นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นมาจากเหตุการณ์จริงของผู้เขียน ความโชคร้ายของผมก็คือการที่ได้เป็นแฟนคุณ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่แยแสคุณอีกเลย...

คืนทมิฬ - ตอนพิเศษที่ 3 เมื่อชีวิตต้องเดินต่อไป โดย นิวไม่จิ๋ว @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,สะท้อนปัญหาสังคม,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

คืนทมิฬ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,สะท้อนปัญหาสังคม

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

คืนทมิฬ โดย นิวไม่จิ๋ว @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นมาจากเหตุการณ์จริงของผู้เขียน ความโชคร้ายของผมก็คือการที่ได้เป็นแฟนคุณ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่แยแสคุณอีกเลย...

ผู้แต่ง

นิวไม่จิ๋ว

เรื่องย่อ

หลังจาก 'นิว' อกหักกับแฟนเก่าโสเภณีจึงได้พบกับรักใหม่นาม 'ฮีซุย' หญิงสาวที่รอคอยมาแสนเนิ่นนานจากคำแนะนำของ 'วิน' เพื่อมาเยียวยาจิตใจ

โดยไม่รู้ถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของแผนการร้ายในครั้งนี้

สารบัญ

คืนทมิฬ-ตอนที่ 1 One More Night,คืนทมิฬ-ตอนที่ 2 หญิงสาวผู้มากับฝน,คืนทมิฬ-ตอนที่ 3 ทั้งวัน…ทั้งคืน,คืนทมิฬ-ตอนที่ 4 ร้อนตัว,คืนทมิฬ-ตอนที่ 5 ดวงใจกลายเป็นก้อนหิน,คืนทมิฬ-ตอนที่ 6 การมาถึงของขงเบ้ง,คืนทมิฬ-ตอนที่ 7 นางฟ้า,คืนทมิฬ-ตอนที่ 8 ทางสะดวก,คืนทมิฬ-ตอนที่ 9 ระบายมันออกมา,คืนทมิฬ-ตอนที่ 10 Netoru (NTR),คืนทมิฬ-ตอนที่ 11 คำสารภาพจากเหยื่อ,คืนทมิฬ-ตอนที่ 12 พิโรธ,คืนทมิฬ-ตอนที่ 13 เพื่อเธอ...แค่นี้เราทำได้,คืนทมิฬ-ตอนที่ 14 ความเงียบที่ดังสนั่น,คืนทมิฬ-ตอนที่ 15 หูเบา,คืนทมิฬ-ตอนที่ 16 สวิงกิ้งอย่างบ้าคลั่ง,คืนทมิฬ-ตอนที่ 17 ดวงตาเห็นธรรม,คืนทมิฬ-ตอนที่ 18 หนี,คืนทมิฬ-ตอนที่ 19 เส้นทางยังอีกยาวไกล,คืนทมิฬ-ตอนพิเศษที่ 1 สิ่งที่ต้องสะสาง,คืนทมิฬ-ตอนพิเศษที่ 2 หลังจากนั้น,คืนทมิฬ-ตอนพิเศษที่ 3 เมื่อชีวิตต้องเดินต่อไป

เนื้อหา

ตอนพิเศษที่ 3 เมื่อชีวิตต้องเดินต่อไป

เมื่อเรียนจบแล้วก็ต้องหางานทำ ไม่ว่าจะไปหาสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครรับเข้าทำงานแม้แต่ที่เดียว จึงทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไร้ค่าไปโดยสิ้นเชิง แต่ก็ยังดีที่มีเอ็มม่าคอยอยู่เคียงข้าง เธอค่อย ๆ รักษาเยียวยาหัวใจของผมให้หายเป็นปกติและแข็งแกร่งขึ้นในเวลาเดียวกัน ทุกครั้งที่ได้ใช้เวลาร่วมกันในทุกวินาทีนั้นช่างแสนมีค่า เราไปคาเฟ่ด้วยกัน ไปเดินห้าง กินข้าวด้วยกัน ทำกิจกรรมที่คนคนรักเข้าทำกัน ไม่ว่าจะไปถ่ายรูปที่สวนสาธรณะ บอกได้เลยว่าผมเป็นตากล้องที่ฝีมือดีเลยทีเดียว ไม่ว่าเธอจะอยู่มุมไหน เลนส์กล้องของผมก็จะสามารถจับมุมที่สวยที่สุดของเธอได้ทุกที นั่นเป็นสิ่งอัศจรรย์อย่างหนึ่งที่สามารถทำคะแนนให้เธออีก เราเซลฟี่ด้วยกันตามประสาคู่รัก รูปถ่ายใบนั้นผมได้หอมแก้มเธอ ใบหน้าของหญิงสาวนั้นยิ้มออกมาอย่างเขินอาย สำหรับผมนั้น รอยยิ้มที่ปรากฎอยู่บนใบหน้าของแฟนสาวเป็นดั่งสมบัติทีไม่สามารถตีมูลค่าได้ อีกทั้งมีแต่ผมคนเดียวที่สามารถครอบครอง

         แต่วันนี้…เธอไม่อยู่แล้ว…เธอหายไปจากชีวิตผม…ตลอดกาล 

         จากคำบอกเล่าของ ‘หมวย’ แฟนใหม่ของผมที่เป็นพี่สาวของเอ็มม่า…ผู้ซึ่งเป็นแฟนเก่า…มันจะเก่าได้ยังไง…? ในเมื่อผมไม่ได้บอกเลิกเอ็มม่าเลยสักครั้ง เข่าของผมทรุดลงกับพื้นเมื่อได้ยินคำ ๆ นั้นออกจากปากของผู้เป็นพี่สาว…และเป็นคนที่ผมรัก…อีกคน…ให้ตายสิ ประโยคแบบนี้มันทำให้ดูเหมือนว่าตัวเองเป็นคนหลายใจยังไงยังงั้น…

         “นิวไม่เป็นอะไรนะคะ…?” หญิงสาวถามด้วยความเป้นห่วงก่อนจะยื่นทิชชู่ให้ “ฉันก็เสียใจเหมือนกันที่น้องสาวของฉันไม่อยู่แล้ว ครอบครัวของฉันก็เหมือนกันค่ะ”

         “บอกเค้าทีสิหมวย” ผมถามก่อนจะรับกระดาษขาวบางมาซับน้ำตาที่ไหลรินอย่างไม่รู้ตัว “เอ็มม่าเขายังรักเค้าอยู่ใช่มั้ย?”

         เธอนิ่ง

         “ช่วยตอบเค้าหน่อยเถอะนะ” ผมเม้มปาก ฟันแทบจะกัดริมฝีปากจนเลือดไหลอยู่แล้ว 

         “ใช่…” เธอตอบ “เอ็มม่าเขาก็ยังรักนิวอยู่ แม้ว่าตอนนี้เอ็มม่าจะไม่อยู่แล้ว แต่เธอก็ยังอยู่ในใจของฉันและนิวนะ เค้าคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเราสองคนจะยังคบกันไปแบบนี้เรื่อย ๆ”

         “โลกมันโหดร้ายเนาะจริงมั้ย?” ผมถาม

         “ใช่…” เธอบอกก่อนจะเดินเข้ามาใกล้และจัดเสื้อคลุมสูทราคาแพงของผมให้เข้าที่ก่อนจะปัดฝุ่นออกอย่างเบามือ “โลกมันโหดร้ายจริง ๆ นั่นแหละ แต่สิ่งที่สวยงามของฉันก็คือนิวนะคะ ไม่ได้จะบอกว่าจะเอาตัวเองมาแทนที่น้องสาวหรอก แต่จะพยายามดูแลนิวเหมือนที่เอ็มม่าเคยดูแลนะ”

         “อืม” ผมยิ้มออกมา

         “นี่สิ แฟนหนุ่มของเค้า” เธอยิ้มออกมาบ้าง คราวนี้เป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุดในใจผมเลยทีเดียว 

         ให้ตายสิ…ตั้งแต่ที่ได้พบกับเธอในโลกสังคมออนไลน์นั้นก็แทบจะเปลี่ยนชีวิตผมไปเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ผมตื่นมาจากที่ทำงานที่ตัวเองเคยทำงานอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองถูกพวกมันหลอก…จริง ๆ ก็ไม่รู้ว่าหลอกอะไร แต่ที่รู้ ๆ ก็คือผมและเพื่อน ๆ ที่เหลือนั้นได้หาเงินให้กับรัฐบาลด้วยวิธีอันโคตรสกปรก คือการขายหุ้นรัฐบาลที่แสนจะไร้ค่า แม้ว่าทรัพย์สินของรัฐจะมากมายขนาดไหน แต่จะมีหรือที่พวกเบื้องบนจะยอมแบ่ง

         ขนาดฉลากกินแบ่งรัฐบาลก็ยังถูกกินมานักต่อนักแล้ว คงจะหาโอกาสที่จะได้รับผลตอบแทนไม่ได้เลยทีเดียว 

         ตั้งแต่ที่ได้พบกับไซด์ไลน์คนนั้น เธอเป็นผู้ที่เปลี่ยนความคิดของผมไปโดยสิ้นเชิง แม้ว่าจะได้โคจรกลับมาพบในอีกสิบห้าปีข้างหน้าและได้ขอเรื่องราวของเธอมาเขียนเป็นนิยายจนได้รับความโด่งดังไปทั่วประเทศ ความหวังที่จะได้ออกไปจากตระกูลและไม่ต้องสิบทอดกิจการหมื่นล้านอันแสนน่าเบื่อนี่ก็มลายหายสิ้น…คุณอาจจะงงงวยว่าทำไมผมถึงยอมที่จะทิ้งเงินหมื่นล้านด้วยล่ะ? ผมโง่หรือ? ซึ่งผมอาจจะโง่จริง ๆ ก็ได้ ต่อให้เขามาบอกว่าผมโง่เง่าสักเพียงไหน แต่การที่ครอบครัวของผมมาด่าว่าดูถูกแฟนสาวคนปัจจุบันของผมในตอนนี้ถือว่าเป็นการหยามศักดิ์ศรีของผู้หญิงคนหนึ่งเลยทีเดียว

         และการที่บังคับให้ไปดูตัวนั่นมันหมายความว่ายังไง? ราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าชายที่ต้องมีเจ้าหญิงจากเมืองอื่นมากกว่าร้อยคนเข้ามาให้ดูตัว ราวกับว่าผมได้ไปเที่ยวอาบอบนวดแล้วก็มีผู้หญิงมายืนเรียงหน้ากระดานเพื่อที่จะให้ผมชี้ว่าคืนนี้ผมอยากจะเอากับใคร…แต่แบบนี้มันเหมือนให้ผมเลือกว่า ผมจะเลือกที่จะมีลูกกับใครเท่านั้น บอกได้เลยว่าสังคมเศรษฐีนั้น ความรักคือสิ่งที่ไม่มีมูลค่า พอเมื่อมันไม่มีมูลค่า ก็ไม่รู้ว่าจะรักษาไว้ทำไม ชีวิตของเศรษฐีหมื่นล้านนั้นมักจะมีแต่เรื่องเพศที่ไร้ความรักเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเสมอ…พูดง่าย ๆ ก็คือสังคมไฮโซทั้งหมายที่ตัวเองเคยไปร่วมงานด้วย

         เชื่อไหมว่า บางคนสามารถแลกคู่นอนของกันและกันได้ ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมก็คือ ผู้หญิงของผู้ชายอีกคนชอบผมและอยากจะนอนกับผมสักคืน แต่ตอนนั้นผมก็มีคู่ดูตัวของผมอยู่แล้ว อีกทั้งนางก็อยากจะไปนอนกับอีกคนด้วยเช่นกัน ผมไม่เข้าใจว่ามันมีสังคมที่เสื่อมทรามขนาดนี้ได้ยังไง

         โลกใบนี้นี่มันเหี้ยจริง ๆ

         “ว่าแต่วันนี้เราจะไปไหนกันดีล่ะคะ?” แฟนสาวถาม “เค้าอยากไปดูหนังอ่ะ…แต่เดี๋ยวนะ วันนี้นิวเสร็จงานหรือยังอ่ะคะ? วันนี้มีไปประชุมที่ไหนหรือเปล่า?”

         “เปล่า ๆ” ผมรีบตอบก่อนจะดึงตัวเองกลับมาจากห้วงภวังค์ “เค้าไม่ได้จะไปไหนแล้วล่ะ”

         “งั้นไปที่บ้านเค้าไหมล่ะ?” หญิงสาวชวน

         “ไปแล้วพ่อแม่จะไม่ว่าใช่ไหม?” ผมถาม

         “ถ้าที่รักทำตัวน่ารักเหมือนที่อยู่กับเค้า พ่อแม่เค้าก็โอเคกันทั้งนั้นนั่นแหละ” เธอยิ้ม

         “งั้นก็โอเค”

         ทุกครั้งที่ผมได้มองหน้าหมวย ก็เหมือนกับว่าเอ็มม่ายังอยู่ตรงหน้า ในความเป็นจริงผมเอาหมวยมาแทนเอ็มม่าก็จริง แต่ผมก็พยายามจะไม่คิดแบบนั้น เธอคงจะเสียใจแย่รวมถึงจะทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนนั้นสั่นคลอน หมวยไม่ได้เป็นผู้หญิงที่เพรียบพร้อมขนาดนั้น แต่ก็ถือว่าสามารถเอามาเป็นภรรยาที่ดีคนหนึ่งได้เลยทีเดียว ตลอดเวลาที่เราได้ใช้ชีวิตมากว่าหกเดือนนั้นจึงทำให้เราสองคนนั้นมั่นใจว่าจะอยู่ด้วยกันจนวันตาย

__________________________________________________

THE END