ใช่แล้ว คุณนั่นเอง คุณคือคนที่ฉันกำลังตามหาคนที่เคยแกล้งฉันสมัยเรียน ทำไมกันล่ะ อะไรทำให้เราสองคนต้องจากกัน
รัก,ตลก,ชาย-หญิง,ไทย,รั้วโรงเรียน,รัก,รักเก่า,รักเดียวใจเดียว,รักหวานแหวว,รักโรแมนซ์,รั้วโรงเรียน,รักโรแมนติก,รักตั้งแต่เด็ก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สองเดือนผ่านไป นานมากแล้วที่ไทเกอร์ยังไม่กลับมา ไออุ่นช่างเริ่มเบื่อ ไม่รู้จะไปไหน เรย์ที่นั่งทำงานข้างเธอก็รู้สึกเบื่อเช่นกัน เธอคิดได้ว่าจะออกไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำตอนเย็น
“ไออุ่น..ฉันรู้สึกเบื่อจัง..เขียนมาจนจะจบล่ะ..ไม่รู้จะเล่าอะไรดี..มันเขียนไม่ออก..เธอพอจะมีแรงบันดาลใจอย่างอื่นไหมล่ะ”
“มีสิ..เธอนั่งดูเครื่องบินนอกหน้าต่างได้นะ” จากนั้นเรย์ลุกไปเปิดหน้าต่าง เธอมองดูเครื่องบินแล้วรู้สึกว่ามันจำเจไป เธอจึงคิดว่าข้อเสนอของเธอดีกว่า
“ฉันคิดว่า..ฉันอยากไปว่ายน้ำมากกว่า..ออกกำลังกายบ้างก็ดี”
“ก็ดีนะเพื่อน..ต้องเป็นตอนเย็น”
“ใช่..ไปตอนเย็นกัน”
เวลาสี่โมงเย็นไออุ่นและเรย์ไปสระว่ายน้ำชั้นดาดฟ้าของที่พัก มีร่มกันบังสระให้อย่างดี เรย์กระโดดลงน้ำอย่างสนุก เธอว่ายน้ำด้วยท่าลูกสุนัข แต่ไออุ่นกลับว่ายน้ำไม่เป็น เธอติดขอบสระเป็นเวลานานมาก พวกเธอหลบมาอยู่อีกฝั่งเนื่องจากฝั่งโน้นมีอาจารย์ซึ่งเป็นนักบินกำลังสอนเด็กว่ายน้ำ ดูท่าแล้วน่าจะเป็นเด็กฝึกจากโรงเรียนการบินโดยตรง เธอเอาแต่นั่งมองพวกเขาว่ายน้ำกัน เรย์จูงเธอให้พยายามว่ายไปอีกฝั่ง แต่ก็ยังไม่ถึงสักที
สามสิบนาทีผ่านไปเธอยังไม่ว่ายน้ำมา ไม่นานเสียงผู้ชายดังออกมาทางข้างหลังเธอ วาจาของเขาทักทายอาจารย์ฝั่งโน้นอย่างนอบน้อม
“สวัสดีครับ..อาจารย์..เป็นไงบ้าง”
“สบายดี..แล้วเธอล่ะ..เป็นกัปตันเต็มตัวแล้วล่ะสิ”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ..อาจารย์..ผมแค่”
“เอาเถอะ..ครูเห็นแค่นี้ก็ดีใจล่ะ..สู้ๆ”อาจารย์ยื่นมือของเขากำหมัดให้ดูเหมือนว่าชนหมัดกัน หรือแปลว่าเก่งมาก ส่วนตัวไออุ่นนั้นนิ่งเฉย ไม่ไปไหน ไม่หันซ้ายขวา เธอได้แต่จ้องหน้าเขา ผู้ชายสองคนทรงนักบินกำลังเดินกลับไป
“ใครน่ะ..ใคร..ชื่ออะไร”เสียงไออุ่นตะโกนสุดเสียง..แต่เขายังมองหาเหมือนจะเหม่อลอย ไม่รู้เรื่องว่าใครเรียก เธอจึงเรียกเขาอีกครั้งแต่เรย์มาขวางไว้
“ไออุ่น..พอแล้ว..คนมองกันทั้งสระแล้ว”
“เธอ..เขาไม่เห็นฉันเหรอ”เรย์มองมาที่เขา เขาเดินกลับไป
“ฉันว่า..เขาคงทำท่าทางหูทวนลมอยู่น่ะ”
“โธ่..เขาไม่สนใจฉันเลย..ฉันหิวมานานแล้วเนี่ย”
“ช่างมันเถอะ..ไออุ่น..อยากมีแฟนเป็นนักบินนี่..เธอมีแฟนอยู่..อดทนหน่อยนะ..จริงๆสองคนนั้นอาจจะรู้ก็ได้ว่าเธอมีแฟนแล้ว”
“จริงเหรอ..งั้นฉันขอว่ายน้ำก่อนนะ”
“เฮ้ย..อ้าวนี่..ไม่เอาเครื่องช่วยว่ายเหรอ”ไออุ่นไม่ฟังอะไร เธอว่ายพลิ้วอย่างสวยไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
“อะไรกันเนี่ย”เรย์ถอดแว่นตาว่ายน้ำเพราะคิดว่าฝันไปแต่ก็ไม่ใช่ เธอว่ายน้ำตีขาอย่างเก่ง
“หยุด..หยุดก่อน..ทำไมเธอถึงได้..นี่ตลอดเวลาที่เรียนมาเธอแกล้งโง่เหรอ”
“ไม่ใช่นะ..เป็นเพราะเขาต่างหาก..เขาคือแรงบันดาลใจของฉัน”
“โอ้โห..สุดยอด..ฉันยังหาแรงบันดาลใจไม่เจอเลย”
“ไม่เป็นไร..ฉันเชื่อว่าสักวันเธอต้องหามันเจอบ้างแหละ”
“กลับกันไหม..มีดแล้ว..น้ำเริ่มเย็นแล้วเนี่ย”เรย์เสยมือเข้ามากอดตัวเอง
ทั้งสองขึ้นจากน้ำ ไออุ่นที่กำลังขึ้นทันใดนั้นเองผู้ชายคนหนึ่งโผล่หัวขึ้นมาหาเธอ เขาบีบที่บั้นท้ายเธอเหมือนว่าจะสนุกเอามาก
“เฮ้ย..ไอ้โรคจิต”เธอหันไป กลายเป็นว่าผู้ชายคนที่บีบบั้นท้ายคือไทเกอร์ สีหน้าเธอเปลี่ยนไป แสดงอาการดีใจที่ได้เห็นเขากลับมาแล้ว เธอกอดเขาอย่างสุดซึ้ง ส่วนข้างหลังออกัสเดินมาเซอร์ไพรส์เรย์ ยังกับพวกเขาวางแผนกันไว้งั้นแหละ
“นี่อะไรกัน..วางแผนใช่ไหม”
“เหอะ..แค่บังเอิญเจอ..ก็เลยคิดว่าจะแกล้งสักหน่อย..ก้นเธอนิ่มดีนะ..คืนนี้เจอกันไหม”จากนั้นไทเกอร์ทำสัญญาณให้สองคนนั้นออกไป ออกัสอุ้มเรย์ออกไปทันที
“อ้าว..ทำไมเราไม่ไปล่ะ”
“จะไปได้ไง..ไม่ทำอะไรให้ผมชื่นใจบ้างเหรอ..กลับมาเนี่ยไม่เจอแฟนเลย..ต้องไปตาม”เขายื่นแขนเข้ามากอด เขามองหน้าอกเธอนานเป็นพิเศษ
“อะไรกันคุณ..โรคจิต”เขาปล่อยตัวเธอ แล้วทำเป็นเผลอจับอกเธอ เธอมองหน้าเขาด้วยความโกรธ
“อุ๊ย..ขอโทษ”
“ไม่ต้องเลย..คุณน่ะ..พูดไม่จริงสักคำ”เธอสาดน้ำใส่เขา เขาสาดน้ำใส่เธอบ้างสลับไปมา หลังจากนั้นทั้งคู่ขึ้นจากสระ เขาพาเธอไปเข้าห้องน้ำในห้องเดียวกัน ไออุ่นเริ่มทำหน้าตาอ้อนใส่เขา
“ทำไมคุณกลับมานานจัง”
“ทำไม..หิวเหรอ”
“รู้ได้ไงเนี่ย..ใครบอกคุณ”
“ไม่มีใครบอกผมหรอก..แต่ผมรู้ดี”เขายื่นมือไปจับไถที่ร่องละอองเกสรอย่างเจ็บเสียว เธอรู้สึกฮึกเหิมอยากทำบ้างจึงคิดจะบีบแต่ก็เสียวจนจุก หมดแรงไปในที่สุด
จากนั้นเขาอุ้มเธอกลับหอพัก ลงไปชั้นล่างโยนเธอลงบนเตียงแล้วจูบเธอไปอีกครั้ง หน้าเธอแดงเหงื่อออก เธอถอดเสื้อออกจนหมด ไทเกอร์เข้ามาใกล้เธอสังเกตได้ว่าเธอน่าจะเพลียมาก ทำให้เขายอมเธอไปวันหนึ่ง เธอเผลอจูบที่แก้มเขา บีบแท่งเอ็นอย่างสุดแรงรวมจูบเข้าไปด้วยกัน สิ่งนั้นทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายไปบ้างบางส่วน
“โอ้โหไออุ่น..พอ..พอ..ผมจุกแล้ว”เขาลุกออกจากเตียงทันที
“ทำไม..จับอีกไม่ได้เหรอ..นิดเดียว”
“ไม่..พอ”เขากลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอ สีหน้าเขาแสดงความเจ็บปวดที่แฝงไปด้วยความอยากที่เธออดมานาน สิ่งนี้ทำให้เธอยิ้มไม่หยุด
“มองอะไรไออุ่น..เธอทำฉันเองนะ”
“เอ้า..ใครเริ่มก่อน..คุณไม่ใช่เหรอ”
“ได้..งั้นเอาอีกสักรอบไหมล่ะ”
“โอ๊ย..โอ๊ย..โอ๊ย..จุกมาก..จุกจริงๆ”เขาทำไม่หยุด ไม่ว่าเธอจะร้องเสียงครวญครางอย่างไรเขาก็ไม่ฟังเธอ
