ปลายฟ้า นักเขียนแนววิชาการจำต้องมาเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งแฟนเก่า มิสชั่นนี้ว่าไม่ง่ายแล้ว แต่ชีวิตดันผลักเธอให้ไปรู้จัก 'เขาคนนั้น' ที่ลวงเธอให้รับดีลเป็นเพื่อนแลกประสบการณ์บนเตียง เพียงเพื่อใช้เธอเป็นนกต่อล่อเหยื่อ
ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ผู้ใหญ่,อิโรติก,สืบสวน ,ดราม่า,โรมานซ์,โรมานซ์สืบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ปลายฟ้า นักเขียนแนววิชาการจำต้องมาเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งแฟนเก่า มิสชั่นนี้ว่าไม่ง่ายแล้ว แต่ชีวิตดันผลักเธอให้ไปรู้จัก 'เขาคนนั้น' ที่ลวงเธอให้รับดีลเป็นเพื่อนแลกประสบการณ์บนเตียง เพียงเพื่อใช้เธอเป็นนกต่อล่อเหยื่อ
ผู้แต่ง
ณ มหรรณพ
เรื่องย่อ
เมื่อนิตยสารสารคดีที่ ปลายฟ้า เป็นนักเขียนประจำปิดตัว ทำให้ปลายผ้าต้องหันเหจากการเขียนแนววิชาการ ไปต้องเลี่ยนแนวไปเป็นนักเขียนนิยาย เพื่อหาเงินเลี้ยงดู แม่และน้องสาว โดยเฉพาะแม่ของเธอต้องรับการผ่าตัดตาในสิ้นปี ปลายฟ้าจึงเขียนนิยายรัก แล้วนำไปให้ กรินทร์ คนรักเก่าที่เป็นซีอีโอของสำหนักพิมพ์อักษรารัญจวนช่วยพิจารณา แต่กรินทร์ไม่ให้ผ่านเพราะแนวเรื่องไม่ตรงกันแนวของอักษรารัญจวนที่เน้นขายแนวนิยายอิโรติก
แต่เพราะกรินทร์ยังมีใจให้ปลายฟ้า ด้วยความรักที่หลงเหลือ จึงให้ปลายฟ้าเขียนนิยายอิโรติกโดยที่มีเขาเป็นพระเอก และเธอเป็นนางเอก แลกกับเงินค่าจ้างที่เขาจะจ่ายให้เธอเป็นรายเดือนแต่ปลายฟ้ามีปมกับเรื่องเซกส์เพราะเคยถูก เปลว พ่อเลี้ยงล่วงละเมิดในวัยเด็กและมักมีอาการทางประสาทกำเริบหากถูกกระตุ้น ทว่าด้วยเงินที่กรินทร์เสนอให้ จึงทำให้ปลายฟ้าตอบรับงาน แต่เพราะกลัวว่าจะเขียนให้ถึงตอนจบไม่ได้ ปลายฟ้าจึงตั้งใจหางานเสริม และเธอก็ได้งานแม่บ้านรีสอร์ตที่มีชื่อว่า Beyond The Horizon โดยบังเอิญจากแม่บ้านคนเก่าที่ลาออกกระทันหัน
ที่รีสอร์ตนี้ ปลายฟ้าต้องทำงานเป็นแม่บ้านประจำโซนวิลล่าการ์เด้น โดยมี แหวว หัวหน้าแม่บ้านเป็นคนคุมงาน เธอมีหน้าที่ดูแลทำความสะอาดและอำนวยความสะดวกให้แขกประจำโซน ซึ่งหนึ่งในแขกที่เธอต้องดูและคือ เข้ เจ้าของห้องหมายเลข 114 ที่เขาแอบเลี้ยงแมวโดยมีแค่เธอและเขาเท่านั้นที่รู้ นอกจากแหววแล้ว ปลายฟ้าได้เจอ ชิด บาร์เทนเดอร์ที่คอยสอนงานในห้องอาหารให้เธอ
ด้วยงานแม่บ้านนี้เองที่ปลายฟ้าจะยึดไว้เป็นอาชีพเสริมจนกว่าเธอจะเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์จบ แต่มีเหตุเกิดขึ้นกับปลายฟ้าคือเธอเหยียบหางแมวที่คุณเข้เลี้ยงไว้ที่ริมสระน้ำ จนทำให้เธอตกสระ แต่เข้ก็ช่วยเธอไว้ได้ทัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เข้รู้ว่าเธอต้องรับงานเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์ แต่เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง(แบบคู่รัก) เข้เลยเสนอว่าถ้าปลายฟ้ามาเป็นเพื่อนคุยให้เขา เขาจะเล่าประสบการณ์บนเตียงให้ฟัง ข้อตกลงแรกระหว่างปลายฟ้าและเข้จึงเริ่มขึ้น
***
[ศพของอรัญญาอัดแน่นกับซากรถที่พังยับ กว่าจะกู้ร่างไร้วิญญาณออกมาได้ สรรพางค์ของหญิงสาวก็ไม่ต่างกับผักช้ำในเข่ง
หลังรู้ข่าว บุพการีของอรัญญาก็สลับกันเป็นลม ญาติพี่น้องจึงต้องเวียนกันปฐมพยาบาลกันให้จ้าละหวั่น พวกเขาพร้อมใจกันกล่าวโทษว่าเป็นความผิดของกรินทร์ด้วยข้อหามีปากมีเสียงกับอรัญญา แล้วปล่อยให้เธอขับรถออกจากคอนโดมีเนียมทั้งที่รู้ว่าอรัญญากำลังเข้ารับรักษาอาการป่วยทางจิต
ชายหนุ่มผู้ถูกกล่าวหาไม่ได้ปฏิเสธ เพราะแม้นว่าในความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ได้มีปากเสียงกันกับอรัญญาก่อนตายเลย มากไปกว่านั้น เขาไม่รู้เลยว่าอรัญญาไปหาที่คอนโดมีเนียม เท่ากับภรรยาสาวที่แต่งงานถูกต้องตามกฎหมายอาจเห็นภาพบาดใจของเขากับถ่านไฟเก่า
“น่าสงสารนะคะ ถ้าเป็นปลาย ก็คงเสียใจจนขาดสติเหมือนกัน” เธอบอกพลางสวมกอดเอวเขาจากด้านหลัง “ถ้าปลายไม่มาหาพี่คืนนั้น อรัญญาก็คงไม่...”
“ไม่เกี่ยวกับปลาย” กรินทร์กุมสองมือของหญิงสาวไว้แน่น “ผิดที่พี่เอง ที่ไม่เด็ดขาดกับความสัมพันธ์ พี่ไม่ควรตกลงแต่งงานกับอรัญญาแต่แรก อรัญญาควรได้เจอคนที่รักเธออย่างจริงใจ ไม่ใช่พี่ที่เห็นแก่ผลประโยชน์ทางธุรกิจของสองครอบครัว”
“พี่รินทร์...” ปลายฟ้าไม่เคยล่วงรู้เรื่องนี้ “ปลายเห็นพี่มีความสุขกับอรัญญา ปลายเลยคิดว่าพี่ริทนร์ไม่รักปลายแล้ว...”
กรินทร์หมุนตัวหันมาจับจ้องมองเธอแน่วนิ่ง ให้เธอได้เห็นความรักที่ประทับในดวงตาสีนิลชัดเจน
“พี่ไม่เคยไม่รักปลาย แม้ในตอนที่พี่อยู่กับอรัญญา พี่ก็ยังมีปลายในใจเสมอ... ทุกลมหายใจ” เขาโน้มใบหน้าคมสันลงมากระซิบบอกใกล้จนสัมผัสถึงไออุ่นของลมหายใจ
ปลายฟ้าสบตาเขานิ่ง พยายามฝืนความรู้สึกอ่อนไหวที่โยกโยนหัวใจให้อ่อนแอ บอกตัวเองหนักแน่นว่าการกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อแก้แค้น หาใช่เพื่อทวงคืนความรักที่เคยเป็นของเธอจากคนอื่น ความตายของอรัญญาอาจเป็นเรื่องไม่คาดคิด แต่ความเจ็บปวดของเขาสิที่เธอควรได้เห็น หาใช่ดวงตาเปี่ยมรักอย่างวานวัน ทั้งที่เขาเพิ่งสูญเสียแม่และลูกในท้องไป
“ต่อจากนี้เราจะรักกันโดยไม่ต้องหลบซ่อนอีกแล้ว...” ความหมายมั่นที่ปั้นขึ้นด้วยคำพูด เพิ่มเติมความน่าเชื่อถือด้วยการกดตัวเธอจมเตียง
วิญญาณของอรัญญาต้องมองชายชั่วหญิงเลวอย่างโกรธแค้นเป็นแน่ แต่ความคิดกังวลนั้นก็ถูกปัดกระเด็นออกไปจากหัวพร้อมกับเสียงคราง ปลายฟ้าแอ่นอก หายใจหอบสั่น หน้าท้องขมวดเกร็งทุกครั้งที่ต้นขาแกร่งขโยกโยกถาโถมเข้าใส่
เสียงแหบพร่าครางต่ำขณะตอกแก่นกายเคลื่อนเข้าออกโพรงฉ่ำ พลางใช้มือกดดันต้นขาอ่อนให้แยกกว้างแล้วตรึงให้แน่นสนิทรับกล้ามเนื้อแข็งขืนสุดลำ กระแทกกระทั้นใส่สร้างเสียงเสียวกระสันสนั่นคลอไปกับเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังอื้ออึง...]
***
หลังจากวางสายของปลายฟ้าไปได้พักใหญ่ ห้องทำงานซีอีโอแห่งสำนักพิมพ์อักษรารัญจวนก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด เพราะภายในห้องเย็นฉ่ำนั้น มีคนต้องการสมาธิเพื่ออ่านนิยายบทใหม่อย่างตั้งใจทุกตัวอักษร
กระทั่งกรินทร์เริ่มอึดอัด ทำลายความเงียบด้วยการใช้นิ้วเรียวเคาะกระจกโต๊ะให้เป็นจังหวะ นั่งในท่าเท้าคางด้วยกำปั้น แล้วจ้องใบหน้าหญิงสาวที่วันนี้อยู่ในชุดนิสิตคอนเซปต์รัดทรวดทรงองค์เอวเช่นเคย
“อื้อหือ” เธอส่งเสียงแล้วทำท่าตื่นเต้นก่อนหันหน้าจอโน้ตบุ๊คกลับมาทางเจ้าของ
“องุ่นแทบรอดูอีตากรินทร์หน้าโง่นี่โดนแก้แค้นให้สาสมไม่ไหวแล้ว” จากนั้นตบเข่าโดยจ้องหน้าเขาขณะพูด “เอ่อ... องุ่นหมายถึงกรินทร์หน้าโง่ที่เป็นตัวละครในนิยายเรื่องนี้ ไม่ได้หมายถึงพี่กรินทร์”
“คิดว่าฉันเชื่อที่เธอพูดหรือองุ่น”
“ไม่เชื่อที่องุ่นพูด แต่พี่ควรเชื่อมั่นในตัวคุณปลายฟ้า ถึงเวลาแล้วที่เราจะได้ดาวดวงใหม่ของอักษรารัญจวน”
กรินทร์แค่นหัวเราะ “อย่ามาทำเป็นพูดดี เธอถือวิสาสะแอบดูหน้าจอข้อมูลในโน้ตบุ๊คของพี่ตอนนั้น ทำตัวเป็นพวกชอบสอดเรื่องชาวบ้านแบบนี้พี่สามารถเอาเรื่องไปฟ้องคุณลุงได้เลยนะ”
“ถ้าพ่อองุ่นถามว่าไปสอดเรื่องอะไรของชาวบ้าน พี่รินทร์ให้องุ่นตอบไปว่าไงดีคะ ข้อมูลลับเฉพาะ ของซีอีโอบ้ากามที่สั่งให้นักเขียนเขียนฉากเซกส์ที่มีตัวเองเป็นพระเอกแล้วนักเขียนเป็นนางเอกน่ะหรือ แบบนี้เข้าข่ายกฎหมายข้อไหนน้า...” ยายเด็กแสบทำท่าครุ่นคิดได้น่าหมั่นไส้คนมอง “จะใกล้เคียง Sex Harassment หรือเปล่าเอ่ย”
กรินทร์ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “รีบไปเรียนซะที พี่มีงานต้องทำ”
“โอ้ว พี่มีงาน... ต้องทำ...” อยู่ ๆ แม่นี่ก็ทำเสียงกวนประสาท มองมาด้วยกะลิ้มกะเหลี่ย แล้วลากตาไล่มองจากใบหน้าเขาลงไปที่ใต้เข็มขัด “ตั้งใจทำงานนะคะ หรือถ้าทำคนเดียวไม่ไหว ให้องุ่นช่วยเอามะ” จากนั้นทำท่าขยำไม้ขยำมือ
ให้ตายสิ! ไม่น่าเลย ไม่น่าซวยให้ยัยเด็กแสยมาเห็นอะไรแบบนั้นเลย! “รีบไปเรียน แล้วเรียนให้จบ เอาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งมาถวายเสียที หวังว่ายังจำสัญญาคืนนั้นที่ให้ไว้กับพี่!”
มีแค่ประโยคนี้แหละที่จะหยุดการก่อกวนขององุ่นได้ และมีแค่ประโยคนี้แหละที่ทำให้เขามีภาพจำคืนแรกและคืนสุดท้ายที่ทำให้เขาโกรธยายเด็กแก่แดดได้ไม่เคยนานเลย
ยายเด็กแก่แดด... ยายเด็กที่ทำเนื้อตัวเขาร้อนรุ่มยิ่งกว่าถูกแดดเผา...
“ไปแล้วก็ได้” เจ้าหล่อนลุกพรวด คว้ากระเป๋าแบรนด์เนมที่ใช้รายได้จากการทำช่องยูทูปขึ้นสะพายไหล่ “เกียรตินิยมที่สัญญาไว้น่ะ องุ่นจะเอามาถวายให้ถึงคอนโด แล้วถ้าถึงวันนั้น พี่ก็ต้องทำตามสัญญาของพี่เหมือนกัน”
“ฝนจะตกแล้ว รีบๆ ไปซะที” แต่เขายังอยู่ในท่านั่งชันคางแต่เบนหน้ามองไปทางอื่น แล้วฟังเสียงเคาะรองเท้าส้นสูงดังห่างออกไปจนเขาได้ยินเสียงประตูปิด ตอนนั้นเองกรินทร์ถึงได้เปลี่ยนท่านั่งเป็นเอนหลังพิงพนักอย่างเหนื่อยอ่อน
“ดาวดวงใหม่ของอักษรารัญจวนน่ะหรือ...” เขาหมุนเก้าอี้หันไปหลังไปมองภาพขยายหน้าปกนิยายขายดีตลอดกาลของสำนักพิมพ์ “แต่ดาวดวงใหม่จะกระพริบแสงสวยงามได้นานเหมือนดาวค้างฟ้าหรือเปล่า”
มือเรียวเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์ เลื่อนหาหมายเลขคนสำคัญ แล้วกดโทรออกจากนั้นเอ่ยคำทักทายเมื่อปลายทางรับสาย
“สวัสดีครับ”
“เปล่าครับ ผมไม่ได้โทรมาขอให้คุณเข้าร่วมกิจกรรม ผมเข้าใจเหตุผลของคุณดี แต่...”
“แต่... ผมแค่อยากถามว่า คุณลืมไปหรือเปล่าว่าที่นามปากกาของคุณโด่งดังกลายเป็นนักเขียนมือทองของวงการนิยายอิโรติกได้ขนาดนี้เป็นเพราะใคร...”
“ผมไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่อยากยืมนามปากกาคุณมาใช้สักหน่อย...คุณวาดฟ้า”