รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,เล่าประสบการณ์,ตลก,พล็อตสร้างกระแส,Y2K,ย้อนยุค,พระเอกเก่ง,เจ้าแผนการ,นักธุรกิจ,คนในฝัน,รวยตั้งแต่ยังเด็ก,สร้างตัว,สายเปย์,มาเฟีย,ตัวพ่อ,โรงเรียน,พล็อตไม่ซ้ำใคร,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ช่วยเลิกสนใจหน้าปกเสียที แล้วช่วยดูเนื้อหาที่ผมเขียนหน่อย!
ผู้แต่ง
รสเลิศ
เรื่องย่อ
เสือเจ้าพระยา ภาคที่ 1 | จับเสือมือเปล่า!
- ที่มาของชื่อเรื่อง -
ซ้ายเด่นสง่าเสือเจ้าพระยา ขวาดาราประดับฟ้าเพริศแพร้ว
สองเพชรงามน้ำหนึ่งเมืองบัวแก้ว ผู้ผ่องแผ้วคู่แคว้นแดนประทุม
………
นิยายเรื่องนี้จะเป็น ‘แนวสร้างตัว’ ซึ่งตลอดทั้งเรื่องผสมผสานไปด้วยมุกตลก และสอดแทรกไว้ด้วยสาระ โดยที่ได้อิงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงบนโลก ในภาคนี้จะมุ่งเน้นไปที่การปูพื้นฐานตัวละคร และก็โครงเรื่องเสียเป็นส่วนใหญ่
โดยนิยายจะเล่าย้อนกลับไปในช่วงปี พ.ศ. 2548 เป็นเรื่องราวของพระเอกที่มีชื่อว่า “เสือน้อย” นับตั้งแต่เจ้าตัวได้เข้ามัธยมต้นในภาคที่ 1 จนกระทั่งเรียนจบมหาลัย ในภาคที่ 5
ผู้เขียนเชื่อว่าท่านนักอ่านนั้น ‘มีลิมิต’ ในการยอมรับนิยายสักเรื่องหนึ่ง ดังนั้นในตอนที่ 24 “คนขี่ควาย” ก็อาจช่วยให้ท่านตัดสินใจง่ายขึ้น แน่นอนหากว่าท่านอ่านเต็มภาคได้ย่อมจะดีที่สุด
“ใครจะไปคิดว่าควายจะเปลี่ยนชีวิตคนได้?” ทองสุขเจ้าควายตัวแสบ ถูกพ่อหยิบยกขึ้นมาเปรียบเปรยให้ลูกชายได้ฉุดคิดถึงสิ่งที่ทำอยู่ และมันได้จุดประกายความคิดของเด็กหนุ่ม ทำให้ชีวิตเขาพลิกผันไปตลอดกาล
♪
บทเพลงที่ใช้เปิดนิยายเรื่องนี้ คือ ‘เพลงบ้าหอบฟาง’ ของวงอัสนี-วสันต์
หอบฟางหอบฟางไปไหน ทำไมถึงต้องหอบฟาง
หอบกันจริงๆจังๆ หอบกันรุงรังหอบฟาง
♪
#พล็อตไม่ซ้ำใคร #นักธุรกิจร้อยล้าน #นักรักตัวพ่อ #มาเฟีย
นิยาย 5 ภาค/เล่ม(จบ) | จำนวน ≈643,202 คำ - [มี E-Book]
[--- อ่านฟรีรวม 150 ตอน! ---]
ภาคที่ 1 จับเสือมือเปล่า
(อ่านฟรีทั้งภาค!)
ภาคที่ 2 เสือไว้ลาย
(ฟรีตอนที่ 57-87)
ภาคที่ 3 หน้าเนื้อใจเสือ
(ฟรีตอนที่ 116-131)
ภาคที่ 4 ชาติเสือจับเนื้อกินเอง
(ฟรีตอนที่ 186-207)
ภาคที่ 5 เสือหมอบ
(ฟรีตอนที่ 251-275)
(จบบริบูรณ์)
คำโปรย
เด็กหนุ่มผู้แผ้วถางป่าดงอันรกเรื้อ...
“ใช้สองมือกวาดพงสร้างทางฝัน สองเท้าย่างก้าวพลันสู่จุดหมาย
ขีดเขียนโชคชะตาด้วยใจกายยืนหยัดอย่างผึ่งผายด้วยคุณธรรม”
อุปสรรคนานัปการ…จะหล่อหลอมให้เขา กลายเป็นคนแกร่ง!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ ผู้เขียนแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ชื่อตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ต่าง ๆ ในเรื่อง อาจปรากฏอยู่ในความเป็นจริง “ทั้งนี้ผู้เขียนมิได้มีเจตนามุ่งทำร้ายให้เกิดความเสื่อมเสียต่อบุคคลวิชาชีพ หรือองค์กรใดทั้งสิ้น” หากแต่ใช้อ้างอิงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น…
เนื้อหาในนิยายอาจมีเนื้อเรื่องที่ไม่เหมาะสมปรากฏอยู่บ้าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง …หากมีความผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ตอนที่ 56 เกมของผู้อยู่รอด!
หลังจากนั้นเมื่อขนของเต็มกระบะแล้ว เพชรก็สั่งให้คนขับรถไปทีละคัน
ทยอย ๆ ปล่อยออกไปโดยเป้าหมายคือโรงงานที่กำลังสร้างของเสือน้อย เพราะเจ้าตัวก็รออยู่ที่นั่น พอปล่อยจนครบทุกคัน ก็โทรติดต่อเสือน้อย…
“เออกูรออยู่ที่โรงงาน เปิดไฟเรียบร้อยแล้ว! ส่วนไอ้พวกเก้าคนนั้น มึงไปพูดกับมันตามที่กูบอกนะ…” เสือน้อยก็อธิบายให้ฟัง
เพชรเดินกลับมาที่ป่าเปลี่ยวด้านหลังวัด เขาเดินไปหาทีละกลุ่มเริ่มจาก ‘ห้าผู้อยู่รอด’
ก่อนจะไปข่มขู่ว่า “หากรู้ตัวว่าอยากมีชีวิตสงบสุขก็อยู่เงียบ ๆ อย่าปริปากบอกใคร ส่วนใครแจ้งความผลที่ตามมา รับผิดชอบกันเอาเองก็แล้วกัน เป็นพวกลูกน้องแก๊งค้ายา ใครรู้มึงจะซวยเอา กูได้ไปดูบ้านมันมาแล้วรถก็ไม่มีเหมือนที่พวกมึงบอก แต่ยาบ้าน่ะเต็ม…”
พวกเขาเงียบเป็นคำตอบ ก่อนถูกปิดตาและมัดไว้กับต้นไม้ และถูกกำชับว่า “ถ้าใครไม่อยากตายหลังจากนี้ห้ามขยับจนกว่าจะได้ยินเสียงนาฬิการอบถัดไป”
ในขณะที่พูดเพชรก็หยิบนาฬิกาปลุกที่วางไว้ขึ้นมาและส่งให้คนอื่น เขาทดสอบตามที่เสือน้อยสั่งเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
ดังนั้นทุกครั้งที่พวกเขาได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ทั้งกลุ่มต้องสะดุ้งโหยงจนเยี่ยวราด ซึ่งมันคล้ายกับเสียงบอกเวลาตายของพวกเขาอย่างไรอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ทั้งสองกลุ่ม
เสือน้อยทำแบบนี้ เพื่อให้มันตื่นตระหนกและรู้สึกหวาดกลัว ถ้าป้อนคำสั่งหลังจากนี้ พวกมันจะเชื่อโดยสมัครใจเพราะกลัวความตาย!
จิตใจของทั้งสองกลุ่มที่ถูกแยกออกจากกัน ต่างก็ถูกเสือน้อยเล่นงานจนแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี ตอนที่ได้ยินเสียงนาฬิกาเป็นครั้งแรก พวกเขาก็ขยับตัวตื่นตระหนก ทว่ากลับได้ยินเสียงผู้คุมความตาย ดังเตือนขึ้น จึงทำให้รอบหลัง ๆ ไม่มีใครกล้าคิดอะไรออกนอกลู่นอกทาง
จากนั้นเพชรก็เดินไปหา ‘สี่คนที่ต้องตาย’ ซึ่งเป็นรุ่นพี่ในกลุ่มสภาพสะบักสะบอม ก็ได้ยินเสียงสวรรค์มาโปรดพวกเขานึกว่าต้องตายจริง ๆ เสียแล้ว เพชรได้พูดประโยคเดิม พวกเขาถูกมัดเอาไว้กับต้นไม้
จากนั้นเพชรก็เดินออกไปพร้อมกับนาฬิกาปลุก คนกลุ่มใหญ่ก็เดินออกจากที่เกิดเหตุไปขึ้นเรืออย่างสงบ และพร้อมเพรียง ก่อนที่เรือจะออกจากท่าไปโดยไม่มีใครสังเกต
ขับสวนทางในตอนที่พวกเขามา ขับวนอยู่รอบหนึ่งกลางแม่น้ำเจ้าพระยา ยามค่ำคืนก่อนที่จะกลับบ้าน
……
“ถอดชุดไอ้โม่งสีดำ…โยนไว้บนเรือเดี๋ยวจะมีคนมาเก็บเอง กลับไปก็ทำตัวให้เป็นปกติ ตอนนี้พวกเราล้างแค้นสำเร็จแล้ว!” เพชรกล่าว
“กูว่าป่านนี้แม่งหงอยแดกแล้วมั้ง” หนึ่งในกลุ่มคนพูดขึ้น หลังจากนั้นทุกคนต่างก็พากันหัวเราะร่า
ส่วนเพชรภายใต้หมวกไอ้โม่ง ไม่มีใครเห็นว่าแท้ที่จริงแล้วเหงื่อเขาไหลออกมากแค่ไหนตั้งแต่รู้ว่าไอ้บ้านั่นมันค้ายา แถมยังต้องบุกเข้าไปในบ้านมันอีก เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตนี้จะใจกล้าได้ขนาดนี้
แต่โชคดีที่เขารู้ว่า…แม้นท้องฟ้าจะรั่วแต่ก็จะมีคนคอยกางร่มให้ แน่นอนว่าคนที่เขาหมายถึงคือเสือน้อย
แต่ที่เพชรไม่เข้าใจ ทำไมเสือน้อยถึงทิ้งมีดเก้าเล่มไว้ให้ทั้งเก้าคน?
……
เสือน้อยนั่งรออยู่ที่โรงงานพร้อมกับไอ้ยักษ์ใหญ่ สองสมุนซ้ายขวา เขาสั่งให้ เตรียมถุงมือ กับอุปกรณ์ทุกอย่างที่จำเป็นไว้แล้ว หลังจากติดต่อกับเพชรเสร็จ เสือน้อยก็สั่งเปิดไฟสว่างไปทั่วทั้งบริเวณ
ไม่นานรถคันแรกก็เข้ามาจอด เสือน้อยก็ลุกขึ้นไปเช็กดูว่ามีอะไรมั้ง กวาดตามองผ่าน ๆ
“นายน้อยครับ ขนมาหมดเรียบร้อยแล้ว” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูด พร้อมส่งกุญแจรถให้ยักษ์ใหญ่
“ขอบใจมากพี่แตง ไปนั่งพักในรถตู้ก่อนให้หายเหนื่อย แล้วค่อยมาช่วยตรงนี้” จากนั้นเสือน้อยก็สั่งไอ้ยักษ์ใหญ่ นั่งคัดแยกเอกสารที่มาพร้อมกับรถคันแรก
หลังจากนั้นรถสิบสองคันก็เข้ามาจอดเรียงราย เสือน้อยให้ลูกสมุนใช้เวลาแยกเอกสารอยู่นานสองนาน ส่วนตัวเขาไม่มีปัญญานั่งอ่าน แค่มองก็ตาลายแล้ว อาศัยให้ไอ้ยักษ์ใหญ่สองคนเป็นหูเป็นตา
หลังจากแยกเอกสารอยู่นาน ก็ปรากฏว่าเป็นคำสั่งซื้อเสียส่วนใหญ่ และเป็นกระดาษที่มีลายมืออ่านไม่ออก ไม่มีเอกสารรถยนต์เลยส่วนพวกลังไม้ตอนนี้เขาไม่สนใจเท่าไหร่
จึงให้ลูกน้องแยกออกเป็นสองทีม ทีมหนึ่งกระจายกันไปค้นเอกสารในรถ ส่วนคนกลุ่มใหญ่ก็กำลังยกลังไม้ลงมาจากรถ ลากมาวางไว้หน้าเสือน้อย!
จากนั้นหาไปได้ไม่นานปรากฏว่า ทุกคันมีเอกสารเล่มรถทะเบียนที่ซ่อนอยู่ที่นั่งด้านข้างคนขับเป็นอย่างนี้ทุกคัน ส่วนเอกสารอื่น ๆ ยักษ์ใหญ่ นั่งดูอย่างละเอียดปรากฏว่าเป็นรายการสั่งของ ทั้งชื่อที่อยู่ของคนค้าขายยาบ้า! พวกเขารายงานให้เสือน้อยฟัง
เสือน้อยลูบคางในใจ ทันใดนั้นก็นึกถึงพี่มอส หวนนึกถึงคำพูดวันที่พี่มอสมาเจอ
“บางทีพี่อาจต้องการความช่วยเหลือจากผมก็ได้ ใครจะไปรู้” เสือน้อยก็ยิ้ม ๆ วางแผนเตรียมปั๊มยศให้พี่ชาย
จากนั้นก็ถึงเวลางัดลังไม้ ลูกน้องทุกคนต่างก็ทยอย ๆ ยกลังไม้มาวางไว้ต่อหน้าเสือน้อย โดยให้ไอ้ยักษ์ใหญ่เป็นคนเปิด ส่วนคนที่เหลือเสือน้อยให้ไปนั่งพัก
เขาพูดไว้ว่า “ของแบบนี้ยิ่งคนรู้น้อยเท่าไหร่ ยิ่งเป็นผลดีกับตัวพวกพี่ ๆ เองมากเท่านั้น” ลูกน้องก็พอรู้ตัว ของร้อนผิดกฎหมายแบบนี้ มีหรือใครอยากจะเข้าไปยุ่ง ลำพังแค่พวกเขาขับรถขนยาบ้ามาก็ใจฝ่อแทบจะแย่แล้ว!
สองสมุนซ้ายขวาหยิบเอาอุปกรณ์ออกมา ก่อนออกแรงงัดลังไม้ บางอันก็เป็นลังไม้ใส่ตุ๊กตาพอกรีดออกมาเป็นยาบ้าล้วน ๆ บางอันก็เป็นกระเป๋าที่เก็บเป็นอย่างดี
พบปืนพกพาจำนวนมาก มีใบครอบครองมาพร้อม ดูคล้ายคลังแสงย่อม ๆ ส่วนที่ไม่มีเอกสารบ้างก็มีเล็กน้อย
ดูเหมือนไอ้หมอนี้เงินมันเยอะนักเชียวเอาเงินสดมาแปรรูปมาเป็นปืนสะสม ก็นะนี่มันพ่อค้ายาบ้านี่หว่า
จากนั้นก็เปิดลังไม้ต่อไป เจอเป็นอาวุธสงครามสองลัง ส่วนที่เหลือเป็นยาบ้ากับกัญชาทั้งหมด เสือน้อยสั่งตอกลังไม้ จากนั้นก็ขนขึ้นรถกระบะเก่า ๆ สภาพโทรม ๆ คันหนึ่ง ก่อนจะสั่งให้ ‘พี่อยู่’ ขับรถเอาของไปส่งคืนเจ้าของ
พี่อยู่ขับรถกระบะคันโทรม โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนกำลังขนของอะไรอยู่ด้านหลัง แต่เขาเชื่อใจนายน้อย ยังไม่ลืมเหลือบตามองกระจกหลัง ก็อุ่นใจขึ้นมา เพราะพาพวกมาเยอะเสียขนาดนี้
เพราะคนที่เหลือถูกสั่งรวมตัวให้ขึ้นรถตู้ตามพี่อยู่ไป เสือน้อยแจกอาวุธปืนให้พวกพี่ ๆ ที่นั่งอยู่ในรถทุกคนก็ใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย
เสือน้อยก็ใจกล้านั่งรถตามมาบัญชาการด้วยตัวเอง พอถึงที่บ้านเป้าหมาย เสือน้อยก็เดินลงไปอย่างใจเย็น พี่อยู่พอจอดรถเสร็จก็เดินมาอยู่ด้านหน้ารถตู้แล้ว
ที่เขามานี่เป็นเพราะต้องการเก็บกวาดรายละเอียดต่าง ๆ เขาสำรวจมองรอบด้านอย่างถี่ถ้วน ก่อนมองไปที่รอยล้อรถบนพื้น
จึงสั่งให้พี่อยู่ขับรถกระบะเข้าออกใหม่ทับรอยพวกนั้น จากนั้นเสือน้อยเดินเปิดประตูเข้าไปในบ้านโดยที่ลูกน้องไม่ทันรู้ตัว พอเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งกรูตามกันไป แต่ถูกเสือน้อยสั่งให้แยกกระจายไปดูต้นทางให้ดี
เสือน้อยเดินเข้ามาสำรวจในบ้านอย่างใจเย็น ในมือถือปืนลูกโม่ไว้ไม่คลาย แววตาฉายแววคมกริบเหมือนพร้อมที่จะลั่นไก กลิ่นเหม็นที่โชยมาทำให้เขาต้องเอาผ้าปิดจมูก เดินเข้าไปถึงห้องของไอ้หัวหน้าขบวนการ เขาเข้าเอาเท้าเขี่ย ๆ ก็ยังไม่ตื่น
แต่ก็ปล่อยให้ตัวมันนอนเมายาต่อไปเสือน้อยเดินสำรวจบ้านอีกรอบ ก่อนสั่งให้คนยก ‘ลังยาบ้า’ หลายลังลงมาไปวางไว้ในห้องต่าง ๆ หลังจากทำเสร็จแล้วก็สั่งลูกน้องตรวจสอบความเรียบร้อย ไม่ให้เหลือร่องรอยไว้เด็ดขาด นี่คือสาเหตุที่เขาต้องกลับมาดูด้วยตาตัวเอง
เขาตั้งใจมอบรถกระบะโทรม ๆ คันนี้คืนให้แก่เจ้าตัว พร้อมลังไม้ตุ๊กตา จากนั้นไม่นานทุกคนก็ขึ้นรถตู้ ขับรถออกไปท่ามกลางความมืดมิด ไม่มีใครเห็นมาสังเกตเห็นเลยสักคนเดียว เพราะทั้งไม่มีคนอยู่และพวกเขาลงมืออย่างเงียบเชียบ
________________________
【 จบภาคแรก "จับเสือมือเปล่า" 】
จำนวนคำเฉลี่ย ( ≈110,000 คำ )
จำนวนอักขระเฉลี่ย ( ≈410,000 ตัว)
→ ภาคต่อไปจะติดเหรียญแล้วนะคร้าบ อย่าลืมอุดหนุนกันด้วยน้า ←
【 นิยาย 5 ภาค / เล่ม(จบ) 】
จำนวนคำเฉลี่ย ( ≈640,000 คำ )
“การันตีความสนุก…นิยายคุณภาพ ในราคามิตรภาพ”
→ คลิกที่ชื่อเพื่ออ่าน! ←
(แนะนำ) Set 5 เล่ม = Pinto
Set 5 เล่ม = MEB
Set 5 เล่ม = Dek-D