ยามอาทิตย์อัสดง - บทที่1 จุดเริ่มต้น โดย เก้าอี้แดง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ครอบครัว,สะท้อนปัญหาสังคม,ดาร์ค,อาชญากรรม,ระทึกขวัญ

อาทิตย์อัสดง ช่วงเวลาที่ท้องฟ้าจะเปลี่ยนจากสีฟ้าสดใสเป็นสีส้มแดง อันแสนงดงาม นอกจากนั้นอาทิตย์อัสดงยังเปรียบเสมือนตัวแทนของการเปลี่ยนแปลง ของการจากลาสิ่งเก่าและเริ่มต้นสิ่งใหม่……

ผู้แต่ง

เก้าอี้แดง

เรื่องย่อ

ยามอาทิตย์อัสดง-บทที่1 จุดเริ่มต้น

คำเตือน:เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรง และหดหู่ อาจทำให้ผู้อ่านกระทบกระเทือนทางจิตใจ

                                                   

      

                                                                        บทที่ 1

                                                              จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

ความอบอุ่นคืออะไรหรือคะ?

คำถามจากเด็กสาวแววตาเศร้าหมอง เอ่ยถามกับคุณครูประจำชั้น  พร้อมคาบน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

ครูสาวค่อย ๆ โอบกอดเด็กน้อยและลูบหัวอย่าง อ่อนโยนพร้อมเอ่ยคำปลอบโยน

รวิกาญจน์(รวิ)  จำไว้ว่าเธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลก ยังมีเพื่อนและครูที่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ 

ได้ยินดั่งนั้นเด็กน้อยวัยประถมต้นก็ค่อย ๆ เช็ดน้ำตาและเอ่ยขอบคุณคุณครูประจำชั้นผู้แสนดี

“รวิ” คำเรียกจากจากมัจฉรา(มัจ) ผู้เป็นน้าสาว แกไปไหนมาโรงเรียนเลิกตั้งนานทําไมไม่กลับบ้าน

เด็กสาวตอบกลับด้วยเสียงสั่นเครือ “ไปไป ช่วยงานคุณครูค่ะน้ามัจ”

น้าสาวสะบดด้วยความไม่พอแกรีบเข้าบ้านเลยนะก่อนจะได้หลังลาย เด็กสาวรีบวิ่งเข้าบ้านอย่างทันที เพราะกลัวไม้เรียวของผู้เป็นน้าสาว

เมื่อตกเย็น นริศ(ริศ) ผู้เป็นสามีของน้ามัจได้กลับมาถึงบ้าน อ้าว “รวิ” คิดถึงจังน้าไม่อยู่สบายดีไหม เด็กสาวยิ้มหล่า

เมื่อ ผู้ที่เปรี้ยบเสมือนพ่อคนที่ 2 กลับมาเหยียบบ้านในรอบ1เดือน เด็กสาวโผล่เข้ากอดคนหนุ่มอย่างมีความสุข

พร้อมเอ่ยปากชวนน้ารับประทานอาหารที่โต๊ะ

“แหม่เอาอกเอาใจจังเลยนะ ที่กับฉันแทบไม่มองหน้า” คำตัดพ้อของน้าสาว ได้เอ่ยขึ้น

ทำเอาเด็กสาวจากยิ้มกลายเป็นหุบยิ้มในทันใด

ก็คุณหน้าโหดขนาดนี้เด็กมันเลยไม่อยากมองไง55555555 คำเอ่ยของผู้ฮีโรหุ่นหมีที่ช่วยทำให้บรรยากาศกลับมาดีอีกครั้งอ้าววิมานั่งกินข้าวกันมา“เด็กสาวรับคำเอ่ยชวนของผู้เป็นน้า

 เออวิ”พรุ่งนี้วันครบรอบวันตายของคุณพ่อกับคุณแม่หนูนิ พรุ่งนี้ก็ตื่นเช้าหน่อยนะเดี๋ยวจะพาไปทำบุญ จะว่าไปก็คิดถึง

2คนนั้นเหมือนกันนี่เนาะ

ว่าเช่นนั้น น้าสาวก็ได้เอ่ยแทรกเล่าเรื่องความหลังเมื่อ10ปีก่อน พ่อแกนี่โชคร้ายเนาะการงานกำลังรุ่งดันมาโชคร้ายอายุสั้น จ่มน้ำเพราะลงไปช่วยเด็ก เด็กรอดตัวเองดันไม่รอดซ่ะงั่น แม่แกก็ซวยพึ่งท้องได้3เดือนสามีก็ดัน

มาด่วนจากไป หลังจากนั้นก็เครียดจนคลอดก่อนกำหนดละก็ป่วยตายไป

เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็น้ำตาหยดแมะลงบนโต๊ะกับข้าว ทำไมรับไม่ได้หรอ

น้าสาวเอ่ยถาม ก่อนจะโดนปรามด้วย ชายหนุ่มหุ่นหมี

พอเถอะคุณไปซ้ำเติมเด็กมันทำไมแค่นั้นก็เจ็บปวดพออยู่แล้ว

ก็คุณไม่ใช่หรอที่เริ่มเกลิ่นเรื่องพ่อแม่มันมาก่อน ก่อนทั้งสองจะทะเลาะกันยกใหญ่

ก่อนชายหนุ่มหุ่นหมีจะไล่เด็กสาวไปเข้านอน พร้อมกับอีกค่ำคืนที่เจ็บปวดของเด็กสาว………………………………….

ฝากผลงานการเขียนเรื่องแรกด้วยน้าา อะไรไม่ถูกใจก็ติชมกันได้เน้อ