Normz! นอมซ์เวิลด์ สงครามแห่งธาตุและพลัง - บทที่ 2 นอมซ์ พรสวรรค์ และธาตุ โดย LieSky @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ยุคกลาง,ชาย-หญิง

แฟนตาซี,ผจญภัย,เวทมนต์,นอมซ์,พล็อตสร้างกระแส

" หากโชคชะตามิอาจสานฝัน ข้าจักเขียนโชคชะตาของข้าเอง! "

ผู้แต่ง

LieSky

เรื่องย่อ

พลังอันลี้ลับที่เรียกว่า "นอมซ์" ได้กลายเป็นหัวใจสำคัญของทุกสิ่ง ไม่เพียงแค่เป็นพลังธรรมชาติที่หล่อเลี้ยงโลก แต่ยังเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของผู้คน นอมซ์ คือสะพานทอดยาวเชื่อมระหว่างความฝันอันเลินเล่อและความเป็นจริงอันยากจะยอมรับ หากแต่สิ่งที่ทำให้แต่ละบุคคลแตกต่างเป็นปัจเจกออกไปคือ "พรสวรรค์" ของขวัญที่บางครั้งก็กลายเป็นพันธนาการ บางคนถือกำเนิดมาพร้อมพรสวรรค์ที่ทรงอำนาจ ส่วนบางคนต้องต่อสู้และฝ่าฟันเพื่อไขว่คว้ามัน ในโลกที่ผู้คนต่างแสวงหาความหมายในชีวิต "พรสวรรค์คือสิ่งที่กำหนดคุณค่าของตัวตน"

ยูคาฟ เด็กหนุ่มที่ตื่นขึ้นมาท่ามกลางความว่างเปล่าของความทรงจำ เขาถูกเรียกว่าว่า "เด็กหลง" ตัวตนที่เต็มไปด้วยปริศนาที่มาจากเรื่องเล่า เด็กหนุ่มเปี่ยมด้วยพรสวรรค์อันแข็งแกร่ง หากทว่าพรสวรรค์นั้นถูกกักขังผนึกด้วยคำสาปจากสาวกแห่งบาปโลภะ พลังอันน่าเกรงขามของเขาในการควบคุมนอมซ์ถูกผนึกไว้ เหลือเพียงเศษเสี้ยวของพลังที่เขาต้องเรียนรู้และพัฒนาด้วยตัวตนของเขาเอง

เขาคือใคร? พรสวรรค์ที่แท้จริงของเขาคืออะไร? การเดินทางของเขาคือบททดสอบที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

ในระหว่างการเดินทาง ยูคาฟไม่ได้เพียงแค่ต่อสู้กับศัตรูจากภายนอก แต่ยังต้องเผชิญหน้ากับคำถามในใจ—พรสวรรค์ที่เขาครอบครองนั้นมีไว้เพื่อทำลาย หรือปกป้อง? การเลือกของเขาอาจเปลี่ยนชะตากรรมของตัวเอง และของโลกทั้งใบ

เด็กหนุ่มจะได้พบกับเพื่อนร่วมทางที่หลากหลาย ทั้งผู้ที่ยอมรับเขาและศัตรูที่หยามเหยียดพรสวรรค์ของเขา ทุกคนต่างมีพรสวรรค์และความเชื่อที่แตกต่างกัน ท่ามกลางความสัมพันธ์เหล่านี้ ความขัดแย้งและการร่วมมือจะเผยให้เห็นว่า พรสวรรค์ไม่ใช่เพียงแค่พลัง หากแต่เป็นภาพสะท้อนของจิตใจ

"พรสวรรค์คือของขวัญที่ควรเชิดชู หรือเป็นภาระที่ต้องแบกรับ?"
คำถามนี้จะกลายเป็นหัวใจสำคัญของการผจญภัยของยูคาฟ ในโลกที่พรสวรรค์กำหนดชะตากรรม ทุกการเลือกของเขาจะนำไปสู่บทสรุปที่ทั้งโลกต้องจดจำ การเลือกที่จะเดินหน้าหรือถอยหลังก็อาจเป็นจุดเปลี่ยนที่ไม่มีวันย้อนกลับ

Normz! นอมซ์เวิลด์ สงครามแห่งธาตุและพลัง-บทที่ 0 prologues,Normz! นอมซ์เวิลด์ สงครามแห่งธาตุและพลัง-บทที่ 1 เด็กหลง,Normz! นอมซ์เวิลด์ สงครามแห่งธาตุและพลัง-บทที่ 2 นอมซ์ พรสวรรค์ และธาตุ

เช้าวันรุ่งขึ้น. . .

กลิ่นหอมของอาหารยามเช้าฟุ้งกระจายไปทั่วหอพัก ปลุกเด็กหนุ่มให้ตื่นจากเตียงนอน ลุกขึ้นเดินสะสึมสะลือตามกลิ่นหอมของอาหารมาที่ห้องรวม

"ตื่นเช้าดีนี่ ยูคาฟ"

มามินที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหาร เอ่ยปากทักทายยูคาฟ

"กลิ่น...หอมจัง"

"เป็นหมารึไงนายเนี่ย ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะ นั่งรอที่โต๊ะอาหารก่อนสิ ฉันจะไปปลุกโนมะ"

"ได้เลย" ยูคาฟพูดพร้อมเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร และมามินที่กำลังตรงไปที่ห้องของโนมะ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"เฮ้! โนมะ ตื่นมาได้แล้วหน่า เดี๋ยวอาหารจะเย็นหมดนะ"

"......"

"เฮ้!!! นายจะนอนไปถึงเมื่อไหร่กันน่ะ!"

แอ๊ดดดดดด

"รู้แล้วหน่า ฉันแค่กำลังแต่งตัวอยู่เท่านั้นเอง"

โนมะที่เปิดประตูห้องออกมาขณะกำลังเช็ดผมที่ยังแห้งไม่สนิทดีไปด้วย กลิ่นหอมจากการอาบน้ำทำเอาคนปลุกเคลิ้มตาม

"กลิ่นอาหารเธอเริ่มเปลี่ยนไปแล้วนะ ไม่ได้ปิดแก๊สก่อนเดินมาปลุกใช่มั๊ย ยัยซุ่มซ่าม"

"เอ๋ !? "

มามินทำหน้าตกใจพร้อมกับวิ่งไปดูที่หม้อทำอาหารของตนเอง และรีบบิดปิดแก๊สอย่างรวดเร็ว

"เกือบไปแล้วใช่มั๊ยล่ะ ยัยบ๊อง"

"แค่นิดหน่อยเองหน่า! " มามินตอบ

โนมะเดินหยิบจานช้อนส้อมและเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะข้างกับยูคาฟ โดยมีมามินถือชามอาหารที่เป็นกับข้าวมาติดๆ

"อะไรน่ะ? ต้มยำเหรอ?" โนมะเอ่ยปากถามหลังจากมามินวางชามกับข้าวลงตรงหน้าและนั่งลงฝั่งตรงข้าม

"ต้มยำหมูป่าไม้ไผ่น่ะ ช่วงนี้เริ่มมีฝูงหมูป่าไม้ไผ่เยอะขึ้นแล้วนะ ระวังตัวด้วยล่ะ"

"ได้สิ ว่าแต่...ทำไมนายเงียบจังเลยล่ะ เจ้าเด็กหลง ลืมเอาปากมาจากเตียงเหรอ? "

"พูดจาดีๆหน่อยสิโนมะ" มามินดุโนมะ

"ฉัน...กำลังคิดถึงเรื่องนอมซ์น่ะ"

"หืม จริงสิฉันยังไม่ได้บอกนายเรื่องเกี่ยวกับโลกใบนี้เลยนิหน่า นายจำเรื่องนั้นไม่ได้ด้วยสิ"

"อื้ม..."

"ถ้างั้นวันนี้ฉันจะพานายไปทุ่งหญ้าที่ไม่ไกลจากเมืองมากละกันนะ"

"ทุ่งหญ้าที่ว่าน่ะ ทุ่งหญ้าแห่งการเริ่มต้น(Field of beginning) น่ะเหรอ"

"ใช่แล้วล่ะ"

"มันไม่อันตรายไปหน่อยเหรอ? กับคนที่ไม่รู้อะไรเลยแถมเมื่อวานก็หอบสังขารมาแบบนั้นน่ะ" มามินเอ่ยขึ้น

"ไม่หรอก ยังไงทางหาเงินที่ดีที่สุดก็คือการเป็นนักล่า อีกอย่างมีฉันอยู่ทั้งคนนะ ไม่มีอะไรที่เธอต้องเป็นห่วงหรอกยัยซุ่มซ่าม"

โนมะพูดพลางฉีกยิ้ม และเอามือไปยีหัวของมามิน

"เอาล่ะ กินเสร็จแล้วใช่มั๊ยเจ้าเด็กหลง ไปเตรียมตัวซะ เราจะออกไปทุ่งหญ้ากัน ฉันจะไปเตรียมของสักหน่อย"

"ฉันเอาเสื้อผ้าสำรองของโนมะใส่ไว้ให้ในตู้เสื้อผ้าแล้วนะ ตัวพวกนายเท่าๆกัน น่าจะใส่ด้วยกันได้นะ" มามินพูดกับยูคาฟ

"อื้อ...ขอบใจนะ"

จากนั้นทั้งสามก็ได้แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเอง มามินเก็บจานไปทำความสะอาด โนมะไปข้างนอก ส่วนยูคาฟไปอาบน้ำแต่งตัวรอที่จะได้รับรู้และเผชิญกับโลกที่เขาอยู่...

 

1 ชั่วโมงผ่านไป...

"โนมะช้าจังเลยนะ" มามินที่กำลังนั่งกินขนมอยู่บนโซฟาบ่นขึ้นมา

"บ่นถึงฉันอยู่รึไง" โนมะที่โผล่ออกมาจากหน้าประตู

"อย่าโผล่ออกมาไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงสิ! ตกอกตกใจหมด"

"ฮ่าๆ โทษทีๆ เจ้าเด็กหลงล่ะ"

"ฉัน...พร้อมแล้ว" ยูคาฟที่เดินออกมาในชุดเสื้อยืดแขนยาวสีเทา

"ดูดีนี่ เอาล่ะไปกันเถอะ"

โนมะออกเดินนำยูคาฟและมุ่งหน้าตรงไปที่ทุ่งหญ้าแห่งการเริ่มต้นที่อยู่ข้างตัวเมือง

 

ณ ทุ่งหญ้าแห่งการเริ่มต้น

ท้องฟ้าสีคราม ทุ่งหญ้าสีเขียวขจี ลมที่พัดอ่อนๆทำให้ได้สดชื่นของหญ้าอ่อน ยูคาฟและโนมะมาหยุดที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง

"เอาล่ะ เราจะเริ่มจากตรงไหนกันดีล่ะ"

โนมะเกาหัวพร้อมทำหน้าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง

"เริ่มจากสิ่งที่เรียกว่า นอมซ์ (Normz) ก็ได้นะ" ยูคาฟเสริม

"ได้สิ นอมซ์น่ะ คือพลังธาตุธรรมชาติที่ไหลเวียนอยู่ในตัวทุกคน โดยแบ่งหลักๆออกเป็น 2 ชนิดคือ นอมซ์ธาตุธรรมชาติและนอมซ์ไร้ธาตุ นอมซ์ไร้ธาตุจะเอาไว้เสริมพลังกายเพื่ออัพเกรดความแข็งแกร่งให้กับร่างกายหรือความเร็ว เป็นต้น ส่วนนอมซ์ธาตุธรรมชาติจะมีหลักๆ 5 ธาตุก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ สายฟ้า แต่ก็มีนอมซ์ชนิดพิเศษที่ปลุกให้ตื่นขึ้นและควบคุมยากสำหรับพวกมือใหม่และระดับกลาง นั่นก็คือ นอมซ์ธาตุแสงและความมืด โดยแต่ละคนจะมีนอมซ์ที่ถนัดต่างกันไป คนทั่วไปจะถนัดนอมซ์แค่ 1-2 ธาตุ พวกที่เก่งหน่อยหรือนักเวทย์ก็คงได้ซัก 3 ธาตุ ส่วนพวกที่เก่งมากๆที่ถนัด 4 ธาตุขึ้นไปน่ะถ้าไม่นับพวกจอมเวทขั้นสูง ก็หาตัวได้ยากมากเลยล่ะ"

"แล้วนอมซ์ของนายคือธาตุอะไรล่ะ"

"ฉันน่ะเหรอ นอมซ์ของฉันน่ะ..." โนมะชูมือขึ้นมา พร้อมกับแบมือ ทันใดนั้นลูกไฟสีแดงก็ปรากฏออกมา

"คือธาตุไฟยังไงล่ะ" โนมะพูดขึ้นพร้อมกับแสยะยิ้มทระนงตัว และดับเปลวไฟนั่นลง

"เอาล่ะ ส่วนนี่คือสิ่งที่ฉันจะโชว์ให้นายดู เกี่ยวกับการควบคุมนอมซ์เพื่อเสริมพลัง"

โนมะหันหน้าไปทางต้นไม้พร้อมกับหลับตาตั้งสมาธิ กำหมัดขึ้นมาที่ตั้งการ์ด แสงสีแดงอ่อนได้สว่างขึ้นที่หมัดด้านขวา พร้อมกับง้างหมัดใส่ต้นไม้

ตึงงง!!!!

เสียงหมัดของโนมะกระแทกกับต้นไม้ดังลั่น ต้นไม้สั่นไหวด้วยความแรง ใบไม้ปลิวว่อนร่วงลงสู้พื้นหญ้า หมัดของโนมะจมลงไปในต้นไม้ใหญ่จนเป็นรอย

"ถ้าฉันใส่ธาตุของฉันลงไปในนอมซ์ที่หมัดฉันเมื่อกี้ และต่อยสุดแรง ต้นไม้นี่คงจะลุกเป็นไฟไปแล้ว"

"......" ยูคาฟตะลึงไปด้วยตกใจ และสัมผัสได้ว่านั่นไม่ใช่คำพูดที่โกหกเลยแม้แต่น้อย

"อีกสิ่งหนึ่งที่เกิดมาในตัวของมนุษย์พร้อมกันกับนอมซ์ คือสิ่งที่เรียกว่าพรสวรรค์ โดยส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับอาวุธ หรือทักษะต่างๆ" โนมะพูดพลางหยิบดาบยาวและมีดสั้นออกมา

"ส่วนใหญ่น่ะ ผู้คนเลือกจับอาวุธเพื่อใช้และฝึกฝนให้เก่งกาจแค่ 1-2 อย่าง แต่ฉันน่ะ เป็นข้อยกเว้น"

"ทำไมล่ะ" ยูคาฟถามด้วยความสงสัย

"เพราะพรสวรรค์ของฉันน่ะ คือ..."

โนมะพูดพร้อมกับกระชากดาบยาวออกจากฝัก และชี้ไปทางยูคาฟอย่างรวดเร็ว ปลายดาบห่างจากปลายคางของยูคาฟเพียงไม่กี่เซนติเมตร

"ผู้ชำนาญอาวุธ (Weapon Master) ยังไงล่ะ"

ดาบยาวคาตานะจ่อปลายคางของยูคาฟห่างเพียงคืบเดียว สายตาที่จ้องเขม็งใส่กันอย่างไม่ลดละ

"ล้อเล่นน่า ทำเพราะคิดว่าเท่น่ะ" โนมะเอ่ยขึ้นและเก็บดาบเข้าฝัก

"แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าธาตุกับพรสวรรค์ของฉันคืออะไร" ยูคาฟถามขึ้น

"ธาตุน่ะเหรอ ใช้ลูกบอลนี่สิ"

โนมะหยิบบอลสีฟ้าเท่าลูกเทนนิสลูกหนึ่ง แล้วโยนให้กับยูคาฟ

"นั่นเรียกว่าบอลธาตุ(Element ball) เป็นบอลชนิดพิเศษน่ะ พลังของนอมซ์น่ะขึ้นอยู่กับจิตใจและกาย เพราะฉะนั้นถือบอลนั่นไว้แล้วตั้งสมาธิไปมือซะ บอลนั้นไวต่อธาตุในร่างกายมากๆ มันจะบอกนายเอง"

"อืม..."

ยูคาฟถือบอลธาตุไว้ในมือ และตั้งสมาธิไปที่บอล ทันใดนั้นได้มีเสียงอันน่าสะพรึงกลัวดังกังวานขึ้นภายในหัวของเขา

. . . อยากรู้พลังของตัวเจ้าอย่างงั้นรึ . . .

"เอ๋ !?"

"หืม ทำอะไรของนายน่ะ"

โนมะพูดขึ้นหลังจากที่เห็นยูคาฟตกใจล้มลงกับพื้น

"ทำไมอยู่ๆสมาธิถึงแตกกระเจิงอย่างงั้นล่ะ" โนมะเอ่ยปากถาม

"ฉันก็...ไม่รู้เหมือนกัน"

. . . มันคืออะไร เสียงเมื่อกี้นี้ . . .

ยูคาฟที่ยังทิ้งความสงสัยนั่นไม่ได้ ได้แต่ครุ่นคิดอยู่ในหัว

"หยิบบอลนั่นขึ้นมา แล้วลองอีกครั้งนะ เจ้าเด็กหลง"

"อื้อ"

ยูคาฟตอบรับพร้อมหยิบลูกบอลธาตุและยืนขึ้นมาอีกครั้ง ตั้งสมาธิไปลูกบอล ลูกบอลธาตุค่อยๆเปล่งแสงออกมาและส่งเสียงเล็กๆ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ ออกมา

"หืม ธาตุของนายคือ สายฟ้า สินะ คุณสมบัติของธาตุสายฟ้าคือความเร็วและพลังในการสังหาร ส่วนธาตุไฟของฉันคือพลังในการทำลายล้าง เป็นการจับคู่ที่ชวนทำลายข้าวของจังเลยนะ ฮ่าๆ"

โนมะพูดพลางยิ้มและหัวเราะชอบใจไปด้วย

"รับนี่ไว้สิ" โนมะพูดพร้อมกับยื่นมีดเล่มหนึ่งมาให้

"เอลฟ์ แดกเกอร์(Elf Dagger) เป็นมีดสั้นที่ฉันได้มาจากเอลฟ์ฝีมือดีคนหนึ่ง มันตอบสนองกับธาตุทั้ง 5 ได้ดี ฉันว่ามันน่าจะเข้ากับสายฟ้าของนาย"

"อื้อ... ขอบใจนะ"

มีดเรียวยาวสีเงินส่องสะท้อนกับแสง ด้ามมีดสลักคำว่า 'ELF' ใบมีดคมกริบมีสลักคำว่า 'Yanel' ยูคาฟมองมีดเล่มนั้นพร้อมรับมีดเล่มนั้นมา

"เอาล่ะ คราวนี้ฉันจะสอนของจริงให้ล่ะนะ" โนมะพูดพร้อมกับชูมือขึ้นมา

"ตั้งสมาธิ เชื่อมั่น สัมผัสให้ได้ถึงพลังของตัวเอง จากนั้นพูดออกมาว่า'นอมซ์' "

"อื้อ..."

ยูคาฟแบมือทั้งสองข้าง หลับตาพร้อมกับตั้งสมาธิ สัมผัสเสียงของธรรมชาติรอบตัว เสียงของลมที่พัดผ่านปลิวไสว เสียงนกที่ร้องไกลๆ เสียงใบหญ้าที่เอนเอียงไปตามลม

. . . เจ้าต้องการสัมผัสถึงพลังที่อยู่ในตัวเจ้าอย่างงั้นรึ . . .

. . . ตอนนี้เจ้าปรารถนาใคร่รู้สิ่งใดเล่า . . .

เสียงในหัวดังขึ้นและถามกับยูคาฟ

. . . ผมต้องการรู้... พรสวรรค์พรสวรรค์ของผม . . .

. . .พรสวรรค์ของเจ้างั้นรึ คือ... การควบคุมการไหลเวียนของพลังในตัวเจ้าไงล่ะ. . .

. . . เอ๋ นั่นคืออะไร . . .

. . .เจ้าจะได้รู้ หลังจากที่เจ้าลืมตาขึ้น . . .

ยูคาฟลืมตาขึ้น พร้อมกับเห็นหน้าของโนมะตะลึงอยู่ข้างหน้า สายตาตกใจของโนมะที่มองมาที่มือของยูคาฟ ยูคาฟค่อยๆไล่สายตาลงมา พร้อมกับเห็นก้อนพลังงานกลมๆคล้ายลูกบอลสีฟ้าสว่างที่มีประกายสายฟ้าออกมา อยู่ที่มือของเขา

"เอ๋ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ" ยูคาฟพูดขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าตกใจ

"นี่นาย... ทำอย่างงั้นได้อย่างไง"

"ฉันไม่รู้... ฉันคุยกับเสียงในหัวเรื่องพรสวรรค์... และมันบอกให้ฉันลืมตา แล้วก็เจอนี่ในมือ..."

"เสียงนั่นพูดอะไรกับนาย"

"เสียงนั้นบอกกับฉัน... พรสวรรค์ของฉันคือ... การควบคุมการไหลเวียนของพลังในตัวของฉัน"

"พรสวรรค์ของนายน่ะคือ... ผู้ควบคุมนอมซ์(Normz controller) "

"เอ๋... มัน... ดีรึเปล่า"

"นั่นน่ะ... เป็นพรสวรรค์หายากระดับ SR (Super Rare)"

"ระดับ? " ยูคาฟพูดขึ้นด้วยความสงสัย

"ระดับของความหายากในโลกนี้มี 9 ระดับ คือ Common, Uncommon, Rare, Super Rare, Super Special Rare, Ultra Rare, Epic, Legendary และ Divine " โนมะอธิบายพร้อมชูนิ้วขึ้น

"พรสวรรค์ติดตัวระดับที่สูงกว่า SSR น่ะ มีอยู่แค่หยิบมือเดียวเท่านั้น ทุกอย่างในโลกนี้พัฒนาได้ก็จริง แต่การเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ระดับ SR ของนายน่ะ... เข้าขั้นอัจฉริยะเลยล่ะ..." โนมะพูดพร้อมกับทำหน้าจริงจัง

"ว้าว... ระดับ 4 สินะ..."

"ลองปามันใส่ต้นไม้ดูสิ" โนมะพูดและชี้ใส่ต้นไม้ต้นเดิม

"อื้อ! "

ยูคาฟพูดเสร็จและขว้างก้อนพลังนั่นใส่ต้นไม้ บอลพลังงานถูกขว้างออกไปสัมผัสกับผิวของไม้

ตู้มมมมมม

เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับควันมากมาย ต้นไม้ใหญ่เกิดรูเป็นวงกว้างจากพลังทำลายของก้อนพลังงานสายฟ้านั่น

"บ้าน่า พลังเล็กๆนั่น..." โนมะพูดขึ้นพร้อมกับหน้าถอดสี

"แค่กๆๆ อะไรเนี่ย" ยูคาฟไอหลังจากมีควันมากมายนั่นออกมา

"นายน่ะ..."

"หืม..."

"เจ๋งสุดยอดไปเลยล่ะ!!! เจ้าเด็กหลง" โนมะหันมาพูดด้วยความตื่นเต้นสุดขีด ใบหน้าฉีกยิ้มพร้อมกับยกมือชูนิ้วโป้งให้กับยูคาฟ

"เอาล่ะ การฝึกที่ดีที่สุด คือการต่อสู้จริงยังไงล่ะ หาเป้าหมายกันเถอะ"

โนมะพูดพร้อมกับเอามือขึ้นมาบังแดดและเพ่งมองหาเป้าหมาย

"เจอล่ะ เจ้านั่นไง" โนมะพูดพร้อมกับชี้ไปทางมอนสเตอร์ตัวหนึ่งที่รูปร่างคล้ายกับกระต่ายขนาดใหญ่

"กระต่ายเหรอ? " ยูคาฟพูดขึ้น

"บีฟแรบบิท(BeefRabbit) เนื้อเจ้านั่นอร่อยทีเดียว เพราะงั้นเราจะเอาเจ้านั้นไปเป็นมื้อเย็นกัน"

"ฉันจะเป็นนกต่อให้เอง นายจะต้องถ่ายพลังใส่มีดนั้นและปาดคอมันให้ได้ โอเคนะ"

"เอ๋ !?"

"เอาล่ะ เตรียมตัว ไป!!!!" โนมะพูดพร้อมกับถือฝักดาบวิ่งนำออกไป

"เฮ้! เดี๋ยว รอฉันด้วยสิ"

ยูคาฟออกวิ่งตามโนมะออกไป

--------------------------------------------------

ข้อมูลตัวละคร (ที่เปิดเผยขณะนี้)

โนมะ (Noma)

อายุ 17 ปี

สีผม : ขาว     สีผิว : ขาว     สีตา : สีน้ำตาล

นอมซ์(Normz) : ธาตุไฟ

พรสวรรค์ : ผู้ชำนาญอาวุธ(Master Weapon)

อาวุธหลัก : ดาบยาวคาตานะชื่อ ฮิโนะเคน (Hinoken : ดาบอัคคี)

--------------------------------------------------

--------------------------------------------------

ข้อมูลตัวละคร (ที่เปิดเผยขณะนี้)

ยูคาฟ (Yucarf)

อายุ 17 ปี

สีผม : ดำแกมน้ำตาล     สีผิว : ขาว     สีตา : สีน้ำตาล

นอมซ์(Normz) : ธาตุสายฟ้า

พรสวรรค์ : ผู้ควบคุมนอมซ์ (Normz controller)

อาวุธหลัก : มีดสั้นจากชาวเอลฟ์ชื่อ ยาเนล (Yanel)

--------------------------------------------------

.

.

.

.  .  .  .  .  โปรดติดตามตอนต่อไป :)