สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
ผู้แต่ง
พราวตะวันเรื่องย่อ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
หญิง-หญิง,ไทย,รัก,ดราม่า,อีโรติก,แก้แค้น,ดราม่า,น่ารัก,หวาน,หญิง-หญิง,รัก,โรแมนติก ,GL,เจ้านาย,เลขา,บอส,โรแมนติก,นิยายญญ,ยูริ,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
“พี่มาทานข้าวกับเพื่อนน่ะ อยู่นู่นไง”
ฉันกับมีรักมองตามมือนั้นไปและถึงกับอ้าปากค้าง นี่มันคือการรวมตัวของเสือชัดๆ หน้าของมีรักตอนนี้ึงกับเหวอไปเลย
“อ่า าา … เป็นไรกันรึป่าวคะ”
เสียงของคนที่มีรักเรียกพี่หมอ กลับมาดึงสติพวกเราอีกครั้ง
“อ๋ออออ มาทานกับเพื่อน Enjoy นะคะพี่หมอ”
มีรักเอ่ยตัดบทอย่างเสียมารยาท ซึ่งปกตินางไม่เคยเป็น พี่หมอยกแก้วมายกฉันอย่างงงๆ พร้อมกับรอยยิ้มหวานบาดใจ พร้อมทั้งขอตัวกลับไปที่โต๊ะ
“ลลินแกตายแน่งานนี้ ถ้าจะรวมตัวกันขนาดนี้ ฉันว่าแกไม่รอดมือคุณตองแน่”
มีรักเอ่ยด้วยน้ำเสียงชวนขนลุก พร้อมกับยกแก้วดื่มพรวดเดียวหมด
“ฉันรู้จัก 2 คนในนั้นนะ คนนึงก็คุณตอง เจ้านายของฉันเอง ดูแล้วก็น่าจะรับมือไหว ส่วนอีกคนนึงก็คุณเพลิง เจ้าของธุรกิจเพชรคนนั้นนะ ตอนเห็นในข่าวก็ว่าสวยแล้ว มาเจอตัวจริงสวยสะกดไปเลย”
ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงดูชื่นชมในความสวยของคุณเพลิงแต่รู้ว่าคนๆนี้ สวยอันตราย
“เหอะๆๆๆ ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ 3 คนนี่น่ะ ตัวอันตรายของว
งการนี้เลยล่ะ ไม่ว่าจะผู้หญิง ผู้ชาย เสียสูญกันมานักต่อนักแล้วเจอเดี่ยวๆก็อันตรายแล้ว นี่รวมกลุ่มกันบรรเทิงละทีนี้ ไม่คิดว่าจะรู้จักกันด้วย นี่ไม่รู้ว่าพี่สาวฉันรู้จัก 3 คนนี้กับเค้าด้วยมั้ยเนี้ย”
มีรักร่ายยาว พลางทำหน้าบูดบึ้ง กระดกแก้วพรวดๆระงับอารมณ์ฉุนเฉียวในตัว แล้วมองหน้าฉันอย่างห่วงใย
“ขอให้แกรอดจากคุณตองนะลลิน มีไรให้ช่วยก็บอก”
“แกคิดมากไปรึเปล่า ไม่มีอะไรหรอกน่า ดื่มๆๆ”
ฉันลูบมือปลอบใจมีรัก แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะตกหลุมของคุณตองกับเค้ามั้ย เพราะเวลาทำงานกับฉัน คุณตองก็น่ารักจริงๆ
หลังจากที่รู้ว่าคุณตองอยู่ที่นี่ ฉันก็ใจไม่ปกติเลย เวลาทำงานคุณตองจริงจังและเข้มงวดมาก ต่างจากตอนนี้ที่เค้ายิ้ม หัวเราะ ทำตัวสบายๆ มันดูดึงดูดมากกว่าตอนทำงานเสียอีก หลายๆครั้งที่ฉันเงยหน้าไปแล้วเจอสายตาของคุณตองมองมา ยกแก้วบลูทูธไกลๆแล้วยิ้มให้ ใจฉันมันสั่นสุดๆไปเล้ยยย 😳😳
“มีรัก ไปเข้าห้องน้ำมั้ย”
ฉันเอ่ยถามมีรักที่กำลังนั่งมองพี่ไวน์ร้องเพลง
“ไม่อ่ะ แกไปเลย” มีรักพูดพลางโบกมือไล่
ฉันเดินก้มหน้า เงยหน้า เดินจ้ำๆอัพเดตสเตตัสใน เฟสบุ๊ค และ….
“ตุ๊บ !!! โอ๊ย!!!”
ฉันเดินชนคนๆหนึ่งเข้าอย่างจังด้วยความไม่ดูทางของตัวเอง และกำลังจะล้ม เดชะบุญมือของคนนั้นๆดึงฉันไว้
“ขอโทษค่ะ ลลินไม่ทันมองเอง คุณ…..”
ทันทีที่เงยหน้ามา โลกทั้งโลกหมุนตัวเหมือนอยู่ในมิติเวลาแค่ 2 คน
“คุณตอง!!!!”
ฉันพูดออกมาไม่แน่ใจว่าเสียงมันดังเกินไปมั้ย เพราะสิ่งที่คุณตองตอบมาคือ…
“ตองเองค่าา ไม่ใช่ผี ร้องซะดังเลย 55555”
ฉันรีบปัดเนื้อ ปัดตัวจัดผมเผ้าให้เข้าที่ เพราะมาไปได้ซักพักแล้ว สภาพคงไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“ขอโทษนะคะคุณตอง ลินไม่ได้ตั้งใจ”
ฉันเอ่ยขอโทษอีกครั้งพร้อมกับก้มหน้าคำนับไม่ถ้วน
คุณตองหัวเราะเบาๆกับท่าทางของฉัน
“ตองไม่เป็นไรค่ะ คุณนั่นแหละเจ็บมั้ยชนซะแรงเลย เดินไหวมั้ยคะเนี่ย จะไปไหน”
“ลินไม่เป็นไรค่ะดีที่คุณตองจับไว้ไม่งั้นคงล้มก้นกระแทกไปแล้วค่ะ ลินจะไปเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ”
ฉันตอบแบบเคอะเขิน อุตส่าห์เก๊กฟอร์มที่ทำงานตั้งนาน หมดกันเลยยัยลลิน
“ไปค่ะ ตองไปส่ง”
คุณตองเอ่ยบอก ฉันละล้าละลังอยู่พักนึงว่าไปเองได้ แต่เค้าก็ยืนยันจะไปส่ง ก็เลยปล่อยเลยตามเลย ช่วงระหว่างเดินไปห้องน้ำเราก็คุยกันไปเรื่อย เรื่องทั่วไป จนฉันออกมาจากห้องน้ำ คุณตองก็เดินออกมาพร้อมกันมาแยกกันก่อนจะถึงโต๊ะ
“คุณลลินคะ !!”
คุณตองเรียกฉันก่อนแยกกัน ฉันจึงหันกลับไปมองเธอ
“นอกเวลางาน เรียกตองว่า พี่ตอง ดีกว่านะคะ ส่วนคุณลลิน เรียกตัวเองว่า ลิน น่ารักดีค่ะ ตองชอบ ☺️”
แล้วเดินจากไป ปล่อยให้ฉันยืนเหวออยู่กับตัวเองพักใหญ่ก่อนจะเดินกลับโต๊ะ ด้วยใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ยังงายยยยย หัวใจยังอยู่มั้ยแก ทำไมเดินมาด้วยกัน”
มีรักทักเมื่อฉันกลับถึงโต๊ะ แล้วสังเกตว่า ฉันเพิ่งแยกกับคุณตองมา
“ดาเมจนี้ไม่ธรรมดาจริงๆด้วยแก ทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นเหยื่อรายต่อไปของคุณตองเลยอ่ะ”
“ฉัน บอก แก แล้ว!!”
มีรักพูดกระแทกเสียงใส่ฉัน พรางยกแก้กระดกเข้าไปอีก
ใจฉันมันไม่ปกติจริงๆด้วย แล้วสายตาที่คุณตองมองฉัน มันก็ไม่ปกติจริงๆ
( - -เรียกตัวเองว่า ลิน น่ารักดีค่ะ ตองชอบ - - )
เพลง โต๊ะริม (นนท์ ธนนท์)
เธอมาทำให้ละลาย โดนสาปให้ตายแล้วตายอีก
อย่าได้คิดที่จะหลีก ต้องโดนสะกดให้ยิ้ม
ยังคงมองภาพที่เธอ นั่งอยู่โต๊ะริม ใจฉันปริ่ม
เธอเชือดฉันได้นิ่ม ๆ ด้วยรอยยิ้มเธอ