“โหวเยว่ซิน” โชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้ไม่อาจแปรเปลี่ยน
รัก,ชาย-หญิง,เกิดใหม่,จีน,ย้อนยุค,แค้น,เกิดใหม่,เกิดใหม่ในร่างคนอื่น,จีนโบราณ,รัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ลิขิตรักแห่งดวงจันทร์
“โหวเยว่ซิน” โชคชะตาที่ถูกกำหนดไว้ไม่อาจแปรเปลี่ยน
โชคชะตาที่มิอาจขวางกั้นนำพาให้มาเจอกับเรื่องสุดแปลกที่ไม่อาจจะคาดถึง แสงแห่งจันทร์นำทางให้เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่เพื่อกลับมาทวงความยุติธรรมคืน แต่เรื่องราวนั้นกลับเต็มไปด้วยกลิ่นของความแค้น จากคนแปลกหน้าก็แปรผันกลายเป็นคนรัก เรื่องรางสุดแสนจะวุ่นวายนี้เธอจะผ่านมันไปได้อย่างไร
ท่ามกลางความสับสนที่เกิดขึ้นคือ ณ ตอนนี้เกิดขึ้นจริงหรืออยู่ในห้วงของความฝันกันแน่ เธอยังไม่อยากเชื่อว่ากลับมาเกิดใหม่ในร่างของใครสักคนที่เธอเองเคยได้ยินเพียงชื่อเสียงลือนามเท่านั้น บุตรสาวของอัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายเคยประสบเหตุโจรดักทำร้ายหวังชิงทรัพย์ทำให้ศรีษะของนางกระแทกกับของแข็งบางอย่าง ซึ่งความโชคดีของนางคือมีหน่วยลาดตะเวนผ่านมาเห็นพอดีและสามารถยืนยันตัวตนจากป้ายหยกที่มีเพียงตระกูลโหวเท่านั้น จึงทำให้เธอรอดกลับมายังจวนได้ แต่เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ต้องนอนแน่นิ่งอยู่ในจวนเป็นเวลาช้านาน ว่ากันว่ามีเพียงครอบครัวขุนนางกันเองเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ แต่ไม่นานข่าวก็แพร่สะพัดไปทั้งเมืองหลวง ชาวบ้านต่างถกเถียงกับเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเรื่องนี้ต้องมีผู้จงใจทำร้ายตระกูลโหวเป็นแน่
ตระกูลโหวเป็นตระกูลขุนนางชั้นสูงอันเก่าแก่ที่ร่ำรวยมาแต่ช้านานของทุกชิ้นภายในจวนล้วนแต่มาจากการสั่งทำที่มีเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น ซึ่งนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตระกูล อีกทั้งนอกจากจะเป็นที่พูดถึงของขุนนางชั้นสูงแล้ว ตระกูลโหวยังจัดทำเกี่ยวกับการค้าเครื่องประดับขนส่งทางเรือไปยังเมืองอื่นอีกด้วย แม้จะมีขุนนางมากมายต่างต้องการปรองดองกับตระกูลโหวเป็นจำนวนมาก นั้นเพราะตระกูลโหวเป็นเพียงตระกูลเดียวที่ไม่ฝักฝ่ายใดเป็นกลางมาโดยตลอด ซึ่งจุดแข็งที่มักจะถูกจู่โจมโดยขุนนางอื่นค่อนข้างสูง แต่ในตอนนี้ด้วยท่านโหวและฮูหยินมีบุตรสาวเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เปรียบเสมือนดังเพชรเม็ดงามสำหรับทั้งสอง แม้นในตอนนี้โหวเยว่ซินจะฟื้นคืนกลับมาแต่ก็ไม่เป็นดังเดิมเสียแล้ว
“ท่านหมอหลิน ใยลูกข้าถึงเป็นเช่นนี้”
“เรียนฮูหยิน นั้นมาจากผลข้างเคียงที่คุณหนูนั้นนอนแน่นิ่งเป็นเวลานานจึงทำให้สูญเสียความทรงจำไปชั่วขณะ”
“หากเป็นเช่นนั้น ลูกของข้าจะกลับมาเช่นเดิมหรือไม่”
“ซึ่งต้องใช้เวลาสักพัก เพื่อให้ความทรงจำของคุณหนูกลับมา”
“เจ้าเป็นอย่าไรบ้างลูกพ่อ”
“อย่ามาแตะต้องตัวข้านะ ข้าอยากอยู่เพียงลำพักสักพัก” ท่าทีที่ผลักไสโดยผลักมือให้ห่างจากตัวนั้นช่างเจ็บปวดต่อผู้ให้กำเนิดยิ่งนัก
“ใยลูกข้าถึงเป็นเช่นนี้ ท่านจะรักษาลูกข้าได้หรือไม่”
“ข้าทำได้เพียงเขีนยาบำรุงให้เท่านั้น แต่หากความทรงจำของคุณหนู อาจต้องพึ่งตัวของนางเองแล้ว”
“โธ่ ลูกแม่ เห็นเยี่ยงนี้ข้าปวดใจยิ่งนัก”
“ฮูหยินอย่าพึ่งเสียใจไปเลย คุณหนูจะต้องกลับมาเป็นคนเดิมแน่นอนเจ้าค่ะ”
“ข้าก็หวังเพียงเช่นนั้น งั้นปล่อยให้นางได้ทบทวนอยู่กับด้วยเองเถิด”
“ทางนี้เจ้าค่ะฮูหยิน” สาวใช้พูดพร้อมผายมือให้กับฮูหยินเพื่อไปอีกห้อง
ท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านไม่อาจหวนคืนเส้นทางที่เธอควรเดินในตอนนี้คือ เดินทางในร่างของโหวเยว่ซินเพื่อแก้ไขข้อผิดพลาดที่เคยทำในอดีตและสะสางกับคนที่ทำให้เธอต้องจบชีวิตก่อนหน้านี้ หนทางที่เต็มไปด้วยกลิ่นของความเคียดแค้นและความอยุติธรรมที่เคยได้รับ แต่ก่อนที่เธอจะก้าวต่อไปต้องรู้ถึงตัวตนของตัวเองในตอนนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ โชคชะตาถูกกำหนดไม่อาจแปรเปลี่ยน