รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,เล่าประสบการณ์,ตลก,พล็อตสร้างกระแส,Y2K,ย้อนยุค,พระเอกเก่ง,เจ้าแผนการ,นักธุรกิจ,คนในฝัน,รวยตั้งแต่ยังเด็ก,สร้างตัว,สายเปย์,มาเฟีย,ตัวพ่อ,โรงเรียน,พล็อตไม่ซ้ำใคร,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ช่วยเลิกสนใจหน้าปกเสียที แล้วช่วยดูเนื้อหาที่ผมเขียนหน่อย!
ผู้แต่ง
รสเลิศ
เรื่องย่อ
เสือเจ้าพระยา ภาคที่ 1 | จับเสือมือเปล่า!
- ที่มาของชื่อเรื่อง -
ซ้ายเด่นสง่าเสือเจ้าพระยา ขวาดาราประดับฟ้าเพริศแพร้ว
สองเพชรงามน้ำหนึ่งเมืองบัวแก้ว ผู้ผ่องแผ้วคู่แคว้นแดนประทุม
………
นิยายเรื่องนี้จะเป็น ‘แนวสร้างตัว’ ซึ่งตลอดทั้งเรื่องผสมผสานไปด้วยมุกตลก และสอดแทรกไว้ด้วยสาระ โดยที่ได้อิงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงบนโลก ในภาคนี้จะมุ่งเน้นไปที่การปูพื้นฐานตัวละคร และก็โครงเรื่องเสียเป็นส่วนใหญ่
โดยนิยายจะเล่าย้อนกลับไปในช่วงปี พ.ศ. 2548 เป็นเรื่องราวของพระเอกที่มีชื่อว่า “เสือน้อย” นับตั้งแต่เจ้าตัวได้เข้ามัธยมต้นในภาคที่ 1 จนกระทั่งเรียนจบมหาลัย ในภาคที่ 5
ผู้เขียนเชื่อว่าท่านนักอ่านนั้น ‘มีลิมิต’ ในการยอมรับนิยายสักเรื่องหนึ่ง ดังนั้นในตอนที่ 24 “คนขี่ควาย” ก็อาจช่วยให้ท่านตัดสินใจง่ายขึ้น แน่นอนหากว่าท่านอ่านเต็มภาคได้ย่อมจะดีที่สุด
“ใครจะไปคิดว่าควายจะเปลี่ยนชีวิตคนได้?” ทองสุขเจ้าควายตัวแสบ ถูกพ่อหยิบยกขึ้นมาเปรียบเปรยให้ลูกชายได้ฉุดคิดถึงสิ่งที่ทำอยู่ และมันได้จุดประกายความคิดของเด็กหนุ่ม ทำให้ชีวิตเขาพลิกผันไปตลอดกาล
♪
บทเพลงที่ใช้เปิดนิยายเรื่องนี้ คือ ‘เพลงบ้าหอบฟาง’ ของวงอัสนี-วสันต์
หอบฟางหอบฟางไปไหน ทำไมถึงต้องหอบฟาง
หอบกันจริงๆจังๆ หอบกันรุงรังหอบฟาง
♪
#พล็อตไม่ซ้ำใคร #นักธุรกิจร้อยล้าน #นักรักตัวพ่อ #มาเฟีย
นิยาย 5 ภาค/เล่ม(จบ) | จำนวน ≈643,202 คำ - [มี E-Book]
[--- อ่านฟรีรวม 150 ตอน! ---]
ภาคที่ 1 จับเสือมือเปล่า
(อ่านฟรีทั้งภาค!)
ภาคที่ 2 เสือไว้ลาย
(ฟรีตอนที่ 57-87)
ภาคที่ 3 หน้าเนื้อใจเสือ
(ฟรีตอนที่ 116-131)
ภาคที่ 4 ชาติเสือจับเนื้อกินเอง
(ฟรีตอนที่ 186-207)
ภาคที่ 5 เสือหมอบ
(ฟรีตอนที่ 251-275)
(จบบริบูรณ์)
คำโปรย
เด็กหนุ่มผู้แผ้วถางป่าดงอันรกเรื้อ...
“ใช้สองมือกวาดพงสร้างทางฝัน สองเท้าย่างก้าวพลันสู่จุดหมาย
ขีดเขียนโชคชะตาด้วยใจกายยืนหยัดอย่างผึ่งผายด้วยคุณธรรม”
อุปสรรคนานัปการ…จะหล่อหลอมให้เขา กลายเป็นคนแกร่ง!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ ผู้เขียนแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ชื่อตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ต่าง ๆ ในเรื่อง อาจปรากฏอยู่ในความเป็นจริง “ทั้งนี้ผู้เขียนมิได้มีเจตนามุ่งทำร้ายให้เกิดความเสื่อมเสียต่อบุคคลวิชาชีพ หรือองค์กรใดทั้งสิ้น” หากแต่ใช้อ้างอิงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น…
เนื้อหาในนิยายอาจมีเนื้อเรื่องที่ไม่เหมาะสมปรากฏอยู่บ้าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง …หากมีความผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ตอนที่ 53 ความเงียบสงบก่อนเกิดพายุ!
ทนายรักโทรติดต่อไปที่พี่ดำรง ส่วนพี่ดำรงก็รีบประสานงานผ่านไปที่…เล็กผู้บริหารร้าน และเขาสั่งการให้เอากล้องวงจรปิดให้ทนายรักโดยด่วน
ทั้งสามแห่ง มีเพียงแค่สองที่ ยินยอมมอบให้อย่างรวดเร็ว ทนายรักก็ไม่ชักช้าดำเนินการรวบรวมหลักฐาน จากบุคคลที่อยู่โดยรอบที่อยู่ตอนเกิดเหตุ ทุกคนก็พร้อมใจกันเป็นพยานให้ ‘นายน้อย’ ของพวกเขาอย่างเต็มที่!
ที่โรงพยาบาลแม่กับพ่อ นั่งรออยู่ด้านนอกห้องผู้ป่วยฉุกเฉิน พอแม่ขับชบารถพามาโรงพยาบาลเอกชนแถวตลาดพูนทรัพย์ ซึ่งเพื่อนพ่อผันที่เป็นหมอซึ่งทำงานอยู่ที่นี่
ระหว่างที่แม่ขับรถ พ่อก็โทรถามเพื่อนว่าอยู่เวรมั้ย? และปรากฏว่าเขาอยู่พอดี เสือน้อยจึงได้รับการดูแลจาก ‘ลุงหมอนิธิ’ คุณหมอหน้าประจำที่ไปมาหาสู่กับพ่ออยู่บ่อย ๆ
ลุงหมอก็เข้ามาดูอาการหลานชาย ก่อนจะปฐมพยาบาลเบื้องต้น และรีบส่งตัวต่อให้หมอเฉพาะทางที่อยู่ประจำโรงพยาบาลโดยด่วน!
ลุงหมอเข้ามาปลอบใจเพื่อนว่า “ลูกมึงไม่เป็นไรมากแล้วใจเย็น ๆ ไอ้ผัน…เราก็ด้วยแม่ชบา” หมอนิธิก็ยืนปลอบใจเพื่อนอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะขอตัวไปประจำห้องฉุกเฉินเพราะช่วงวันสงกรานต์ เกิดอุบัติเหตุเยอะมาก
ดังนั้นจึงต้องมีหมอฉุกเฉินประจำอยู่ตลอด “เป็นอย่างนี้ตลอดเจ็ดวันอันตราย ของเทศกาลสงกรานต์”
หลังออกมาจากห้อง คุณหมอก็ออกมาแจ้งข่าวบอกอาการของเสือน้อย เมื่อเห็นว่าไม่เป็นไรทั้งคู่ก็โล่งใจเป็นอย่างมาก ส่วนวิธีการดูแลรักษา สองสามีภรรยาตั้งอกตั้งใจฟังเป็นอย่างมาก
เสือน้อยยังต้องเฝ้าติดตามอาการอีกระยะหนึ่ง จึงต้องให้ใบนัด เรียกเสือน้อยมาตรวจดูอาการในอีกสามวัน จากนั้นหมอก็ไม่ลืมเน้นย้ำแจ้งข้อควรระมัดระวัง ฯลฯ
พอกลับมาถึงบ้านทนายรักก็นั่งรออยู่นาน รอเจ้าตัวกลับมาพร้อมใบรับรองแพทย์ เอกสารครบตอนนี้ก็ต้องไปแจ้งความที่โรงพัก ยังไม่ทันที่เสือน้อยจะได้นั่งหย่อนก้นพักก็ต้องออกเดินทางต่อแล้ว
พ่อกับแม่ก็พาเสือน้อยไปหาตำรวจด้วยตัวเอง มีหรือพวกเขาจะไม่โกรธ!?
วันนี้พี่มอสไม่อยู่ประจำสถานี เขาออกไปควบคุม ตระเวนตามจุดสำคัญ ๆ ทั้งคอยดูแลรถ ทั้งดูแลเรื่องทะเลาะวิวาทที่เกิดเป็นประจำ วันนี้เจ้าตัวขี่รถไม่หยุด
คำสั่งจากนายให้ช่วยดูแลให้ทั่ว หากจุดไหนในจังหวัด กำลังไม่พออนุญาตให้โยกย้ายไปช่วยกันได้ ก่อนเจ็ดวันอันตราย ก็มีการเรียก ไปอบรมสัมมนาให้ทำความรู้จักกันไว้แล้ว
บนโรงพักทนายได้เข้ามาแจ้งความไว้ก่อนแล้ว ตอนนี้เจ้าตัวมาพร้อมใบรับรองแพทย์อีกทั้งกล้องวงจรปิดหลักฐาน พยานพร้อมมูลครบ อยู่ที่ตำรวจจะตามจับมาได้หรือเปล่า
ทนายรักให้ข้อสังเกตกับตำรวจว่า…อาจเป็นคนเมื่อวานที่มีเรื่องกับเจ้าเพชร โดยทนายแจ้งความกล่าวโทษถึงขั้นข้อหาพยายามฆ่า
หลังจากนั้นไม่นานร้อยเวรก็รีบดำเนินการ หลักฐานมาแน่นขนาดนี้ ถ้าขืนจับไม่ได้ล่ะก็พวกตำรวจคงแย่แล้ว เพราะดูจากอีกฝ่ายคงเล่นงานข้อกฎหมายกับพวกเขารัว ๆ เป็นแน่!
ตอนเสือน้อยกลับบ้าน เขามีอาการเวียนหัว จากผลกระทบที่แก้วหูดับ จำเป็นต้องนอนพักผ่อน แต่ก็ไม่ลืมโทรไปสั่งงานอย่างลับ ๆ กับไอ้เพชร ยักษ์ใหญ่
สามคนให้พาพวกไปตามสืบไอ้คนที่มีเรื่องกับไอ้เพชรเมื่อวันก่อน ให้ตามหาที่อยู่มันให้จงได้ และก็อนุญาตให้ติดต่อทนายรักได้ เขาให้เบอร์โทรศัพท์ไป สั่งการอยู่นานสองนาน ก่อนจะนอนตะแคงหลับไป
พ่อผันกับแม่ชบา ที่ได้เห็นลูกชายนอนหลับไปก็น้ำตาไหลออกมา
เพราะถ้าเกิดว่าประทัดไม่เคลื่อนห่างจากตัวลูกชายสักหน่อย อาจถึงขั้นตาบอด นิ้วขาด ตามข่าวที่ออกเตือนอยู่บ่อย ๆ หรืออาจจะเป็นอะไรมากกว่านั้น! อยู่ดี ๆ ลูกชายจะกลายเป็นคนพิการ พ่อแม่คนไหนจะเตรียมใจรับมันได้บ้าง?
ในวันรุ่งขึ้น คือวันที่สามของสงกรานต์ เสือน้อยตื่นขึ้นมากินข้าวได้หลังจากนอนหลับไปหลายสิบชั่วโมง เขาตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนสิบโมงเช้า พอแม่ชบาเห็นว่าลูกชายสุดที่รักตื่นจึงรีบไปหยิบสำรับอาหารมาให้เสือน้อยกิน
เสือน้อยเดินออกจากห้องด้วยสีหน้าพยับเมฆ บรรยากาศระหว่างกินข้าวจึงเต็มไปด้วยความเงียบสงบ พ่อแม่ไม่พูดปลอบใจอะไรมาก คล้ายความเงียบก่อนพายุจะมา…พวกเขารู้ว่าไฟความโกรธในใจของเด็กหนุ่มจะปะทุอยู่รอมร่อ
……
หลังจากกินข้าวเสร็จ ตอนเที่ยงตำรวจโทรมาแจ้งว่าจับผู้ร้ายได้แล้ว เป็นเด็กตำบลข้าง ๆ อย่างที่คาดไว้ เขาได้ก่อเรื่องเพราะเพื่อนของเขาทะเลาะวิวาทกับเพชรในวันแรกแล้วแพ้ จึงตามมาล้างแค้น ล้างอายแทนเพื่อน!
เสือน้อยจึงต้องขึ้นโรงพักทั้งที่ไม่ค่อยจะมีเรี่ยวมีแรง เขาใช้หูอีกข้างฟังจับใจความได้โดยอาศัยให้เจ้ายักษ์มานั่งเป็นพรายกระซิบที่ข้างหู
พอได้ยินคำสารภาพเขาก็ยกนิ้วชี้ด่าเสียงแผ่วเบา “แล้วกูคือคนที่ไปทำอะไรพวกมึงหรือไง! กูยืนของกูอยู่เฉย ๆ”
ชายหนุ่มวัยสิบเก้า นิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน เขาไม่กลัวเลยจึงตอบกลับดื้อ ๆ “แล้วมึงเสือกไปอยู่แถวนั้นทำไม!?”
เสือน้อยก็ไม่ได้ยิน แต่ยักษ์กลับได้ยินชัดเจนเลย ทางทนายรัก พ่อผันแม่ชบาก็เช่นกัน พวกเขาได้ยินชัด ทั้งคู่จึงส่งสายตาพิฆาตให้ยักษ์ ห้ามบอกลูกพี่ของเอ็งเด็ดขาด!
ถ้าเจ้ายักษ์บอกข้อความนี้กับลูกพี่มันประเดี๋ยวจะเส้นเลือดในสมองแตกตายเสียก่อน ยักษ์ได้แต่ยิ้มเจื่อนจึงปั้นน้ำเป็นตัวให้พี่เสือของเขาฟัง เพื่อเบี่ยงประเด็นเป็นเรื่องอื่น ๆ แทน
จากนั้นตำรวจก็ดำเนินคดี ตามพยานและหลักฐาน “ผมขอให้เรื่องมันจบแค่นี้นะครับ ไม่ใช่เดียวพรุ่งนี้ก็มีคนมาล้างแค้นแทน วันมะรืนมาอีกคดี มะเรื่องก็มาอีก คดีสลับกันไปมาไม่จบไม่สิ้น” ตำรวจร้อยเวรกล่าวเตือน
ยักษ์พูดกระซิบใส่หูของลูกพี่ เสือน้อยจึงตอบไปว่า “ผมได้ใช้สิทธิ์ตามกฎหมายแล้ว ส่วนคู่กรณีของผมไปก่อเรื่องอะไรไว้กับใครบ้าง ผมว่าคุณตำรวจถามให้ชัดเลยดีกว่า ทางที่ดีขังคุกไว้เป็นการดีจะได้ไม่มีใครมาเอาเรื่อง แถมยุติเรื่องที่จะตามมาได้อีก” เสือน้อยพูดด้วยท่าทีใจกว้าง พร้อมให้อภัย
ตำรวจก็มองไปที่ชายคู่กรณี “สรุปคุณไปก่อเรื่องที่อื่นไว้อีกมั้ย? บอกผมตามตรงจะได้กันไว้ดีกว่าแก้”
“ก็มีบ้างครับ…” ชายหนุ่มตอบอย่างว่าง่าย “พอดีเพื่อนผมกลุ่มวัดฉางไปมีเรื่องกับ…”
เสือน้อยที่นั่งฟังอยู่ครู่หนึ่ง ต้องให้คนคอยป้อนข้อมูล อันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องมาเองก็ได้ แค่ส่งพ่อแม่ หรือทนาย ให้เป็นตัวแทนมาสักคน!
แต่ที่ต้องมาในวันนี้ เพราะเขาจำเป็นต้องการเก็บรวบรวมข้อมูล เตรียมเอาคืนทั้งต้นทั้งดอก มีหรือคนแบบเขาจะปล่อยพวกมันไป โดยไม่ทำอะไรเลย!?
เขาให้ลูกน้องอยู่เฝ้าที่โรงพักไว้ ถ้าเห็นว่ามันได้ประกันตัวก็โทรไปบอกไอ้เพชร ตัวเขาได้มอบหมายเรื่องนี้ไปให้มันจัดการ เจ้าตัวเองก็ยินดี ที่ไอ้เสือน้อยเป็นแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็เพราะตัวเขา
เสือน้อยวางแผนคร่าว ๆ เตรียมอุปกรณ์ไว้ก่อน เขาวางแผนเสร็จก็กินยานอนหลับไป โดยให้เจ้ายักษ์-ใหญ่ผลัดกันนั่งเฝ้าอยู่ในห้อง
เผื่อมีอะไรฉุกเฉิน ตัวเสือน้อยเองก็อาการแย่ไม่น้อย ดังนั้นระหว่างที่ประคองสติได้ จำเป็นต้องใช้สมอง วางแผนล่วงหน้าให้พวกพ้องไปทำตาม
ชั้นสามของตึกร้านระฆังทอง กลุ่มคนประมาณยี่สิบกว่าคน ที่กำลังยืนรอแกนนำที่เสือน้อยจะส่งมาสั่งการ ไม่นานเพชรก็เดินขึ้นมาถึง เขาก็พูดเข้าประเด็น “เด็กวัดฉางนายน้อยโทรมายืนยันแล้ว”
“นายน้อยบอกว่าคืนนี้เราต้องใช้เรือใหญ่ และก่อนถึงตอนกลางคืนเราต้องการอุปกรณ์ดังต่อไปนี้ ได้แก่ เสื้อสีดำ ผ้าคลุมหัว…” เพชรอธิบายตามลำดับ
“ไอ้เชอยู่ไหน! วัดฉางที่นายน้อยให้มึงไปชี้เป้า มึงได้ไปทำหรือยัง?” เพชรตะโกนขึ้น กวาดสายตาไปมองหาเช รุ่นน้องคนสนิทของเขา ที่อายุห่างกันแค่หนึ่งปี
“เช็กแล้วพี่ มีไม่กี่แก๊งแถวนั้น เอาจริง ๆ ที่พอจะสร้างเรื่องได้มีแค่แก๊งเดียว แต่ต้องเห็นหน้ามันก่อนถึงจะยืนยันได้” เชพูดเสียงหนักแน่น
เมื่อมีคนคิดปลุกเสือที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นขึ้น…
“อย่าลืมกดหัวใจ” และสามารถแสดงความเห็น ติชม เพื่อพูดคุยกันได้นะครับ