รวมเรื่องราวความหลอนสุดพิลึก ที่จะทำให้คุณรู้สึกว่า… ยามค่ำคืนกับเวลากลางวัน ช่างเป็นโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
พารานอมอล,ลึกลับ,ระทึกขวัญ,เรื่องสั้น,พล็อตสร้างกระแส,สยองขวัญ,แปล,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รวมเรื่องราวความหลอนสุดพิลึก ที่จะทำให้คุณรู้สึกว่า… ยามค่ำคืนกับเวลากลางวัน ช่างเป็นโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ผู้แต่ง
ณ เสียงฝน
เรื่องย่อ
รวมเรื่องราวความหลอนสุดพิลึก ที่จะทำให้คุณรู้สึกว่า… ยามค่ำคืนกับเวลากลางวัน ช่างเป็นโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
"นอนไม่หลับ" คือหนังสือรวมเรื่องสั้นหลอนสั่นประสาท ที่ท้าทายให้คุณลองอ่าน…
เรื่องราวของความเงียบงันที่ไม่น่าไว้วางใจ ความกลัวที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด และเสียงเรียกจากบางสิ่งที่คุณไม่ควรตอบรับ คำเตือน—เรื่องราวเหล่านี้จะค่อยๆ คืบคลานเข้าสู่ความคิดของคุณ และเมื่อถึงเวลาที่คุณล้มตัวลงนอน…
คุณแน่ใจหรือว่า จะหลับลงได้จริงๆ?
รวมเรื่องเขย่าขวัญที่ถูกแปลเป็นไทย เพื่อแบ่งปันความสยองให้ทุกคนได้อ่านเพื่อความเพลิดเพลิน
📌 หมายเหตุ: ทุกเรื่องเล่าได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรื่องก่อนนำมาแปลเรียบร้อยแล้ว
หากถูกใจ ฝากติดตาม กดคอมเมนต์ และส่งกำลังใจด้วยโดเนทได้นะคะ 😎
ทั้งนี้ สำนวนการแปลถือเป็นลิขสิทธิ์ของผู้แปล เพื่อความบันเทิงของผู้อ่านเท่านั้น ห้ามทำซ้ำ คัดลอก หรือนำไปอ่านเผยแพร่ในเว็บใดๆ ทั้งสิ้น รวมทั้งไม่อนุญาตให้นำไปเล่าเรื่องด้วยเสียงผ่าน YouTube และ/หรือเว็บอื่นใดทั้งสิ้น ถ้าต้องการแบ่งปัน ให้ใช้วิธีแชร์ลิงก์เท่านั้นนะคะ **หากมีใครพบเห็นการกระทำดังกล่าวที่ไหน โปรดแจ้งกับผู้แปลโดยตรงนะคะ**
ฉันเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่เกาหลี แต่ขอไม่บอกนะคะว่าฉันสอนที่ไหน เพื่อปกป้องตัวตนของทั้งนักเรียนและครูในเรื่อง ฉันเป็นลูกครึ่งเกาหลีและย้ายมาอยู่ที่เกาหลีจากอเมริกาเมื่อปีที่แล้วเพราะอยากเรียนรู้วัฒนธรรมเกาหลีให้มากขึ้น ตั้งแต่ย้ายมาที่นี่ ฉันได้พบกับเรื่องแปลกๆ บางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้
นี่เป็นเพียงบางส่วนที่ฉันและคนอื่นๆ ที่ฉันรู้จักเป็นการส่วนตัวได้ประสบมา
พอฉันสอนมาได้เข้าสัปดาห์ที่สองที่โรงเรียนแห่งนี้ ฉันเริ่มได้ยินเสียงคลิกแปลกๆ เหมือนมีใครกำลังเดาะลิ้น เพียงแต่ว่ามันดังกว่านั้นมาก ฉันมองไปรอบห้องเรียนเพื่อดูว่ามีใครได้ยินเหมือนกันหรือเปล่า ดูเหมือนไม่มีใครได้ยินอะไรผิดปกติ ฉันเลยไม่ได้เก็บมาใส่ใจ แต่หลังจากนั้น ในห้องรับรองครู ฉันถามครูสอนภาษาอังกฤษอีกคน ว่าเธอเคยได้ยินเสียงคลิกที่ว่าหรือเปล่า เธอพยักหน้าแล้วเริ่มเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอให้ฉันฟัง
ประมาณสองปีที่แล้วห้องเรียนที่เธอสอนอยู่ได้รับการปรับปรุงใหม่ เธอและครูคนอื่นอีกสองสามคนจึงถูกย้ายไปอยู่ที่ปีกอีกด้านหนึ่งของโรงเรียนซึ่งไม่ได้ใช้งานมานานห้าปี ถ้าคุณอยากรู้ว่าโรงเรียนนี้เป็นยังไง ให้ลองนึกถึงฉากโรงเรียนมัธยมในภาพยนตร์สยองขวัญสัญชาติเกาหลีเรื่อง “Whispering Corridors” ดู นั่นละ แบบนั้นเลย
วันนั้น คุณครูต้องใช้ห้องน้ำ และห้องน้ำหญิงดันอยู่ที่ชั้นบนซึ่งเป็นชั้นร้าง เธอเดินออกจากห้องเรียน เลี้ยวขวา แล้วเดินอ้อมโค้งบันไดจนขึ้นไปถึงด้านบนสุด และมองลงไปที่โถงทางเดินที่ถูกทิ้งร้างมานาน มันทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่ เธอรีบเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระอย่างรวดเร็ว ตอนนั้นประตูห้องน้ำทั้งห้าเปิดกว้าง ทำให้รู้ว่าเธอเป็นคนเดียวที่อยู่ในห้องน้ำตอนนี้ เธอเลือกเข้าห้องแรก ขณะที่กำลังจะลงนั่งอยู่นั้น เธอเริ่มได้ยินเสียง คลิก คลิก คลิก
เมื่อมองผ่านรอยแยก เธอเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่ด้านนอก มาถึงตอนนี้ เธอกลัวมาก ลุกยืนอย่างเร็วแล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำ ขณะที่เดินออกมานั้น เธอเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนคอตกผมปรกหน้า ส่ายหัวไปมาช้าๆ ขนลุกซู่ขึ้นมาทันที เธอรีบถามเด็กคนนั้นเป็นภาษาเกาหลีว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แต่เด็กคนนั้นยังเงียบ เธอตัดสินใจลองถามอีกครั้งว่าเป็นอะไรไหม คราวนี้เธอหยุดส่ายหัวแล้วเงยหน้าขึ้นช้าๆ พร้อมส่งเสียงครางสำลักเลือดออกมา
แน่นอนว่าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอไม่เคยใช้ห้องน้ำนั้นอีกเลย แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยากที่จะเลี่ยง เพราะห้องน้ำที่ว่าตั้งอยู่เหนือห้องเรียนที่เธอสอนอยู่พอดี จึงมักจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไปเดินมาอยู่บ่อยๆ บางครั้งก็ได้ยินเสียงน้ำไหลหรือเสียงกดชักโครก และเพดานมักจะมีน้ำหยดอยู่เรื่อย แม้ว่าจะปิดน้ำแล้วก็ตาม
ครั้งหนึ่ง ตอนชั้นเรียนของเธอกำลังสอบอยู่ จู่ๆ เด็กนักเรียนก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูที่ดังมาจากห้องน้ำ นักเรียนในห้องแตกตื่นและกลัวกันมาก เธอรีบแจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทันที และพอพวกเขาขึ้นไปตรวจสอบ ก็ไม่พบอะไร หลังจากเหตุการณ์นั้น ชั้นดังกล่าวก็ถูกปิดตาย
มีครูสัญชาติเกาหลีอีกคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ดีเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟัง...
เมื่อปีที่แล้ว ที่อีกปีกหนึ่งของโรงเรียน นักเรียนคนหนึ่งของเธอต้องเข้าห้องน้ำ ห้านาทีต่อมา นักเรียนคนนั้นวิ่งหน้าตื่นกลับมาที่ห้องเรียนเนื้อตัวสั่นและร้องกรี๊ดๆ ไม่หยุด ครูรีบแจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและเธอไปที่ห้องน้ำกับเจ้าหน้าที่ด้วย เธอเล่าว่าเมื่อพวกเขาไปถึง ก็พบว่ามีกระจุกผมสีดำกองอยู่บนพื้นและในห้องน้ำ ส่วนนักเรียนคนดังกล่าวก็ดูแปลกๆ ไม่เหมือนเดิมอีกเลยหลังจากเหตุการณ์นั้น และไม่ว่าจะคะยั้นคะยอยังไง เธอก็ไม่ยอมเล่าให้ใครฟังว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น
เรื่องสุดท้ายที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังนี้ เกิดขึ้นกับฉันเอง
ประมาณเดือนที่สามของการสอนของฉันที่โรงเรียนนี้ ครูใหญ่ขอให้ฉันอยู่สอนพิเศษนักเรียนหลังโรงเรียนเลิก ฉันได้รับรายชื่อนักเรียนทั้งหมดในชั้นเรียนซึ่งมีอยู่ทั้งหมดสิบห้าคน ในบ่ายวันแรกของการสอนพิเศษ ฉันขานชื่อนักเรียนเพื่อนับจำนวน ปรากฎว่ามีนักเรียนในห้องทั้งหมดสิบหกคน! ด้วยความสับสน ฉันเช็กรายชื่อในมือและขานชื่อนักเรียนเพื่อนับจำนวนอีกครั้ง และคราวนี้ มีนักเรียนในห้องเรียนทั้งหมดสิบห้าคน
ฉันไม่รู้ว่าเด็กนักเรียนคนที่สิบหกนั่นเป็นใครกัน และก็ไม่อยากจะรู้ด้วย
วันนี้ขอเล่าแค่นี้ก่อนนะ เพราะพรุ่งนี้ฉันมีประชุม รอฟังเรื่องต่อไปวันหลังนะคะ
*จบ*
-------------------------------------
Special thanks to Gdokim,