สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!

Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย - ตอนที่ 2 บังเอิญ... โดย พราวตะวัน @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

หญิง-หญิง,ไทย,รัก,ดราม่า,อีโรติก,แก้แค้น,ดราม่า,น่ารัก,หวาน,หญิง-หญิง,รัก,โรแมนติก ,GL,เจ้านาย,เลขา,บอส,โรแมนติก,นิยายญญ,ยูริ,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

หญิง-หญิง,ไทย,รัก,ดราม่า

แท็คที่เกี่ยวข้อง

อีโรติก,แก้แค้น,ดราม่า,น่ารัก,หวาน,หญิง-หญิง,รัก,โรแมนติก ,GL,เจ้านาย,เลขา,บอส,โรแมนติก,นิยายญญ,ยูริ,พล็อตสร้างกระแส

รายละเอียด

Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย โดย พราวตะวัน @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!

ผู้แต่ง

พราวตะวัน

เรื่องย่อ

สารบัญ

Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย-ตอนที่ 1 แรกพบสบตา (เมื่อเจอหน้าเธอ),Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย-ตอนที่ 2 บังเอิญ...,Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย-ตอนที่ 3 โต๊ะริม,Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย-ตอนที่ 4 ครั้งแรก

เนื้อหา

ตอนที่ 2 บังเอิญ...

17.00 น.


(โอ๊ยยยยย ทำไมเมื่อยขนาดนี้ ) ฉันคิดพลางบิดขี้เกียจไปพลางๆ เพื่อไล่ความปวดเมื่อยของไหล่และบ่า วันนี้คุณตองออกไปพบลูกค้าตั้งแต่ช่วงบ่าย ฉันเลยไม่ต้องอยู่โอทีเหมือนเช่นทุกวัน พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว นัดยัยเพื่อนคนสวยไปปาร์ตี้แก้เหนื่อยซักหน่อยดีกว่า 😁


“ฮัลโหลลล เพื่อนว่างมั้ยจ้ะ” 


ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว


“สำหรับเพื่อนว่างเสมอจ้าา ไปไหนแก?” 


นั่นล่ะค่ะ เพื่อนผู้ไม่เคยปฏิเสธฉันเลยซักครั้ง 


“ไปร้านพี่ไวน์มั้ย ไม่ได้เจอนานแล้ว อยากเม้ามอยจะแย่ 55555”


ฉันเสนอความคิดเห็นให้ไปร้านที่พี่ไวน์ร้องเพลงอยู่ เพราะอยากเม้ากับนาง ถึงนางจะไม่ค่อยเม้าใครก็เหอะ


“อ่ะเคร งั้นไปเจอกันที่ร้านนะ เดี๋ยวฉันออกไปเลย น่าจะถึงพอดีกัน บาย” 


เพื่อนสาวคนสวยของฉันนัดแนะเรียบร้อย ฉันก็เก็บกระเป๋าแล้วออกเดินทางทันที


ใช้เวลาในการเดินทางไม่นาน ฉันก็มาถึงร้านและมุ่งตรงไปตรงประจำของเรา นั่นไง!!


“มีรักกกกก ฉันมาแล้ววววว” 


ฉันตะโกนเรียกเพื่อนตั้งแต่ตัวยังไม่ถึงโต๊ะ ยังดีที่คนยังไม่มีและพวกเราเป็นโต๊ะแรก


“โอ้โห แม่คุณทำไมไม่เรียกตั้งแต่หน้าปากซอยเลยล่ะคะ 55555”


ถึงปากจะบ่นพรึมพร่ำ แต่เราก็กางแขนแล้วกอดกันกลมเหมือนไม่ได้เจอมาแรมปี


“คิดถึงกันเวอร์มากกก 5555” 


ฉันแหย่เพื่อนตัวเอง แล้วพากันขำ


“แกไม่ได้บอกพี่ไวน์ใช่มั้ยว่าเรามา ฉันอยากเซอร์ไพรส์นาง” ฉันถามมีรัก


“ได้บอก มาถึงเดี๋ยวก็รู้ สั่งอาหารกันเหอะ ☺️”


มีรักตอบพร้อมยกมือรียกน้องพนักงานเสิร์ฟ


หลังจากสั่งอาหารและเครื่องดื่มแล้ว ฉันกับมีรักก็อัพเดตชีวิตกันหนักอย่างหนัก ฉันระบายถึงความเหนื่อยและพูดถึงเจ้านายคนสวยของฉันอย่าง “คุณตอง” เพราะหลายครั้งเวลาทำงาน ฉันมักจะแอบเห็นสายตาคุณตองมองมาที่ฉัน แต่ฉันทำเป็นไม่สนใจ


“แกคงไม่รู้สินะ ว่าคุณตองของแกน่ะ เป็นสาเหตุทำให้เลขาออกมาหลายคนแล้ว” 


มีรักบอกหลังจากที่ฉันพูดถึงคุณตอง


“ทำไมหรอ?” เค้าโหดขนาดนั้นเลยหรอแก” 


ฉันถามเพราะความไม่รู้จริงๆ


“โหดเรื่องงานไม่มีใครว่าหรอก เค้าโหดเรื่องอื่นด้วยดิ ฟันโหด!!!”


สิ้นเสียงพูดของมีรัก ฉันที่กำลังดื่มน้ำอยู่ถึงกับสำลักน้ำออกมา


“ไอ้บ้า!!! แกก็ตรงเกิน ตั้งแต่ฉันทำงานมา 1 อาทิตย์ ฉันก็ยังไม่เห็นมุมนั้นของเค้านะแก แต่กลับเห็นว่าบางมุมเค้าก็อ่อนโยน น่ารักดี” 


ฉันบอกมีรัก เพราะฉันเห็นแบบนั้นจริงๆ


“นั่นล่ะค่ะ สูงเพรียว อกเป็นอก เอวเป็นเอวแบบแกน่ะ สเปคนางเลย” 


มีรักพูดพร้อมกับชี้หน้าอกหน้าใจของฉันแบบล้อเลียน ฉันมองแล้วได้แต่ขำตาม จะมีใครรู้มั้ยว่า “คุณมีรัก แห่งแสนรักกรุ๊ป” ที่เป็น CEO ตั้งแต่อายุยังน้อย จะเป็นคนโก๊ะ ฮา เวลาเมาคือหลุดสุดๆ หลายๆครั้งที่ข่าวซุบซิบธุรกิจถ่ายรูปเอาไปแบล็คเมล์ แต่เอาเธอไม่เคยลง เพราะด้านการบริหารเธอเก่งมากจริงๆ กลับกลายเป็นภาพพจน์ใหม่ๆนั้น มันเตะตาผู้บริหารรุ่นใหม่หลายคนในวงการธุรกิจ เพราะสามารถแยก Work Life Balance ได้เป็นอย่างดี


21.00 น.


“นั่นไง พี่ไวน์มาแล้ว” 


ฉันมองเห็นพี่ไวน์ที่หลังเวที เพราะโต๊ะเราอยู่ใกล้สุด แล้วโบกมือให้พี่ไวน์ พี่ไวน์เองก็มองเห็นพวกเราทันที ซักพักเธอก็เดินมาที่โต๊ะ


“น้องลลิน น้องมีรัก คิดถึงจังเลย วันนี้ลมอะไรหอบมาหาพี่จ้ะ” 


พี่ไวน์ทักพวกเราด้วยน้ำเสียงละมุน และรอยยิ้มหวานๆเหมือนเดิม


“อารมณ์คิดถึงพี่สาวคนสวย บวกกับอารมณ์อยากเมาและฉลองงานใหม่ของลลินค่ะ”


มีรักเอ่ยอย่างเอาใจ


“อ๋อ!!! ลลินได้งานแล้วหรอ พี่ดีใจด้วยน้า” ฉันพยักหน้าแล้วยิ้มรับอย่างกว้าง


“งั้นพี่ไปเตรียมตัวก่อนนะ เจอกันบนเวที” พี่ไวน์ขอตัวไปเตรียมตัวเพื่อขึ้นร้องเพลง เราสองคนพยักหน้ารับแล้วบ๊าบบายส่งพี่ไวน์ไป


พี่ไวน์เป็นคนน่ารัก ขยันทำงานมากๆ คืนนึงรับไม่ต่ำกว่า 2 ที่ มีแค่วันนี้ที่ร้องยาวๆที่นี่จนร้านปิด เราเลยเลือกมาวันนี้ ตั้งแต่รู้จักพี่ไวน์มามีคนมาจีบพี่เค้าเยอะมาก แต่ไม่เคยเห็นเค้าจะสนใจใครเลย 


“พี่ทำงานแบบนี้ใครก็คิดว่าง่ายๆ ส่วนมากก็หวังแต่เรื่องอย่างว่า ไม่มีที่รักเราจริงๆหรอก” นี่ล่ะค่ะ คำพูดพี่ไวน์


ถึงเวลาพี่ไวน์ขึ้นเวที คนปรบมือกันเกลียวกราว พี่ไวน์ในชุดเดรสยาวพริ้วสีขาว ปล่อยผมยาวดัดลอนคลายๆ ใบหน้าที่แต่งแต้มมาแค่พอดี ไม่จัดจนเกินไป ที่ไม่ว่ามองมุมไหนพี่ไวน์ก็สวยจนสะกดตา บวกกับเสียงหวานๆชวนฝัน ขนาดพวกเรายังชอบพี่ไวน์เลย


“ถ้าไม่ติดว่าพี่ไวน์เห็นเราเป็นน้องที่น่ารัก ฉันจีบพี่ไวน์แน่” 


มีรักพูดทุกครั้งที่เห็นพี่ไวน์ร้องเพลง ไม่ใช่ว่าไม่เคยจีบ แต่สถานะแบบนี้มันดีกมากๆอยู่แล้ว บางครั้งความรักก็ไม่จำเป็นต้องมาในรูปแบบคนรักก็ได้


“คนบ้าอะไร สวยจริงๆ สวยเหมือนนางฟ้า สวยทั้งรูปร่างหน้าตาและนิสัย ต่างจากเราเลยนะมีรัก 55555”


ฉันพูดตามความจริง ใช่แหละ ฉันกับมีรักโคตรจะต่างกับพี่ไวน์เลย เราสองคนหัวเราะได้ทันไร อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงเดินถือแก้วไวน์มาทางโต๊ะเรา สวย เท่ ดูมีเสน่ห์ ใส่แว่น และ…….


“มาทานข้าวหรอมีรัก?” 😳😳😳 เธอคนนั้นสะกิดมีรักเบาๆ รักหันไปตามเสียงนั้น พร้อมหน้าเหวอๆนิดหน่อย


“เอ้า!!! พี่หมอ มาได้ยังไงคะ” มีรักยกแก้วชนตอบ


“พี่มาทานข้าวกับเพื่อนน่ะ นู่นไง” 


คนที่มีรักเรียกพี่หมอตอบ และชี้มือไปทางโต๊ะของเธอ เราสองคนมองตามมือนั้นไป ฉันและมีรักถึงกับอ้าปากค้าง นี่มันการรวมตัวของอะไรกันเนี้ยยยย