สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
ผู้แต่ง
พราวตะวันเรื่องย่อ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
หญิง-หญิง,ไทย,รัก,ดราม่า,อีโรติก,แก้แค้น,ดราม่า,น่ารัก,หวาน,หญิง-หญิง,รัก,โรแมนติก ,GL,เจ้านาย,เลขา,บอส,โรแมนติก,นิยายญญ,ยูริ,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Oh my boss ตกหลุมรักบอสตัวร้าย
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ "ลลิน" ตอนนี้ฉันได้งานทำแล้วนะ เป็นเลขาของบริษัทแพคเก็ตจิ้งชื่อดัง มันคือความฝันของคนทั้งเมืองไทยที่อยากจะทำงานที่นี่ แต่ปัญหาที่ฉันติดอย่างเดียวคือ เจ้านายคนสวย ที่จ้องจะงาบฉันอยู่เนี่ย!!
01.00 น.
หลังจากร้านปิด ขณะที่พวกเรากำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน เรา 3 คนก็ดันไปเจอกับ 3 สาวอันตรายที่ลานจอดรถ ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือตั้งใจของพวกเขากันแน่
“จะกลับกันแล้วหรอ กลับกันยังไงคะมีรักเมาขนาดนี้”
พี่หมอจินของมีรักเอ่ย เพราะดูแล้วเจ้าของรถน่าจะขับไม่ไหวแน่ เดินยังจะล้มเลย
“พอดีมีรักให้คนขับที่บ้านมารับค่ะ นั่นไง…มาพอดีเลย”
ฉันบอกขณะเห็นรถที่บ้านมีรักขับมาไกลๆ ทุกคนมองตามรถ จนพามีรักขึ้นรถไป
“แล้วน้องลิน กับ คุณไวน์ กลับยังไงคะ ให้พี่ไปส่งมั้ย?”
พี่หมอเอ่ยถามอีกครั้ง หลังจากส่งมีรักกลับไป ฉันแอบเห็นสายตาของพี่หมอดูห่วงใยมีรักแปลกๆ แต่เพื่อนสาวตัวดีก็ไม่เคยพูดถึงเค้า
“อ๋อ!!! พี่ไวน์ขับรถมาค่ะ ส่วนลินขับรถมีรักกลับ” ฉันบอกพร้อมส่งยิ้มให้เบาๆ
“น้องลิน ไหวนะคะ”
ครั้งนี้ คุณตอง หรือที่นอกเวลาทำงานเค้าให้ฉันเรียกว่า พี่ตอง เอ่ยถาม
“ไหวค่ะ ลินไม่ได้ดื่มมาก เห็นมีรักดื่ม ก็ดื่มไม่ลงละค่ะ”
ทุกคนหัวเราะกับคำพูดฉัน ก็ยัยมีรักเล่นยกเอา ยกเอา ใครจะกล้สเมากัน
ฉัน และ พี่ไวน์แยกกันตรงลานจอดรถไม่ลืมที่จะบอกให้ทักหากันถ้าถึงบ้าน สาวๆอันตรายก็แยกย้ายกัน ฉันเดินไปที่รถ ขึ้นรถและเก็บของ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะที่กระจกรถดังขึ้น พร้อมกับใบหน้าสวยที่ยื่นมาตรงช่องกระจก
“คะคุณตอง เอ้ย!!! พี่ตอง”
พี่ตองมาเคาะกระจกรถฝั่งคนขับ แล้วบอกให้ลดกระจกลง
“ขับรถดีๆนะคะน้องลิน ถึงบ้านแล้วไลน์หาพี่ด้วย ถ้ามีอะไรระหว่างทางโทรมาได้ทันทีเลยนะคะ”
พี่ตองบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ใบหน้าสวยๆนั้นยื่นเข้ามาใกล้มาก จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ลมหายใจร้อนๆที่มาปะทะหน้าฉัน ทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
พี่ตองเอื้อมมือมาปัดปอยผมที่ตกลงมาที่หน้าฉันอย่างเบามือ พร้อมกลิ่นน้ำหอมที่อบอวลในรถ
“กลับบ้านได้แล้วค่ะน้องลิน”
ฉันหลุดจากภวังค์ทันที รีบพยักหน้าแล้วถอยตัวออกมาจากพี่ตอง
พี่ตองโบกมือลา ฉันปิดกระจกแล้วออกรถทันที ฉันไม่รู้ว่าตัวเองตกไปอยู่ในภวังค์ของพี่ตองตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วแบบนี้จะทำงานต่อไปได้ยังไง จะผ่านโปรมั้ยเนี่ยยยย
คืนนี้ฉันโทรบอกแม่ไว้แล้วว่า จะนอนที่คอนโดเพราะกลับดึก แม่จะได้ไม่ต้องรอเปิดประตู ใช้เวลาขับรถไม่นานก็ถึงคอนโด
ลลิน : พี่ไวน์ ลินถึงห้องแล้วนะคะ
พี่ไวน์ : โอเคจ้า พี่เพิ่งถึงห้องเลย
ลลิน : ฝันดีนะค้าาา
พี่ไวน์ : ฝันดีจ้าน้องลิน
หลังจากฉันทักไปบอกพี่ไวน์แล้ว ก็รีบไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว วันนี้จะขอนอนให้เต็มที่ซักหน่อยเถอะ
ติ้ง !!!
เสียงข้อความจากโทรศัพท์ดังขึ้น พร้อมๆกับที่ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันเช็ดผมและหยิบมือถือขึ้นมาดู ที่จอขึ้นชื่อ “คุณตอง”
คุณตอง : ลินถึงห้องรึยัง ไม่เห็นทักบอกพี่เลย
ลลิน : ลินถึงห้องแล้วค่ะ รีบไปอาบน้ำลืมทักไปบอกพี่ตองเลย
คุณตอง : ไม่เป็นไรค่ะ น้องลินถึงห้องปลอดภัยก็ดีแล้ว คืนนี้ฝันดีนะคะ
ลลิน : ฝันดีค่ะพี่ตอง
คุณตอง : ขอให้ในความฝันนั้น มีพี่อยู่ด้วยนะคะ☺️
ฉันอ่านข้อความนั้น แต่ไม่ได้ตอบกลับไป หรือสิ่งที่มีรักบอกมันจะเป็นเรื่องจริง สาเหตุของการเปลี่ยนเลขาบ่อยๆมันอาจจะเป็นเพราะแบบนี้ก็ได้ คุณตองอาจจะมองฉันเหมือนกับเลขาคนก่อนๆที่ผ่านมา สุดท้ายฉันอาจจะต้องเป็นฝ่ายที่ออกไปเอง แต่ใจหนึ่งฉันก็แอบคิดว่า หรือเค้าอาจจะชอบฉันจริงๆ
คืนนี้ฉันนอนคิดทั้งคืนจนหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แค่ว่า คุณตองอยู่ในความคิดของฉันตลอดเวลา
สายๆวันเสาร์
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลุกฉันตื่นจากนอน ใครกันโทรมาวันหยุดแบบนี้ ฉันควานหามือถือทั้งๆที่ตายังไม่ลืมก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงงัวเงียสุดๆ
“โหลล….”
“เสียงแบบนี้ยังไม่ตื่นแน่ๆ เลยใช่มั้ยคะ”
“😳😳😳😳 พี่ตอง!!!” ฉันฝุดลุกจากที่นอนด้วยความตกใจสุดขีด
“55555 เสียงเหมือนเห็นผีเลยนะคะ” พี่ตองขำฉันยกใหญ่
“พี่ตองมีอะไรรึเปล่าคะ” ฉันเอ่ยถามเพื่อตัดบท
“เปล่าค่ะ พี่จะโทรมาถามว่าทานอะไรรึยัง อยากทานอะไรดีคะ”
พี่ตองหยุดหัวเราะ แต่ยังขำเบาๆ ฉันนึกหน้าแบบนั้นออกเลย
“ลินยังไม่ตื่นค่ะ เลยยังไม่ได้ทาน”
ฉันตอบแบบงอนๆ เพราะไม่ชอบใจที่โดนขำแรงใส่เบอร์นั้น
“งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อไปให้ ที่คอนโดนะคะ”
“พี่ตองรู้จักคอนโดลินหรอคะ??” 😳😳
“รู้จักค่ะ พี่มีสายสืบ 555555 มื้อเที่ยงเจอกันนะคะ”
พี่ตองวางสายไปแล้ว ทิ้งให้ฉันยังนั่งงงอยู่กับตัวเองบนที่นอนกับคำถามมากมาย พี่ตองโทรมาทำไม? พี่ตองรู้จักคอนโดฉันได้ยังไง? พี่ตองชวนฉันกินข้าว? พี่ตองจะมาห้องฉัน?
เอ๊ะ…..เดี๋ยวนะ….พี่ตอง จะ มา ห้อง ฉัน
อร๊ายยยยยย ไปเก็บห้องสิลลินดา ห้องรกอย่างกับรังหนูอับอายเค้าตายเลย พอนึกได้ฉันก็ใส่เกียรหมา วิ่งเก็บห้องอย่างรวดเร็วพร้อมฉีดปรับอากาศซะหอมฟุ้ง
หันมองเวลาก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงแล้ว พี่ตองเป็นคนตรงเวลามาก ถ้าบอกเที่ยง คือเที่ยงแน่ๆ ฉันเลยรีบวิ่งไปอาบน้ำอย่างเร็ว ยังไม่ทันจะได้แต่งตัว เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เอาไงดี เอาไงดี ผู้หญิงเหมือนกัน ไปเปิดก่อนละกันเนาะ
“สวัสดีค่ะพี่ตอง”
ฉันเปิดประตูออกไปโดยลืมไปว่าตัวเองมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันอยู่
“😳😳 ไปแต่งตัวก่อนมั้ยคะ”
คุณตองเอ่ยพร้อมกับชี้มือมาที่ฉัน พร้อมกับยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
“ว้าย!!! ขอโทษค่ะ ลินรีบไปหน่อย”
ฉันเอ่ยพร้อมกับรีบวิ่งไปที่ห้องนอนของตัวเอง ปล่อยให้พี่ตองเดินเข้ามาในห้องเอง ฉันหายไปแต่งตัว แล้วค่อยๆเปิดประตูออกมาด้วยความอาย
“พี่จัดโต๊ะเรียบร้อยแล้วค่ะ กินข้าวกัน”
พี่ตองเรียกฉันไปนั่งที่โต๊ะทานข้าว โต๊ะถูกจัดกับข้าวไว้ซะสวย เป็นระเบียบ สมกับเป็นพี่ตอง
“ลินแต่งตัวแบบนี้ แปลกตาไปเลยนะคะ”
พี่ตองเอ่ยพร้อมกับมองมาที่ฉัน ขยับเก้าอี้ให้ แล้วแตะที่บ่าให้ฉันนั่งลง
“แปลกใช่มั้ยคะ?”
“น่ารักค่ะ พี่ชอบ”
พี่ตองพูดพร้อมกับรอยยิ้มแบบเมื่อคืน
ฉันรู้สึกหน้าตัวเองร้อนผ่าว เหมือนจะเป็นไข้ และหน้าฉันแดงแน่ๆ
“เป็นไข้รึเปล่าคะ หน้าแดงเลย แต่เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยนะ”
พี่ตองกำลังจะเอามือเอื้อมมาแตะที่หน้าผากฉัน ฉันชิงเอี้ยวตัวหลบมือนั้นแล้วเปลี่ยนเรื่องทันที
“ไม่ไข้ค่าา กินข้าวกันดีกว่าา ลินหิวแล้วว กับข้าวน่ากินมากเล้ยยย”
พี่ตองชวนฉันคุยหลายเรื่องระหว่างกินข้าว ฉันเลยรู้ว่า พี่ตอง,พี่หมอจิน,พี่เพลิง และพี่พบรัก ที่เป็นพี่สาวของมีรัก ทั้งหมดเป็นเพื่อนสนิทกัน และตอนนี้พี่เพลิงก็กำลังตกหลุมรักพี่ไวน์ ไปนั่งที่ร้านบ่อยๆ แต่ก็ไม่กล้าคุยกับพี่ไวน์ เพราะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองชอบหรือหลงกันแน่ เราแลกเปลี่ยนเรื่องเล่ากันมากมาย จนมาถึง……
“พี่ตอง ไม่มีแฟนหรอคะ”
ฉันถามขณะที่กำลังล้างจาน้วพี่ตองเดินมาคุยอยู่ข้างๆ
“พี่ทำแต่งาน จะเอาเวลาที่ไหนไปมีแฟนคะ แต่ถ้า….ลินยอมเป็นแฟนกับพี่ก็ดีสิ พี่จะได้มีแฟนซักที”
พี่ตองไม่ได้แค่พูด แต่ยังหันมามองหน้าฉัน สายตาที่ชวนเคลิ้มนั้นมันสะกดให้ฉันตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง รู้ตัวอีกทีก็ ตอนที่ริมฝีปากนุ่มๆ จุ๊บที่ปากฉันเบาๆ ฉันเบิกตาค้างพร้อมๆกับที่พี่ตองถอนจูบออกไป
คุณพระ คุณเจ้าาาาาา นี่มันอะไรเนี้ยยยยยย😱😱😱