ผู้แต่ง
อรอรเรื่องย่อ
รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ยอดสวาทจอมเถื่อน ,อรอร,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ยอดสวาทจอมเถื่อน“เป็นอะไรมากหรือเปล่าพี่นาโช่ พี่ชิโลห์”
“ไม่เท่าไร ดีที่มันยิงระยะไกล ถ้าใกล้อีกนิดทะลุเสื้อกันกระสุนแน่ๆ” นาโช่หนึ่งในลูกน้องของแดเนียลเงยหน้าขึ้นบอกเสียงห้วน หลังต้องรับหน้าที่เป็นมือปืนยิงใส่แซคคิโอซึ่งจะต้องกะระยะไม่ให้โดนในจุดสำคัญ จากนั้นเขาก็ต้องระวังตัวเองด้วยการสวมเสื้อกันกระสุนถึงสองชั้น
“หนูไม่เข้าใจ ทำไมคุณแดเนียลไม่จับตัวเขาไปคาดคั้นถามความจริงกันไปเลย จะต้องมาวางแผนทำงานให้มันซับซ้อนทำไม” คนพูดมีสีหน้าหนักใจเพราะแผนการที่ได้รับฟังมาจากนายใหญ่ของตระกูลกอนซาโล่ที่เธอต้องทำตัวเป็นนางนกต่อหลอกล่อให้ชายหนุ่มมาติดกับดัก เพื่อให้เขาไว้วางใจแล้วยอมบอกที่ซ่อนของพ่อกับร็อคโค จากนั้นจึงจะช่วยเหลือออกมาอีกที ซึ่งเธอเกรงว่ามันจะช้าไม่ทันการ
“เท่าที่สืบมา แม้แต่คนใกล้ชิดของมันเอง ไอ้แซคกี้มันยังไม่บอกใครเลยสักคน แล้วเธอคิดว่ามันจะยอมคายความลับง่ายๆ ไหม อีกอย่างจำไว้ว่ามันเป็นอดีตทหารหน่วยซีล ไอ้พวกนี้มันทนต่อการทรมานมากๆ ด้วย”
“แล้วคิดว่าไอ้แซคกี้มันจะหลงกลไหม” ชิโลห์ถามแทรกขึ้น เขารับหน้าที่เป็นคนขับรถจักรยานยนต์ให้นาโช่ซ้อนท้าย เขาเองก็ต้องมีเสื้อกันกระสุนสวมกันไว้เช่นกัน
“ก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“เธอพูดตามที่เจ้านายสั่งหรือเปล่าล่ะ” เป็นคำถามของนาโช่ที่จัดแจงสวมเสื้อยืดทับเสื้อกันกระสุนตามเดิม
“ก็ตามที่คุณแดเนียลสั่งนั่นแหละ ยิ้มหวานๆ พูดเพราะๆ ทิ้งท้ายให้เขาอยากตามหา แต่จะได้ผลหรือไม่ก็ต้องรอเขาหายจากการรักษาตัวก่อน ที่สำคัญเขาต้องหาหนูให้เจอด้วย”
“ไม่ต้องห่วงหรอก เขาหาเจอแน่”
“เพราะเขาเป็นอดีตทหารหน่วยซีลงั้นเหรอ” ลลิลลิตาถามดักคอพลางนึกถึงชายหนุ่มจะเก่งสักแค่ไหนกัน อึกอักอะไรก็อดีตทหารหน่วยซีล เจอลูกปืนสักสามสี่นัดก็ล้มทั้งยืนได้แล้ว อย่างวันนี้ถ้านาโช่ไม่ออมมือให้ มีหรือที่เขาจะรอดชีวิตไปได้
“ใช่ จะบอกให้ว่าอย่าประมาทเป็นดีที่สุด แล้วก็เล่นไปตามแผนห้ามออกนอกบท แล้วก็อย่าลืมโทรไปรายงานเจ้านายด้วยล่ะ”
ลลิลลิตาจึงต้องรับคำ ยืนรอจนคนทั้งสองขับรถจักรยานยนต์ออกไป เธอจึงกลับขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับออกจากบริเวณนั้น หญิงสาวหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ดวงตาสีน้ำตาลมองตรงไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดในวันนี้เป็นการสร้างฉากขึ้นโดยคนวางแผนก็คือนายใหญ่ของบ้านกอนซาโล่ มีนาโช่กับชิโลห์เป็นผู้ช่วยและซักซ้อมกับเธออยู่หลายรอบเพื่อไม่ให้ผิดคิว เพราะไม่อยากถูกอดีตบอดี้การ์ดมากฝีมือปลิดชีพจริง
จากนั้นก็ให้เธอทำตัวเป็นพลเมืองดีเข้าไปช่วยเพื่อสร้างความไว้วางใจ แล้วหลอกล่อต่อด้วยการหว่านเสน่ห์เพื่อให้เขาติดกับแล้วจะได้ตามหา ซึ่งเธอมองว่ามันเป็นการสร้างฉากที่สิ้นเปลืองและเสียเวลาอย่างมาก ทำราวกับว่ารักแรกพบจะเกิดขึ้นง่ายๆ และชายหนุ่มจะตกหลุมรักเธอทันที
แต่เรียวคิ้วสวยก็ขมวดมุ่นยามนึกถึงคำพูดของคนโดนยิงเมื่อครู่ เขาบอกว่านึกถึงเพลง Can’Take My Eyes Off you ไม่อาจละสายตาไปจากนางฟ้าได้ ไม่จริง ไม่เชื่อ หน้าตาหล่อเหมือนเทพบุตรกรีกขนาดนั้นจะไม่มีคนรักหรือแฟนได้อย่างไร นี่คงจะปากหวานหว่านเสน่ห์ใส่สาวๆ ไปทั่วถึงได้พูดจาคล่องปากขนาดนี้ หญิงสาวทอดถอนใจอีกครั้ง เพราะไม่แน่ใจว่าแผนครั้งนี้จะคืบหน้าหรือไม่ งานนี้ก็ได้แต่หวังว่าทายาทคนใหม่ของเวย์ริงตันจะยอมเปิดปากง่ายๆ เพื่อป้องกันการเสียเลือดเสียเนื้อหรืออาจจะเสียชีวิตที่เธอไม่ต้องการให้เกิดขึ้นเลยสักนิด
โรมัน เวย์ริงตันสาวเท้าก้าวเร็วๆ ไปยังโถงทางเดินของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง หลังได้ยินเสียงปืนทางโทรศัพท์ที่พูดคุยกับน้องบุญธรรมก่อนจะเงียบเสียงไป ทำให้เขาต้องรีบออกตามหาแล้วก็พบว่าถูกนำส่งโรงพยาบาลเรียบร้อย
“เจ้านาย” เธียรี่เอ่ยทักคนเป็นนายอยู่ตรงหน้าห้องพักพิเศษ เขาได้รับการติดต่อจากทางเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลว่าแซคคิโอถูกลอบยิง แต่อาการโดยรวมไม่มากอย่างที่นึกกลัวแต่แรก
“แซคกี้เป็นไงบ้าง”
“ปลอดภัยแล้วครับ เพิ่งจะออกจากห้องผ่าตัดได้พักใหญ่” บอกแล้วก็เปิดประตูห้องพักจนกว้างเพื่อให้คนเป็นนายได้เดินเข้า
ห้องพักสีนวลมีม่านสีฟ้ารูดเปิดจนชิดขอบ คนบนเตียงนอนมองเหม่อออกไปยังด้านนอกของหน้าต่างบานกระจกสูงจรดเพดาน บนมือข้างขวามีเข็มเจาะน้ำเกลือที่ห้อยสายมาจากเสาข้างเตียง พร้อมกับขวดยาฆ่าเชื้อ มีเครื่องวัดความดันอยู่บนแขนข้างซ้ายและเครื่องวัดค่าออกซิเจนหนีบอยู่บนนิ้วชี้
“ไง นายโดนกระสุนเจาะเข้าที่สมองหรือไงแซคกี้ ท่าทางเหมือนไม่มีสติอยู่กับตัว” โรมันเอ่ยทักเมื่อยังเห็นคนไข้นอนเหม่อราวกับไม่ต้องการรับรู้สิ่งรอบตัว
“คุณโรมัน”
“นายเพิ่งเห็นว่าฉันมาเหรอ”
“ผมยังมึนๆ งงๆ อยู่ น่าจะเป็นเพราะเพิ่งฟื้นจากยาสลบ” แซคคิโอแก้ตัวไปแบบน้ำขุ่นๆ เพราะเขากำลังนึกถึงนางฟ้าแสนสวยที่โปรยเสน่ห์ใส่จนเขาแทบทำอะไรอย่างอื่นไม่เป็น นอกจากจะหายใจเข้าหายใจออกมาเป็นความคิดถึงที่มีต่อนางฟ้าผู้มากด้วยน้ำใจ
“ฉันเป็นห่วงนายแทบแย่ บอกหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น” คนเป็นพี่ร่วมโลกยืนถามอยู่ข้างเตียง
“ถ้าตามที่ผมเคยเป็นทหารหน่วยพิเศษมาก่อน เขาเรียกแผนนี้ว่าล่อเสือออกจากถ้ำ สีสเปรย์นั่นล่อให้ผมไปติดกับเพื่อจะยิงผมทิ้ง แต่โชคดีที่มีคนมาช่วยผมไว้”
“เห็นหมอบอกว่า มีพลเมืองดีช่วยโทรแจ้ง รู้สึกว่าจะเป็นผู้หญิง” เธียรี่เอ่ยแทรกขึ้น ทำให้คนบนเตียงถึงกับทอดถอนใจ
“ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นนางฟ้าที่มาพร้อมกับศรรักของคิวปิด มาถึงก็ปักอกนายจนมิดด้าม นายถึงได้ทำท่าเหมือนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว” โรมันพูดดักคอ ถึงแม้เขาเพิ่งจะมาสนิทชิดเชื้อกับแซคคิโอได้ไม่นาน แต่เขาก็พอจะมองออกว่าน้องบุญธรรมของเขาไม่ได้คิดชอบผู้หญิงคนไหนง่ายๆ และถ้าเขาดูไม่ผิด น่าจะเคยแอบรักภรรยาของเขามาก่อน เพียงแต่แซคคิโอรู้จักจัดการกับใจของตัวเอง ความสัมพันธ์ระหว่างคุณหนูกับบอดี้การ์ดจึงราบรื่น
เธียรี่หัวเราะเบาๆ ทำให้คนเป็นนายต้องหันไปถาม
“นายขำอะไรเธียรี่”
“ขำผู้มีประสบการณ์ เพราะเคยตกหลุมรักแต่แรกเห็นมาก่อน”
“ฉันตกหลุมรัก ฉันก็ยอมรับมัน พอยอมรับแล้วสบายใจ แต่น้องบุญธรรมของฉันสิท่าทางจะมีปัญหาตั้งแต่แรก” คนเป็นนายพยักหน้าไปทางคนเจ็บบนเตียง
“ผมก็บอกไม่ถูกนะว่าเป็นอะไร แต่ตอนนี้ผมแค่กระวนกระวายที่ทำอะไรไม่ได้มาก เธอทำเหมือนต้องการทดสอบเรื่องของโชคชะตาพรหมลิขิต บอกเพียงแค่ชื่อว่าลลิลลิตา ภานุศรี เป็นลูกครึ่งไทย-อิตาลี แล้วก็บอกว่าถ้าผมเชื่อในพรหมลิขิตก็ตามหาเธอให้เจอ”
“แสดงว่าเธอมั่นใจว่าต้องมัดใจนายได้อยู่หมัด” พี่ใหญ่โรมันออกความเห็น ก่อนจะนึกขึ้นได้พลางดีดนิ้วดังเปาะด้วยท่าทางมั่นใจสุดชีวิต
“ฉันนึกออกแล้วแซคกี้ นายเป็นแบบนี้ก็แสดงว่าคำอธิษฐานของฉันกับโมเน่กำลังจะเป็นจริง”
“คำอธิษฐานอะไรครับเจ้านาย”
“คำอธิษฐานที่มากับสายรัดถุงน่องในคืนวันแต่งงานน่ะสิ จำได้ไหมฉันมัดมันกับดอกลิลลี่สีขาว”
คนไข้บนเตียงใจหายวาบ นึกไปถึงดอกลิลลี่กับสายรัดถุงน่องของเจ้าสาวที่เขาเก็บไว้อย่างดี เพราะเห็นว่าเป็นของสำคัญของคุณหนูที่เขาเคยหลงรัก เขาไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นไปได้จนต้องเอ่ยออกไป
“เธอให้ผมเรียกชื่อสั้นๆ ว่าลิลลี่ เพราะชื่อของเธอยาวและเรียกลำบาก”
“ห๊า!จริงเหรอ” เธียรี่เป็นฝ่ายอุทานด้วยความตกใจ
“เฮ้ย นี่แสดงว่าคำอธิษฐานของฉันกับโมเน่กำลังสัมฤทธิ์ผลอย่างนั้นเหรอ!” โรมันเองก็แทบไม่เชื่อถึงแม้คืนนั้นจะตั้งใจในการอธิษฐานมากจริงๆ แต่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ในโลกของวิทยาศาสตร์ หรือว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ
“โห เสียดายจังครับเจ้านาย ผมน่าจะได้สายรัดนั้นเอง เผื่อคำอธิษฐานของเจ้านายจะสัมฤทธิ์ผลเร็วขึ้น เพราะผมมีว่าที่เจ้าสาวไว้คอยท่าแล้ว” เธียรี่เอ่ยแทรกขึ้นพร้อมเสียงกลั้วหัวเราะ
“เอาไว้รอให้แซคกี้แต่งงานก่อนสิเธียรี่ นายค่อยขอสายรัดถุงน่องจากเจ้าบ่าวเองเลย”
“เจ้านายก็พูดเป็นเล่น ผมคิดว่าไม่ต้องใช้หรอกครับ เราสองคนกะว่าจะแต่งงานกันเร็วๆนี้”
“เอาจริงเหรอ” โรมันถามยิ้มๆ ไม่นึกว่าเธียรี่จะลงเอยกับแนนซี่ได้ภายในเวลาไม่นาน
“จริงครับ เห็นไหมว่าผมไม่ต้องอาศัยสายรัดถุงน่องของเจ้าสาว ผมก็แต่งงานได้เหมือนกัน” คนเป็นลูกน้องพูดติดตลกเพราะตั้งใจจะให้น้องบุญธรรมของเจ้านายหายจากอาการเหม่อลอยที่เป็นอยู่พักใหญ่ หลังฟื้นจากการผ่าตัดได้ไม่นาน
“แต่ไหนๆ คำอธิษฐานเป็นจริงครึ่งหนึ่งแล้ว ฉันจะต้องทำให้มันสัมฤทธิ์ผลให้ได้” โรมันกล่าวอย่างมั่นใจพลางเดินไปมาอยู่กลางห้องอย่างใช้ความคิดก่อนหันไปสั่งลูกน้องคู่ใจ
“เธียรี่ลองหาประวัติผู้หญิงคนนี้ดูหน่อยสิว่าเป็นใครมาจากไหน ส่วนนายแซคกี้ ฉันขอสั่งให้หาบอดี้การ์ดมาเดินตามนายสองคน แล้วก็หาเลขามาช่วยงานอีกสักสอง จะได้เรียนรู้งานให้มากขึ้นด้วย”
“ผมคิดว่าบอดี้การ์ดไม่จำเป็นสำหรับผม”
“นายบ้าหรือเปล่า แล้ววันนี้ล่ะ ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่มาช่วย นายอาจไม่รอดแล้วก็ได้ อย่าคิดว่าตัวเองก็เป็นบอดี้การ์ดมาก่อนแล้วจะเก่งกาจสู้กับทุกคนบนโลกนี้ได้ เพราะฉะนั้นทำตามฉันสั่ง”
“ถ้าอย่างนั้น ผมจะจัดการเรื่องประกาศรับสมัครเลขาเลย แซคกี้หายก็จะได้สัมภาษณ์เองด้วย ส่วนบอดี้การ์ดให้แซคกี้จัดการเอาเองแล้วกัน”
“ถ้าอย่างนั้นผมขอใช้ฟิลิปโปกับลูกน้องในทีมก็แล้วกัน ส่วนเลขาผมขอตามตัวนางฟ้าให้เจอก่อน ผมจะให้เธอมาทำงานเป็นเลขาของผม ในเมื่อเธอบอกให้เชื่อในพรหมลิขิต ผมก็จะตามหาให้เจอ ไหนๆ พรหมลิขิตมันทำหน้าที่แล้วนี่นะ” คนบนเตียงบอกเสียงเรียบ ดวงตาสีน้ำเงินเหม่อมองไปยังด้านนอกของหน้าต่างที่เป็นกระจกใส เพราะตอนนี้ในใจเขานึกถึงแต่สาวลูกครึ่งผู้มีลักยิ้มหวานจับใจมากที่สุด นึกอยากจะหายออกจากโรงพยาบาลเร็วๆ เพื่อจะออกตามหานางฟ้าแสนสวยของเขาด้วยตัวเอง จะได้พิสูจน์ว่าโชคชะตากำลังนำพาเธอคนนั้นมาให้เขาจริงหรือไม่
‘คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาพรหมลิขิตไหม ถ้าเชื่อ ก็หาฉันให้เจอ’ คำพูดของหญิงสาวผู้มีดวงตาหวานซึ้งลอยมาในมโนสำนึก ราวกับจะตอกย้ำให้เขารักษาสัญญาว่าจะต้องตามหาจนเจอ ไม่ว่าจะอยู่ไกลสุดหล้าฟ้าเขียวเพียงใด