เจ้าจันทร์ ผู้ที่ชื่นชอบการอ่านนิยาย ทำสวนปลูกผัก และเป็นหลานชายของเชฟชื่อดัง จนได้รับการสืบทอดการความรู้ด้านอาหาร แต่ใครจะไปคิดว่าชีวิตที่เรียบง่ายมีความสุข จะได้ทะลุมิติมาแบบในนิยายกันเล่า!
เกิดใหม่,ชาย-ชาย,ย้อนยุค,จีน,ผจญภัย,แฟนตาซี,ภูติจิ๋ว,นายเอกเก่ง,กำลังภายใน,ทำอาหาร,นิยายวาย,นิยายจีนโบราณ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เจ้าจันทร์ ผู้ที่ชื่นชอบการอ่านนิยาย ทำสวนปลูกผัก และเป็นหลานชายของเชฟชื่อดัง จนได้รับการสืบทอดการความรู้ด้านอาหาร แต่ใครจะไปคิดว่าชีวิตที่เรียบง่ายมีความสุข จะได้ทะลุมิติมาแบบในนิยายกันเล่า!
ผู้แต่ง
นกฮูกน้อย
เรื่องย่อ
เจ้าจันทร์เด็กหนุ่มที่มีความสามารถหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการทำอาหาร การทำสวน และแพทย์แผนจีนและสูตรยาที่เรียนรู้จากเจ้ ที่อยากให้น้องเก่งหลายด้าน ความสามารถการต่อสู้หลายแขนง แต่สงสัยจะเห็นว่าเขาใช้ชีวิตราบเรียบสุขสบายเกินไป
จนวันหนึ่งเขาเกิดอุบัติเหตุมีรถเสียหลักมาชน ทำให้เขาทะลุมิติมาอยู่อีกโลก ซึ่งเป็นโลกที่มีเกอ ผู้ชายที่สามารถท้องได้หุ่นบางเพรียวเหมือนผู้หญิง และชาย หญิง การแบ่งชนชั้น กำลังภายใน ของวิเศษมากมาย
เจ้าจันทร์มาอยู่ในร่างของเกอที่แต่งงานแล้วและมีลูกที่โตห้าขวบ ชีวิตหลังจากนี้ของเจ้าจันทร์จะเป็นแบบไหนก็คงแล้วแต่ลิขิตสวรรค์และความเปลี่ยนแปลงที่เขาไม่สามารถคาดเดาได้
นิยายเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการและความชอบในการอ่านนิยายแนวนี้
เป็นแนวใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์เรื่อย ๆ มีการต่อสู้บ้างเล็กน้อย
มีการดำเนินเรื่องตามจินตนาการ ดังนั้นอาจมีเหตุการณ์ที่ไม่สมเหตุผลบ้าง
"อ่านเพื่อความสนุกเท่านั้น"
ฝากกดใจ ให้กำลังใจด้วยนะคะ
#คอมเมนต์ได้ แต่อย่าว่าแรง ไรต์อ่อนไหวง่าย#
"ขอบคุณมานะคะ ที่สนับสนุนนักเขียนคนนี้"
หรือว่า เรา...เกิดใหม่เหรอ ทำไมล่ะ อ่ะ! เจ็บจังเลย เกิดความเจ็บจี๊ดที่สมองพร้อมภาพความทรงจำของร่างนี้ ต่างก็ไหลเข้ามาเป็นฉาก ๆ จนเจ้าจันทร์สลบไปอีกรอบ
พอฟื้นขึ้นมาอีกรอบ ความทรงจำที่ได้รับมาก็ทำให้รู้ว่า ตอนนี้เขาได้เข้ามาอยู่ในร่างเกอ ที่แต่งงานแล้วมีลูกชายหนึ่งคนคือ ไป๋ เซียวหยางและสามีเป็นเถ้าแก่โรงเตี๊ยม ซึ่งสามีของเจ้าของร่างนี้ชื่อว่า ไป๋ เฟยหมิง เป็นบุตรชายคนที่สองของท่านแม่ทัพประจิมกับฮูหยินเอก
ร่างที่เขามาอยู่มีชื่อว่า เยว่ หลินฟาง เกิดในตระกูลขุนนางเล็ก ๆ ที่ได้ตบแต่งกับคุณชายรองไป๋ เฟยหมิง เพราะทั้งสองตระกูลมีสัญญามั่นหมายกันตั้งแต่รุ่นปู่
ให้บุตรทั้งสองตระกูลเกี่ยวดองกันเป็นสามีภรรยาเดียว ไม่รับฮูหยินหรืออนุเพิ่ม ทั้งยังไม่ได้เจาะจงไปที่ใคร ดังนั้นเจ้าของร่างเดิมซึ่งเป็นบุตรเกอที่ไม่เป็นที่ต้องการของตระกูลจึงได้ตบแต่งเข้ามาเป็นฮูหยินของคุณชายรอง
ไป๋ เฟยหมิงเป็นบุตรของท่านแม่ทัพกับฮูหยินเอก แต่ฮูหยินเอกเสียไปนานแล้ว ภรรยารองจึงได้ขึ้นมาเป็นฮูหยินเอก นางไม่ต้องการให้บุตรชายนางแต่งงานกับตระกูลเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถเกื้อหนุนลูกชายนางได้ ดังนั้นจึงเป่าหูท่านแม่ทัพใหญ่ผู้เป็นสามีให้คุณชายรองต้องแต่งงานในครั้งนี้
โดยให้เหตุผลว่าหากให้บุตรชายตน ไป๋ ซีห่าว แต่งงานในครั้งนี้ วันข้างหน้าอยากเติบโตที่มั่งคง ก็ต้องเกี่ยวดองกับตระกูลที่เกื้อหนุนได้ซึ่งต้องเป็นตระกูลที่รับราชการในราชสำนักเหมือนกัน และตอนนี้บุตรชายนางก็กำลังจะได้เป็นรองแม่ทัพแล้ว
นั้นทำให้ นายท่านไป๋ ซีฮันเอนเอียงไปด้วย จึงเป็นเหตุให้บุตรชายคนรองได้แต่งงานในครั้งนี้ ซึ่งบอกได้เลยว่าสามีของเจ้าของร่างนั่นไม่ใช่บุตรรัก แต่ก็ไม่ได้ทิ้งขว้าง ยังคงมอบทุนในการสร้างโรงเตี๊ยมให้ดูแล
พอแต่งงานกับสามีมาได้สักพักเยว่ หลินฟางก็ให้กำเนิดบุตรชาย แต่ด้วยร่างกายที่แต่ก่อนโดนบ้านเดิมโขกสับให้ทำงานบ้านสารพัด ทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง ตอนที่อยู่บ้านเก่าเจ้าของร่างต้องทำงานในบ้านทุกอย่างเหมือนบ่าวไพร่คนหนึ่งเนื่องจากเกิดมาเป็นเกอ การที่บุตรบ้านไหนเกิดมาเป็นเกอทำให้ไม่สามารถสืบสกุลได้ ทั้งยังไม่สามารถสอบขุนนางได้ ต้องเป็นภรรยาในห้องหอเท่านั้น
ทั้งตระกูลเยว่ ยังเป็นตะกูลขุนนางเล็ก ๆ ทำให้บิดาไม่สนใจ เมื่อบิดาไม่สนใจมารดาก็ไม่เหลียวแล เมื่อพวกเขามีบุตรชายก็ละเลยหลินฟางทันที หากหลินฟางต้องการกิน ต้องการเสื้อผ้าก็ต้องทำงานแลก เหมือนทาสคนหนึ่ง หากทำอะไรไม่ได้ดังใจน้องชาย ท่านพ่อก็จะทำโทษด้วยการเฆียนตี จนแทบหมดลมหายใจไปหลายครั้งแต่ก็ลอดมาได้ หลินฟางนั้นยังคงต้องการความรักจากบิดามารดา ว่าทำไมตนถึงไม่เป็นที่ต้องการหรือเพียงเกิดเป็นเกอ
ในวันหนึ่งที่คิดว่าจะหลุดพ้นเพราะได้แต่งงานออกมาจากบ้านที่ไม่มีใครต้องการกลับต้องมาโดนทำร้ายดูถูกสารพัดจากแม่เลี้ยงสามี แต่ที่ยังทนอยู่ได้เพราะมีบุตรชายที่เขาเฝ้าค่อยเลี้ยงดูเป็นแสงสว่างที่เปรียบเสมือนเป็นครอบครัวที่เขามีอยู่ แม้ว่าหลังคลอดบุตรมาจะเจ็บป่วยเรื่อยมา
หากจะถามว่าในเมื่อแต่งเข้ามาและสามีเป็นถึงเถ้าแก่โรงเตี๊ยม พ่อสามีเป็นถึงแม่ทัพ ทำไมไม่ได้การรักษาที่ดี ด้วยต้องบอกว่าจากความทรงจำนั้น มีแม่เลี้ยงสามีมีส่วนเกี่ยวข้องแน่นอน เมื่ออยู่หลับหลังสามีของร่างบาง นางทั้งไม่ให้หมอมาดูแล กลั่นแกล้ง ข่มขู่ บอกว่ารักษาไปก็เสียเงินไปเปล่า ๆ
ครั้งนี้ที่เรียกให้เยว่ หลินฟางไปพบที่ศาลาริมน้ำและแกล้งชนหลินฟางจนตกน้ำ ถ้าไม่มีคำสั่งนางก็ห้ามใครเข้าไปช่วย ไม่งั้นจะถูกสั่งโบย ซึ่งหลินฟางว่ายน้ำไม่เป็นตะเกียกตะกายหลายเค่อ จนร่างกายทนไม่ไหว อ่อนแรงจนจะจมลงสระบัว แต่โชคดีที่บ่าวคนสนิทของบุตรชายผ่านมาเห็นพอดี จึงช่วยได้ช่วยทันพอดี
สุดท้ายด้วยความที่ร่างกายอ่อนแอ บวกกับความเย็นเข้าแทรก ไม่ได้รับความดูแลจากหมอ ทำให้ทนพิษความเย็นไม่ไหว สุดท้ายเจ้าของร่างนี้ก็ไม่อาจทนได้เสียชีวิตไป ประกอบกับเขาเสียชีวิตในโลกก่อน ไม่รู้ว่าทำไมจึงทำให้เขาเข้ามาอยู่ในร่างนี้แทน
จนเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่หลินฟาง ป่วยและโดนกันแกล้งและไม่ยอมให้หมอมารักษา เฟยหมิงจึงตัดสินใจว่าหลังจากร่างบางฟื้นจะย้ายไปเมืองเฟิงหวงทันที เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่บวกกับเป็นคำสั่งเสียของท่านปู่ ว่าเมื่อบุตรหลานทั้งสองเกี่ยวดองกัน สมบัติที่จะได้รับคือที่ดินในเมืองเฟิงหวง ซึ่งเป็นพื้นที่มีความอันตรายในส่วนหนึ่ง
ซึ่งเป็นเมืองที่ใกล้ป่าอนันตกาล สมัยก่อนมีอสูรที่มีพลังมากมายมากออกอาละวาด จนชาวบ้านล้มตายเป็นจำนวนมากในวันจันทร์เต็มดวง แต่โชคดีที่มีนักพรตผ่านมา จนได้เกิดสงครามการปราบอสูร จนบ้านเมืองสงบสุข แต่มีช่วงหลังที่เกิดเหตุแปลก ๆ มีอสูรหลุดมาออกอาละวาดบ้าง ทำให้ชาวบ้านหวาดกลัวอสูรออกมาทำร้าย แต่ไม่เยอะมาก
แต่ก็เป็นความโชคดีของเมืองนี้แม้จะมีอสูรหลุดออกมาบ้าง แต่ไม่เยอะเท่าไร ทำให้เกิดสำนักคุ้มกันภัยต่าง ๆ เกิดขึ้นมามีทหารค่อยปกป้องเพิ่ม ถึงภาษีที่จะเสียจะเยอะขึ้น แต่ชาวบ้านก็มีรายได้จากการขายของป่าหรือพวกพักที่ปลูก มีโรงเตี๊ยมมากมายทำให้เป็นเส้นทางที่พ่อค้าผ่านมาบ่อย ๆ เพื่อแลกเปลี่ยนสินค้า
ป๋าอนันตกาลอยู่ไม่ไกลจากเมืองเฟิงหวงมากนัก ป่าที่อุดมสมบูรณ์มีสมุนไพรต่าง ๆ มีสัตว์อสูรให้ล่า ถ้ามีความสามารถ ป่าอนันตกาลมีป่าชั้นนอกที่ชาวบ้านที่มีความสามารถในการล่าสามารถเข้าไปได้ ชั้นกลางอันตรายเพิ่มมากขึ้น สุดท้ายป่าชั้นในที่น้อยคนนักที่เขาไปจะได้มีชีวิตรอดกลับมา
"ท่านแม่ ท่านแม่ท่านฟื้นแล้ว เซียวหยางเป็นห่วงท่านแม่มาก" เจ้าก้อนซาลาเปาน้อย รีบวิ่งมาที่เรือนของท่านแม่แต่เช้าตรู่
"คุณชายอย่าวิ่งขอรับ ค่อย ๆ เดิน" ซีซวนที่ตามมาด้วยรีบห้าม หากคุณชายน้อยหกล้มบาดเจ็บเขาต้องโดนคุณชายรองทำโทษแน่
"ก็เรารีบนี้ ท่านแม่ขอรับ เป็นอย่างไรบ้างเจ็บตรงไหนไหมขอรับ" จ้าก้อนซาลาเปาน้อย เอื้อมมือขึ้นไปจับที่มือบางของหลินฟางพร้อมกับแนบฝ่ามือเข้ากับใบหน้าเล็กซาลาเปาที่อวบอูม ส่งสายตาออดอ้อนให้ท่านแม่ตน
" ... "นี้คือลูกของเยว่ หลินฟางที่เขาเข้ามาอยู่สินะ เอาละในเมื่อไม่รู้ว่าจะได้กลับไปไหม ทางที่ดีเราก็ต้องปรับตัวสินะ หลินฟางคิดกับตัวเองในใจ ที่เจ้าจันทร์ปรับตัวได้เร็วต้องขอบคุณการนิยาย พวกทะลุมิติบ่อย ๆ
"แม่ดีขึ้นมากแล้ว เซียวหยางตัวน้อยของแม่กินข้าวเข้ามาหรือยังเอ่ย" ร่างบางพยายามลุกขึ้นเพื่อที่จะได้มองเจ้าก้อนซาลาเปาน้อยให้ชัดเจน
"เซียวหยางอยากกินกับท่านแม่ ได้ไหมขอรับ..." เซียวหยางส่งสารตาน่าสงสาร เพื่อที่จะบอกว่าตนนั้นรอทานพร้อมท่านแม่ ท่านแม่ต้องใจอ่อนให้เขาท่านด้วย
"ได้สิ ใครจะใจร้ายกับลูกได้ลงคอ ซีซวนเจ้าให้คนเตรียมสำรับของเรากับเจ้าก้อนซาลาเปาน้อยหน่อย"
"ได้ขอรับฮูหยิน" หลังจากได้รับคำสั่งเขาก็รีบเร่งไปเตรียมสำหรับและให้คนคนออกไปบอกข่าวนายท่านที่โรงเตี๊ยม