อะไรน่ะ เจ้าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อย่างนั้นรึ แล้วมันทำไม สำนักข้ามีผู้ท้าทายโชคชะตามากมาย มันจะซักแค่ไหนกันเชียว โอ้ว สมบัติระดับเซียนปรากฎขึ้นอย่างนั้นรึ ช่างหัวมันสิ! ต่อหน้าระบบข้าพวกมันล้วนเป็นขยะ!
แอคชั่น,ตลก,ผจญภัย,ไทย,จีน,กำลังภายใน,ดราม่า,แอ็คชั่น,แอ็คชั่น ,พระเอกเทพ,ฮาเร็ม,ระบบ,ระบบผู้ช่วย,ตลก,ผจญภัย,เจ้าสำนัก,หลายโลก,เกิดใหม่,เกิดใหม่ ,พระเอกเก่ง,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ช่องนิยายเสียง + อนิเมชั่น + Soundtrack + SFX https://youtu.be/QJtdLEADbgA?si=U06F2U9sTlsfo0P1
เมื่อเขาเปิดดูข้อความ มันส่งมาในแชทกลุ่มโดยเซี่ยหมั่นโถว เจ้าอ้วนที่ไปโรงเรียนกับเขาเมื่อวาน
“พี่ใหญ่พวกเราได้ข่าวแล้วว่าท่านถูกฉินโหย่วเอ๋อขอถอนหมั้น?”
“ใช่”
นพเก้าพิมพ์ไปโดยไม่ได้คิดอะไรมาก เขารู้สึกว่าข่าวสารสมัยนี้ช่างเร็วเกินไป บางทีฉินโหย่วเอ๋ออาจเป็นคนกระจายข่าวเอง ไม่เช่นนั้นข่าวอาจจะมาถึงในวันพรุ่งนี้
“พี่ใหญ่ วันนี้ให้ข้ายอดชายผู้นี้เป็นผู้เลี้ยงท่านเถอะ ข้ารู้จักสถานที่แห่งหนึ่ง มันดีมาก ท่านสามารถหาสาวๆ ที่ถูกใจได้มากมาย”
ทันใดนั้นคนที่ชื่อยอดชายก็พูดขึ้น ในกลุ่มแชทของเขาล้วนเป็นเพื่อนสนิท พวกเขามีกันห้าคน มักจะโดดเรียนและไปไหนมาไหนด้วยกัน
“เจ๊าะแจ๊ะ เจ้ายังอยากให้พวกเราได้ซดน้ำแกงหรือไม่ ด้วยระดับหน้าตาของพี่ใหญ่เจ้าไม่กลัวว่าเขาจะควงหญิงงามไปทั้งหมดหรือ?”
หลันเถาที่มักจะเงียบที่สุดพูดประจบประแจงออกมา
“เอาล่ะ พวกเจ้าเลิกล้อเล่นสักทีได้ไหม ไม่รู้หรือว่าวันนี้เป็นวันที่พี่ใหญ่ได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจมากแค่ไหน ต่อให้มีสาวสวยสามร้อยคนเจ้าก็ต้องยกให้เขาให้หมด เข้าใจไหม?”
ในฐานะคนสนิทที่สุดของนพเก้า มันรู้ว่าเขาคลั่งรักเทพธิดาฉินโหย่วเอ๋อมากแค่ไหน มันพิมพ์ออกมาด้วยความจริงใจ
...
นพเก้ารู้สึกพูดไม่ออก เหตุใดข้าถึงรู้สึกว่าพวกเจ้าแค่อยากไปเจอสาวงามมากกว่า แต่กลัวสร้างปัญหาแล้วไม่สามารถรับมือได้ จึงชวนข้าติดไปด้วย
“พี่ใหญ่เก้าว่าอย่างไร? ถ้าท่านเห็นด้วยข้าจะให้เจ้าอ้วนไปรับท่าน ส่วนข้าจะรีบไปจองโต๊ะก่อน ต้องรู้ก่อนว่าลูกค้าระดับวีไอพีของร้านนั่นแน่นมาก”
“โอเค ไปก็ไป”
ไหนๆ ก็ได้ใช้ชีวิตอย่างวัยรุ่นแล้ว เขาก็อยากไปเที่ยวกับเจ้าเพื่อนเกลอสี่ตัวนี้สักหน่อย
หลังจากนั้นครี่งชั่วโมงทั้งสี่คนมายืนอยู่หน้าคลับแดนซ์ “คืนฝันสราญรมญ์” ยอดชายยื่นบัตรออกไปให้ยามกั้นประตู จากนั้นทั้งสี่ก็เข้าไปข้างใน
เมื่อเข้าไปเจอบรรยากาศที่เย็นเฉียบ กลิ่นสดชื่นคลุ้งเต็มอากาศ แสงไฟหลากสีสันกระทบกับผู้คนด้านล่างเวทีรูดเสา ด้านซ้ายเป็นบาร์ ด้านขวาเป็นจุดทัศนศึกษาเพื่อดูสาวงามผิวขาวผ่องแต่งชุดรัดรูปดูยั่วยวน ไม่ว่าจะเป็นคนเอเชีย คนยุโรป หรือผู้ชายที่เต้นรูดไปมา ก็มีให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดาของสถานที่แห่งนี้
“พี่ใหญ่ ข้าจองโต๊ะที่ใกล้นางงามอันดับหนึ่งไว้ได้ที่นึง เรารีบไปกันเถอะ”
เจ้าคนที่ชื่อยอดชายพูดด้วยน้ำเสียงโอ้อวด
“อะไรนะ! เจ้าทำได้อย่างไร?”
เจ้าอ้วนตกตะลึง หากไม่มีสถานะที่พิเศษ ก็ไม่สามารถจองจุดชมวิวที่ดีที่สุดได้
“ฮ่า ฮ่า ข้าจะบอกความลับให้ เจ้าเห็นดีเจที่อยู่ตรงนั้นหรือไม่ นั่นคือเจ้าสี่”
ยอดชายเปิดเผยออกมา
“อะไรกัน! ไม่น่าหล่ะพักนี้ข้าถึงไม่ค่อยเห็นมัน ที่แท้ก็มาทำงานอยู่นี่”
เถาหลันผู้มีผิวคล้ำร่างกายกำยำรู้สึกอิจฉา หมายความว่าเจ้านี่สามารถดูสาวสวยได้ทุกวันใช่หรือไม่
“เอาหล่ะ ไปกันเถอะ”
ยอดชายกับอีกสองคนจากไปทันทีโดยไม่สนพี่ใหญ่ที่เป็นผู้ถูกเชิญมาแม้แต่น้อย อย่ามาล้อเล่น พี่ใหญ่ของพวกมันมีใบหน้าฟ้าประทานเกินไป หากสาวๆ เห็นพี่ใหญ่ของพวกมัน พวกนางจะไม่สนใจพวกเขาไปโดยปริยาย
นพเก้าไม่สนใจพวกนั้นแม้แต่น้อย สายตาของเขากำลังมองไปที่สาวสวยคนนึงด้วยท่าทางตกตะลึง เขาสัมผัสได้ถึงออร่าที่ไม่ธรรมดา เขาเปิดใช้งานเนตรหมื่นพิภพทันที
[ค่าสถานะของซูหลัน]
อายุ: 18 (อายุขัย 504 ปี)
เขตแดน: จิตรู้แจ้งขั้นที่ 4 ขั้นสมบูรณ์ (ค่าพลังปราณ: 14,007 เมตร)
ทักษะการต่อสู้: ระบำสีชาด (วิชาเซียนขั้นสูงสุด), หมัดอัสดงเปรียบวาทะ (วิชาเซียนขั้นสูงสุด), ท่าร่างแยกเงาหงส์เพลิง (วิชาเซียนขั้นสูงสุด)
พรสวรรค์: กายาหมื่นอาทิตย์ (กายาระดับเซียนขั้นต้น)
พลังเทพ: 150
โชคชะตา: บุตรแห่งโชคชะตา
ประวัติย่อ: ซูหลันองค์หญิงลำดับที่ 1 แห่งอาณาจักรอาทิตย์สีชาด หลังจากกษัตริย์ถูกวางยาพิษ พี่ชายขึ้นครองบัลลังก์และต้องการความลับของนาง นางจึงถูกตามล่า นางจึงปลอมตัวใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเวสสุวรรณเป็นเวลาถึงสี่ปี โดยใช้ชื่อปลอมว่า “ซ่งอวี้หาน”
เมื่อนพเก้าเห็นชื่อซ่งอี้หานเขารู้สึกสะเทือนใจ แต่เขากับนึกไม่ออกว่าเป็นใครกันแน่ถึงมีอิทธิพลต่อจิตใจของเขา อย่างไรก็ตามนพเก้าเลิกคิดถึงเรื่องนี้แล้วกำลังดูสถานการณ์ตรงหน้า
“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง”
นพเก้าขมวดคิ้วจากนั้นเดินเข้าไปหาสาวสวยคนนี้
สมิงแดงเป็นเจ้าของบาร์แห่งนี้ ปกติเขามักจะไม่ออกมาคนเดียว เขามักจะพาลูกน้องติดมือมาสองสามคน ตอนนี้เขากำลังยื่นแก้วเหล้าให้กับผู้หญิงคนนี้ เขารู้สึกประหลาดใจเหตุใดยาถึงยังไม่ออกฤทธิ์ เขาจึงได้แต่คุยกับผู้หญิงคนนี้ต่อไป
ดูเหมือนนางกำลังตัดพ้อในชีวิต ฟังความได้ว่าคนรักของนางตกหลุมรักนางที่เป็นสามัญชน นางจึงยกเลิกการหมั้นหมายกับตระกูลใหญ่ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร นางมักจะบ่นพึมพำว่ามันเป็นความผิดของนาง
หลังจากที่สาวสวยคนนี้หน้าแดงเล็กน้อยเป็นสัญญาณของยาเริ่มออกฤทธิ์ สมิงแดงรู้สึกประหลาดใจ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะมีภูมิคุ้มกันบางอย่าง อย่างไรก็ตามวันนี้เขาจะต้องได้เล่นสนุกกับนางผู้นี้ ด้วยใบหน้ารูปไข่ เส้นผมสีดำขลับ รูปร่างที่สมส่วน สะโพกใหญ่ เอวคลอดกิ่ว เพียงเท่านี้ก็สามารถทำร้ายหัวใจ ผู้ชายที่เดินผ่านล้วนรอบมองจากด้านหลังได้ ถึงหน้าอกจะกระดานไปหน่อยแต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
“ขอโทษทีน่ะคนรักหนุ่ม แต่วันนี้นางเป็นของข้า”
สมิงแดงรู้สึกมีความสุขในใจ รู้สึกวันนี้อะไรอะไรก็ราบรื่นเกินไป วันนี้เขาจะอัดคลิปทุกฉากเด็ด เมื่อนางตื่นขึ้นมาเขาจะแบล็กเมล์นาง โอใช่ เขาควรจะไปหาแฟนหนุ่มของนางสักหน่อย จากนั้นโชว์วิดีโอสุดเร้าใจให้ดู เมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มผู้โชคดีมันจะต้องเป็นการแสดงที่น่าดูอย่างแน่นอน
“จากนั้น ฮิฮิ”
สมิงแดงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมายื่นเข้าหาปากนาง เขาคิดว่าหลังจากเวลานี้เขาจะเปลี่ยนนางให้เป็นอีตัวเมีย แล้วกดแฟนหนุ่มของอีกฝ่ายลงกับพื้นขณะพวกเขาร่วมรักกัน มันจะต้องสนุกมากแน่
ซูหลันเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกวางยาพิษมันก็สายเกินไป นางรู้สึกอ่อนแรงและอดที่จะขมิบต้นขาและส่ายเอวไปมาไม่ได้ ปกตินางจะปลอมตัวเป็นผู้ชายตลอด วันนี้นางรู้สึกหดหู่จึงอยากเป็นอิสระบ้าง ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องเช่นนี้
“เอาล่ะ อ้าปากซะ”
สมิงแดงใช้มือขวาโอบไหล่ของนาง แล้วใช้มือซ้ายรินเหล้าใส่ริมฝีปากของนางอย่างช้าๆ
นางอยากต่อต้าน แต่ไม่สามารถทำได้ พลังทั้งหมดในร่างกายปั่นป่วนจนยากที่จะควบคุม นางน้ำตาหลั่งริน อยากจะกัดลิ้นตายเสียตอนนี้แต่ไม่สามารถทำได้ ขณะที่นางกำลังจะหมดสติลงเพราะฤทธิ์ยา
ขวับ!!
บุรุษผู้หล่อเหลาก็เข้ามาหยิบแก้วเหล้าออกจากมือของสมิงแดงอย่างทันควัน มือซ้ายโอบเอวของซูหลันที่หมดสติไป
“แกเป็นใครกันวะ! ถึงกล้าเข้ามายุ่งเรื่องของคนอื่น”
สมิงแดงไม่คาดคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น เขาโบกมือให้ลูกน้องสองคนด้านหลังลงมือ ต้องรู้ก่อนว่าในวงการใต้ดิน เขาเป็นถึงนักมวยอันดับหนึ่งในสังเวียน และพรสวรรค์ฝึกปรือก็ไม่ธรรมดา ด้วยอายุ 32 ปีเขาสามารถบรรลุขอบเขตขัดเกลาศิลาขั้นสมบูรณ์ได้ ลูกน้องสองคนก็เป็นนักสู้เช่นกัน อีกฝ่ายต่างอยู่ในระดับขัดเกลาศิลาขั้นที่ 6 และ 7 ในวงการโลกใต้ดินถือว่ามีอิทธิพลในระดับหนึ่ง
“เฮ้! ดูนั่นเร็ว ดูเหมือนกำลังจะมีเรื่องกัน”
“โอว นั่นมันสมิงแดงยักษ์ใหญ่เจ้าของคลับแห่งนี้ เจ้าหนูนี่เป็นใครกัน มันรู้จักฟ้าสูงแผ่นกินต่ำหรือไม่ ดูเหมือนวันนี้จะยากที่จะออกไปแบบสภาพครบสมบูรณ์”
“บัดซบ!! เจ้าเห็นสาวสวยคนนั้นหรือไม่ ดูเหมือนนางจะแฟนสาวของเจ้าหนุ่มคนนี้ พวกมันทั้งคู่ปัญญาอ่อนหรือไม่ ไม่รู้หรือว่าเจ้าสมิงแดงผู้นี้เป็นพวกหิวผู้หญิง”
เมื่อทุกคนได้ยินชื่อสมิงแดงก็รู้สึกหวาดกลัว ยักษ์ใหญ่แห่งโลกใต้ดิน ระดับครึ่งก้าวขอบเขตจิตรู้แจ้ง นั่นคือข่าวลือที่พวกเขาได้ยิน ไม่เพียงเท่านั้น ด้วยนิสัยชั่วช้าของมัน มันมักจะฉุดผู้หญิงที่ต้องตาทันที ต่อให้อยู่ในตลาดสดก็ตาม แม้แต่ผู้หญิงแต่งงานแล้วก็ไม่ละเว้น บางครั้งก็จับสามีมาดูตัวเองกระทำชำเรากับภรรยาอีก ต่อให้แจ้งตำรวจก็ไม่มีใครกล้าจัดการ เพราะเบื้องหลังของมันคือราชันแห่งโลกใต้ดิน
ฟรึบ!!
ลูกน้องสองคนของสมิงแดงพุ่งออกไปด้วยความเร็วปานสายฟ้าฟาดมาปรากฏตัวขนาบหน้าหลังของนพเก้า
“ฝ่ามือไผ่ขจี”
“หมัดทะลวงเหล็ก”
ทั้งสองใช้กระบวนท่าระดับปฐพีขั้นสูงออกมา คนหนึ่งเล็งไปที่หน้าอกของนพเก้า อีกคนเล็งไปที่กระดูกสันหลัง อย่างไรก็ตาม ก่อนที่การโจมตีจะไปถึง ก็ปรากฏโล่พลังศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมทั้งตัวของนพเก้าในระยะ 2 เมตร
อะไรกัน!!
ทั้งสองรู้สึกว่าไม่สามารถประเมินพลังของฝ่ายตรงข้ามได้ พวกเขาไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับบุรุษหนุ่มตรงหน้าได้
“ไสหัวไป!”
นพเก้าคำรามออกไป ปรากฏวัชระสีขาวราวกับคริสตัลสูงห้าเมตร มันส่งเสียงคำรามแล้วกระทืบเท้าลง ระลอกคลื่นพลังปราณสั่นสะเทือนออกไป บดขยี้ลูกน้องทั้งสองคนของสมิงแดงทันที
อ๊ากก!!
ทั้งสองคนลอยขึ้นในอากาศก่อนที่จะหล่นลงไปกระแทกพื้น คนหนึ่งกระแทกกับผนังบาร์ ขวดเก่าแก่ที่บรรจุไวน์ชั้นดีตกแตกกระจายเต็มพื้น ขณะที่อีกคนลอยขึ้นไปตรงที่เวทีอันดับ 1
“อะไรวะ!”
พวกของเจ้าอ้วนตกตะลึง ด้วยเสียงที่ดังเกินไปและพวกเขาไม่สามารถละสายตาจากสาวงามได้ พวกเขาจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อพวกเขารู้สึกตัวและเดินมาถึง การต่อสู้ก็ได้จบลงแล้ว
“นั่นมันสมิงแดงใช่หรือไม่ เวรเอ้ย งานนี้พี่ใหญ่เตะแผ่นเหล็กเข้าให้แล้ว”
เถาหลันโวยวาย คนที่มันกลัวหาใช่สมิงแดงไม่ แต่เป็นราชันแห่งโลกใต้ดิน เขากลัวว่าถ้าอีกฝ่ายมาที่นี่ พวกเขาจะไม่สามารถรับมือได้
“สมิงแดงแล้วอย่างไร พี่ใหญ่เราแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ อย่าได้คิดอะไรปัญญาอ่อน”
เจ้าอ้วนแค่นเสียง ราชันโลกใต้ดินแล้วอย่างไร แค่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิยุทธ์ก็สามารถตบอีกฝ่ายให้พิการได้แล้ว
“เจ้า เจ้าเก่งมาก ดูเหมือนว่าหลายๆ คนคงจะลืมฉายานักมวยใต้ดินอันดับหนึ่งไปแล้ว”
สมิงแดงรู้สึกเดือดดาล ด้วยการลงมือครั้งเดียวส่งผลให้ลูกน้องของเขาเส้นลมปราณระเบิด ตันเถียนแหลกสลายกลายเป็นคนพิการ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะมีสมบัติลับใช้ป้องกันตัว แต่ดูจากการที่เขาไม่เห็นระดับพลังของอีกฝ่าย แสดงว่าอีกฝ่ายมีวิธีการปกปิดพลังด้วย อย่างไรก็ตาม เขาไม่เชื่อว่าเจ้าหนูนี่จะมีความสามารถเหนือไปกว่าเขาได้ และสมบัติป้องกันนั้นควรใช้เวลาสักพักในการรวบรวมพลัง เขาต้องรีบลงมือปิดฉากทันที
“วันนี้เป็นวันที่โชคดีที่สุดของเจ้าที่จะตายด้วยเงื้อมมือข้า เจ้าแฟนหนุ่ม”
สมิงแดงเริ่มโคจรพลังด้วยความเร็วสูง เขาต้องการจะจบการต่อสู้ทันที
“คุก! เข่า!”
บึ้ม!!
อำนาจกดทับที่มองไม่เห็นทำให้สมิงแดงทรุดตัวลงไปกับพื้น
“เป็นไปไม่ได้!!”
สมิงแดงรู้สึกหวาดกลัว ทำไมอีกฝ่ายถึงมีพลังสะกดข่ม เขาไม่แน่ใจว่าใช่พลังระดับราชันหรือไม่ แต่เขารู้สึกว่ามันมีอำนาจคุกคามไม่ต่างจากพลังของพี่ใหญ่ของเขา
“อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ไอโง่เอ๊ย เจ้าไม่รู้ว่ากำลังสู้อยู่กับใคร ต่อหน้าพี่ใหญ่ของข้า เจ้าเป็นเพียงมดตัวกระจิ๊ดริด ทุกคนฟังให้ดี พี่ใหญ่ข้าไม่ใช่ใครอื่นใดแต่เป็นจักรพรรดิยุทธ์รุ่นเยาว์ในตำนานเว้ยเฮ้ย”
เจ้าอ้วนเริ่มรัวคำพูดออกมาแล้วแสดงอำนาจโอ้อวดต่อหน้าทุกคนในเหตุการณ์ สีหน้าโอ้อวดของมันพอดูแล้วช่างหน้าทุบตีเป็นอย่างมาก
“อะไรนะ!! จักรพรรดิยุทธ์รึ”
หัวใจสมิงแดงรู้สึกหล่นตุ่บ เหตุใดเขาถึงได้โชคร้ายเช่นนี้ เขารู้สึกว่าเขาเป็นคนดี นอกจากมอบความสุขให้ภรรยาชาวบ้านเป็นบางเวลาแล้ว เขาก็เข้าหอนางโลมเพื่ออุดหนุนเงินสวัสดิการช่วยเหลือผู้ยากไร้เป็นครั้งคราว
“ช้าก่อน ได้โปรดท่านจักรพรรดิ อย่าฆ่าข้าเลย ใช่แล้วข้ามีเงิน ต่อแต่นี้ไปที่แห่งนี้จะเป็นของท่านได้โปรดละเว้นชีวิตสุนัขน้อยๆ ของข้าด้วย”
ปัก! ปัก! ปัก!
สมกับเป็นพวกรู้จักทางโลก เขารีบโขกหัวสามครั้งและเสนอทุกอย่างที่เขามีให้กับอีกฝ่าย ทุกคนมองดูฉากนี้แล้วถอนหายใจอย่างสมเพช ดูเหมือนวันนี้เสาหลักแห่งโลกใต้ดินในเมืองเวสสุวรรณจะหายไปหนึ่งคน
“เจ้าอยากรอดหรือ ก็ได้ ข้าให้โอกาสเจ้า”
นพเก้าหยิบไข่นกกระทาสีเขียวออกมาจากช่องเก็บทรัพยากร เขาไม่รู้สึกเสียดายเลยแม้แต่น้อย เมื่อเขามีช่องทรัพยากรมากพอ เขาเชื่อว่าเขาสามารถหามันใหม่ได้
“อะ กินนี้ซะ ถ้าเจ้ากินหมดข้าจะปล่อยเจ้าไป”
นพเก้าส่งแก้วเหล้าที่มีฤทธิ์ทางยากำหนัดผสมอยู่พร้อมบรรจุไข่สีเขียวลงไป เขาย้ายมันไปกลางอากาศต่อหน้าสมิงแดงด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์
“นี่!”
สมิงแดงรู้สึกได้ถึงความหายนะ ไข่สีเขียวนั่นคือสิ่งใด หากเขากินเข้าไปจะตายหรือไม่ แต่เขาไม่มีเวลาคิด เมื่อเขาเห็นสายตารอคอยของนพเก้าเขารีบกระดกเข้าไปทันที เขาหวังว่าพี่ใหญ่จะมาช่วยเขาทันหากเขาเป็นอะไรไป
แค่ก แค่ก
เขารู้สึกถึงกลิ่นคาวและเปรี้ยวในปาก มันเหม็นเป็นอย่างมากอย่างกับแก๊สไข่เน่า เขากลืนเหล้าพร้อมฤทธิ์ยาลงไปหมดแล้ว แต่เมื่อไข่แตกออกมา มันเหนียวมากจนติดอยู่ในลำคอของเขา เขาไม่สามารถกลืนได้
อย่างไรก็ตาม จังหวะต่อมาเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อักขระสีดำบางอย่างลอยออกมาจากปากของสมิงแดงและพันธนาการรอบตัวเขา เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถใช้พลังปราณใดๆ ได้
สมิงแดงรู้สึกประหลาดใจ ทำไมอีกฝ่ายถึงผนึกพลังของเขา หรือว่าต้องการผนึกพลังของเขาเพื่อให้เขาใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาเพื่อชดใช้กรรม จากนั้นหลังจากเขากลายเป็นคนดีก็ปลดผนึกให้เขาแล้วรับเป็นลูกน้องหรือไม่
(ตอนนี้ข้าควรเรียกอีกฝ่ายว่าพี่ใหญ่หรือไม่)
ขณะที่สมิงแดงคิดไปเรื่อยเปื่อยเหตุการณ์สยองขวัญก็กำลังเริ่มขึ้น
เมื่ออยู่ๆ ก็มีมิติสีม่วงโผล่ออกมาตรงหน้าเขา จากนั้นปรากฏจิตวิญญาณสีม่วงที่เริ่มควบแน่นเป็นกายเนื้อ ลักษณะของมันเหมือนกับป้าอ้วนวัยกลางคนที่พึ่งอาบน้ำเสร็จโดยไม่นุ่งผ้าขนหนู
อ๊ากกก!!
หลายๆ คนที่มีมุมมองในด้านหน้ารู้สึกอยากจะควักลูกตาออกมา ตัวอุบาทว์นี่คืออะไร
นพเก้ารู้สึกตกตะลึง โชคดีที่เขาอยู่ด้านหลังจึงสามารถทนใช้สายตาประเมินสถานการณ์ตรงหน้าได้
“ระบบ ไอ้บ้านี่มันตัวอะไร?”
นพเก้าถามระบบในใจ เขารู้สึกใจสั่นเมื่อเห็นสิ่งนี้ แต่ระบบไม่ได้ตอบ
“ไม่!! อย่าเข้ามา”
สมิงแดงร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง ขณะที่สัตว์ประหลาดตัวนี้ค่อยๆ เดินเข้ามา ด้วยฤทธิ์ยาของพิษกำหนัด “พิษเทวาประจิม” ระดับของเขาไม่สามารถทนกับมันได้แม้แต่น้อย ตอนนี้เขาดันตัวเองถอยหลังไปกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง ตอนแรกเขาสงสัยว่ายาที่ใช้มันหมดอายุหรือไม่ ตอนนี้เขากระจ่างแจ้งแล้ว ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะมีขอบเขตที่สูงกว่าเขามาก เขารู้สึกหวาดกลัวจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาทำสิ่งต่างๆ ต่อไป หากผู้หญิงคนนั้นได้สติ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน
โดยไม่ปล่อยให้เขาคิดต่อ สัตว์ประหลาดสีม่วงรูปร่างป้าอ้วนคนนั้นกระโจนเข้าหาเขา จากนั้นสอดลิ้นเข้าไปในร่องปากของเขา
“โอวพระเจ้า มันอุบาทว์มาก ข้าไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป”
เจ้าอ้วนเซี่ยหมั่นโถวหลับตาลงขณะเปิดไลฟ์สดทางอินเทอร์เน็ต
“อวก อ๊าก”
สมิงแดงพยายามขัดขืนสุดความสามารถ แต่ไม่สามารถทำได้ เขารู้สึกถึงการดูดกลืนเมือกภายในปากของเขาจากอีกฝ่าย ทันใดนั้นเขาก็จ้องมองไปที่นพเก้าด้วยสายตาแดงก่ำ หากเขารู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อัปยศอดสูเช่นนี้ เขายินดีสู้ตายกับอีกฝ่ายสามร้อยยก ต่อให้จะเป็นระดับจักรพรรดิยุทธ์ก็ตามที
ยิ่งเวลาผ่านไปคนยิ่งมาก ผู้คนมากมายมารุมดูเหตุการณ์นี้ ช่างเป็นความบันเทิงที่แปลกใหม่ พวกเขาพูดคุยกันขณะหยิบมือถือออกมา บางคนตั้งกล้องไลฟ์สด ขณะที่บางคนถ่ายเซลฟี่
“สารเลว อ้วก ข้าจะฆ่าเจ้า”
สมิงแดงไม่สามารถระงับความโกรธได้อีกต่อไป จากวันนี้เป็นต้นไปชื่อเสียงของเขาจะไม่เหลือชิ้นดี ด้วยความที่เขาโมโหจนขาดสติ เขาหยุดโคจรพลังปราณชั่วขณะ ทำให้ฤทธิ์ยาพิษเทวาประจิมไปกระตุ้นส่วนล่างของเขา ภาพเหตุการณ์ต่อมาคือสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้ เขากับสัตว์ประหลาดตัวนี้เล่นซูโม่กันอย่างเมามันโดยไม่สนใจคนรอบข้าง
อ้วก!!
หลายๆ คนถึงกับอาเจียนสิ่งที่กินเข้าไปออกมา พวกเขาเดินออกไปโดยไม่คิดอยากจะกลับมาที่นี่อีก สิ่งที่พวกเขาพบเห็นในวันนี้ทำให้พวกเขาไม่อยากกินข้าวไปอีกสามวัน
ผู้รักษาความปลอดภัยหลายคน รีบมาคุมสถานการณ์ พวกเขาปิดกั้นไทยมุงทั้งหมด แต่ไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับเหตุการณ์หลัก มันคือปัญหาของพวกระดับสูง บรรดาตัวเล็กๆ แบบพวกเขาไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายได้ นอกจากนี้ พวกเขารู้สึกรังเกียจการกระทำของเจ้าของคลับแดนซ์คนนี้เกินไป พวกเขาห้ามคนภายนอกโดยไม่กล้าหันไปดูสมิงแดงด้วยซ้ำ
“เกิดบ้าอะไรขึ้น?”
เมื่อเสียงนี้มาถึง ปรากฏบุรุษหล่อเหลาผู้หนึ่งเดินเข้ามา โดยสวมเสื้อคลุมขนจิ้งจอกสีขาว เขารีบมาดูเพราะผู้จัดการบาร์แจ้งมาว่าลูกน้องคนสนิทของเขากำลังมีปัญหากับคนใหญ่คนโต
เมื่อทุกคนหลีกทางออกไป ภาพที่ปรากฏต่อสายตาเขา ทำให้เขารู้สึกตกใจจนตัวสั่น
“สมิงแดง! แกกำลังทำบ้าอะไรวะ?”
ราชันโลกใต้ดินพูดขึ้นด้วยความเดือดดาล เจ้ากำลังทำอะไร ทำไมรสนิยมของเจ้าถึงเป็นเช่นนี้ แล้วทำไมถึงต้องเป็นตรงนี้ เขารู้สึกว่าชื่อเสียงที่สั่งสมมาขององค์กรใต้ดินในเมืองเวสสุวรรณกำลังจบสิ้นลง
เมื่อเขามองไปที่นพเก้าและสาวสวยในอ้อมแขนของเขา เขาพอคาดเดาต้นสายปลายเหตุได้ สมิงแดงลูกน้องของเขามันดันไปเเตะเกล็ดย้อนของคนที่ไม่ควรเข้า
“ข้าผู้น้อยราชันเสือร้าย ขอคารวะจักรพรรดิหวง”
เขาเดินเข้าหานพเก้าแล้วประสานมือ
“ฮือ ฮือ พี่ใหญ่ท่านต้องแก้แค้นให้ข้า”
สมิงแดงร้องไห้ออกมาอย่างน่าสมเพช ขณะที่กำลังโดนเบรินปาก แล้วกระแทกผู้หญิงร่างท้วมต่อไป
“หุบปาก!”
ราชันเสือร้อยส่งลูกเตะส่งนักซูโม่สองคนขึ้นกลางอากาศทันที จากนั้นทั้งสองก็เข้าไปติดในกำแพง ขณะที่สมิงร้ายกำลังคลานออกมา ปราณสีม่วงที่สลายไปก็กำลังควบแน่นกลับมาดังเดิมเป็นร่างสัตว์ประหลาดเมื่อครู่
“ไม่!! ช่วยด้วย”
สมิงแดงที่ไม่ใส่เสื้อผ้าเอามือกุมเป้าแล้วร้องโหยหวนอย่างน่าสมเพช เขาไม่ต้องการทำสิ่งอัปยศอีกต่อไป
“อืม ต่อไปจัดการคนของเจ้าให้ดี”
นพเก้าต้องการออกไปทันที หากยังปล่อยให้เวลานานกว่านี้ผู้หญิงคนนี้อาจโดนฤทธิ์ของพิษกำหนัดนี้จนตาย เขาลองใส่พลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อช่วยดูแล้ว แต่ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก หากสามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดายโดยแค่โคจรพลังมันคงไม่ถูกเรียกว่าพิษกำหนัด
“ท่านโปรดช้าก่อน”
ราชันเสือร้ายไม่สามารถปล่อยให้ลูกน้องของเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้ต่อไปได้ หากไม่มีคนมากจนเกินไป เขาอยากจะตบให้อีกฝ่ายตายไปเสียตอนนี้
“อะไรอีก!”
นพเก้าเริ่มหงุดหงิด
“ท่านช่วยทำให้สถานการณ์กลับเป็นปกติได้หรือไม่?”
ราชันเสือร้ายร้องขออย่างไร้ยางอาย
“อีกครึ่งก้านธูปเดี๋ยวมันก็หายไปเอง”
นพเก้าพูดจบก็เร่งฝีเท้าออกไป โดยไม่สนใจผู้ติดตามทั้งสี่คน
บัดซบ!!
ราชันเสือร้ายสบถในใจ เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายต้องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีองค์กรใต้ดินของเขา จึงไม่เรียกสัตว์ประหลาดตัวนี้กลับไป เขาไม่เชื่อว่ามันเป็นผลของสมบัติลับ ด้วยความอุบาทว์ของมันจะต้องเป็นสัตว์อสูรบางชนิดในแดนรกร้างอย่างแน่นอน เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เขาจะต้องนำไปบอกภรรยาของเขา ให้ไปขอความเป็นธรรมกับตระกูลหวง เขาสั่งผู้ติดตามให้เอาสมิงแดงกับสัตว์ประหลาดที่กำลังเล่นซูโม่ออกไป
หลังจากผ่านถนนมาสามสี่สาย นพเก้าพุ่งเข้าไปในห้องโรงแรมชั้นสี่ จริงๆ เขาก็อยากจะพาผู้หญิงคนนี้กลับไปตำหนักตระกูลหวงเพื่อเอายาสมุนไพรมารักษาเช่นกัน แต่มันช้าเกินไป เขาโยนนางลงบนเตียงแล้วโคจรพลังศักดิ์สิทธิ์เข้าไปต้องการยื้อการแพร่กระจายของพิษนี้เสียก่อน จากนั้นค่อยนำคนกลับไปหาหมอรักษาที่ตำหนัก
เมื่อเขาคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็รู้สึกสงสัย ด้วยขอบเขตจิตรู้แจ้งมันควรจะสามารถสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติในร่างกายได้เมื่อนางดื่มเข้าไป นพเก้าไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วพิษนี้จัดเป็นประเภทไร้สีไร้กลิ่นและสำหรับผู้ที่ขอบเขตพลังสูง พิษมันจะค่อยๆ แทรกซึมอย่างช้าๆ โดยระดับของพิษเทวาประจิมเป็นพิษหายากระดับสี่ ด้วยประสบการณ์นักปรุงยาระดับหนึ่งดาวของเขา จึงยังไม่สามารถรับรู้ได้ เมื่อใช้เนตรหมื่นพิภพก็แสดงเพียงเครื่องหมายคำถามเท่านั้น
ดูเหมือนว่าการประเมินของเนตรนี้จะเชื่อมโยงกับความรู้และความเข้าใจของเขา หากมีไม่มากพอก็จะไม่สามารถวิเคราะห์ได้ ไม่เหมือนกับเคล็ดวิชาระดับต่ำกว่าเซียนที่เป็นสิ่งที่นพเก้าเชี่ยวชาญ
ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ว่าควรจัดการปัญหาตรงหน้าต่ออย่างไร โดยไม่คาดคิด หญิงสาวคนนี้ลุกขึ้นมาด้วยสีหน้ามึนเมา
แกร็ก ฟรึบ!!
เห้ย!
นพเก้ารู้สึกตกใจในการกระทำของนาง อีกฝ่ายปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงของเขาอย่างเชี่ยวชาญ เจ้าเคยรับงานประเภทนี้มาก่อนหรือไม่ เขาสะบัดความคิดนี้ทิ้งไป อีกฝ่ายเป็นถึงราชวงศ์จะกระทำการเช่นนั้นได้อย่างไร นพเก้ารู้สึกถึงลมหายใจรดบนส่วนล่างของเขา
...
นพเก้าไม่พูดมากอีกต่อไปแล้วปล่อยให้เรื่องราวมันไหลตามน้ำ เขาไม่ใช่พระเอกมังงะญี่ปุ่นที่จะหายามารักษาผู้หญิงแม้ว่านางใกล้จะตายก็ตาม
“ใช่แล้ว! ข้ากำลังช่วยรักษานาง”
เมื่อนพเก้าหาข้อแก้ตัวได้เขาก็รู้สึกดีขึ้น เขาไม่ได้กำลังฉวยโอกาสจากสถานการณ์ตรงหน้า
จากนั้นเหตุการณ์ต่างๆ ดำเนินไปอีก 10 นาที ราวกับว่าวิดีโอหยุดลงแล้วมีคนกดเซ็ตติ้งให้วนลูป เหตุการณ์ฉายซ้ำในภาพที่แตกต่างกันดำเนินไปอีก 5 ชั่วโมงจนถึงตีสาม ก่อนจะสิ้นสุดลงแล้วทั้งคู่ได้สลบเหมือดไป ต้องบอกว่าพลังการฟื้นตัวของขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ไม่สามารถดูแคลนได้
