ใช่แล้ว คุณนั่นเอง คุณคือคนที่ฉันกำลังตามหาคนที่เคยแกล้งฉันสมัยเรียน ทำไมกันล่ะ อะไรทำให้เราสองคนต้องจากกัน
รัก,ตลก,ชาย-หญิง,ไทย,รั้วโรงเรียน,รัก,รักเก่า,รักเดียวใจเดียว,รักหวานแหวว,รักโรแมนซ์,รั้วโรงเรียน,รักโรแมนติก,รักตั้งแต่เด็ก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
วันเวลาผ่านไปอย่างกับจรวด วันนี้วันเสาร์อีกแล้ว ไออุ่นเบื่อกับความจำเจในมหาวิทยาลัย ไทเกอร์คิดอะไรออกขึ้นมาว่าอยากพาเธอไปเที่ยวตามแบบแฟนเที่ยวกันบ้าง ดังนั้นทั้งสองจึงตกลงกันและค้นหาสถานที่ที่พวกเขาไปกัน ในที่สุดทั้งคู่สรุปกันเป็นร้านกาแฟที่สวยที่สุดเหมือนอยู่ในป่าหญ้า แถมยังมีการจัดตกแต่งวันวาเลนไทน์
“ฉันไม่อยากไปไกลเลย..มันไกลไป”ไออุ่นรู้สึกไม่ดีเมื่อเปิดดูแผนที่ ร้านกาแฟอยู่ห่างไกลจากมหาวิทยาลัยไปสามกิโลเมตร
“จะเป็นไรไปล่ะ..ฉันมีเงิน”เขาหยิบเงินในกระปุกออมสินหมูที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานในห้องของเขา เงินนั้นถูกอัดอยู่เต็มกระปุก เด็กสาวเห็นแทบจะอ้าปากค้าง
“นั่นเท่าไรน่ะ..”
“ฉันยังไม่ได้นับเลย..จะลองแกะมาดู..ฉันเก็บไว้เพื่ออนาคต..แกะออกมาใช้หน่อยคงไม่เป็นอะไร”
“เธอเก็บไว้เถอะ..อย่าเอามาใช้ตอนเที่ยวเลย”
“ไม่ต้องกลัวหรอก..ฉันมีอีกเยอะ”เขาเปิดตู้เสื้อผ้าของเขา ชั้นล่างนั้นมีกระปุกออมสินอยู่สิบกระปุก ไออุ่นถึงกับชะงัก
“อะไรกัน..ไปเอาเงินมาจากไหน”
“ผมเก็บตั้งแต่ยังเด็ก..ตอนนั้นผมไม่ค่อยกินอะไร..พ่อแม่บอกว่าเก็บไว้เถอะ”เขาปิดตู้เสื้อผ้า
“ถ้าใช้ไปเที่ยวใช้แค่นิดเดียวพอ..ฉันสงสาร”
“คุณจะกลัวอะไรล่ะ..งานเนี่ยเดี๋ยวผมหาได้เอง”
“มันไม่ง่ายนะคุณ..เหนื่อยมาก”
“คุณจะกลัวอะไร..ผมหล่อแถมยังเก่งมันต้องมีคนเอาผมแน่นอน คุณไม่ต้องกลัวนะ..อนาคตผมจะทำให้คุณดีขึ้น”ไออุ่นสีหน้าบูดบึ้งตึง เธอไม่เชื่อว่าเขาจะพูดเช่นนี้ เพราะพ่อแม่สอนเธอไว้ว่าผู้ชายมันก็พูดแบบนี้ไปทั่วจนเงินไม่มีเหลือ เธอจึงตัดสินใจว่า
“สรุปว่าออกเงินของใครของมัน..ถ้าเรื่องอาหารเธอเลี้ยงฉัน..ได้ไหม”
“ได้..ฉันยอมเธอหมด”เขาพยักหน้าเพื่อจะให้เธอเชื่อใจเขาให้ได้ แต่เธอก็ยังใช้สายตาเพ่งมองเขาทุกระยะว่าจะทำแบบนั้นไหม ซึ่งความเชื่อของเธอยังไม่เชื่อว่าเขาจะทำได้
ไออุ่นเดินไปอาบน้ำก่อนคนแรก จากนั้นแต่งตัวชุดเดรสแขนกุดสีชมพูอ่อนคลุมเข่า สไตล์เหมือนจะเรียบร้อยและดูดีได้ในทุกโอกาส ถัดมาไทเกอร์ก็สวมชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงทรงกระบอก ไออุ่นมองดูจากรูปทรงการแต่งตัวของเขาคาดคะเนได้ว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาแน่ ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เขาชอบกลั่นแกล้งเพื่อนไปทั่ว
ต่อจากนั้นทั้งคู่ได้ขึ้นรถไปตามแผนที่ ทุกอย่างลงตัวจนไปถึงจุดหมายได้สำเร็จ ร้านกาแฟถูกตกแต่งด้วยต้นไม้ดอกไม้ของจริงปนกับของปลอม มีแผ่นหินเป็นทางเดินเข้าไปในร้าน ในบ่อน้ำมีปลาสวยงามหลากหลายว่ายเวียนอยู่หลายตัว อาจมีปลาที่ทำให้ไออุ่นกลัวบ้าง เธอกระโดดขึ้นมากอดไทเกอร์ เขาพาเธอเข้าร้านทันที ส่วนในร้านนั้นจัดเรียงด้วยที่มีบาร์และเป็นโต๊ะสี่คน หกคน ทั้งสองเลือกที่นั่งบาร์ มีวิวบรรยากาศเป็นต้นไม้และดอกไม้ประดับ
เธอถ่ายรูปไปหลายรูป ไทเกอร์แอบถ่ายเธอตั้งแต่ตอนเดินเข้ามาจนถึงตอนนั่งกิน เธอสั่งชาเขียวที่เธอชอบ แก้วนั้นเธอดื่มหมดอย่างรวดเร็วจนลืมถ่ายรูปเก็บไว้
“ทำไมกินไวจัง..เธอจะรีบไปไหน”
“ขอโทษที..ฉันลืมน่ะ”ไออุ่นหดตัวแล้วทำปากบึ้งตึงใส่เขา
“ไปถ่ายรูปกันไหม”เขาถามเนื่องจากกินเค้กที่สั่งเสร็จแล้ว
“คุณไม่ติดคอเหรอ..ทำไมไม่สั่งน้ำล่ะ”
“ฉันขอกินแค่น้ำปกติพอ..ช่วงนี้ฉันไม่สบายบ่อย”
ทั้งคู่ลุกไปถ่ายรูป ไทเกอร์เริ่มจ่ายเงิน ไออุ่นแอบดูเขาในห้องกระจกว่าเขาจะหน้าตาออกมาเป็นอย่างไรเนื่องจากเธอสั่งมาเยอะมากเพื่อที่จะพิสูจน์ผู้ชายที่เธอรักให้มากที่สุด
“ยัง..ยังไม่พอ..เราต้องให้เขาทำไปเรื่อยๆจนกว่าจะเชื่อใจ”เธอพูดพึมพำตรงจุดนั้น เขาออกมาด้วยท่าทางที่อยากจะพาเธอไปอีกที่ นั่นเป็นจุดสำคัญที่สุดที่เขาอยากให้เธอไป ที่นั่นคือสะพานไฟ เมื่อมาถึงเป็นตอนใกล้มืดพอดี ทุกคนที่มีแฟนต่างพามาเยือนกันที่นี่เพราะเป็นที่นิยมที่สุดสำหรับคนมีแฟน
ไทเกอร์รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่เชื่อว่าเขาจะทำให้เธอกลับมาได้เพราะปกติคนที่มีแฟนเก่ามักจะอยากลืมไปเลยและไม่อยากสนใจเขาอีก ตอนนี้เขาได้ใกล้ชิดกับคนรักเก่า ซึ่งเขาคิดว่ามันเป็นไปได้ยากมาก
สะพานเริ่มเปิดไฟ พลุถูกจุดขึ้นโดยทุกคนที่ยืนอยู่ไม่รู้มาจากไหน พวกเขาสงสารคนที่ทำงานแล้วกลับบ้าน กลัวเขาจะไม่ได้หลับไม่ได้นอน สำหรับไทเกอร์คิดว่ามันไม่ดีเอาซะเลย ถ้างานฉลองยังพอเข้าใจ แต่วันนี้แค่เฉยๆไม่ได้มีเทศกาลอะไร แค่อยากเห็นไฟสวยๆแค่นั้น หลังจากนั้นเมื่อพลุจบลงคู่รักทุกคนต่างจูบกันจนคนที่เดินผ่านไปยืนตึงอยู่ตรงนั้น ทั้งสองแปลกใจว่าทำไมต้องทำขนาดนี้เนื่องจากทั้งคู่ไม่เคยทำในที่สาธารณะมาก่อน สุดท้ายพวกเขาไม่ได้จูบกัน เธอเลือกที่จะดูไฟสวยบนสะพานดีกว่า แล้วค่อยไปจูบกันที่หอพัก
เวลาสองทุ่มทั้งคู่กลับหอพัก เมื่อมาถึงห้อง เธอนอนบนเตียงแบบไม่เว้นว่างให้ใคร ไทเกอร์ล้มนอนตัวลงเหมือนเธอ เขาบอกเธอว่ามันช่างดูเหนื่อยกว่าการทำงานอีก ไออุ่นบอกให้เขาพักสักหน่อย เธอเผลอถอดเสื้อเขา เหงื่อของเขาไหลมาหยดหนึ่ง เธอลูบไปที่ไหล่เขาลงมาที่ร่างกายจนสู่ท่อนล่าง เขารีบลุกขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกอย่างนั้นเพราะตอนนี้เขายังไม่พร้อมจะทำ เขาคว้ามือเธอมาจับที่หน้าอกเขา อีกทั้งยังถอนหายใจดูแล้วเขาคงเหนื่อยมากที่ทำเพื่อเธอทุกอย่าง ทำให้ตอนนี้เธอเข้าใจได้แล้วว่าเขารักเธอจริง
“ฉันเชื่อใจเธอแล้วล่ะ..ต่อไปนี้เราไปเที่ยวกันบ่อยๆนะ..ไม่ว่างไม่เป็นไร”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน เขาปราบปลื้มที่ได้ยินคำนี้จากเธอ
“ฉันไม่คิดเลยนะว่าจะได้ยินคำนี้จากเธอ..แสดงว่าเธอให้อภัยฉันงั้นเหรอ..แสดงว่าเธอเห็นฉันหล่อใช่ไหม”เขากลั้นน้ำตาไม่อยู่จนมันออกมา
“ไม่หรอก..มันผ่านมานานแล้ว..ช่างมันเถอะ..ถึงจะยังไงตอนนี้จะไม่มีใครทำให้เราเลิกกันได้อีกแล้วนะ”
“เธอก็อย่าวู่วามมากไปละกัน”เขาพูดจบจากนั้นเขาจูบไปที่ปากเธออย่างแน่นตึง ไออุ่นปล่อยเขาเพราะมันแน่นจนเกินไป
“พอได้แล้ว..ฉันเชื่อคุณแล้ว..แต่คุณสัญญานะว่าจะไม่แกล้งฉันอีกเหมือนคราวก่อน”เขาพยักหน้าและเบือนหน้าไปทางอื่นเหมือนจะบอกอะไรบางแต่คิดไม่ออก
“มีอะไรเปล่า...ทำไมไม่มองหน้าฉันล่ะ..มองไปหาใคร”
“ไม่ได้มองหาใครหรอก..ฉันอยากให้เธอมีความทรงจำตอนนั้นบ้างจัง..อยากให้จำได้รู้ว่าเราทำอะไรกันบ้างในตอนไปเที่ยวกันตอนนั้น..”
“ทำไม..ความทรงจำตอนนั้นมันสำคัญมากเลยเหรอ”
“ใช่..มันสำคัญมาก..ฉันอยากจำไปจนแก่เลย”
“งั้นเธอก็ลองพาไปอีกสิ..เผื่อฉันจะจำได้”เขาร้องไห้อีกรอบหลังจากน้ำตาที่เธอเช็ดไปมันหมดแล้ว
“เธอคงเก็บกดใช่ไหมล่ะ..ที่ผ่านมา..ฉันรู้นะ..เขาบอกเสมอว่า..คนที่แกล้งเรามาตลอด..บางทีเขาอาจจะชอบเราก็ได้”ไทเกอร์ปาดน้ำตาไปจนหมดแล้วลุกขึ้นมาจากเตียง เขาเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ พร้อมทั้งไม่พูดอะไรออกมาระยะหนึ่ง
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ..ตอนนั้นฉันไม่ใช่คนอย่างที่เธอคิด..พ่อแม่บอกว่าฉันเป็นคนที่ชอบแกล้งเพื่อนไปทั่วทั้งโรงเรียน..บางคนถึงกับไม่ยอมมาบอกครูว่าฉันทำ..เพราะกลัวว่าเขาจะด่าไปว่า..แล้วทำไมเธอไม่สู้กลับล่ะ..เธอคงเป็นแบบนี้ใช่ไหม”
“ใช่เลย..ใช่อย่างที่เธอพูดเลย..ฉันกลัวครูมาก..กลัวว่าจะด่าว่าไม่มีทางสู้..ก็เราไม่มีทางสู้..ตอนนั้นมันคิดอะไรไม่ออก..ไม่รู้จะทำอย่างไร..แต่ทำไมฉันถึงมาตกหลุมรักก็ไม่รู้..ถ้าคนปกติเขาเกลียดไปนานแล้ว”เธอเผลอพูดออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ไทเกอร์หันกลับมาหาเธอ เขานั่งคุกเข่าต่อหน้าเธอด้วยชุดที่ถอดแล้วคลุมไว้แค่ครึ่งตัว
“คุณฟังผมนะ..ผมจะไม่ทำร้ายคุณอีกแล้ว..ตอนนั้นมีความทรงจำอะไรดีๆขอให้เก็บไว้..ส่วนความทรงจำที่ไม่ดีทิ้งมันไป..ทิ้งมันไว้ที่โรงเรียนนั้น..อย่าเอามันกลับมาอีก”เขาจับมือเธอ จากนั้นชูนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อจะสัญญากับเธอ ไออุ่นยอมเกี่ยวก้อยกับเขา หลังจากนั้นเขาลุกขึ้นไปอาบน้ำ ตามด้วยไออุ่น ทั้งคู่นอนหลับกันโดยไม่ได้กอดกันเพราะต่างคนต่างเหนื่อยเมื่อไปเที่ยวอีกทั้งยังได้ทำกิจกรรมถ่ายรูปจนเยอะไปหมด
