พันธนาการของความฝัน - ตอนที่ 1 ความฝันซ้ำๆที่ไม่เคยลืมเลือน โดย แสงดาริกายามราตรี @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ทิวา และ ดาหลัน ทิวาเธอฝันเห็นหญิงสาวผู้นึงในความฝัน มันเป็นฝันที่ฝันซ้ำๆกันติดต่อหลายวัน เธอกับเพื่อนเลยเริ่มหาความจริงว่าผู้หญิงในความฝันนั้นเป็นใครกันแน่ จนเธอได้พบกับดาหลัน หญิงสาวร่างสูง อายุของเธอน่าจะประมาณ 27+ ทั้งคู่ได้เริ่มทำความรู้จักกัน และได้รู้ว่าเธอทั้งสองฝันถึงกัน และค้นหาความจริงว่าเรื่องราวในอดีตของพวกเธอ พวกเธอได้ทำอะไรไว้กันแน่ จนได้พบความจริง และต้องเสียบุคคลที่รักไปชั่วนิรันดร์

ผู้แต่ง

เรื่องย่อ

ทิวา หญิงสาวผู้มีชีวิตเรียบง่าย ต้องเผชิญกับความฝันลึกลับซ้ำ ๆ ทุกคืน ในความฝันนั้น เธอพบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่มีดวงตาเศร้าสร้อยราวกับต้องการบอกอะไรบางอย่าง ทิวาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงฝันถึงเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งเธอได้พบกับ ดาหลัน หญิงสาวที่มีเสน่ห์ลึกลับ และที่น่าตกใจกว่านั้นคือ ดาหลันก็ฝันถึงทิวาเช่นกัน

ในห้องที่มืดและเงียบสงบ มีหญิงสาวนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ หญิงสาวผู้นั้นคือ ทิวา เด็กสาววัย 25 เธอมีนิสัยที่ี่รักสงบ พูดน้อย ด้วยนิสัยแบบนี้ทำให้เธอต้องเผชิญกับความฝันที่ไม่อาจลืมเลือน ในฝัน ทิวา ฝันเห็นหญิงสาวคนหนึ่งซ้ำ ๆ ทุกคืน หญิงสาวคนนั้นอยู่ในชุดสีขาว ผมยาวสยาย ยืนอยู่ท่ามกลางหมอกหนา บางคืนหญิงสาวพูดอะไรสักอย่างกับทิวา 

“ พาฝัน นั้นเจ้าใช่รึไม่ ” หญิงสาวในเมฆหมอกได้พููดกับทิวา ราวกับเธอนั้นรู้จักทิวามานาน

“ คุณเป็นใคร ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” ทิวากล่าว

จากนั้นหญิงสาวในชุดสีขาว ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านี้เธอเองรู้ตัวดีว่าถ้าพูดออกไปมันจะไม่ดี เธอจึงเลือนหายไปในหมอกหนา 

“ อรั้ยยยยยย ” เสียงกรีดร้องของทิวา ได้ดังลั่นออกไปทั่วห้องของเธอ

“ ฝันแบบนี้อีกแล้ว ใครกันวะ! ” ทิวาพูดไปพลางจับหน้าผากไปพลาง เธอต้องหาความจริงให้ได้ว่าหญิงสาวในฝันคือใคร

ในที่สุดแสงแดดยามเช้าได้เล็ดลอดผ่านม่านสีทึบ แสงแดดสาดส่องหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียงขนาดใหญ่เผยให้เห็นร่างกายที่ชุ่มเหงื่อตลอดทั้งคืน 

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้หญิงสาวที่นอนซมอยู่ลุกขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกที่ตนตั้งไว้

“ อื้ออ เช้าแล้วหรออ ” ทิวาพูดพลางมองนาฬิกาปลุกไปพลาง 

หญิงสาวในชุดนอนสายเดี่ยวสีฟ้า ทิวาพยายามสะบัดหัวไล่ความงัวเงียออกไป เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะลุกจากเตียงไปเปิดผ้าม่านให้แสงแดดส่องเข้ามาเต็มที่ หวังว่ามันจะช่วยปลุกให้เธอตื่นจากความรู้สึกหนักอึ้งนี้ได้

เธอเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำ สายน้ำเย็นกระทบผิว ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่ภาพของหญิงสาวในชุดขาวยังคงติดอยู่ในหัว ไม่ใช่แค่เพราะเธอฝันเห็นซ้ำๆ แต่มันรู้สึกสมจริงเกินไป...เหมือนกับว่าหญิงสาวคนนั้นมีตัวตนอยู่จริง

"พาฝัน...ใครคือพาฝัน?" ทิวาพึมพำกับตัวเอง เธอแน่ใจว่าไม่เคยรู้จักใครชื่อนี้มาก่อน

หลังจากแต่งตัวเสร็จ ทิวาก็เดินออกจากห้องพักในคอนโดของเธอ อากาศเช้านี้เย็นสบาย แต่เธอรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ ระหว่างเดินไปที่ร้านกาแฟใกล้ๆ เธอรู้สึกเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ตลอด

เธอหันกลับไปมองด้านหลัง แต่ก็ไม่เห็นอะไรนอกจากถนนที่เงียบสงบ

"คิดไปเองสินะ..." เธอส่ายหัว แล้วเดินต่อไป

แต่แล้วมีเสียงที่นุ่มนวล

"คุณ..." เสียงแผ่วเบาดังขึ้นจากข้างหลัง

ทิวาสะดุ้งหันขวับไปมอง หัวใจเต้นแรง ตรงนั้นมีหญิงสาวในชุดขาวยืนอยู่จริงๆ! แต่ครั้งนี้...เธอไม่ได้อยู่ในฝันอีกแล้ว