ใช่แล้ว คุณนั่นเอง คุณคือคนที่ฉันกำลังตามหาคนที่เคยแกล้งฉันสมัยเรียน ทำไมกันล่ะ อะไรทำให้เราสองคนต้องจากกัน
รัก,ตลก,ชาย-หญิง,ไทย,รั้วโรงเรียน,รัก,รักเก่า,รักเดียวใจเดียว,รักหวานแหวว,รักโรแมนซ์,รั้วโรงเรียน,รักโรแมนติก,รักตั้งแต่เด็ก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แอบชอบ..เจ้าพ่อนักบินใช่แล้ว คุณนั่นเอง คุณคือคนที่ฉันกำลังตามหาคนที่เคยแกล้งฉันสมัยเรียน ทำไมกันล่ะ อะไรทำให้เราสองคนต้องจากกัน
ไออุ่น เด็กสาวอ่อนโยน ขี้เล่น เธอมีความทรงจำในวัยเด็กช่วงมัธยมว่าเคยเจอรักครั้งแรกแต่แล้วมีบางอย่างทำให้ทั้งคู่เลิกรากันไป หนึ่งปีผ่านมาเธอได้ก้าวเข้าสู่มัธยมปลายความทรงจำความรักของเธอหายไปหมด อยู่มาวันหนึ่งโรงเรียนจัดงานกีฬาสี ไออุ่นได้เจอผู้ชายคนหนึ่งมาขอจีบเธอ บอกว่า ฉันคือคนในรูปนี้ รูปที่เธอถืออยู่นั้นเป็นรูปรุ่นตอนมัธยมต้น เธอทำหน้าตะลึงเหมือนเจอคนแปลกหน้าจากนั้นเธอรีบหนีเขาไปทันที รักของทั้งคู่จะลงเอยอย่างไร รอดูกัน
ทั้งคู่วิ่งมาถึงตลาดกลางคืน ไออุ่นจำร้านนั้นได้ดี เธอเดินไปสั่งข้าวผัดกระเพราที่เขาเตรียมไว้ในถาดอย่างเร่งรีบ ไทเกอร์รีบตรงไปตามเธอเพื่อจะดูว่ามีอะไรกินบ้าง เจ้าของร้านรีบตักผัดกระเพราให้เธอโดยไม่ต้องใช้คำถามอะไรเพราะเธอมาบ่อย
“เอาอะไรคะ”
“ผมเอา..ข้าวไก่กระเทียม..แล้วก็ไส้กรอกสองชิ้น”
“55 บาทค่ะ”
“ไม่ต้องใส่ถุงครับ..เดี๋ยวรวมไปกับเธอเลยครับ”แม่ค้าหยิบใส่ถุงให้
“จะกินอะไรอีกไหม”ไทเกอร์ถาม
“ฉันว่าฉันอยากกินเค้กนะ..ว่าแต่เธอกินอะไรเยอะจัง..สั่งไส้กรอกมาด้วย”ไออุ่นส่งตาหยีใส่เขา
“ฉันเหนื่อยไง..ก็เลยสั่งเยอะหน่อย”
“อ๋อ..ไม่เป็นไรหรอก..เรียนสถาปัตย์ก็งี้แหละ..สร้างบ้านไปเรื่อยๆ”
“เอ๊ะ..ไออุ่น..เค้กร้านนั้นน่ากินนะ..ลองไหม..ดูแล้วเขาทำดีด้วย”
“เอาชิ้นไหนดีคะ”แม่ค้าถามเธอ ไออุ่นมองดูเค้กไปทีละอัน ไส้ทุกอย่างมันช่างน่ากินไปหมดจนเธอเลือกไม่ถูก
“น่ากินทั้งนั้นเลย..เอาที่ชอบละกัน(เธอชี้ไปที่เค้กช็อกโกแลตที่มีรูปขนมกลมอยู่ข้างบน)อันนี้หนึ่งชิ้นค่ะ..เธอเอาไหม”สายตามองไปที่ไทเกอร์ เขาตัดสินใจว่าไม่อยากกิน
“29 บาทค่ะ”แม่ค้ายื่นถุงเค้กให้เธอ เค้กชิ้นนั้นถูกใส่กล่องอย่างดี ไออุ่นชอบร้านนี้มากคิดว่าจะมาซื้ออีก
“มีอะไรที่อยากกินอีกไหม”
“ไม่มีแล้วล่ะ..กลับกันเถอะ..ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว”ทั้งสองกลับกันโดยไม่ได้ซื้ออะไรมาเยอะมาก ระหว่างเดินทางกลับหอพัก ไออุ่นรีบเข้าไปเก็บของในหอพักตนเอง แต่เธอคิดว่าค่อยมาเก็บวันอื่นจะดีกว่า วันนี้เอาไปแค่ชุดนอนกับชุดนักศึกษาไป
ซอยหอพักของไทเกอร์ช่างมืดมนเสียจริง ซอยนั้นจะไม่มีไฟในตอนสุดซอย หอพักของเขาอยู่แค่ต้นซอยฝั่งซ้าย เป็นหอพักที่ดูมีสีสัน ชั้นหนึ่งสีส้ม ชั้นสองสีฟ้า ชั้นสามสีน้ำเงิน ไทเกอร์อาศัยอยู่ชั้นสามซึ่งนั้นสูงที่สุด แต่ในหอพักมีลิฟต์ให้ เมื่อเดินมาถึงห้องเขาควักหากุญแจจนกระเป๋าเรียนร่วงลงมา จนในที่สุดคิดออกได้ว่า ไม่ได้อยู่ในกระเป๋านี้แต่อยู่ในกระเป๋ากางเกง
“โอ๊ย..เยอะจังเลยนะ..กุญแจเนี่ย”เขาไขประตู ไออุ่นกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงดูเหมือนเธอจะเหนื่อยมาทั้งวันรวมถึงไทเกอร์เขาก็โดดขึ้นเตียงเช่นกัน เขาดึงขาเธอแล้วล้วงไปที่ช่วงล่างอย่างจุกเสียว ไออุ่นร้องครวญครางออกมาแต่ไม่ดังเนื่องจากเธอกลัวจะรบกวนข้างห้อง เหงื่อของเธอออกมาตามหน้าผากและไหลลงมาเรื่อย แต่ไทเกอร์ก็ยังไม่ยอมปล่อย เธอดิ้นจนทุลนทุลายไม่เป็นท่า จากนั้นเขาจับเธอถอดเสื้อจนเหลือแต่เสื้อในกับกระโปรง
“อ้าว..หยุดทำไมคะ..ต่อสิ”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานชวนหลงใหลเพื่อให้เขาเข้ามาใกล้ชิดเธออีกครั้ง เขาโน้มตัวลงไปหาเธอ แววตามองดูเสื้อในที่เธอใส่
“ผมคิดว่า..คุณเปลี่ยนชุดเถอะ..ผมมีชุดให้”ไทเกอร์เดินไปหยิบชุดสายเดี่ยวมาให้เธอ ชุดนั้นเป็นชุดเมดแม่บ้านและยังมีหางย้อยออกมาตรงบั้นท้าย นั้นเป็นชุดที่เขาชอบมากเป็นพิเศษ ไออุ่นสงสัยว่าเขาไปหามาตอนไหน แต่สุดท้ายเธอก็ใส่มันแล้วโชว์ให้เขาดู
สภาพนอนเปลือยกายของเขาทำให้เธอตกใจ เธอเข้ามาลูบที่ท้องเขาจรดลงไปที่แท่งแกร่งของเขา บีบอย่างเมามันเหมือนจะเอาคืนที่เขาทำกับเธอไปเมื่อกี้ ไทเกอร์ร้องเสียงครางเหมือนเธอ และแล้วทั้งคู่ก็จูบกันอย่างไม่ยอมใคร(ต่างผลัดกันจูบไม่หยุด)
และแล้วเสียงของทั้งคู่เงียบไป ไทเกอร์ยังไม่หลับเขาตื่นขึ้นมาปิดไฟห้องแล้วโน้มตัวเขาไปที่ตัวเธอ สายตาเขามองเธออย่างแรงกล้า จากนั้นชายหนุ่มเผลอจูบปากเธอ ทันใดนั้นเองไออุ่นตื่นขึ้นมา
“ทำอะไร..พอเถอะ..ฉันไม่ไหวแล้วนะ..มันเปียกไปหมดแล้ว”
“อะไรคือเปียก”
“ฉันหมายถึง..ของสำคัญของฉันน่ะ”
“อ๋อ..ยังไม่เห็นเปียกเลย..ผมขอหน่อยนะ..อยากต่ออีก”
“ฉันง่วงนอนแล้ว..คุณนอนเถอะ”
“ไม่..ผมขอเถอะนะ”เขาจูบปากเธอรุนแรงขึ้น ลงมาที่สะโพกของเธอและจากนั้นจับไปที่ร่องสวาทของเธออย่างนุ่มนวล
“พอเถอะคุณ”เธอคลุมโปง ใบหน้าเธอแอบแก้มแดง ส่วนเขาขยำมือดังก๊อก โผล่มาในผ้าห่มเธอ จูบเข้าไปที่ร่องสวาทอย่างดุดัน เธอบอกให้เขาหยุด แต่เขากลับกดแรงกว่าเดิม เธอทนไม่ไหว ร้องออกมาจนน้ำตาเล็ด
“เป็นไง..ถึงกับทนไม่ไหวเลยเหรอ..ช่วยไม่ได้..คุณเป็นของผมแล้ว”เขามองไปที่ท่อนล่างและจับร่องสวาทของเธอเหมือนพูดคุยกับมัน
“นี่คุณทำอะไรล่ะ..ทำไมต้องไปคุยตรงนั้นด้วย..คุยกับฉันสิ”
“ผมคุยกับคุณมาเยอะแล้ววันนี้..ขอคุยกับน้องสาวคุณละกันนะ”เขาไม่สนใจคำพูดของเธอ และไม่ทันไรเขาก็จูบที่ร่องสวาทของเธอแอละอมเข้าไป ไออุ่นรู้สึกดีอย่างถูกใจ เธอให้ไทเกอร์ทำต่อแบบเมื่อกี้ แต่ขอแรงกว่านี้อีก ต่อจากนั้นเขาจับขาเธออย่างแน่น ยื่นปากของเขาไปจูบที่ร่องสวาทของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางสอดเข้าไปในช่องนั้นอย่างไม่ลังเล ไออุ่นรู้สึกอิ่มเอมกับสิ่งที่ได้
“พอเถอะ..พรุ่งนี้ฉันมีเรียนนะ”
“ขาดเรียนสักวันไม่ได้เหรอ”
“ไม่เอา..ที่นี่มหาวิทยาลัยนะ..ฉันไม่อยากทำแบบนั้น”
“งั้นแล้วแต่คุณเถอะ..ผมรู้ว่าคุณน่ะอยากตั้งใจเรียน”
“นอนเถอะ”เธอหยิบผ้าห่มมาคลุมโปง สักพักไทเกอร์กอดเธอไปด้วย เธอรู้สึกอบอุ่นจากตัวเขาเหมือนได้รับพลังวิเศษ