"จดหมายปริศนา การหมั้นหมายที่ถูกบังคับ และเงาของสงครามที่กำลังคืบคลาน… ท่ามกลางเกมอำนาจที่ไม่มีใครเลือกได้ ใครกันที่เป็นผู้กุมชะตาของทั้งสองอาณาจักร?!"

กุหลาบในรัง - ตอนที่5 คือก่อนพายุ โดย {คุณนายสลอธ} @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ดราม่า,รัก,สงคราม,แฟนตาซี,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

กุหลาบในรัง

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ดราม่า,รัก,สงคราม

แท็คที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ดราม่า

รายละเอียด

กุหลาบในรัง โดย {คุณนายสลอธ} @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

"จดหมายปริศนา การหมั้นหมายที่ถูกบังคับ และเงาของสงครามที่กำลังคืบคลาน… ท่ามกลางเกมอำนาจที่ไม่มีใครเลือกได้ ใครกันที่เป็นผู้กุมชะตาของทั้งสองอาณาจักร?!"

ผู้แต่ง

{คุณนายสลอธ}

เรื่องย่อ

ในโลกที่ถูกแบ่งแยกด้วยแนวคิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง—อาณาจักร ยูเรดี้ ที่รุ่งเรืองด้วยเสรีภาพและความสุข ขณะที่ โคเรียลัน เต็มไปด้วยการกดขี่และขาดอิสระ เจ้าชาย ฟีนิส แห่งยูเรดี้บังเอิญพบจดหมายปริศนาบนต้นไม้ของเขา เนื้อความเต็มไปด้วยบทกวีจากผู้ส่งนิรนาม ความอยากรู้นำพาให้เขาตอบกลับ เกิดเป็นการแลกเปลี่ยนจดหมายระหว่างเขากับหญิงสาวปริศนา ทว่าในขณะเดียวกัน อาณาจักรทั้งสองกลับประกาศการหมั้นหมายทางการเมืองระหว่างเจ้าชายฟีนิสและเจ้าหญิง โนอา แห่งโคเรียลัน

การหมั้นหมายที่ไม่ได้เกิดจากความรัก แต่เป็นกลเกมทางการเมือง เพื่อผนึกกำลังระหว่างสองอาณาจักรที่มีแนวคิดและเป้าหมายที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว เจ้าชายฟีนิสไม่เห็นด้วยกับการหมั้นหมายครั้งนี้ เขาพยายามทักท้วงพระราชายูเรนัสให้ยกเลิก แต่ความพยายามทั้งหมดกลับไม่เป็นผล พระราชาไม่ฟังเสียงของเขา และยิ่งทำให้เจ้าชายรู้สึกโดดเดี่ยวและไม่พอใจ

ในขณะเดียวกัน เจ้าหญิงโนอากลับแสดงท่าทีเฉยชาและไม่ใส่ใจกับการหมั้นหมายนี้ เพราะสำหรับเธอแล้ว มันเป็นเพียงข้อตกลงทางการเมืองที่เธอไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ขณะที่ ลูลู่ จอมเวทแห่งโคเรียลันผู้เฝ้ามองความขัดแย้งอยู่ห่างๆ เข้าใจถึงกลเกมที่แท้จริงเบื้องหลังการแต่งงานนี้

ท่ามกลางความตึงเครียดและการขัดแย้ง สงครามกลับคืบคลานเข้ามาโดยไม่รู้ตัว ฟีนิสพบว่าทุกสิ่งกำลังเปลี่ยนแปลงไป เขาเห็นสิ่งต่างๆ กำลังแย่ลง แต่ไม่สามารถหยุดยั้งอะไรได้ ในขณะที่เจ้าหญิงโนอาเพียงแค่เฝ้ามองขุนนางที่พึงพอใจกับสถานการณ์นี้

การแลกเปลี่ยนจดหมายระหว่างเจ้าชายและหญิงสาวปริศนา จะเปิดเผยความลับใด? หมั้นหมายทางการเมืองนี้ จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ใด? และ สงครามที่กำลังจะมาถึง มีเบื้องหลังที่ใครบางคนพยายามปกปิดหรือไม่?


สารบัญ

กุหลาบในรัง-ตอนที่1 จดหมายจากใครบางคน,กุหลาบในรัง-ตอนที่2 เจ้าหญิงผู้ว่างเปล่า,กุหลาบในรัง-ตอนที่3 คำปลอบโยนของพระมารดา,กุหลาบในรัง-ตอนที่4 ยามรุ่งอรุณอันสงบสุข,กุหลาบในรัง-ตอนที่5 คือก่อนพายุ,กุหลาบในรัง-ตอนที่6 หนึ่งวันขององค์ชายผู้สง่างาม

เนื้อหา

ตอนที่5 คือก่อนพายุ

ภายในท้องพระโรงที่ประดับด้วยเสาหินสูงตระหง่าน แสงจากคบเพลิงทอดเงายาวบนพรมสีเข้ม พระราชายูเรนัสประทับอยู่บนบัลลังก์ เสียงสนทนาของเหล่าขุนนางเงียบลงเมื่อสายพระเนตรอันเคร่งขรึมของพระองค์กวาดมองไปทั่ว

สายลมเย็นจากภายนอกแทรกผ่านเข้ามา แต่ยูเรนัสยังคงนั่งนิ่ง พระองค์ทอดพระเนตรแผนที่ที่คลี่กางอยู่เบื้องหน้า เส้นเขตแดนระหว่างสองอาณาจักรลากผ่านเหมือนรอยแผลเก่าแก่ สันติภาพที่เปราะบางทำให้ทุกย่างก้าวในเกมนี้ต้องถูกคำนวณอย่างรอบคอบ

"ความแข็งแกร่งมิได้มีเพียงแต่กองทัพ" พระสุรเสียงทุ้มต่ำเอื้อนเอ่ย "หากแต่เป็นพันธมิตรที่มั่นคง เราต้องการสิ่งนั้น"

อาณาจักรของพระองค์อยู่ท่ามกลางภัยคุกคาม หากเกิดสงคราม ประชาชนจะเดือดร้อน สิ่งที่ต้องทำจึงมิใช่เพียงการสะสมกำลังพล แต่คือการสร้างสายสัมพันธ์ทางการเมืองให้แน่นแฟ้น การแต่งงานระหว่างราชวงศ์คือหนทางหนึ่งในการผูกมัดอาณาจักรอื่นให้กลายเป็นพันธมิตร

พระองค์มิได้มองว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงเครื่องมือทางการเมือง หากความสัมพันธ์ระหว่างอาณาจักรมั่นคง ก็จะเป็นการปกป้องประชาชนโดยมิให้ต้องเผชิญกับสงคราม ยูเรนัสเข้าใจดีว่าบางสิ่งต้องแลกมาด้วยบางอย่าง และพระองค์ก็พร้อมจะเป็นผู้ตัดสินใจเส้นทางนี้เอง

"หากสายใยระหว่างเรากับอาณาจักรนั้นแน่นแฟ้นมากพอ ย่อมไม่มีศัตรูใดกล้ารุกราน" พระองค์ตรัสอย่างแผ่วเบา ทว่าหนักแน่น ดวงเนตรสีเข้มทอดมองออกไปยังหน้าต่างที่เปิดออกสู่ท้องฟ้าหม่น ความเงียบในท้องพระโรงโรยตัวลงอย่างช้าๆ มีเพียงเสียงเปลวไฟที่ลุกไหวเป็นจังหวะสม่ำเสมอ

ความเงียบงันที่แฝงเร้น





-------

ณ.อาณาจักโคเรียลัน

น้ำที่ไหลในอ่างมีความอบอุ่นแต่นิ่งสงบ เจ้าหญิงโนอาแช่อยู่ในนั้น ท่ามกลางแสงที่ลอดผ่านจากคบเพลิง เปลือกตาของเธอปิดลงในขณะที่มือเรียวยังคงลูบไปตามน้ำอย่างไร้ความคิด สิ่งเดียวที่รบกวนจิตใจของเธอคือคำพูดของพระบิดา คำสั่งที่เธอรับรู้เป็นเพียงแค่เสียงเบา ๆ ในความทรงจำ และมันก็เหมือนกับทุกคำสั่งที่ผ่านมา

"อีกสี่ปีเราจะไปเจริญสัมพันธไมตรีกันอาณาจักรยูเลดี้"

"รวมถึงเรื่องการหมั้นหมายของเจ้าด้วย" 

"เจ้าเองก็จงเตรียมตัวอย่างทำขายขี้หน้าล่ะ"

น้ำเสียงนั้นแห้งแล้งและเรียบเฉย เหมือนคำสั่งที่ไม่มีความหมายอะไรเลยนอกจากหน้าที่ที่ต้องทำ

"เพคะ...เสด็จพ่อ"

น้ำไหลเคลื่อนผ่านปลายนิ้วของเธอ ราวกับเวลาเองก็ไหลไปช้า ๆ ไม่รีบร้อน ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของการไหลไปตามกระแสของชีวิต ไม่มีการตื่นตระหนก ไม่มีการหยุดคิดถึงสิ่งที่กำลังจะมาถึง ทุกอย่างดูเรียบง่าย ไม่มีความซับซ้อนใด ๆ นอกจากการยอมรับ

เธอยังคงอยู่ในอ่าง ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบ ไม่ได้มีอะไรทำให้เธอหวนคิดถึงอนาคตที่กำลังจะมาถึง หรือแม้กระทั่งการพบกับคู่หมั้นของเธอ ราวกับสิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องผ่านไป ไม่มีคำถาม ไม่มีความคาดหวังใด ๆ และเมื่อเธอลืมตาขึ้น ท้องฟ้านอกหน้าต่างดูแห้งแล้งราวกับสะท้อนสภาพในใจของเธอเอง



------

ณ อาณาจักรยูเรดี้

สายลมยามเย็นพัดผ่านสวนหลวง อากาศเย็นสบาย แต่ไม่อาจปลุกความรู้สึกมีชีวิตชีวาในดวงตาของ เจ้าชายฟีนิส ได้

เบื้องหน้าเขา คือต้นโอ๊กเก่าแก่ที่แผ่กิ่งก้านให้ร่มเงามาหลายชั่วอายุคน ฟีนิสก้าวเข้ามาใกล้ สายตาสีน้ำเงินเข้มจับจ้องไปยังรังนกที่เคยมีอยู่ตรงกิ่งนั้น รังที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยลูกนกตัวน้อยที่ส่งเสียงร้องขออาหาร ทว่า—เวลานี้กลับว่างเปล่า

"วันนี้ก็ไม่มีหรอ?"

พระสุรเสียงของเขาแผ่วเบา เหมือนกระซิบถามไปยังความว่างเปล่า

เขาเอื้อมมือแตะกิ่งไม้ ลูบไปตามพื้นผิวขรุขระด้วยปลายนิ้ว ราวกับกำลังค้นหาความอบอุ่นที่เคยมีอยู่ที่นี่ แต่ไม่มีอีกแล้ว

เมื่อครั้งยังเยาว์วัย ฟีนิสเคยเฝ้ามองนกคู่หนึ่งช่วยกันสร้างรังที่นี่ ทั้งสองขยันขันแข็ง เก็บกิ่งไม้เล็ก ๆ มาสานต่อจนกลายเป็นรังอบอุ่นให้ลูกนกได้อาศัย พวกมันมักจะบินกลับมาตรงนี้เสมอ…จนกระทั่งวันหนึ่งที่รังว่างเปล่า ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีเงาของพ่อแม่นกหรือลูกนกอีกต่อไป

เวลาผ่านไปหลายปี ฟีนิสก็ยังคงกลับมาดูที่ต้นไม้นี้ทุกครั้งที่มีโอกาส แม้จะรู้ดีว่ารังเดิมไม่อาจกลับมาเหมือนเดิมได้อีก แต่ข้างในใจลึก ๆ ก็ยังคงหวัง…ว่าบางที วันหนึ่ง นกพวกนั้นอาจกลับมา

เขาถอนหายใจเบา ๆ ยืนอยู่ที่เดิมเงียบ ๆ สายลมพัดผ่านไล้เส้นผมสีเงินของเขาให้ปลิวไหว เงาของต้นไม้ทอดลงมาคล้ายจะโอบล้อมร่างของพระองค์ไว้

ราวกับว่าวันเวลาที่ผ่านไป กำลังถูกเก็บกักอยู่ที่นี่ตลอดกาล