เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
ผู้แต่ง
ราชาวาฬเรื่องย่อ
เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
ไซไฟ,แฟนตาซี,แฟนตาซี,ไซไฟแฟนตาซี,ไซไฟ,หุ่นยนต์,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
After หลังโลกสลาย
เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
คาเฟโน เครื่องดื่มยอดนิยมของสิ่งมีชีวิตโลหะในทุกยุคสมัย มันคือของเหลวสีดำสนิท สารตั้งต้นรสขมที่สามารถนำไปสร้างสรรค์ได้หลายรูปแบบและหลายรสชาติ คุณสมบัติพื้นฐานของคาเฟโนคือกระตุ้นการทำงานของร่างกายในชั่วขณะหนึ่ง จึงเป็นที่นิยมในหมู่คนทำงานและผู้ที่ต้องงดการพักผ่อน
อารยธรรมคาเฟโนแพร่หลายไปทั่วทั้งดวงดาว มีร้านคาเฟโนผุดขึ้นทุกหัวระแหง ท่ามกลางการแข่งขันอย่างหฤโหดของเครื่องดื่มสีดำ มีเพียงไม่กี่ร้านที่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ยืนยาว นอกจากเรื่องของรสชาติและการสร้างสรรค์เอกลักษณ์ของตนเองแล้ว การตกแต่งร้านให้สวยงามและการประชาสัมพันธ์ก็เป็นเรื่องสำคัญ ร้านคาเฟโนเฟรนไชส์ยอดนิยมของสตีลซิตี้มีชื่อที่ชัดเจนว่า แบล็คฟลูอิด
หลังจากเกิดเหตุการณ์ตึงเครียดขึ้นที่หอสมุด จีคอนได้นัดทุกคนไปพักผ่อนและพูดคุยกันที่ร้านแบล็คฟลูอิดสาขาที่เปิดใหม่ใจกลางเมืองสตีลซิตี้ เป็นร้านสแตนด์อะโลนที่ไม่ได้ตั้งอยู่ภายในห้างสรรพสินค้าเหมือนสาขาอื่น ๆ และผู้ที่ได้ไปเยือนมาแล้วต่างกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่าแต่งร้านได้สวยงามเป็นพิเศษที่แตกต่างไปจากแบล็คฟลูอิดสาขาอื่น ๆ แต่ก็ยังคงเอกลักษณ์ของเฟรนไชส์ไว้ได้ดีและยังมีเครื่องดื่มที่มีจำหน่ายเฉพาะที่สาขานี้อีกด้วย ทว่าเมื่อใกล้ถึงเวลานัดหมาย จังก์แคลชปฏิเสธโดยอ้างว่าไม่ว่าง ส่วนเกียร์บอกว่าไม่ชอบไปในที่ที่มีผู้คนมากและอาฟเตอร์อิมเมจบอกว่าต้องไปเปิดผับ ผู้ที่ได้ไปร้านแบล็คฟลูอิดจึงมีเพียงสมาชิกหนุ่มสาวเท่านั้น
เวลาเย็น พวกเขานัดเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ร้านแบล็คฟลูอิด
“แมปส์ เธอใส่ที่คาดหัวรูปสามเหลี่ยมสองอันนี้สิ น่าจะน่ารักนะ” จีคอนชี้ไปที่ที่คาดศีรษะรูปร่างเหมือนหูแมวของโลกมนุษย์
“ไม่ล่ะค่ะ มันน่าอาย”
“นี่ คุยกับฉันไม่ต้องเสียงเบาก็ได้น่า”
“ตะ แต่ว่าคุณสองคนนั้นมาด้วย” แมปส์ยังคงเขินและแอบอยู่ด้านหลังจีคอน
“แต่ว่าคุณแมปส์วันนั้นเก่งมากเลยนะครับ ต่อสู้ได้เก่งมากเลย” โคลเดอร์ชม
“มะ มันเป็นเพราะระบบเสริมพลังให้น่ะค่ะ” ดูเหมือนระบบการมองเห็นของทุกคนจะเพี้ยนเห็นสีแดงจาง ๆ ที่หน้าของแมปส์
“ถ้างั้นเราไปที่ร้านคาเฟโนกันเลยไหม?” เบิร์นนิงไฟร์ยังคงเป็นหุ่นใจร้อน
“เดี๋ยวก่อนสิพวกเราไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวกันนะ เอางี้ไหม ฉันจะไปเดินเล่นกับแมปส์ เค้าจะได้กล้าคุย พวกนายนั่งเล่นหาอะไรทำกันไปก่อน”
“เอางั้นก็ได้”
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
“นานมาก นานมาก ๆ” เบิร์นนิงไฟร์บ่น “ทำไมพวกผู้หญิงต้องซื้อของนานด้วยนะ” เขาจุดไฟที่มืออีกแล้ว
“ใจเย็นก่อนครับ” โคลเดอร์ปราม “เดี๋ยวก็คงมา”
“อ๊ะ นั่นไง”
“เป็นไงทุกคน แมปส์น่ารักไหมล่ะ นี่ลงทุนกลับไปซื้อที่ร้านแรกเลยนะ ไปมาหลายร้านที่แรกน่ารักที่สุด” ทุกคนหันไปมองแมปส์เป็นตาเดียว เธอใส่ที่คาดหัวอันนั้นจริง ๆ และใบหน้าปรากฏเป็นสีแดงก่ำ คราวนี้ระบบการมองเห็นคงไม่ผิดพลาดแล้วล่ะ
“มันมีระบบเปลี่ยนสีไปตามอารมณ์ด้วยนะ น่ารักมากเลยล่ะ” ที่หูแมวก็เป็นสีแดงก่ำไปด้วย
“อะไรนะแมปส์” ปากเล็ก ๆ นั้นขยับแต่แทบไม่มีเสียงออกมา
“อ๋อ ไปร้านคาเฟโนกันได้แล้วล่ะ”
“แมปส์ เธอถอดออกได้แล้ว ฉันไม่แกล้งเธอแล้ว” ทั้งสามคนเดินออกไปจากจุดนั้น แต่โคลเดอร์ยังยืนนิ่งอยู่
“เฮ้ย เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ปะ เปล่าครับ ไปร้านคาเฟโนกันเถอะ”
แบล็คฟลูอิดสาขาลอสต์เมมโมรี่ ย่านใจกลางเมืองสตีลซิตี้ เป็นร้านสแตนด์อะโลนขนาดใหญ่พอสมควรในย่านที่ราคาที่ดินแพงที่สุด ลักษณะดูคล้ายบ้านที่อยู่ในสวนที่เต็มไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ เจ้าของเฟรนไชส์ดังสาขานี้ให้เหตุผลไว้ว่าต้องการให้เป็นสวนที่พักผ่อนหย่อนใจของผู้คน ตัวบ้านทำจากไม้ซึ่งเป็นวัสดุที่ไม่คงทนและไม่ได้รับความนิยมที่ดวงดาวแห่งนี้ เนื่องจากต้องมีการบำรุงรักษาและเปลี่ยนไม้บ่อยครั้ง แต่เจ้าของเฟรนไชส์ก็ยังเลือกใช้ ทำให้แบล็คฟลูอิดสาขานี้ยิ่งดูแตกต่างจากสถานที่อื่น ๆ หลายครั้งที่มีนักโบราณคดีมาเยี่ยมชม ต่างพูดเป็นเพียงเดียวกันว่าดูคล้ายกับอารยธรรมของสิ่งมีชีวิตชีวภาพทรงปัญญาที่ครั้งหนึ่งเคยมีความสัมพันธ์กับสิ่งมีชีวิตโลหะ แต่ได้หายสาบสูญไปนานแล้ว ตัวบ้านเป็นสีขาวดูตัดกับต้นไม้และพืชพันธุ์ที่เป็นสีเขียวเฉดต่าง ๆ ดูอบอุ่นและน่าผ่อนคลาย
เมื่อทั้งสี่เข้าไปในร้าน เป็นช่วงเวลาที่มีลูกค้าไม่มากนัก ถือว่าโชคดีเพราะปกติสาขานี้ค่อนข้างจะมีลูกค้าแน่นแทบจะตลอดเวลา
“จะสั่งอะไรกัน?” จีคอนเรียกเมนูมาชี้ชวนให้ทุกคนดู
“ห้ามบอกอะไรก็ได้” นิ้วชี้ของหุ่นสาวกดอยู่ที่ริมฝีปากของเบิร์นนิงไฟร์ เจ้าตัวดูเมนูอย่างไม่สนใจนัก
“ฉันไม่ค่อยถนัดเรื่องอย่างนี้”
“เอานี่ก็แล้วกัน แบล็คไฟร์” หุ่นสีแดงเพลิงเลือกเครื่องดื่มสีดำสนิทที่ห่อหุ้มด้วยของเหลวสีส้ม
“ผมขอเป็นเดอะเบสิค” โคลเดอร์เพลย์เซฟด้วยการเลือกเครื่องดื่มที่น่าจะกลาง ๆ มากที่สุด
“อา น่าเบื่อจัง มาสาขานี้ต้องเป็นซิกเนเจอร์สิ” จีคอนเลือก “เดอะซีเคร็ตกรีน” คาเฟโนที่ผ่านกรรมวิธีจนกลายเป็นน้ำใสและมีลูกบอลสีเขียวลอยอยู่ตรงกลาง ภายในบอลจะมีรสชาติกลมกล่อมที่แตกต่างกันไปตามการวิเคราะห์สภาพร่างกายของลูกค้า ถือเป็นเครื่องดื่มที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้น ๆ
“...” แมปส์ไม่พูดอะไรแต่ชี้นิ้วไปที่ “เพอร์เฟ็คออเรนจ์” อีกหนึ่งซิกเนเจอร์ของสาขานี้ คาเฟโนที่ผสมกับผลไม้รสเปรี้ยวตามฤดูกาล ให้รสชาติที่สดชื่น
“แมปส์เอาขนมด้วยไหม?” หุ่นใส่แว่นพยักหน้าเบา ๆ
“เราเดินไปดูที่ตู้ขนมกัน” สองสาวเดินจูงมือกันไปที่ตู้ขนม
“สงบสุขแบบนี้ก็ดีนะ” เบิร์นนิงไฟร์กอดอก นั่งเหยียดเท้าอย่างสบายใจ เขามองดูเด็ก ๆ วิ่งเล่นอย่างสนุกสนานในสนามหญ้า โคลเดอร์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
ไม่นานสองสาวก็เดินกลับมาพร้อมขนมสองจาน จานแรกคือ “เยลลี่ทุกสีที่มีบนโลกนี้” ขนาดใหญ่และอีกจานคือ “สปาร์คคิวบ์” ลูกบาศก์สีม่วงที่จะช็อตเบา ๆ ในปากทุกครั้งที่กัด
ทั้งสี่ได้ใช้เวลาพูดคุยกันอย่างสนุกสนานประมาณสองสามชั่วโมง แม้แต่แมปส์ เมื่อคุยกันไปนาน ๆ เธอก็มีบทพูดบ้างแม้จะยังเสียงเบาเหมือนเดิม แล้วจึงแยกย้ายกันกลับ