่อาจเข้าใจ แต่เป็นวิธีเดียวที่มี"

มู่หยุนมองไปยังลู่หยางด้วยสายตาสงสัย ขณะที่เขาหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมา(วัคซีน BCG)และเริ่มฉีดมันเข้าสู่ร่างกายของชายชราด้วยความระมัดระวัง ปริมาณที่ใช้เป็นไปตามความเหมาะสม

"เจ้ากำลังทำอะไรกันแน่?" มู่หยุนถามด้วยความสงสัย

ลู่หยางยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบว่า "นี่คือการรักษาสมัยใหม่ ข้ารู้ว่าท่านไม่เข้าใจ แต่ขอให้ท่านมั่นใจว่าไม่มีอันตรายใดๆ"

จากนั้น ลู่หยางหยิบยาออกมาจากกระเป๋าและเริ่มให้ชายชรากินยาอย่างละเอียด:

"ไอโซไนอะซิด" ที่มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อวัณโรค "ไรแฟมพิซิน" ที่ฆ่าเชื้อวัณโรคโดยตรง "พีราซินาไมด์" ที่ทำลายเชื้อวัณโรคในสภาพแฝง "อีธัมบูทอล" ที่ยับยั้งการเติบโตของเชื้อวัณโรค

"และตอนนี้ก็เหลือแต่เวลาที่จะสามารถให้คำตอบได้" ลู่หยางกล่าวอย่างเงียบขรึม ท่ามกลางความเงียบสงัดของห้อง

โปรดติดตามตอนต่อไป
敬請期待下一集。