นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นมาจากเหตุการณ์จริงของผู้เขียน ความโชคร้ายของผมก็คือการที่ได้เป็นแฟนคุณ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่แยแสคุณอีกเลย...
รัก,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,สะท้อนปัญหาสังคม,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คืนทมิฬ
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นมาจากเหตุการณ์จริงของผู้เขียน ความโชคร้ายของผมก็คือการที่ได้เป็นแฟนคุณ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่แยแสคุณอีกเลย...
หลังจาก 'นิว' อกหักกับแฟนเก่าโสเภณีจึงได้พบกับรักใหม่นาม 'ฮีซุย' หญิงสาวที่รอคอยมาแสนเนิ่นนานจากคำแนะนำของ 'วิน' เพื่อมาเยียวยาจิตใจ
โดยไม่รู้ถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของแผนการร้ายในครั้งนี้
ทั้งหมดราคาห้าพันกว่าบาท...ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ของพวกนี้จะราคาแพง แต่ก็นะ ยังดีที่ฮีซุยช่วยจ่ายครึ่งหนึ่ง ไม่งั้นกระเป๋าสตางค์ของผมคงจะแบนราบแน่นอน...แม้ว่าผมยังมีเงินเก็บจากการทำงานตลอดหกเดือน แต่ก็ไม่อยากจะเอามาผลาญกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไร้ประโยชน์พวกนี้หรอก
ก็แหงล่ะ เคยดื่มจนอ้วกคาร้านเหล้าครั้งหนึ่งจนเสียเงินค่าปรับเป็นหมื่นก็ทำให้ไม่อยากจะแตะมันอีกต่อไปแล้ว!
เอาวะ...ไปกินที่ห้องผู้หญิงที่ 'ชอบ' แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน!
..................................
ผมจอดรถที่ใต้ตึกหอพักของฮีซุย แล้วช่วยกันถือถุงใส่เหล้าจำนวนหกถุงใหญ่ขึ้นไปยังห้องของเธอ ปกติแล้วเธอและเล้งจะอยู่ด้วยกัน เล้งเองก็มีห้องของตัวเองซึ่งอยู่อีกชั้น เขามักจะลงไปนอนเมื่อทะเลาะกับแฟนสาวและช่วงเวลาที่ตัวเองไม่อยากจะเจอหน้าเธอ (เป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจจริง ๆ)
ห้องของเธอนั้นสะอาดสะอ้าน แม้ว่าจะเป็นห้องขนาดเล็กก็ตาม พอเข้ามาก็เจอกับห้องน้ำด้านซ้ายมือและตู้เสื้อผ้าแบบบิวด์อิน บานประตูสีขาว มีชุดนักศึกษาไซซ์เอสแขวนอยู่
ฮีซุยตัวเล็กขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอดูตัวเล็กกว่าผม แม้ผมจะสูงกว่าเธอประมาณสิบเซนติเมตรก็ตาม แต่ร่างของเธอก็ดูหนาเกินกว่าจะสวมเสื้อไซซ์เล็กขนาดนั้น...
ต่อมาก็มีเตียงสำหรับนอนสองคนวางชิดผนัง ผ้าปูที่นอนผ้าลายการ์ตูน หมอนลายเดียวกันสองใบ หมอนข้างวางคั่นกลางและฟูกห่มนอนสีชมพูคนละลายกัน ซึ่งดู ๆ ไปมันไม่เข้ากันเลยสักนิด ตรงข้ามมีโต๊ะกระจกที่มีเครื่องสำอางมากมายวางไว้บนนั้น ข้าง ๆ มีตู้เย็นและอุปกรณ์เครื่องครัว รวมถึงของจิปาถะหลายอย่าง แถมยังมีทีวีขนาดใหญ่วางอยู่ข้างโต๊ะเครื่องสำอาง ข้าง ๆ เตียงมีตู้หนังสือไม้ มีหนังสือเรียนและหนังสือนิยายวางไว้จนเกือบเต็มชั้น เมื่อมองตรงไปจะเป็นระเบียงที่สามารถไปยืนมองวิวและวางราวตากผ้าได้
ผมเห็นเสื้อในสีดำ สีขาว สีชมพู และกางเกงในหลากสีของเธอตากไว้อยู่....ช่างเถอะ...ทำเป็นไม่เห็นไปก่อนก็แล้วกัน
ผมเอาเหล้าทั้งหมดออกมาจากถุงพลาสติกและฮีซุยนำอุปกรณ์เครื่องครัวพร้อมกับเนื้อบางอย่างในทัปเปอร์แวร์ออกมา ก่อนจะเริ่มตั้งกระทะบนเตาไฟฟ้า เธอให้ผมหยิบขวดน้ำมันรำข้าวให้หน่อย ซึ่งผมก็ทำตามอย่างไม่ได้ขัดอะไร จากนั้นเธอก็เปิดทัปเปอร์แวร์ออก เผยให้เป็นเนื้อหมูหมัก เธอหยิบมันขึ้นมาสองสามชิ้นแล้วขยำ ๆ ให้ซอสหมักสูตรพิเศษยิ่งซึมเข้าไปในเนื้อมากขึ้น และรอให้น้ำมันเดือด เพียงไม่กี่อึดใจไอระเหยของน้ำมันสีทองค่อย ๆ ฉุยขึ้นมา ไอร้อนบาง ๆ ลอยมาสัมผัสผิวหนังเพื่อเป็นสัญญาณว่าเดือดได้ที่แล้ว
เธอไม่รอช้า ค่อย ๆ ปล่อยชิ้นเนื้อดิบนั่นลงไปในน้ำมัน เสียงน้ำมันแตกกระจายดัง ซู่ ๆ ๆ และส่งกลิ่นหอมยั่วยวนน้ำลายสอในเวลาต่อมา ท่าทางการทอดของฮีซุยด้วยที่คีบนั้นถือว่าชำนาญเป็นอย่างมาก ซึ่งเธอเลือกใช้ที่คีบแทนตะหลิวเพราะจะได้กลับชิ้นเนื้อได้ถนัดมากขึ้น แม้ว่าจะทอดภายในห้องก็ไม่ทำให้น้ำมันกระเด็นเลย อีกทั้งยังงดงามราวกับกำลังร่ายรำอยู่ท่ามกลางแดนซ์ฟลอร์ที่มีผู้ชมจำนวนมากล้วนชื่นชมลวดลายอันพริ้วไหวนี้
ทันใดนั้น จู่ ๆ ผมก็หน้าแดง 0////0
เพียงไม่นาน หมูทอดสูตรพิเศษอันหอมฉุยได้ถูกจัดไว้บนจานที่มีกระดาษทิชชูซับมัน รองไว้อีกชั้นด้วยที่คีบอาหารเพื่อไม่ให้ชิ้นเนื้ออมน้ำมันมากเกินไป กลิ่นอันหอมยั่วยวนนั้นลอยมาเตะจมูกจนทำให้ลิ้นต้องการจะลิ้มรสหมูทอดจานนี้เสียแล้ว
เอิ่ม...ทำไมจู่ ๆ ก็เคลิ้มไปนะ...
"เอ้า! เสร็จแล้ว" เธอบอกก่อนจะยื่นจานให้
"แล้วไม่มีข้าวเหรอ?" ผมถามพร้อมรับจานในขณะที่เธอเริ่มเก็บอุปกรณ์ให้เข้าที่
"เป็นกับแกล้มกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แบบนี้จะมีข้าวได้ยังไงล่ะคะ" เธอเทน้ำมันที่ใช้แล้วใส่ชงในภาชนะรูปร่างเป็นกระป๋อง ปิดฝาแล้วเก็บเอาไว้ที่เดิม "ช่วยล้างกระทะและที่คีบที่อ่างล้างหน้าในห้องน้ำให้หน่อยสิ"
"อ๋อ! ได้ครับได้" ผมรับกระทะเชฟล่อนสีดำและตะหลิวยางแข็งสีดำจากหญิงสาวแล้วเอาไปล้างในห้องน้ำตามที่เธอบอก
เมื่อเข้าไปยังห้องน้ำ...ก็พบกับกางเกงในสีดำของเธอวางบนพื้นห้องน้ำ...ผมหันกลับไปมองหญิงสาวที่กำลังง่วนอยู่กับกับการจัดการพื้นที่เก็บของที่เริ่มน้อยลงทุกที
"เห้อ..." ผมพ่นลมหายใจออกทางจมูกและหน้าแดงก่ำก่อนจะวางกระทะและตะหลิวที่อ่างล้างหน้า ซึ่งมียาสีฟันและแปรงสีฟันสองอัน โฟมล้างหน้าของผู้ชาย ครีมจุกจิกที่ผู้หญิงเขาใช้กัน รวมถึงน้ำยาล้างจานตั้งอยู่ ผมจึงจัดการล้างกระทะจนสะอาดแล้วคว่ำมันไว้ยังถาดวางที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ
..............................
เสียงขวดแก้วได้กระทบกันเป็นครั้งที่ร้อยก่อนจะกระดกเอาของเหลวสีใสเข้าปากและกลืนลงคอ ปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือดสูงขึ้นทำให้เริ่มรู้สึกมึนเมา แต่ไม่ถึงกับไม่มีสติ พวกเรายังคุมสติอยู่ได้แล้วหัวเราะกับสิ่งที่ได้พูดคุยกัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับเรื่องประสบการณ์บ้าบอสมัยเด็กหรือเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ น่าแปลกใจที่ตัวเองไม่ได้หลุดเรื่องของบีออกไปแม้แต่ประโยคเดียว
จู่ ๆ บรรยากาศในห้องนอนของฮีซุยอบอุ่นแม้ว่าจะเปิดแอร์ไว้เย็นเฉียบก็ตาม ตั้งแต่เราเข้ามาในห้องเราเปิดไฟได้ไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่ร่างกายและหัวใจของเราทั้งคู่จะค่อย ๆ ร้อนรุ่มเพราะ 'แอลกอฮอล์' ที่ซื้อมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต มันเป็นเหล้าซากุระที่มีกลีบดอกไม้ซากุระของจริงแช่อยู่ในของเหลวสีใส ผมไม่รู้หรอกว่ามันแรงขนาดไหน แต่พอเข้าปากไปแล้ว ท้องของเรานั้นก็ร้อนรุ่มราวกับเปิดฮีตเตอร์อยู่ในร่างกาย
ใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาที่เลื่อนลอยของทั้งสองต่างจ้องมองกัน หลังจากนั้น ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอก็ได้ประกบอยู่ที่ริมฝีปากของผมไปแล้ว
อา...ริมฝีปากของเธอช่างนุ่มนวลจริง ๆ
"นี่...เค้าขอระบายอะไรสักหน่อยจะได้ไหม?" เธอดึงตัวเองออกมาแล้วมองเข้ามาในดวงตาของผม
"ได้สิ..." ผมตอบแทบจะทันที "ได้ทุกเรื่องเลย เราพร้อมรับฟัง"
ฮีซุยได้ระบายความในใจที่ตัวเองมีต่อเล้ง ซึ่งเท่าที่ฟังมาก็ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเรื่องของตัวเองที่ถูกทรมานสุดแสนสาหัส ไม่ว่าจะในเวลาที่เอากัน หรือไม่ก็เวลาที่ทะเลาะกัน เขามักจะใช้กำลังในการทำร้าย ซึ่งมีครั้งหนึ่งเขาใช้มีดจ่อคอหอยหญิงสาว เมื่อเจ้าตัวเริ่มที่จะไม่ยอมฟังแฟนหนุ่มอีกต่อไปเพราะด้วยความอดทนที่เกินขีดจำกัด เธอจำได้อย่างแม่นยำว่าแววตาของแฟนหนุ่มนั้นไม่เหลือความรักให้เธอแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็เพียงแค่แววตาความหวังที่จะครอบครองฮีซุยไปตลอดชีวิตเพื่อเอามาเป็นทาสรักในอนาคต! 'มึงต้องรักกูคนเดียว!' 'มึงต้องเอากับกูคนเดียว' 'มึงต้องอมของกู ของกูเดียว!' 'กูต้องแตกในมึงหลาย ๆ รอบเพื่อให้มึงท้องแล้วคลอดลูกกูออกมา!!'
ให้ตายสิ...พอมีชุดความคิดแบบนี้เข้ามาในหัวทำให้คิดว่าเล้งแม่งมองผู้หญิงเป็นแค่เครื่องมือผสมพันธุ์จริง ๆ หรือยังไงกันนะ...เพราะตอนนี้ผู้ชายหลายคนในยุคสมัยนี้ล้วนเป็นแบบนั้น...แต่จะให้ว่าฝ่ายชายอย่างเดียวก็คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะเซ็กซ์คือการสมยอมทั้งสองฝ่าย ไม่งั้นก็อาจจะถูกเรียกว่า 'ข่มขืน' หากฮีซุยไม่ยอม
.
.
.
.
ในกรณีฮีซุยสมยอมเต็ม ๆ เพราะว่าเธอกำลังถูกคำว่ารักบดบังความจริงอยู่เหมือนกับที่ผมเคยโดน
"จริง ๆ ก็อยากจะเลิกไปแล้ว แต่เค้ายังคิดว่าถ้ายังคบต่อไปเรื่อย ๆ สักวันเข้าจะเห็นความดีในตัวเราและเปลี่ยนแปลงตัวเองได้" รู้สึกตัวอีกทีคือเธอเข้ามาอิงแอบอยู่ใกล้ ๆ ผมแล้ว
ร่างกายของเราสองคนแทบจะประสานกันเป็นหนึ่งเดียวเมื่อเราได้แนบชิดกันมากขึ้น น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มก่อนจะปล่อยโฮตรงนั้น
"เค้าผิดอะไร?" เธอถาม "เค้าแค่ต้องการจะมอบความรักให้กับเล้งอย่างที่ไม่มีเงื่อนไข จะให้เค้าคลอดลูกของเขาออกมาเลยก็ได้ แต่ขอเพียงอย่างเดียวคือ ขอให้เล้งรักเค้า..."
ก้อนความรู้สึกบางอย่างจุกขึ้นที่ลำคอ ผมรู้สึกว่าทำแบบนี้มันไม่ได้ถูก เพราะฮีซุยยังไม่ได้เลิกกับแฟนหนุ่มของเธอ อีกทั้งเรายังมานั่งดื่มแอลกอฮอล์ในห้องกันสองต่อสอง มันผิดศีลธรรมชัด ๆ....ผมไม่ต่างจากผู้ชายที่จูบกับบีอย่างดูดดื่มตอนนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว...
.
.
.
.
.
.
.
แววตาของผมเปลี่ยนไป...
ช่างแม่งศีลธรรมบ้าบอนั่นแล้ว!!
"ฮีซุย" ผมเรียกชื่อเธอพร้อมกับจับมือทั้งสองข้างของเธอและมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยด้วยท่าทางที่จริงจัง หญิงสาวชะงักเล็กน้อยกับการกระทำของผม
"คะ?"
"เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและน่ารักมากกว่าผู้ใดในโลก" ผมพูด "ไม่ควรที่จะมาหยุดอยู่ที่ผู้ชายคิดตื้น ๆ แค่นี้...ฮีซุยสมควรคู่กับคนที่ดีกว่านี้ คนที่จะสามารถเข้าใจฮีซุยได้ คนที่จะคุกเข่าสาบานว่าจะไม่ทำร้ายฮีซุยไปตลอดกาล"
เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย น้ำตายังคงไหลอาบแก้ม ผมหยิบกระดาษทิชชูที่อยู่ใกล้ตัวมาซับน้ำตาให้อย่างเบามือและนุ่มนวลที่สุด ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มไปหมด แล้วเข้ามากอดผม จากนั้นก็เอาใบหน้าซุกมาที่แผงอก แขนของเธอรัดลำตัวของผมแน่นราวกับถูกงูรัด
ดวงตาของผมมองไปจนสุดลูกหูลูกตา ชุดภาพความคิดในหัวนั้นเริ่มตีกันมัวไปหมดแล้ว
"นี่ฮีซุย"
"คะ?"
ผมเข้าไปจุมพิตริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอและเริ่มใช้กระบวนท่ารุกที่ได้มาจากบีเพื่อทำให้ฮีซุยเกิดอารมณ์ ใบหน้าของเธอแดงก่ำมากยิ่งขึ้นและไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืนแม้แต่น้อย หญิงสาวยกแขนทั้งสองข้างกอดคอผมอย่างหลวม ๆจังหวะหัวใจเต้นผิดจังหวะไปหลายบีต ลมหายใจไม่เป็นจังหวะพอ ๆ กัน
จากนั้นผมก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออก จากนั้นก็ปลดตะขอเสื้อในสีดำของเธอทันที
______________________________________________
To Be Continue Ep.10