ใช่แล้ว คุณนั่นเอง คุณคือคนที่ฉันกำลังตามหาคนที่เคยแกล้งฉันสมัยเรียน ทำไมกันล่ะ อะไรทำให้เราสองคนต้องจากกัน
รัก,ตลก,ชาย-หญิง,ไทย,รั้วโรงเรียน,รัก,รักเก่า,รักเดียวใจเดียว,รักหวานแหวว,รักโรแมนซ์,รั้วโรงเรียน,รักโรแมนติก,รักตั้งแต่เด็ก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
วันรุ่งขึ้นของวันต่อมา พระอาทิตย์ลอยเด่นเป็นวงกลมสีทองบนท้องฟ้าไร้เมฆ หมู่นกบินเรียงแถวเป็นรูปตัววีบนท้องฟ้าสีคราม อากาศโดยรวมสบาย ไม่มีอะไรที่ต้องระวังเป็นพิเศษ เด็กสาวบิดตัวพร้อมทั้งเอ่ยปากเสียงดัง จนทำให้ไทเกอร์ตื่นตามขึ้นมาอีกคน
“เช้าแล้วเหรอ..วันนี้วันอะไรเนี่ย”ชายหนุ่มหยีตาต่อแสงแดดที่ผ่านเข้ามาทางผ้าม่าน
“ถามได้..วันอาทิตย์สิ”ไออุ่นหันขวับไปมองปฏิทินแล้วหันกลับมาที่ไทเกอร์ด้วยสายตาที่ดูโกรธ เขามองเธอด้วยความสงสัย
“เป็นอะไรของเธอ”คิ้วของเขาขมวดจนผิดปกติ
“ฉันอยากไปเที่ยวอีก”
“โอ้โห..ชอบเหรอ..ไปเที่ยวไหนอีกล่ะ”
“ไม่รู้สิ..ฉันนึกไม่ออก”เธอลุกออกจากเตียงเดินไปอาบน้ำตามปกติ เมื่อเธอออกมาไทเกอร์ยังนอนหลับต่อไป เธอปลุกเขาทั้งเขย่าตัวก็แล้วแต่ไม่ตื่น เขายิ้มใส่เธอจนเธอนึกออกว่าเขากำลังแกล้ง
“นี่คุณทำอะไรเนี่ย..ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ..นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว..ฉันรู้นะว่าคุณแกล้งฉันอยู่”เขาลืมตาตื่น มองหน้าเธออย่างนาน เขายิ้มอย่างอ่อนโยนไม่มีพิษภัย ไออุ่นมองสายตาเขานานเหมือนว่าเธอจะหลงเขาไปแล้ว จากนั้นทำให้เธอยอมในคำพูดเขาทุกอย่าง
เขาลุกไปอาบน้ำ ส่วนเธอก็ยังนั่งเหม่อลอยไม่หยุด เขาออกมาจากห้องน้ำ สายตาของเธอเริ่มอ่อนหวาน เหม่อลอยนึกถึงเขา ไทเกอร์เอามือโบกที่หน้าเธอเพื่อให้เธอดึงสติกลับมา เธอตกใจเหมือนมีแรงสั่นสะเทือน
“อุ้ย..ฉันขอโทษ..เธออย่าทำอย่างนี้สิ..ฉันหลงความหล่อผู้ชายง่ายนะ”เขายื่นหน้ามาใกล้เธอบนเตียง เสื้อยืดที่เธอใส่อย่างดีเขาก็ถอดไปให้เห็นแค่แขน
“งั้นคืนนี้ไปบ้านผมไหม”ดวงตาของเขามองเธอด้วยตาที่เป็นประกาย
“ที่ไหน..ไม่ใช่คุณอยู่เมืองเดียวกับฉันเหรอ”
“ผมมีบ้านใหม่แล้ว..เป็นบาร์ด้วย..มีอาหารขาย..มีเค้กด้วยนะ..ผมทำเอง”
“หา..เอาเวลาไหนไปทำ”
“หลังเลิกเรียนไง”
“เลิกเรียนกี่โมง”
“บางวันก็ห้าโมงเย็น..บางวันก็สี่โมงเย็น”
“แล้วส่งตอนกลางคืนเหรอ”
“ตอนเช้าก็มีนะ..แต่ตอนกลางคืนขายดีกว่า”
“ฉันรู้สึกว่าอยากทำอะไรบ้างจัง..เช้าอย่างนี้เราไปไหนดี”
“คุณอยากทำอะไรล่ะ”
“ฉันอยากไป..อะไรดีล่ะ..ไปเที่ยวรอบมหาวิทยาลัยกันไหม”
“อะไรนะ..คุณหมายถึงจะวิ่งรอบมหาวิทยาลัยเหรอ..ใครเขาทำกัน..”
“ไม่..ไม่ใช่อย่างนั้น..ฉันหมายถึงไปเดินเล่นในสวน”ไออุ่นถอนหายใจ เขายิ้มหัวเราะสะใจเหมือนหลอกเธอสำเร็จ
“ฉันพูดเล่นน่า..ไปกันเถอะ”
หลังจากนั้นทั้งสองคนเตรียมออกไปข้างนอกเดินรอบสวนมหาวิทยาลัย ป่าหญ้าโตขึ้นทำให้เธอรู้สึกคันเท้าและขา ไทเกอร์พาเธอไปเดินเล่นในที่หญ้ายังไม่โต เด็กสาวขี้เกียจเดินแล้วเธอจึงนั่งตรงหญ้าที่ยังไม่โต มองไปรอบสวนต่างเห็นผู้คนมากมาย ต้นไม้โบกพลิ้วไปมาอย่างอ่อนโยน ผู้คนบางคนพาสัตว์เลี้ยงมาเดินเล่น บางคนก็นั่งคุยกัน นั่งกินข้าวชมวิวกัน ไทเกอร์เดินกลับมาหาเธอเนื่องจากเขาเหนื่อยมากแล้ว
“เธอกำลังมองอะไรน่ะไออุ่น”ไทเกอร์เห็นเด็กสาวชะเง้อมองตรงโน้นตรงนี้ไม่หยุด
“ฉันกำลังมองธรรมชาติน่ะ..มันดูร่มรื่นย์ดีนะว่าไหม”
“ผมก็ว่างั้นแหละ..ที่นี่อากาศดีจังเลยนะ..ไม่เหมือนเมืองที่เราอยู่ตอนมัธยมเลย ทำไมที่นี่ถึงมีแต่ป่าเขียวขจี แล้วทำไมที่ที่เราอยู่มันมีแต่ฝุ่นควัน”เขานั่งกอดเข่ากำลังคิดอยู่
“โอ๊ย..อย่าพูดอย่างนั้นน่า...อย่าดูถูกบ้านเกิดเราเลยนะ”เธออุทานออกมาจนกระทั่งเขาสะดุ้ง
“ก็ได้..ผมว่าเราไปห้องสมุดกันไหม...ฉันจะไปนอน..ส่วนเธอหาหนังสืออ่านเอาก็ได้”จากนั้นทั้งสองขับรถไปห้องสมุดด้วยกัน
บรรยากาศในห้องสมุดเสียงเงียบกริบ ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยประกอบไปด้วยสามชั้น ชั้นที่หนึ่งจะเป็นโซนนั่งเล่นหรือนอนเท่านั้น ไม่มีตู้หนังสือ ไม่มีคอมพิวเตอร์ ชั้นสองจะมีทั้งตู้หนังสือและคอมพิวเตอร์ รวมทั้งมีมุมอ่านหนังสือที่เงียบสงบหรือใครจะเอาการบ้านมาทำที่ชั้นนี้ถือว่าได้บรรยากาศดีมาก หนังสือจะมีเกี่ยวกับนิยาย นิทาน การทำอาหาร การท่องเที่ยว ถ้าใครอยากมาอย่ามาช่วงที่คนเยอะอย่างจันทร์ถึงศุกร์เพราะที่นั่งริมหน้าต่างจะเต็ม ชั้นสุดท้ายชั้นสาม ตู้หนังสือแต่ละตู้จะถูกกะระยะได้ดี มีการวางตู้ได้ห่างมากกว่าชั้นสอง ตู้หนังสือมีแค่ห้าตู้ใหญ่ หนังสือมักจะเกี่ยวกับงานวิจัยหนึ่งตู้ กลไกไฟฟ้าหนึ่งตู้ วิทยาศาสตร์หนึ่งตู้ ส่วนที่เหลือเป็นเกี่ยวกับการเกษตร ซึ่งชั้นสามนี้จะไม่มีใครค่อยเข้าไปเพราะมีที่นั่งแค่สี่หัวมุม โต๊ะเก้าอี้อยู่คนละมุม
ทั้งคู่เลือกอยู่ชั้นหนึ่ง ไทเกอร์นอนบนเตียงที่ทั้งนั่งได้และนอนได้ ส่วนไออุ่นลุกไปโน่นนี่ สำรวจทุกซอกทุกมุมว่ามีอะไรให้เล่น เธอเดินไปถามบรรณารักษ์เพราะขี้เกียจเดินไปเดินมา
“พี่คะ..มีชั้นไหนมีเกมให้เล่นบ้างคะ”บรรณารักษ์กำลังทำงาน เขาจับเมาส์ไปมาเหมือนไม่สนใจเธอ ไออุ่นเริ่มหมั่นไส้ทำให้เธอคิดอยากตะโกนเสียงดังใส่เขา ไม่นานเขาตอบกลับเธอไปว่า
“มีอยู่ตรงโน้นน่ะลูก..มีเกมเศรษฐี..เกมคำศัพท์..แต่เธอต้องหาเพื่อนมาเล่นเยอะหน่อย..จึงจะสนุก”บรรณารักษ์ชี้ไปฝั่งตรงข้าม นั่นมีป้ายโชว์บอร์ดเกมอยู่เต็มไปหมด ไออุ่นมองเข้าไปเธอตัดสินใจกะทันหันว่าจะไม่เล่น เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอชอบ เธอชอบเล่นคนเดียวหรือแค่สองคนขึ้นไปแต่ไม่เกินสี่เนื่องจากว่าเธอรู้สึกว่ามันวุ่นวายมากไป หญิงสาวเดินกลับไปหาไทเกอร์ที่กำลังนอนหลับน้ำลายไหลเยิ้ม เธอแอบหัวเราะใส่เขาจนกระทั่งเขาตื่นทันที เธอหุบปากไม่ทัน ทำให้เขาดึงตัวเธอมากอดนอนไปพร้อมทั้งสองคนในตอนนั้น ไออุ่นพยายามเอามือที่กอดออกจากตัวเธอแต่เขากลับกอดเธอแน่นกว่าเดิม เธอจึงยอมนอนหลับไปกับเขาด้วย
“นี่ฉันต้องนอนเหรอ..ฉันไม่อยากนอนตอนนี้นะโว้ย”เธอพูดบ่นพึมพำ แต่เขาก็ยังอยู่ในท่ายิ้มเหมือนจะฝันดีแต่ก็ไม่ใช่หรอก ไออุ่นรู้ดีว่าเขาไม่ได้ฝันแต่กำลังเคลิ้มเธออยู่
สามชั่วโมงผ่านไปทั้งคู่นอนกันเต็มอิ่ม ไออุ่นตื่นขึ้นมาคนแรกเธอเห็นเขายังกอดเธออยู่ ทุกคนในห้องสมุดชั้นหนึ่งมองมาที่เธอ เว้นแต่บรรณารักษ์จะไม่ค่อยสนใจเท่าไรเพราะมัวแต่วุ่นกับคอมพิวเตอร์ จากนั้นเธอรีบดึงมือเขาออกทั้งสองข้าง เขาเริ่มตื่นขึ้นมา
“อะไรล่ะไออุ่น..เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”เขานั่งสวมกอดเธอเหมือนเดิม แต่เธอกลับทำหน้าไม่ดีใส่เขา
“ฉันรู้..แต่คนมองเต็มไปหมด..เธอไม่อายเหรอ..ดูสิ..คนมองเต็มเลย”ไออุ่นปัดมือเขาแล้วลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าของเธอแล้วเดินออกไป ไทเกอร์รีบดักตัวเธอไว้ทัน เธอเดินต่อหน้าตาเฉยไม่สนใจเขา
“ก็ได้..ก็ได้..ผมไม่ทำแล้ว..นี่ลืมไปแล้วเหรอเย็นนี้เรามีนัดกันนะ”เด็กสาวหยุดเดิน
“อ๋อ..ช่างมันเถอะ..ฉันไม่ไปล่ะ”เธอเดินต่อไปที่รถเขา ส่วนเขาเดินตามเธอไปติดและดักเธอได้ในที่สุด
“ไม่..ไม่..ผมจะไม่ยอมคุณ..ดังนั้นคุณต้องไปกับผม..จะมืดละ..ไปกัน”เขาอุ้มเธอขึ้นรถมอเตอร์ไซค์อย่างไม่เกรงกลัวว่าเธอจะหนักหรือเบาสำหรับเขา เขาไม่ฟังอะไรเธอทั้งสิ้น จากนั้นเขาขับรถอย่างเหนียวแน่น ไออุ่นเกาะเขาไว้อย่างแน่น คงเป็นเพราะเธอไม่ชอบความเร็วแบบนี้ ในที่สุดทั้งสองเดินทางมาถึง บาร์นั้นเป็นบาร์ที่ไออุ่นเคยเห็นในตอนแรก
“อ้าวนี่มันบาร์ที่คุณบอกว่า..มาทำงานพาร์ทไทม์นี่”
“ฉันก็แค่โกหกน่ะ..นี่อย่าบอกให้ใครรู้นะ..แม้กระทั่งเพื่อนก็ห้ามบอก”ไออุ่นไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพื่อนถึงบอกว่าเขาขยันหาเงินมากเพราะเขาโกหกไว้นี่เอง
เธอเดินเข้าไปในบาร์ โซฟามุมร้อยแปดสิบองศา ตัวหนึ่งมุ่งเข้าหาเวที อีกฝั่งหนั่งมุ่งไปที่โต๊ะเก้าอี้ปกติ ไทเกอร์นั่งที่โซฟาใหญ่ที่หันหน้าไปหาเวที บนเวทีนั้นมีวงดนตรีและแดนเซอร์แต่ไทเกอร์กลับไม่ชอบ กลายเป็นว่าคนที่จ้างวงดนตรีกับแดนเซอร์มาไม่ใช่เขาแต่เป็นออกัส
ในระหว่างนั้นเองขณะที่ไทเกอร์จะถอดเสื้อ ถอดทุกอย่างจนหมดเหลือแต่ชุดชั้นใน ออกัสเดินออกมาในชุดที่มีแต่ชุดคลุมชุดเดียว หน้าอกของเขาทำให้สาวในบารืต้องตะลึงแล้วอยากจูบเขา เขานั่งที่โซฟาและเอนตัวนอนลงไป แขนยกขึ้นข้างบน สาวคนหนึ่งเข้ามาจูบปากเขาก่อน ลงไปสู่ท่อนล่าง ไออุ่นเห็นดังนั้นเธอแทบจะทนไม่ไหว เธอรู้สึกอยากทำบ้างแต่หญิงสาวยืนตรงนั้นคือเยอะแล้ว ไทเกอร์ออกมาในชุดคลุมเหมือนออกัสตอนนี้ ไออุ่นเลียริมฝีปาก เธอรู้สึกหิวเหมือนโดนยาอะไรมา เธอจับไปที่หน้าอกเขาระหว่างนั่งอยู่บนโซฟา ทั้งลูบและจูบไถลลงมา ไทเกอร์จับเธอขึ้นมานั่งเหมือนเดิม
“นี่เธอเป็นอะไรมากไหมเนี่ย..”
“ฉันน่ะเหรอ..ไม่หรอก..ฉันเห็นเพื่อนฉันอยากทำมานานแล้ว..มันสนุกดี”เมื่อเขาได้ยินคำพูดจากเธอก็ไม่อยากรออะไร เขาอุ้มเธอไปในห้องนอน สายตาเขามองไปที่ออกัส เห็นว่าผู้หญิงสองคนแล้วตอนนี้กำลังจูบเขา ผู้หญิงคนที่หนึ่งจูบที่ปาก ส่วนผู้หญิงคนที่สองเดาได้ว่าน่าจะเป็นเรย์ เธอจูบอย่างแนบแน่นโดยเฉพาะตรงที่แก่นกาย ดูแล้วเธอจะไม่ไปไหนเลย ไทเกอร์หันกลับไปเมื่อเรย์มองมา
ชายหนุ่มพาเธอไปห้องของเขา เตียงนอนนั้นนุ่มเป็นพิเศษ จากนั้นเขาลูบหัวเธอก่อนเหมือนแมว ไออุ่นยื่นหน้าเข้ามาแต่เขาจะให้เธอใส่ชุดคอสเพลย์แม่บ้านไปก่อน เธอยอมใจใส่ชุดนั้น ทำให้เขาอยากจับเธอไปทั่วทุกที่ ยังไม่ทันไรเธอจูบเขาที่ปากไปก่อนเสียแล้ว
“เธอคงอดมานานสินะ”ทั้งสองจูบกันต่อจนไออุ่นเผลอหลับไปก่อน ไทเกอร์ลูบแขนตัวจูบที่หน้าท้อง หย่อนลงมาจนถึงสะดือลงสู่กลีบกุหลาบ เขาจูบอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน เหมือนเขาจะชอบเป็นพิเศษ
“อื้ม..อื้ม..ทำไมมันฟินอย่างนี้นะ..ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย..อ๊ากก..อ๊า..อ๊า”เธอร้องเสียงดังแต่เขายังไม่หยุด ทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรมารบกวน ดังนั้นเขาจึงทำต่อไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด
“ฉันก็คิดว่าเธอจะเรียบร้อยซะอีก”
ต่อจากนั้นเขาให้เธอจูบที่ลำเอ็นของเขาบ้าง เพื่อความสบายใจเธอจึงยื่นปากจูบอย่างไม่ลังเล ไม่พอเธอเธอยังเอานิ้วชี้และนิ้วกลางมาไถตรงนั้นอีกไม่หยุด ไทเกอร์รู้สึกชอบเธอมากขึ้นเพราะเขาไม่อยากทำหญิงอื่น เขาทนไม่ได้ จึงทำให้เขาคิดว่าต้องมาทำกับเธอจะสนุกกว่า
