เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
ผู้แต่ง
ราชาวาฬเรื่องย่อ
เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
ไซไฟ,แฟนตาซี,แฟนตาซี,ไซไฟแฟนตาซี,ไซไฟ,หุ่นยนต์,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
After หลังโลกสลาย
เรื่องราวของเหล่าหุ่นยนต์แปลงร่างที่มีทั้งการแข่งความเร็ว ไปจนถึงหายนะระดับจักรวาล แซมด้วยความกุ๊กกิ๊กเล็กน้อย ไซไฟแฟนตาซีอ่านง่าย
“ถอดรหัสใกล้จะเสร็จหรือยัง?” เอ็นเฟอร์ในร่าง 5% ขนาดเล็กจิ๋วถามโอวี่อย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรนัก
“ยังสิท่าน ถึงจะเป็นผมก็ต้องใช้เวลาหน่อยนะ” หุ่นโดรนสีขาวกล่าวในขณะที่แขนกลของเขายังทำงานไม่หยุด
“ว่าแต่เพื่อน ๆ ของท่านจะช่วยท่านแน่เหรอ?” โอวี่ถามขึ้นอีก “เวลาก็ผ่านมานานขนาดนั้น”
“ถึงเวลาจะผ่านมานาน แต่ในสำนึกของพวกเขา เวลาน่าจะไม่ผ่านไปเลย” เอ็นเฟอร์กล่าว
“เพราะพวกเขาถูกเจ้าพวกนั้นผนึกอยู่”
“เราเป็นสมาชิกของยานลำเดียวกัน มีหรือจะไม่มีอุปกรณ์สื่อสารไว้ติดต่อกัน แต่นี่ข้าติดต่อใครไม่ได้เลย สำหรับพวกเราแล้วก็มีความเป็นไปได้อยู่อย่างเดียว”
“อีกอย่างถึงพวกเขาจะไม่ได้ถูกผนึก ข้าก็มั่นใจว่าพวกเขาต้องช่วยข้า พวกเราไม่ได้อยากเป็นตัวร้ายของจักรวาล แต่เป็นเพราะร่างกายมันบังคับให้ต้องใช้พลังงานจากสิ่งมีชีวิตอื่น”
“ใช้เวลายังไงก็อย่าให้นานเกินไปนัก” เอ็นเฟอร์กล่าวอีกครั้ง
“ท่านไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงผมก็ต้องพึ่งท่านไปช่วยเจ้า LSD ออกมา เพียงแต่พวกหอสมุดใช้การเข้ารหัสที่ถอดยากมาก”
“ว่าแต่ร่างตัวเล็กของท่านนี่ก็น่ารักไม่เบาเลยนะ ฮ่า ๆ” โอวี่หัวเราะก่อนทำงานต่อ ทิ้งให้เอ็นเฟอร์ไม่สบอารมณ์อยู่ต่อไป
“ตอนนี้เอ็นเฟอร์กับ LSD เป็นยังไงบ้าง?” เกียร์ถามจังก์แคลชในช่วงที่ไม่ค่อยมีลูกค้า เขาจึงแวะเข้ามาหาเพื่อนเก่าโดยใช้ข้ออ้างเรื่องพวกเอ็นเฟอร์ ทั้งที่ใจจริงคืออยากมาคุย
“เอ็นเฟอร์ทั้งสามร่างเหมือนถูกปิดใช้งาน ส่วน LSD ก็อยู่เงียบ ๆ เหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา แต่บางทีหมอนั่นก็คลุ้มคลั่งขึ้นมาบ้างตามอาการถอนยา”
“ตามกฎหมายเราต้องส่งหมอนั่นไปบำบัดก่อนแล้วถึงเอามาพิจารณาคดีต่อได้ ส่วนเอ็นเฟอร์ เจ้าหน้าที่พยายามติดต่อเขา แต่เหมือนเขาไม่รับรู้อะไรเลย ฉันสังหรณ์ใจแปลก ๆ ตอนนี้พวกเขาเอาร่างทั้งสามไปแยกกันไว้ในตู้รักษาสภาพเพื่อความปลอดภัย”
“หรือว่ามันยังหนีรอดไปได้” เกียร์พูด “ค้างคาวมันตัวเล็กขนาดนั้น ก็ไม่แปลก”
“อาจจะอย่างนั้น แต่ตอนนี้หมอนั่นก็น่าจะมีพลังเหลืออยู่น้อยมากแถมยังไม่ได้ข้อมูลไป ถึงจะได้ ก็ถอดรหัสไม่ได้อยู่ดี น่าจะยังไม่เป็นอันตราย”
“นายคิดว่าน่าจะมีใครถอดรหัสได้ไหม?” เกียร์ถาม
“มีแน่” จังก์แคลชตอบ “แต่ต้องใช้เวลา ระหว่างนี้ฉันจะให้คนในกิลด์ช่วยกันตามหาหมอนั่นไปพลาง ๆ”
“แล้วไอ้หนูสองคนนั่นล่ะ” หุ่นแก่หมายถึงเบิร์นนิงไฟร์กับโคลเดอร์
“ก็เก็บคะแนนครบไปอันทารอสได้แล้ว แต่คงต้องฝึกซ้อมก่อนไปแข่ง ช่วงนี้เห็นไปเที่ยวกันตามประสาน่ะ”
“ก็แสดงว่าไม่อยู่สิ ฉันทำอุปกรณ์มาให้สองคนนั้นด้วยนะเนี่ย” เกียร์หยิบกระเป๋าขึ้นมา มันเป็นอุปกรณ์หน้าตาประหลาด
“โลหะผสมตอนนั้นยังเหลืออยู่ ฉันก็แค่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ทิ้งไว้ก็เสียเปล่า” หุ่นสีขาวพยายามบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจสร้างอุปกรณ์มาให้สองคนนั้น
“ท่าประสานที่สองคนนั้นใช้ที่หอสมุด ฉันเห็นในบันทึกแล้ว คิดว่ายังพอจะปรับปรุงได้”
“แล้วมีของพวกฉันไหม?” จังก์แคลชถามยิ้ม ๆ
“หุ่นแก่ ๆ จะเอาอะไร ไม่มีหรอก”
“มีแต่ไอ้นี่” เขาหยิบอุปกรณ์อีกอย่างขึ้นมาวางบนโต๊ะ
“แล้วของพวกนี้มีวิธีใช้หรือเปล่า?”
“จะไม่มีได้ยังไงล่ะ นี่ไม่รู้เหรอว่าพูดอยู่กับใคร อะ ส่งให้แล้วนะ” หุ่นแก่ส่งคู่มือของอุปกรณ์ต่าง ๆ ไปให้จังก์แคลช
“วันนี้ฉันกลับก่อนละกัน เผื่อมีคนมาที่ร้าน”
“ไปดีมาดีเพื่อน” เกียร์ยกมือขวาขึ้นให้ทราบว่ารับรู้โดยไม่หันหลังกลับมา
“ท่านเอ็นเฟอร์” LSD พยายามพูดกับร่างไร้สติทั้งสามที่อยู่ในตู้รักษาสภาพข้างกายเขา ถึงแม้ว่าหลังจากวันสองวันผ่านไป หุ่นสีดำจะรับรู้ว่าผู้เป็นนายจะยังไม่เคลื่อนไหวให้เข้าเห็นในขณะนี้ก็ตาม แต่ LSD ก็ยังทราบว่าเอ็นเฟอร์ยังมีชีวิตอยู่ เพราะได้มีการพูดคุยกันไว้ล่วงหน้าถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดแล้ว
“เอาเถอะ ถึงท่านจะยังไม่พูดกับผม”
“ถึงท่านจะแสดงให้เห็นว่าท่านมาหาผลประโยชน์กับพวกเรา เอาลูกน้องผมไปเป็นของตัวเอง แต่ท่านยังจริงใจมากกว่าใครที่ผมเคยเจอและยังให้ผมพยายามเลิกยา แม้ว่ามันจะเป็นไปเพื่อผลประโยชน์ของท่านก็ตาม”
ปวดหัวอีกแล้ว หุ่นสีดำเอามือกุมศีรษะ อาการลงแดงยังไม่หายไปง่าย ๆ
“ผมต้องขอขอบคุณท่านจากใจจริง” เขาฝืนเอามือไปสัมผัสที่ตู้รักษาสภาพตู้หนึ่ง หุ่นค้างคาวยังคงนิ่งสนิท LSD ทรุดตัวลงนั่งพิงผนังข้าง ๆ ร่างทั้งสาม
“ไว้กลับจากบำบัดแล้วมาร่วมงานกันต่อนะท่าน”
หลายปีก่อน เกาะแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากสตีลซิตี้
ครั้งหนึ่งพวกเราเคยเป็นเจ้าของบ้านแห่งนี้ เป็นเจ้าของดวงดาวนี้
สิ่งมีชีวิตชีวภาพเกิดขึ้น วิวัฒนาการและครอบครองดาวเคราะห์ดวงนี้มาก่อนสิ่งมีชีวิตโลหะ แล้วด้วยเหตุใด พวกเราจึงต้องลดพื้นที่ของตัวเอง เหลือเพียงเกาะไม่กี่แห่งด้วยเล่า อีกทั้งผู้คนที่นี่แทบทั้งหมดก็ดูพอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ แน่ละทุกคนกินอิ่ม นอนหลับ มีเทคโนโลยีที่เจ้าพวกหุ่นกระป๋องมันโยนไว้ให้ แต่ไม่มีใครที่อยากทวงคืนสิทธิ์ของตัวเอง
แต่มีแต่เราคนเดียว เราจะไปทำอะไรได้
“เจ้าอยากได้พลังหรือเปล่า?”
“เสียงใครน่ะ” เขาหันไปมองรอบ ๆ ตัว ไม่มีใคร
“ข้าพูดอยู่ในห้วงความคิดของเจ้า”
“หากเจ้าต้องการพลัง ก็จงมาที่นี่ มาปลดปล่อยข้า”
“นายเป็นใคร ปลดปล่อยอะไร?”
“ข้าถูกจองจำไว้ที่นี่มานานเหลือเกิน มีเพียงเจ้าที่จะปลดปล่อยข้าได้ หากเจ้าปลดปล่อยข้า ข้าจะให้พลังกับเจ้า เพื่อทวงคืนสิ่งที่ควรเป็นของเผ่าพันธุ์เจ้า”
“แล้วฉันจะเชื่อใจนายได้ยังไง?”
“จงมาที่นี่สิ แล้วข้าจะพิสูจน์ให้เจ้าเห็นเอง”