อะไรน่ะ เจ้าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อย่างนั้นรึ แล้วมันทำไม สำนักข้ามีผู้ท้าทายโชคชะตามากมาย มันจะซักแค่ไหนกันเชียว โอ้ว สมบัติระดับเซียนปรากฎขึ้นอย่างนั้นรึ ช่างหัวมันสิ! ต่อหน้าระบบข้าพวกมันล้วนเป็นขยะ!

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด - บทที่ 10 พบบุตรแห่งโชคชะตา โดย ยักษาบรรพกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,ตลก,ผจญภัย,ไทย,จีน,กำลังภายใน,ดราม่า,แอ็คชั่น,แอ็คชั่น ,พระเอกเทพ,ฮาเร็ม,ระบบ,ระบบผู้ช่วย,ตลก,ผจญภัย,เจ้าสำนัก,หลายโลก,เกิดใหม่,เกิดใหม่ ,พระเอกเก่ง,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แอคชั่น,ตลก,ผจญภัย,ไทย,จีน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

กำลังภายใน,ดราม่า,แอ็คชั่น,แอ็คชั่น ,พระเอกเทพ,ฮาเร็ม,ระบบ,ระบบผู้ช่วย,ตลก,ผจญภัย,เจ้าสำนัก,หลายโลก,เกิดใหม่,เกิดใหม่ ,พระเอกเก่ง,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส

รายละเอียด

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด โดย ยักษาบรรพกาล @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

อะไรน่ะ เจ้าเป็นบุตรแห่งสวรรค์อย่างนั้นรึ แล้วมันทำไม สำนักข้ามีผู้ท้าทายโชคชะตามากมาย มันจะซักแค่ไหนกันเชียว โอ้ว สมบัติระดับเซียนปรากฎขึ้นอย่างนั้นรึ ช่างหัวมันสิ! ต่อหน้าระบบข้าพวกมันล้วนเป็นขยะ!

ผู้แต่ง

ยักษาบรรพกาล

เรื่องย่อ

นพเก้าเดินออกจากโรงเรียนโดยไม่สนใจผลกระทบที่เกิดขึ้นแม่แต่น้อย

“ระบบการแสดงของข้าเป็นอย่างไรบ้าง” 

นพเก้าถาม

[ติ๊ง ประทับใจ]

ระบบตอบ

[ติ๊ง ของแสดงความยินดีโฮตส์ได้แสดงการวาดยันต์บุพภาลำเนาไพรฉบับสมบูรณ์ การกระทำของโฮสต์เริ่มก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปรงด้าน อุตสาหกรรมยันต์วิญญาณระดับภูมิภาค รางวัล: เพิ่มช่องทรัพยากร + 5]

“ระบบ ข้าสามารถใช้งานได้อย่างไร”

[โฮสต์สามารถเรียกช่องทรัพยากรได้ผ่านทางจิตแล้วใส่วัตถุในช่อง ทรัพยากร]

นพเก้าหยิบสร้อยคอทองคำ 1 บาทที่น้องสาวให้เป็นของขวัญวันเกิดใส่ในช่องทรัพยากรตรงหน้า

[ช่องทรัพยากร]

[ความจุ 1/5]

[วัตถุ: สร้อยคอทองคำ 1 บาท (ระยะเวลาเพิ่มจำนวน 23 ชั่วโมง 59 นาที 53 วินาที: อัตราเพิ่มจำนวน 1 เท่าตัว)

“ระบบ ถ้ามันครบ 24 ชั่วโมงมันจะเพิ่มจำนวนขึ้นจริงเหรอ แล้วมันมีข้อจำกัดหรือไม่” 

นพเก้าอดสงสัยไม่ได้

[จริงแท้แน่นอน]

[โฮสต์โปรดอย่าสงสัยในความสามารถของระบบ ต่อให้เป็นไอเทมระดับทำเจ้าก็สามารถเพิ่มจำนวนได้ย่างไม่สิ้นสุด]

สารบัญ

ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 1 บทนำ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 2 เคล็ดวิชาหัวใจทศกัณฐ์,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 3 กลับบ้าน,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 4 นพเก้า ปะทะ หวงอี้เฟย,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 5 กายาสวรรค์ จุติจักรพรรดิในก้าวเดียว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 6 อัจฉริยะในรอบพันปี,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 7 อันตัวข้าผู้สืบทอดเป็นคนใจกว้าง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 8 เทศกาลสวมหมวกเขียว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 9 เจ้าอยากยกเลิกการหมั้นหมาย โอเคได้เลย,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 10 พบบุตรแห่งโชคชะตา,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 11 จิตใจของข้าแตกสลายเป็นล้านๆชิ้น,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 12 ความลับตระกูลหวง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 13 พบเจอกายาอมตะ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 14 บุกรังจักรพรรดิปักษาพิรุณ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 15 ครึ่งก้าวศักดิ์สิทธิ์กับเทพศักดิ์สิทธิ์,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 16 สร้างประตูมิติ,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 17 ฝากคำทักทายเจ้าเมือง,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 18 สอบปรุงยาระดับ 1 ดาว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 19 ใครบอกกันว่าข้าจะสอบปรุงยาระดับ 1 ดาว,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 20 การปรากฏขึ้นของโอสถระดับตำนาน,ระบบทรัพยากรไร้ขีดจำกัด-บทที่ 21 ความเย่อหยิ่ง ปะทะ ความจองหอง

เนื้อหา

บทที่ 10 พบบุตรแห่งโชคชะตา

เมื่อเขาเปิดดูข้อความมันส่งมาในแชทกลุ่มโดยเซี่ยหมั่นโถว เจ้าอ้วนที่ไปโรงเรียนกับเขาวันนี้

“พี่ใหญ่พวกเราได้ข่าวแล้วว่าท่านถูกฉินโหย่วเอ๋อขอถอนหมั้น”

“ใช่” นพเก้าพิมพ์ไปโดยไม่คิดอะไร เขารู้สึกว่าข่าวสารสมัยนี้ช่างเร็วเกินไป บางทีฉินโหย่วเอ๋ออาจเป็นคนกระจายข่าวเอง ไม่งั้นข่าวอาจมาถึงในวันพรุ่งนี้

“พี่ใหญ่วันนี้ให้ข้ายอดชายผู้นี้เป็นผู้เลี้ยงท่านเถอะ ข้ารู้จักสถานที่แห่งหนึ่งมันดีมาก ท่านสามารถหาสาวๆ ถูกใจได้มากมาย” ทันใดนั้นนที่ชื่อยอดชายก็พูดขึ้น ในกลุ่มแชทของเขาล้วนเป็นเพื่อนสนิท พวกเขามีกันห้าคนมักโดดเรียนและไปไหนมาไหนด้วยกัน

“เจ๊าะแจ๊ะ เจ้ายังอยากให้พวกเราได้ซดน้ำแกงหรือไม่ ด้วยระดับหน้าตาของพี่ใหญ่เจ้าไม่กลัวว่าเขาจะควงหญิงงามไปทั้งหมดหรือ” หลันเถาที่มักจะเงียบที่สุดพูดประจบประแจงออกมา

“เอาล่ะ พวกเจ้าเลิกล้อเล่นได้ไหม ไม่รู้หรือว่าวันนี้เป็นวันที่พี่ใหญ่ได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจมากแค่ไหน ต่ให้มีสาวสวยสามร้อยคนเจ้าก็ต้องยกให้เขาให้หมด เข้าใจไหม” ในฐานะของสนิทที่สุดของนพเก้า มันรู้ว่าเขาคลั่งรักเทพธิดาฉินโหย่วเอ๋อมากแค่ไหน มันพิมพ์ออกมาด้วยความจริงใจ

...

นพเก้ารู้สึกพูดไม่ออก เหตุใดข้าถึงรู้สึกว่าพวกเจ้าแค่อยากไปเจอสาวงามมากกว่า แต่กลัวสร้างปัญหาแล้วไม่สามารถรับมือได้ จึงชวนข้าติดไปด้วย

“พี่ใหญ่เก้าว่าอย่างไร ถ้าทานเห็นด้วยข้าจะให้เจ้าอ้วนไปรับท่าน ส่วนข้าจะรีบไปจองโต๊ะก่อน ต้องรู้ว่าลูกค้าระดับวีไอพีของร้านนั่นแน่นมาก

“โอเค ไปก็ไป” ไหนๆ ก็ได้ใช้ชีวิตอย่างวัยรุ่นแล้ว เขาก็อยากไปเที่ยวกับเจ้าเพื่อนเกลอสี่ตัวนี้สักหน่อย

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงทั้งสี่คนมายืนอยู่หน้าคลับแดนซ์ “คืนฝันสราญรมญ์” ยอดชายยื่นบัตรออกไปยามกั้นประตู จากนั้นทั้งสี่ก็เข้าไปข้างใน

เมื่อเข้าไปเจอบรรยากาศที่เย็นเฉียบ กลิ่นสดชื่นคลุ้งตามอากาศ แสงไฟหลากสีสันกระทบกับผู้คนด้านล่างเวทีรูดเสา ด้านซ้ายเป็นบาร์ ด้านขวาเป็นจุดทัศนศึกษาเพื่อดูสาวงามผิวขาวผ่องแต่งชุดรัดรูปดูยั่วยวน ไม่ว่าจะเป็นคนเอเชีย คนยุโรป หรือผู้ชายที่เต้นรูดไปมาก็มีให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดาของสถานที่นี้

พี่ใหญ่ข้าจองโต๊ะที่ใกล้นางงามอันดับหนึ่งไว้ได้ที่นึง เรารีบไปกันเถอะ” เจ้าคนที่ชื่อยอดชายพูดด้วยน้ำเสียงโอ้อวด

“อะไร เจ้าทำได้อย่างไร” เจ้าอ้วนตกตะลึง หากไม่มีสถานะที่พิเศษก็ไม่สามารถจองจุดชมวิวที่ดีที่สุดได้

“ฮ่า ฮ่า ข้าจะบอกความลับให้ เจ้าเห็นดีเจที่อยู่ตรงนั้นหรือไม่ นั่นคือเจ้าสี่” ยอดชายเปิดเผยออกมา

“อะไรกัน ไม่น่าล่ะพักนี้ข้าถึงไม่ค่อยเห็นมัน ที่แท้ก็มาทำงานอยู่นี่” เถาหลันผู้มีผิวคล้ำร่างกายกำยำรู้สึกอิจฉา หมายความว่าเจ้านี่สามารถดูสาวสวยได้ทุกวันใช่หรือไม่

“เอาล่ะ ไปกันเถอะ” ยอดชายกับอีกสองคนจากไปทันทีโดยไม่สนพี่ใหญ่ที่เป็นผู้ถูกเชิญมาแม้แต่น้อย อย่ามาล้อเล่นพี่ใหญ่ของพวกมันมีใบหน้าฟ้าประทานเกินไป หากสาวๆ เห็นพี่ใหญ่ของพวกมัน พวกนางจะไม่สนใจพวกเขาโดยปริยาย

นพเก้าไม่สนใจพวกนั้นแม่แต่น้อย สายตาของเขากำลังมองไปที่สาวสวยคนหนึ่งด้วยท่าทางตกตะลึง เขาสัมผัสถึงออร่าที่ไม่ธรรมดา เขาเปิดใช้งานเนตรหมื่นพิภพทันที

[ค่าสถานะของซูหลัน]

อายุ: 18 (อายุขัย 504 ปี)

เขตแดน: ตระหนักรู้ขั้นที่ 4 ชั้นสมบูรณ์ (ค่าพลังปราณ : 14007 เมตร)

ทักษะการต่อสู้: รำบำสีชาด (วิชาเซียนขั้นสูงสุด), หมัดอัสดงเปรียบวาทะ (วิชาเซียนขั้นสูงสุด), ท่ารางแยกเงาหงส์เพลิง

พรสวรรค์: กายาหมื่นอาทิตย์ (กายาระดับเซียนขั้นต้น)

พลังเทพ: 150

โชคชะตา: บุตรแห่งโชคชะตา

ประวัติย่อ : : ซูหลันองค์หญิงลำดับที่ 1 แห่งอาณาจักรอาทิตย์สีชาด หลังจากกษัตริย์ถูกวางยาพิษ พี่ชายขึ้นครองบัลลังค์และต้องการความลับของนางจึงถูกตามล่า นางจึงปลอมตัวใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเวสสุวรรณเป็นเวลาถึงสี่ปี โดยใช้ชื่อปลอมว่า “ซ่งอวี้หาน”

เมื่อนพเก้าเห็นชื่อซ่งอี้หานเขารู้สึกสะเทือนใจ แต่เขากับนึกไม่ว่าออกว่าเป็นใครกันแน่ถึงมีอิทธิพลต่อจิตใจของเขา อย่างไรก็ตามนพเก้าเลิกคิดเรื่องนี้แล้วกำลังดูสถานการณ์ตรงหน้า

“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง” นพเก้าขมวดคิ้วจากนั้นเดินเข้าไปหาสาวสวยคนนี้

สมิงแดงเป็นเจ้าของบาร์แห่งนี้ปกติเขามักจะไม่ออกมาคนเดียว เขามักจะพาลูกน้องติดมือมาสองสามคน ตอนนี้เขากำลังยื่นแก้วเหล้าให้กับผู้หญิงคนนี้ เขารู้สึกประหลาดใจเหตุใดยาถึงไม่ออกฤทธ์ เขาจึงได้แต่คุยกับผู้หญิงคนนี้ต่อไป

ดูเหมือนนางกำลังตัดพ้อในชีวิต ฟังความได้ว่าคนรักของนางตกหลุกรักนางที่เป็นสามัญชน นางจึงยกเลิกการหมั้นหมายกับตระกูลใหญ่ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร นางมักจะบ่นพึมพำว่ามันเป็นความผิดของนาง

หลังจากที่สาวสวยคนนี้หน้าแดงเล็กน้อยเป็นสัญญาณของยาเริ่มออกฤทธิ์ สมิงแดงรู้สึกประหลาดใจดูเหมือนอีกฝ่ายจะมีภูมิคุ้มกันบางอย่าง อย่างไรก็ตามวันนี้เขาจะต้องได้เล่นสนุกกันนางผู้นี้ ด้วยใบหน้ารูปไข่ เส้นผมสีดำขลับ รูปร่างที่สมส่วน สะโพกใหญ่ เอวคลอดกิ่ว เพียงเท่านี้ก็สามารถทำร้ายหัวใจผู้ชายที่เดินผ่านล้วรอบมองจากด้านหลังได้ ถึงหน้าอกจะกระดานไปหน่อยแต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

“ขอโทษทีน่ะคนรักหนุ่ม แต่วันนี้นางเป็นของข้า” สมิงแดงรู้สึกมีวความสุขในใจ รู้สึกวันนี้อะไรอะไรก็ราบรื่นเกินไป วันนี้เขาจะอัดคลิปทุกฉากเด็ดเมื่อนางตื่นขึ้นมาเขาจะแบล็คเมล์นาง โอใช่ เขาควรจะไปหาแฟนหนุ่มของนางสักหน่อย จากนั้นโชว์วิดีโอสุดเร้าใจให้ดู เมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มผู้โชคดีมันจะต้องเป็นการแสดงที่น่าดูอย่างแน่อน

“จากนั้น ฮิฮิ” สมิงแดงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมายกเข้าหาปากนาง เขาคิดว่าหลังจากเวลานี้เขาจะเปลี่ยนนางให้เป็นอีตัวเมีย แล้วกดแฟนหนุ่มของอีกฝ่ายลงกับพื้นขณะพวกเขาร่วมรักกัน มันจะต้องสนุกมากแน่

ซูหลันเมื่อรู้สึกตัวว่าถูกวางยางก็สายเกินไป นางรู้สึกอ่อนแรงและอดที่จะขมิบต้นขาและส่ายเอวไปมาไม่ได้ ปกตินางจะปลอมตัวเป็นผู้ชายตลอด วันนี้นางรู้สึกหดหู่จึงอยากเป็นอิสระบ้าง ม่คิดว่าจะเจอเรื่องเช่นนี้

“เอาล่ะ อ้าปากซ่ะ” สมิงแดงใช้มือขวาโอบไหล่ของนางแล้วใช้มือซ้ายรินเหล้าใส่ริมฝีปากของนางอย่างช้าๆ

นางอยากต่อต้านแต่ไม่สามารถทำได้ พลังทั้งหมดในร่างกายปั่นป่วนอยากควบคุมไม่ได้ นางน้ำตาหลั่งริน อยากจะกัดลิ้นตายเสียตอนนี้แต่ไม่สามารถทำได้ ขณะที่นางกำลังจะหมดสติลงเพราะฤทธิ์ยา

ควับ

บุรุษผู้หล่อเหลาก็เข้ามาหยิบก็เหล้าออกจากมือของสมิงแดงอย่างทันควัน มือซ้ายโอบเอวของซูหลันที่หมดสติไป

“แกเป็นใครว่ะ ถึงกล้ามายุ่งเรื่องของคนอื่น” สมิงแดงไม่คาดคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น เขาโบกมือให้ลูกน้องสองคนด้านหลังลงมือ ต้องรู้ว่าในวงการใต้ดินเขาเป็นถึงนักมวยอันดับหนึ่งในสังเวียน และพรสวรรค์ฝึกปรือก็ไม่ธรรมดา ด้วยอายุ 32 ปีเขาสามารถบรรลุขอบเขตขัดเกลาศิลาขั้นสมบูรณ์ได้ ลูกน้องสองคนก็เป็นนักสู้เช่นกันอักฝ่านต่างอยู่ในระดับขัดเกลาศิลาขั้นที่ 6 และ 7 ในวงการโลกใต้ดินถือว่ามีอิทธิพลในระดับหนึ่ง

“เฮ้ ดูนั่นเร็ว ดูเหมือนกำลังจะมีเรื่องกัน”

“โอว นั่นมันสมิงแดงยักษ์ใหญ่เจ้าของคลับแห่งนี้นี่ เจ้าหนูเป็นใครกัน นั่นไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำหรือไม่ ดูเหมือนวันนี้จะยากที่จะออกไปแบบสภาพครบสมบูรณ์ได้”

“บัดซบ เจ้าเห็นสาวสวยคนนั้นหรือไม่ดูเหมือนนางจ้ะเป็นแฟนหนุ่มเจ้าเด็กคนนี้ พวกมันทั้งคู่ปัญญาอ่อนหรือไง ไม่รู้หรือว่าเจ้าสมิงแดงผู้นี้เป็นพวกหิวผู้หญิง”

เมื่อทุกคนได้ยินชื่อสมิงแดงก็รู้สึกหวาดกลัว ยักษ์ใหญ่แห่งโลกใต้ดิน ขอบเขตครึ่งก้าวขอบเขตตระหนักรู้ นั่นคือข่าวลือที่พวกเขาได้ยินไม่เพียงเท่านั้น ด้วยนิสัยชั่วช้าของมัน มันมักจะฉุดผู้หญิงที่ต้องตาทันทีต่อให้อยู่ในตลาดสดก็ตาม แม้แต่ผู้หญิงแต่งงานแล้วก็ไม่เว้น บางครั้งก็จับสามีมาดูตัวเองกระทำชำเรากับภรรยาอีก ต่อให้แจ้งตำรวจก็ไม่มีใครกล้าจัดการเพราะเบื้องหลังของมันคือราชันแห่งโลกใต้ดิน

พรึบ

ลูกน้องสองคนของสมิงแดงพุ่งออกไปปานสายฟ้าแลบมาประกบหน้าหลังของนพเก้า

“ฝ่ามือไผ่ขจี”

“หมัดทะลวงเหล็ก”

ทั้งสองใช้กระบวนท่าระดับปฐพีขั้นสูงออก คนหนึ่งเล็งไปที่หน้าอกของนพเก้า อีกคนเล็งไปกระดูกสันหลัง อย่างไรก็ตามก่อนที่พลังปราณจะถึงก็ปรากฏโล่พลังศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมทั้งตัวของนพเก้าในระยะ 2 เมตร

อะไรกัน!

ทั้งสองรู้สึกว่าไม่สามารถประเมินพลังของฝ่าตรงข้ามได้ เขาไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับบุรุษหนุ่มตรงหน้าได้

“ไสหัวไป” นพเก้าคำรามออกไป ปรากฏวัชระสีขาวราวกับคริสตัลสูงห้าเมตร มันส่งเสียมคำรามแล้วกระทืบเท้าลง พลังระลอกปราณสั่นสะเทือนออกไปบดขยี้ลูกน้องทั้งสองคนของสมิงแดงทันที

อ๊ากก

ท้งสองลอยขึ้นในอากาศก่อนที่จะหล่นลงไปกระแทกพื้น คนหนึ่งกระแทกกับผนังบาร์ ขวดเก่าแก่ที่บรรจุไวน์ชั้นดีตกตายกระจายเต็มพื้น ขณะที่อีกคนลอยขึ้นที่ตรงเวทีอันดับ 1

“อะไรวะ” พวกของเจ้าอ้วนตกตะลึง ด้วยเสียงที่ดังเกินไปและพวกเขาไม่สามารถละสายตาจากสาวงามได้ พวกเขาจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อพวกเขารู้สึกตัวละเดินมาถึง การต่อสู้ก็ได้จบลงแล้ว

“นั่นมันสมิงแดงใช่หรือไม่ เวรเอ้ย งานนี้พี่ใหญ่เตะแผ่นเหล็กเข้าแล้ว” เถาหลันโวยวายคนที่มันกลัวหาใช่สมิงแดงไม่ แต่เป็นราชันแห่งโลกใต้ดิน เขากลัวว่าถ้าอีกฝ่ายมาที่นี้พวกเขาจะไม่สามารถรับมือได้

“สมิงแดงแล้วอย่างไร พี่ใหญ่เราแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำ อย่าได้คิดอะไรปัญญาอ่อน” เจ้าอ้วนแค่นเสียง ราชันโลกใต้ดินแล้วอย่างไร แค่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิก็สามารถตบอีกฝ่ายให้พิการได้แล้ว

“เจ้า เจ้าเก่งมาก ดูเหมือนว่าหลายๆ คนคงจะลืมฉายานักมวยใต้ดินอันดับหนึ่งแล้ว” สมิงแดงรู้สึกเดือดดาล ด้วยการลงมือครั้งเดียวส่งผลให้ลูกน้องของเขาเส้นลมปราณระเบิด ตันเถียนแหลกหลายกลายเป็นคนพิการ ดูเหมือนอีกฝ่ายจะมีสมบัติลับใช้ป้องกันตัว แต่ดูจากการที่เขาไม่เห็นระดับพลังของอีกฝ่าย จะมีวิธีการปกปิดพลังด้วย อย่างไรก็ตามเขาไม่เชื่อว่าเจ้าหนูนี่จะมีความสามารถเหนือเขาได้ และสมบัติป้องกันนั้นควรใช้เวลาสักพักในการรวบรวมพลัง เขาต้องรีบปิดฉาก

“วันนี้เป็นวันที่โชคดีที่สุดของเจ้าที่จะตายในน้ำมือข้า เจ้าแฟนหนุ่ม” สมิงแดงเริ่มโคจรพลังด้วยความเร็วสูงเขาต้องการจะจบการต่อสู้ทันที

“คุกเข่า”

บึ้ม

อำนาจกดทับที่มองไม่เห็นทำให้สมิงแดงหมอบกราบลงไปกับพื้น

“เป็นไปไม่ได้” สมิงแดงรู้สึกหวดกลัวทำไมอีกฝ่ายถึงมีพลังสะกดข่ม เขาไม่แน่ใจว่าใช่พลังระดับราชันหรือไม่ แต่เขารู้สึกว่ามันมีความคุกคามเหมือนกับพลังของพี่ใหญ่ของเขา

“อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ไอโง่เอ้ย เจ้าไม่รู้ว่ากำลังสู้กับใคร ต่อหน้าพี่ใหญ่ข้า เจ้าเป็นเพียงมดตัวกระจิ๊ดริด ทุกคนฟังให้ดี พี่ใหญ่ข้าไม่ใช่ใครอื่นใดแต่เป็นจักรพรรดิรุ่นเยาว์ในตำนานเว้ยเฮ้ย” เจ้าอ้วนเริ่มรัวคำพูดออกมาแล้วแสดงอำนาจโอ้อวดต่อทุกคนในเหตุการณ์ สีหน้าโอ้อวดของมันหน้าทุบตีเป็นอย่างมาก

“อะไรน่ะ จักรพรรดิยุทธ์รึ” หัวใจสมิงแดงรู้สึกหล่นตุ๊บ เหตุใดเขาจึงโชคร้ายเช่นนี้ เขารู้สึกว่าเขาเป็นคนดี นอกจากมอบความสุขให้ภรรยาชาวบ้านเป็นบางเวลาแล้ว เขาก็เข้าหอนางโลมเพื่ออุดหนุนเงินสวัสดิการช่วยเหลือผู้ยากไร้เป็นครั้งคราว

“ช้าก่อน ได้โปรดท่านจักรพรรดิอย่าฆ่าข้าเลย ใช่แล้วข้ามีเงิน ต่อแต่นี้ไปที่แห่งนี้จะเป็นของท่านได้โปรดละเว้นชีวิตสุนัขน้อยๆ ของข้าด้วย

ปัก! ปัก!

สมกับเป็นพวกรู้จักทางโลก เขารีบโขกหัวสามครั้งและเสนอทุกอย่างที่เขามีให้กับอีกฝ่าย ทุกคนมองดูฉากนี้แล้วถอนหายใจอย่างสมเพช ดูเหมือนวันนี้เสาหลักแห่งโลกใต้ดินในเมืองเวสสุวรรณจะหายไปหนึ่งคน

“เจ้าอยากรอดหรือ ได้ข้าให้โอกาสเจ้า” นพเก้าหยิบไข่นกกระทาสีเขียวออกมาจากช่องเก็บทรัพยากร เขาไม่รู้สึกเสียดาย เมื่อเขามีช่องทรัพยากรมากพอเขาเชื่อว่าเขาสามารถหาใหม่ได้

“อะ กินนี้ซะ ถ้าเจ้ากินหมดข้าจะปล่อยเจ้าไป” นพเก้าส่งแก้วเหล้าที่มีฤทธิ์ทางยากำหนดผสมบรรจุไข่สีเขียวลงไป ย้ายมันไปลอยต่อหน้าสมิงแดงด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์

“นี่” สมิงแดงรู้สึกถึงความหายนะ ไข่สีเขียวนั่นคือสิ่งใด หากเขากินจะตายหรือไม่ แต่เขาไม่มีเวลาคิดเมื่อเขาเห็นสายตารอคอยของนพเก้าเขารีบกระดกเข้าไปทันที เขาหวังว่าพี่ใหญ่จะมาช่วยเขาทันหากเป็นอะไรไป

แค่ก แค่ก

เขารู้สึกถึงกลิ่นคาวและเปรี้ยวในปาก มันเหม็นอย่างมากอย่างกับแก๊สไข่เน่า เขากลืนเหล้าพร้อมฤทธิ์ยาลงไปหมดแล้ว แต่เมื่อไข่แตกออกมามันเหนียวมากจนติดในลำคอของเขา เขาไม่สามารถกลืนได้

อย่างไรก็ตามจังหวะต่อมา เหตุการณ์ที่ทุกคนไม่คิดฝันก็เกิดขึ้น อักขระสีดำบางยางลอยออกมาจากปากของสมิงแดงและพันธนาการรอบตัวเขา เขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถใช้พลังปราณใดๆได้

สมิงแดงรู้สึกประหลาดใจทำไมอีกฝ่ายถึงผนึกพลังเขา รึว่าต้องการผนึกพลังเขาเพื่อให้เขาใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาเพื่อชดใช้กรรม จากนั้นหลังจากเขากลายเป็นคนดีก็ปลดผนึกให้เขาแล้วรับเป็นลูกน้องหรือไม่

(ตอนนี้ข้าควรเรียกอีกฝ่ายว่าพี่ใหญ่หรือไม่) ขณะที่สมิงแดงคิดไปเรื่อยเปื่อยเหตุการณ์สยองขวัญก็กำลังเริ่มขึ้น

เมื่ออยู่ๆ ก็มีมิติสีม่วงโผล่ออกมาตรงหน้าเขา จากนั้นปรากฏจิตวิญญาณสีม่วงที่เริ่มควบแน่นเป็นกายเนื้อ ลักษณะของมันเหมือนป้าอ้วนวัยกลางคนที่พึ่งอาบน้ำเสร็จโดยไม่นุ่งผ้าขนหนู

อ๊ากก

หลายคนๆ ที่มีมุมมองในด้านหน้ารู้สึกอยากจะควักลูกตาออกมา ตัวอุบาทว์นี่คืออะไร

นพเก้ารู้สึกตกตะลึง โชคดีที่เขาอยู่ด้านหลังจึงสามารถทนใช้สายตาประเมินสถานการณ์ตรงหน้าได้

“ระบบ ไอ้บ้านี่มันตัวอะไร” นพเก้าถามระบบในใจ เขารู้สึกใจสั่นเมื่อเห็นสิ่งนี้ ระบบไม่ได้ตอบ

“ไม่ อย่าเข้ามา” สมิงแดงร้องด้วยความสิ้นหวังขณะที่สัตว์ประหลาดตัวนี้ค่อยๆ เดินเข้ามา ด้วยฤทธิ์ยาของพิษกำหนัด “พิษเทวาประจิม” ระดับของเขาไม่สามารถทนกับมันได้แม้แต่น้อย ตอนนี้เขาดันตัวเองถอยหลังไปกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง ตอนแรกเขาสงสัยว่ายาที่ใช้มันหมดอายุหรือไม่ ตอนนี้เขากระจ่างแจ้งแล้ว ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะมีขอบเขตที่สูงกว่าเขามาก เขารู้สึกหวาดกลัวจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาทำสิ่งต่างๆ ต่อไป หากผู้หญิงคนนั้นได้สติ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

โดยไม่ปล่อยให้เขาคิดต่อ สัตว์ประหลาดสีม่วงรูปร่างป้าอ้วนคนนั้นกระโจนเข้าหาขาจากนั้นสอดลิ้นเข้าไปในร่องปากของเขา

“โอวพระเจ้า ในอุบาทมาก ข้าไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป” เจ้าอ้วนเซี่ยหมั่นโถวหลับตาลงขณะเปิดไลฟ์สดทางอินเทอร์เน็ต

“อวก อ๊าก” สมิงแดงพยายามขัดขืนสุดความสามารถแต่ไม่สามารถทำได้ เขารู้สึกถึงการดูดกลืนจากเมือกในปากของเขาจากอีกฝ่าย ทันใดนั้นเขาก็จ้องมองนพเก้าด้วยสายตาแดงก่ำ หากเขารู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์อัปยศอดสูเช่นนี้ เขายินดีสู้ตายกับอีกฝ่ายสามร้อยยก ต่อให้จะเป็นระดับจักรพรรดิก็ตามที

ยิ่งเวลาผ่านไปคนยิ่งมาก ผู้คนมากมายมารุมดูเหตุการณ์นี้ ช่างเป็นความบันเทิงที่แปลกใหม่ พวกเขาพูดคุยกับขณะหยิบมือถือออกมา บางคนตั้งกล้องไลฟ์สด ขณะที่บางคนถ่ายเซลฟี่

“สารเลว อวก ข้าจะฆ่าเจ้า” สมิงแดงไม่สามารถระงับความโกรธได้อีกต่อไป จากวันนี้เป็นต้นไปชื่อเสียงของเขาไม่เหลือชิ้นดี ด้วยความที่เขาโมโหจนขาดสติเขาหยุดโคจรพลังปราณชั่วขณะ ทำให้ฤทธิ์ยาพิษเทวาประจิมไปกระตุ้นส่วนล่างของเขา ภาพเหตุการณ์ต่อมาคือสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้ เขากับสัตว์ประหลาดตัวนี้เล่นซูโม่กันอย่างเมามันส์โดยไม่สนคนรอบข้าง

อ๊วก!

หลายๆ คนถึงกับอาเจียนสิ่งที่กินเข้าไปออกมา พวกเขาเดินออกไปโดยไม่คิดอยากจะกลับมาที่นี่อีก สิ่งที่พวกเขาพบเห็นทำให้ไม่อยากกินข้าวไปอีกสามวัน

ผู้รักษาความปลอดภัยหลายคน รีบมาคุมสถานการณ์พวกเข้าปิดกั้นไทยมุงทั้งหมด แต่ไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับเหตุการณ์หลัก มันคือปัญหาของพวกระดับสูง บรรดาตัวเล็กๆ แบบพวกเขาไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายได้ นอกจากนี้พวกเขารู้สึกรังเกียจการกระทำของเจ้าของแดนซ์คลับคนนี้เกินไป พวกเขาห้ามคนภายนอกโดยไม่กล้าหันไปดูสมิงแดงด้วยซ้ำ

“เกิดบ้าอะไรขึ้น”

เมื่อเสียงนี้มาถึง ปรากฏบุรุษหล่อเหลาผู้หนึ่งเดินออกมา โดยสวมเสื้อคลุมขนจิ้งจอกสีขาว เขารีบมาดูเพราะผู้จัดการบาร์แจ้งมาว่าลูกน้องคนสนิทของเขากำลังมีปัญหากับคนใหญ่คนโต

เมื่อทุกคนหลักทางออกไป ภาพที่ปรากฏต่อสายตาเขา เขารู้สึกตัวสั่น

“สมิงแดง! แกกำลังทำบ้าอะไรว่ะ” ราชันโลกใต้ดินพูดขึ้นด้วยความเดือดดาล เจ้ากำลังทำอะไร ทำไมรสนิยมของเจ้าถึงเป็นเช่นนี้ แล้วทำไมถึงต้องเป็นตรงนี้ เขารู้สึกว่าชื่อเสียงที่สั่งสมมาขององค์กรใต้ดินในเมืองเวสสุวรรณกำลังจบสิ้นลง

เมื่อเขามองไปที่นพเก้าและสาวสวยในอ้อมแขนของเขา เขาพอคาดเดาต้นสายปลายเหตุได้ สมิงแดงลูกน้องของเขามันดันไปแตะเกร็ดย้อนของคนที่ไม่ควรเข้า

“ข้าผู้น้อยราชันเสือร้าย ขอคารวะจักรพรรดิหวง” เขาเดินเข้าหานพเก้าแล้วประสานมือ

“ฮือ ฮือ พี่ใหญ่ท่านต้องแก้แค้นให้ข้า” สมิงแดงร้องให้อย่างน่าสมเพชขณะที่กำลังโดนเบรินปาก แล้วกระแทกผู้หญิงร่างท้วมต่อไป

“หุปปาก” ราชันเสือร้อยส่งลูกเตะนักซูโม่สองคนขึ้นไปในอากาศทันที จากนั้นก็เข้าไปติดในกำแพง ขณะที่สมิงร้ายกำลังคลานออกมา ปราณสีม่วงที่สลายไปก็กำลังควบแน่นกลับดังเดิมเป็นร่างสัตว์ประหลาดเมื่อครู่

“ไม่ ช่วยด้วย” สมิงร้ายที่ไม่ใส่เสื้อผ้าเอามือกุมเป้าแล้วร้องโหยหวนอย่างน่าสมเพช เขาไม่ต้องการทำสิ่งอัปยศอีกต่อไป

“อืม ต่อไปจัดการคนของเจ้าให้ดี” นพเก้าต้องการออกไปทันที หากยังปล่อยให้เวลานานกว่านี้ผู้หญิงคนนี้อาจโดยฤทธิ์ของพิษกำหนัดนี้จนตาย เขาลองใส่พลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อช่วยดูแล้ว แต่ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก หากสามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดายโดยแค่โคจรพลังมันคงไม่ถูกเรียกว่าพิษกำหนัด

“ท่านโปรดช้าก่อน” ราชันเสือร้ายไม่สามารถปล่อยให้ลูกน้องเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้ต่อไปได้ หากไม่มีคนมากจนเกินไป เขาอยากจะตบให้อีกฝ่ายตายไปเสียตอนนี้

“อะไรอีก” นพเก้าเริ่มหงุดหงิด

“ท่านช่วยทำให้สถานการณ์ปกติได้หรือไม่” ราชันเสือร้อยร้องขออย่างไร้ยางอาย

“อีกครึ่งก้านธูปเดี๋ยวมันก็หายไปเอง” นพเก้าพูดจบก็เร่งฝีเท้าออกไป โดยไม่สนใจผู้ติดตามทั้งสี่คน

บัดซบ

ราชันเสือร้ายสบถในใจ เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายต้องการเหยียบย้ำศักศรีองค์กรใต้ดินของเขา จึงไม่เรียกสัตว์ประหลาดตัวนี้กลับไป เขาไม่เชื่อว่ามันเป็นผลของสมบัติลับ ด้วยความอุบาทว์ของมันจะต้องเป็นสัตว์อสูรบางชนิดในแดนรกร้างอย่างแน่นอน เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้เขาจะต้องนำไปบอกภรรยาของเขา ให้ไปขอความเป็นธรรมกับตระกูลหวง เขาสั่งผู้ติดตามให้เอาสมิงแดงกับสัตว์ประหลาดที่กำลังเล่นซูโม่ออกไป

หลังจากผ่านถนนมาสามสี่สายเขาพุ่งเข้าไปในห้องโรงแรมชั้นสี่ จริงๆ เขาก็อยากจะพาผู้หญิงคนนี้กลับไปตำหนักตระกูลหวงเพื่อเอายาสมุนไพรมารักษาเช่นกัน แต่มันช้าเกินไป เขาโยนนางลงบนเตียงแล้วโคจรพลังศักดิ์สิทธิ์เข้าไปต้องการยื้อการแพร่กระจายของพิษนี้เสียก่อน จากนั้นค่อยนำคนกลับไปหาหมอรักษาที่ตำหนัก

เมื่อเขาคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเขารู้สึกสงสัย ด้วยขอบเขตจิตรู้แจ้งมันควรจะสามารถสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติในร่างกายได้เมื่อนางดื่มเข้าไป นพเก้าไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วพิษนี่เป็นประเภทไร้สีไร้กลิ่นและสำหรับผู้ที่ขอบเขตพลังสูงพิษมันจะค่อยๆ แทรกซึมอย่างช้าๆ ด้วยระดับของพิษเทวาประจิมเป็นพิษหายากระดับสี่ ด้วยประสบการณ์นักปรุงยาหนึ่งดาวของเขาจึงยังไม่สามารถรับรู้ได้ เมื่อใช้เนตรหมื่นพิภพก็แสดงเพียงเครื่องหมายคำถาม

ดูเหมือนว่าการประเมินของเนตรนี้จะเชื่อมโยงกับความรู้และความเข้าใจของเขา หากมีไม่มากพอจะไม่สามารถวิเคราะห์ได้ ไม่เหมือนกับเคล็ดวิชาระดับต่ำกว่าเซียนที่เป็นสิ่งที่นพเก้าเชี่ยวชาญ

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ว่าควรจัดการต่ออย่างไร โดยไม่คาดคิดหญิงสาวคนนี้ลุกขึ้นมาด้วยสีหน้ามึนเมา

แกร็ก ฟรึบ

เห้ย!

นพเก้ารู้สึกตกใจในการกระทำขอนาง อีกฝ่ายปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงของเขาอย่างเชี่ยวชาญ เจ้าเคยรับงานประเภทนี้มาก่อนหรือไม่ เขาสะบัดความคิดนี้ทิ้ง อีกฝ่ายเป็นถึงราชวงศ์จะกระทำการเช่นนั้นได้อย่างไร นพเก้ารู้สึกถึงลมหายใจลดบนส่วนล่างของเขา

...

นพเก้าไม่พูดมากอีกต่อไปแล้วปล่อยให้เรื่องราวมันไหลตามน้ำ เขาไม่ใช่พระเอกมังงะญี่ปุ่นที่จะหายามารักษาผู้หญิงแม้ว่านางใกล้จะตายก็ตาม

“ใช่แล้ว ข้ากำลังช่วยรักษานาง” เมื่อนพเก้าหาข้อแก้ตัวได้เขาก็รู้สึกดีขึ้น เขาไม่ได้กำลังฉวยโอกาสจากสถานการณ์ตรงหน้า

จากนั้นเหตุการณ์ต่างๆ ดำเนินไปอีก 10 นาที ราวกับว่าวิดีโอหยุดลงแล้วมีคนกดเซ็ตติ้งให้วนลูป เหตุการณ์ฉายซ้ำในภาพที่แตกต่างกันดำเนินไปอีก 5 ชั่วโมงจนถึงตีสามก่อนสิ้นสุดลงแล้วทั้งคู่ได้สลบเหมือดไป ต้องบอกว่าพลังการฟื้นตัวของขอบเขตจักรพรรดิยุทธ์ไม่สามารถดูแคลนได้