ปลายฟ้า นักเขียนแนววิชาการจำต้องมาเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งแฟนเก่า มิสชั่นนี้ว่าไม่ง่ายแล้ว แต่ชีวิตดันผลักเธอให้ไปรู้จัก 'เขาคนนั้น' ที่ลวงเธอให้รับดีลเป็นเพื่อนแลกประสบการณ์บนเตียง เพียงเพื่อใช้เธอเป็นนกต่อล่อเหยื่อ
ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ผู้ใหญ่,อิโรติก,สืบสวน ,ดราม่า,โรมานซ์,โรมานซ์สืบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ปลายฟ้า นักเขียนแนววิชาการจำต้องมาเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งแฟนเก่า มิสชั่นนี้ว่าไม่ง่ายแล้ว แต่ชีวิตดันผลักเธอให้ไปรู้จัก 'เขาคนนั้น' ที่ลวงเธอให้รับดีลเป็นเพื่อนแลกประสบการณ์บนเตียง เพียงเพื่อใช้เธอเป็นนกต่อล่อเหยื่อ
ผู้แต่ง
ณ มหรรณพ
เรื่องย่อ
เมื่อนิตยสารสารคดีที่ ปลายฟ้า เป็นนักเขียนประจำปิดตัว ทำให้ปลายผ้าต้องหันเหจากการเขียนแนววิชาการ ไปต้องเลี่ยนแนวไปเป็นนักเขียนนิยาย เพื่อหาเงินเลี้ยงดู แม่และน้องสาว โดยเฉพาะแม่ของเธอต้องรับการผ่าตัดตาในสิ้นปี ปลายฟ้าจึงเขียนนิยายรัก แล้วนำไปให้ กรินทร์ คนรักเก่าที่เป็นซีอีโอของสำหนักพิมพ์อักษรารัญจวนช่วยพิจารณา แต่กรินทร์ไม่ให้ผ่านเพราะแนวเรื่องไม่ตรงกันแนวของอักษรารัญจวนที่เน้นขายแนวนิยายอิโรติก
แต่เพราะกรินทร์ยังมีใจให้ปลายฟ้า ด้วยความรักที่หลงเหลือ จึงให้ปลายฟ้าเขียนนิยายอิโรติกโดยที่มีเขาเป็นพระเอก และเธอเป็นนางเอก แลกกับเงินค่าจ้างที่เขาจะจ่ายให้เธอเป็นรายเดือนแต่ปลายฟ้ามีปมกับเรื่องเซกส์เพราะเคยถูก เปลว พ่อเลี้ยงล่วงละเมิดในวัยเด็กและมักมีอาการทางประสาทกำเริบหากถูกกระตุ้น ทว่าด้วยเงินที่กรินทร์เสนอให้ จึงทำให้ปลายฟ้าตอบรับงาน แต่เพราะกลัวว่าจะเขียนให้ถึงตอนจบไม่ได้ ปลายฟ้าจึงตั้งใจหางานเสริม และเธอก็ได้งานแม่บ้านรีสอร์ตที่มีชื่อว่า Beyond The Horizon โดยบังเอิญจากแม่บ้านคนเก่าที่ลาออกกระทันหัน
ที่รีสอร์ตนี้ ปลายฟ้าต้องทำงานเป็นแม่บ้านประจำโซนวิลล่าการ์เด้น โดยมี แหวว หัวหน้าแม่บ้านเป็นคนคุมงาน เธอมีหน้าที่ดูแลทำความสะอาดและอำนวยความสะดวกให้แขกประจำโซน ซึ่งหนึ่งในแขกที่เธอต้องดูและคือ เข้ เจ้าของห้องหมายเลข 114 ที่เขาแอบเลี้ยงแมวโดยมีแค่เธอและเขาเท่านั้นที่รู้ นอกจากแหววแล้ว ปลายฟ้าได้เจอ ชิด บาร์เทนเดอร์ที่คอยสอนงานในห้องอาหารให้เธอ
ด้วยงานแม่บ้านนี้เองที่ปลายฟ้าจะยึดไว้เป็นอาชีพเสริมจนกว่าเธอจะเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์จบ แต่มีเหตุเกิดขึ้นกับปลายฟ้าคือเธอเหยียบหางแมวที่คุณเข้เลี้ยงไว้ที่ริมสระน้ำ จนทำให้เธอตกสระ แต่เข้ก็ช่วยเธอไว้ได้ทัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เข้รู้ว่าเธอต้องรับงานเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์ แต่เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง(แบบคู่รัก) เข้เลยเสนอว่าถ้าปลายฟ้ามาเป็นเพื่อนคุยให้เขา เขาจะเล่าประสบการณ์บนเตียงให้ฟัง ข้อตกลงแรกระหว่างปลายฟ้าและเข้จึงเริ่มขึ้น
แสงของดวงไฟที่สาดส่องจากเพดานสีเทาสาดกระทบดวงตาหญิงสาวที่เพิ่งตื่นจากการหลับไหล เธอกระพริบตาถี่ปรับความการมองเห็นจนกระทั่งภาพทุกอย่างชัดเจน แล้วก็ขยับตัวลุกขึ้นแต่พบว่ามีสายน้ำเกลือพ่วงติดกับร่างกาย
ความทรงจำเริ่มหลั่งไหลมาทีละภาพ เธอถูกแมวฝังเขี้ยวที่ข้อเท้า จากนั้นก็ตกสระน้ำ พยายามตะเกียกตะกายว่ายขึ้นไป แต่จากนั้นภาพก็ตัด ทุกอย่างดำมืด ทว่าคล้ายว่าได้ยินเสียงของใครคนหนึ่งดังก้องในหัว
“รอเขาฟื้นตัวให้ดีก่อน แล้วค่อยให้เริ่มงาน ให้เขาใช้สิทธิ์พักโดยไม่หักเงินค่าจ้าง หรือถ้าเขาเรียกร้องอะไรเพิ่มก็บอกผม”
...และก็เป็นเสียงที่คล้ายกับเสียงพูดที่ดังจากด้านหลังม่านตอนนี้
“คุณควรเอาเวลาไปหาทางสู้คดีมากกว่ามาบอกว่าฉันควรทำอะไร” ตามด้วยเสียงของหัวหน้าแม่บ้านที่ยังคงคอนเซปต์ความเคร่งขรึม
“นั่นสินะ ถ้าอย่างนั้นก็ฝากดูแลเขาด้วย ผมไม่อยากให้มีใครเป็นอะไรถึงชีวิตในรีสอร์ตอีก”
“เก็บไว้บอกตัวคุณเองเถอะค่ะ”
บทสนทนาทิ้งความเงียบไว้ชั่วขณะ ก่อนฝ่ายชายจะเป็นคนทำลายความเงียบนั้น “ผมพูดแบบนั้นกับตัวเองเสมอ”
แล้วตามด้วยเสียงฝีเท้ากับเสียงปิดประตูดัง ซึ่งคนป่วยที่อยู่หลังม่านควรจะส่งเสียงบอกว่าเธอฟื้นแล้ว แต่เสียงสะอื้นด้านนอกทำให้ปลายฟ้าเลือกอยู่ในความเงียบต่อไป
“ถ้าฉันรู้เรื่องเร็วกว่านี้ ถ้ารู้เร็วกว่านี้...”
ปลายฟ้านึกใบหน้าสุดเฮี้ยบมีน้ำตาไม่ออกเลย แต่ไม่มีเวลาพอให้ประหลาดใจ เพราะเสียงฝีเท้าที่เข้ามาใกล้บอกให้เธอรีบล้มตัวนอนแล้วแกล้งหลับตา
“ยายนี่ก็ซวยเหลือเกิน มาวันแรกก็มีเรื่องซะแล้ว ไม่น่าจะรอด หรือว่าจะให้ไม่ผ่านงานดี”
ปลายฟ้าพยายามบังคับปากตัวเองไม่ให้ขยับมุบมิบ แต่สวรรค์ก็ส่งนางฟ้าในร่างนางพยาบาลมาช่วย
“ขอวัดชีพจรกับความดันหน่อยนะคะ”
คนซวยจึงช่วงชิงโอกาสตอนที่ถูกยกข้อมือลืมตาแล้วยืดเหยียดตัวทำเป็นเพิ่งตื่น แต่ก็ยังไม่กล้าหันไปมองสาวใหญ่ที่ยืนกอดอกอยู่ข้างเตียง
“ชีพจรปกติแต่ความดันต่ำเล็กน้อยนะคะ” นางพยาบาลส่งยิ้มพลางรายงานผลตรวจ
“ฉันจะได้ออกจากโรงพยาบาลวันนี้เลยหรือเปล่าคะ แล้วค่ารักษาพยาบาลอยู่ที่ประมาณเท่าไหร่คะ” ปลายฟ้าเอ่ยถามเสียงเบา
“ห่วงให้ตัวเองฟื้นตัวไวๆ ก่อนเถอะ” แต่ผู้ให้คำตอบเธอคือแหวว
“ยังไงก็ต้องรอฟังผลการตรวจจากคุณหมอก่อนนะคะ”
นางพยาบาลสาวชี้แจง แล้วเก็บอุปกรณ์เดินออกจากห้อง ปล่อยให้ปลายฟ้ารู้สึกกดดันเมื่อต้องอยู่ตามลำพังกับหัวหน้าแม่บ้านที่จ้องเธอราวกับครูฝ่ายปกครองจ้องจับผิดนักเรียน และก่อนที่จะโดนต่อว่าอะไร ปลายฟ้าก็รีบยกมือก้มหัวไหว้ชิงขอขมา
“หนูทำให้วุ่นวายตั้งแต่วันแรกที่เข้างาน หนูกราบขออภัยค่ะ แต่อย่าเพิ่งให้หนูออกเลย ไม่งั้นหนูไม่มีเงินจ่ายค่าหมอแน่”
แหววเหยียดปากใส่ “ฮึ ที่เธอตกน้ำก็เพราะไปเหยียบหางแมวจร จริงๆ ทางรีสอร์ตถือว่าเป็นอุบัติเหตุได้ แต่คุณเข้ยืนยันว่ารับผิดชอบค่าหมอด้วยตัวเองทั้งหมด”
“คุณเข้?”
“คนที่งมเธอขึ้นจากสระ” ทั้งใบหน้าและน้ำเสียงของแหววดูเหมือนไม่พอใจ
คุณเข้... เจ้าของห้องที่เธอรับผิดชอบช่วยเธอไว้อย่างนั้นหรือ หวังว่าเจ้าแมวที่เธอเขียนว่าโชคดีตัวนั้นจะไม่ใช่แมวตัวที่เธอเหยียบหางจนจมสระหรอกนะ
แต่ตอนนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องรักษางานนี้ไว้ให้ได้ เธอไม่มีทางเสียงานนี้ไปเพราะแมวกัด ปลายฟ้าจึงอ้อนวอนขอหมอเจ้าของไข้ขอให้จ่ายเธอออกจากโรงพยาบาลในเย็นวันนั้น แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลียบ้างก็ตาม
แต่อาการทางกายไม่สร้างความเดือดร้อนใจให้เท่ากับความกังวล เมื่อเธอเพิ่งรู้ตัวว่าถุงผ้าที่ใส่นิยายอิโรติกกับสมุดจดศัพท์เฉพาะยามร่วมรักหายไป ถึงจะไม่ได้เขียนชื่อแสดงความเป็นเจ้าของไว้ แต่ถ้ามันหล่นในที่เกิดเหตุยังไงก็ต้องรู้ว่าเป็นของเธอ จะทำป้ายประกาศตามหาก็ยิ่งทำให้ตัวเองอับอาย หรือหากมีใครแจ้งว่าสัมภาระไร้เจ้าของ เธอจะกล้าไปแสดงตัวหรือ
ทำไมชีวิตเธอถึงซวยซ้ำซวยซ้อนไม่รู้จบ หรือเพราะกำลังจะเข้าสู่วัยเบญจเพส ก็เลยต้อนรับน้องใหม่วัยซวยล่วงหน้ากันยกใหญ่
“ปลายฟ้า”
เสียงเรียกของแหววทำให้ปลายฟ้าที่ใจลอยคิดถึงถุงสมบัติส่วนตัวสะดุ้งโหยง มือที่กำลังเช็ดถูมินิบาร์ในห้องพักห้องหนึ่งก็ตวัดไปโดนแก้วไวน์ล้มกระแทกพื้นแตกกระจาย
“ซุ่มซ่ามอะไรอย่างนี้!”
“หนูขอโทษค่ะ หนูจะเก็บให้เรียบร้อย” ปลายฟ้ารีบก้มหัวขอโทษงกๆ “เอ่อ... คุณแหววคะ”
“อะไร” เสียงตอบกลับแข็งโป๊ก
“หลังจากที่หนูถูกหามส่งโรงพยาบาล คุณแหววเห็นถุงผ้าของหนูไหมคะ”
อีกฝ่ายทำหน้าครุ่นคิด “ตอนเกิดเรื่องก็ชุลมุนจะตาย ฉันไม่เห็นหรอก อ้อ ฉันจะมาบอกว่าคุณเข้เขากลับถึงห้องแล้ว ถ้าจะไปขอบคุณเขาก็ไปตอนนี้เลย”
ได้ยินแล้วปลายฟ้าก็รีบเก็บกวาดเศษแก้วแล้วมุ่งหน้าสู่ห้องพักหมายเลข 114 ที่โอบล้อมด้วยต้นตะแบกต้นใหญ่ทั้งหน้าประตูห้องและหลังระเบียง และเพราะใจยังพะวงถึงถุงสมบัติไม่วาย ปลายฟ้าจึงกดกระดิ่งห้องด้วยใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
รอไม่นานนักด้านหลังบานประตูก็มีเสียงคล้ายกำลังหมุนลูกบิด ปลายฟ้าจึงประสานมือไว้ตรงหน้าขา ยืนในท่าเตรียมพร้อม และเมื่อประตูถูกแง้มออก เธอก็ก้มศีรษะลงพร้อมกล่าวว่า
“ขอบคุณคุณเข้ที่ช่วยฉันไว้ค่ะ”
เมี้ยว
ทว่าเสียงตอบรับฟังดูแปลกจนเธอเงยหน้ามอง แล้วก็ประสานสายตาเข้ากับดวงตากลมใสแวววาว ของแมวขนสีดำสลับขาว ตัวการที่สร้างรอยแผลตรงข้อเท้าพ่วงด้วยหนึ่งสองรูจากการฉีดวัคซีนกันบาดทะยักและพิษสุนัขบ้า
“เจ้าเหมียว!” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจพร้อมกับชี้หน้ามัน แต่เจ้าแมวน้อยกลับยื่นจมูกมาดมนิ้วเธอฟุดฟิด ดูไม่มีความเกรงกลัวกันเลยสักนิด
“ดูเหมือนว่ามันชอบคุณอยู่นะ ปกติมันไม่ค่อยให้ใครเข้าใกล้ง่ายๆ”
เสียงทุ้มที่ดังแทรกเตือนปลายฟ้าว่าเธอไม่ได้มาพบแมวคู่กรณี แต่เป็นคนที่อุ้มแมวตัวนี้ต่างหาก ปลายฟ้าค่อยๆ เลื่อนดวงตาขึ้นจากเจ้าของอุ้งเท้าขนปุยที่หันความสนใจจากเธอไปเขี่ยจี้รูปเขี้ยวสีงาช้าง จนได้เห็นใบหน้าของผู้ช่วยชีวิต
“คุณนั่นเอง...”
ณ มหรรณพ
ขอแจ้งข่าวเปิด PRE-ORDER ค่า
เรื่องละ 444 บาท
แถมที่คั่นและโปสการ์ดภาพเดียวกับหน้าปก
สั่งครบ 3 เล่ม รับฟรี ปกหนังสือผ้า 1 ชิ้น
จำนวนจำกัด สนใจสอบถามทาง Inbox Facebook ได้เลย
https://www.facebook.com/mylifeiswritingmydream