จากสตรีสามัญชน สู่ว่าที่พระชายาแห่งองค์รัชทายาท—ทว่าเส้นทางของเธอไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ศัตรูในวังหลวงพร้อมจะทำลายเธอ ขุนนางชั้นสูงต้องการขับไล่เธอ และความลับของ กระจกศักดิ์สิทธิ์ อาจเป็นกุญแจ

ข้ามภพมารักองค์ชาย - บทที่ 19 แผนลวงของศัตรู และเบื้องหลังการล่มสลายของราชวงศ์ โดย Raine Whitmore @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ผจญภัย,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ดราม่า,ผจญภัย,รัก,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,ย้อนเวลา,ราชวงศ์,โรแมนติก,โรแมนติก ,โรแมนติกแฟนตาซี,แฟนตาซี ,แฟนตาซีน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ข้ามภพมารักองค์ชาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-หญิง,ย้อนยุค,ผจญภัย,แฟนตาซี

แท็คที่เกี่ยวข้อง

พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ดราม่า,ผจญภัย,รัก,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,ย้อนเวลา,ราชวงศ์,โรแมนติก,โรแมนติก ,โรแมนติกแฟนตาซี,แฟนตาซี ,แฟนตาซีน

รายละเอียด

ข้ามภพมารักองค์ชาย โดย Raine Whitmore @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

จากสตรีสามัญชน สู่ว่าที่พระชายาแห่งองค์รัชทายาท—ทว่าเส้นทางของเธอไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ศัตรูในวังหลวงพร้อมจะทำลายเธอ ขุนนางชั้นสูงต้องการขับไล่เธอ และความลับของ กระจกศักดิ์สิทธิ์ อาจเป็นกุญแจ

ผู้แต่ง

Raine Whitmore

เรื่องย่อ

"อาริสะ" นักศึกษามหาวิทยาลัยวัย 22 ปี กำลังศึกษาเอกประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นโบราณ เธอมีความสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับยุคเฮอัน ยุคแห่งความรุ่งเรืองของเหล่าขุนนางและองค์จักรพรรดิ วันหนึ่งระหว่างที่เธอเข้าชมวัดเก่าแก่แห่งหนึ่งในเกียวโต อาริสะบังเอิญพบกับกระจกโบราณที่ว่ากันว่าเป็นขององค์ชายลึกลับในตำนาน

ทันใดนั้นเอง… กระจกเกิดเรืองแสงขึ้น ลมแรงพัดโหมกระหน่ำ ก่อนที่อาริสะจะหมดสติไป

เมื่อรู้สึกตัวอีกที เธอพบว่าตัวเองอยู่กลางสวนดอกซากุระ… แต่ที่น่าตกใจกว่าคือ ทุกสิ่งรอบตัวเป็นยุคญี่ปุ่นโบราณ!

และที่น่าตกใจที่สุดคือ… ชายหนุ่มในชุดกิโมโนหรูหราพร้อมตราสัญลักษณ์ของราชวงศ์ ที่กำลังจ้องมองเธอด้วยดวงตาคมเข้ม เขาคือ "องค์ชายมิโนรุ" รัชทายาทผู้สูงศักดิ์ และเป็นบุคคลที่ไม่เคยปรากฏในหน้าประวัติศาสตร์

สารบัญ

ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 1 กระจกแห่งโชคชะตา,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 2 หญิงลึกลับแห่งวังหลวง,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 3 สนมเอกและเงาแห่งอำนาจ,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 4 สายลมแห่งแผนการ,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 5 งานเลี้ยงต้อนรับและเงามืดในวังหลวง,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บททีี 6 แผนร้ายของอายาเมะ และหัวใจที่ไม่อาจหนีได้,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 7 รักต้องห้าม และเงามืดของผู้ลอบสังหาร,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 8 พิธีพิสูจน์รักแท้ และเงามืดที่เคลื่อนตัว,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 9 บททดสอบแห่งโชคชะตา,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 10 การเผชิญหน้ากับความตาย,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 11 บททดสอบของเทพเจ้า และโชคชะตาที่มิอาจเลี่ยง,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 12 ศึกกลางศาลเจ้า และทางเลือกของโชคชะตา,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 13 ทางแยกแห่งโชคชะตา และการตัดสินใจที่ไม่มีวันย้อนคืน,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 14 ศึกรัก ศึกบัลลังก์ และเกมแห่งอำนาจ,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 15 พิธีอภิเษกสมรส และคืนแห่งโชคชะตา,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 16 การเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย และรักแท้ที่ไม่อาจพรากจากกัน,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 17 วัฏจักรแห่งโชคชะตา และการพบกันอีกครั้ง,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 18 องค์จักรพรรดิที่ถูกลืม และความลับแห่งเงามืด,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 19 แผนลวงของศัตรู และเบื้องหลังการล่มสลายของราชวงศ์,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 20 ศึกสุดท้ายของสตรีในวังหลวง,ข้ามภพมารักองค์ชาย-บทที่ 21 รักนิรันดร์ และบทสุดท้ายของโชคชะตา

เนื้อหา

บทที่ 19 แผนลวงของศัตรู และเบื้องหลังการล่มสลายของราชวงศ์

การต่อสู้ในเงามืด และผู้ที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

มิโนรุชักดาบออกจากฝัก "อาริสะ อยู่ข้างหลังข้า!"

อาริสะกัดริมฝีปากแน่น เธออาจไม่มีดาบในมือ แต่เธอไม่มีวันยอมเป็นภาระ

"จงฆ่าองค์จักรพรรดิ และจับตัวพระจักรพรรดินีเป็น!"

เสียงคำสั่งดังขึ้นจากมือสังหารคนหนึ่ง ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเข้ามาพร้อมกัน!

"ฉัวะ!"

มิโนรุตวัดดาบอย่างรวดเร็ว ดาบของเขาฟาดเข้ากับอาวุธของศัตรู เกิดเสียงกระทบกันดังกึกก้อง

แต่พวกมันมีจำนวนมากกว่าพวกเขาหลายเท่า!

อาริสะกำมือแน่น เธอรู้ว่าพวกเขาจะต้องถอยออกจากที่นี่ก่อนที่จะถูกล้อมจนหมดทางสู้

"เราต้องหนี!" เธอกระซิบ

มิโนรุตวัดดาบอีกครั้ง ก่อนจะคว้ามือของเธอแน่น "ไปกันเถอะ!"

พวกเขาพุ่งทะลวงวงล้อมของศัตรู ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะหายเข้าไปในเงาของค่ำคืน

และในขณะที่พวกเขาหายไป เสียงหัวเราะเย็นเยียบก็ดังขึ้นจากเงามืด

"ในที่สุด... เกมก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง"

"เกมเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น..."

เสียงกระซิบเย็นเยียบดังขึ้นท่ามกลางความมืด

ภายในตำหนักลับที่ซ่อนตัวอยู่หลังเขตพระราชฐาน เงาของชายผู้หนึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์ไม้แกะสลัก ดวงตาของเขาทอประกายเจ้าเล่ห์ราวกับนักล่า

"พวกมันหนีไปได้หรือ?" เขาถามเสียงเรียบ

"เพคะ ท่านเสนาบดี" มือสังหารที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าตอบ "แต่มิช้านี้พวกมันต้องตกอยู่ในมือของเราแน่"

เสนาบดีซานะมิ ยกยิ้มมุมปาก เขาคือบุรุษผู้เป็นมือขวาของราชวงศ์มาเนิ่นนาน

แต่เบื้องหลัง…

เขาคือผู้ที่บงการทุกอย่าง

เป็นเขาที่บีบบังคับให้องค์จักรพรรดิหายตัวไปจากราชสำนัก
เป็นเขาที่วางแผนป้ายสีพระจักรพรรดินี
และเป็นเขาที่กำลังจะทำให้ เฮอันล่มสลาย

"เราปล่อยให้พวกมันมีชีวิตนานเกินไปแล้ว" เขากล่าว "หากจักรพรรดิกลับมา เราก็ไม่อาจควบคุมบัลลังก์ได้อีก"

เขาหรี่ตาลง ดวงตาของเขาเป็นประกายอำมหิต

"เช่นนั้น... จงทำให้มันเป็นคืนสุดท้ายของพวกมัน"


การหนีตายท่ามกลางเงามืด

กลางดึก มิโนรุกุมมืออาริสะแน่น ขณะที่พวกเขาหลบหนีไปตามตรอกซอกซอยในเมืองหลวง

"พวกมันรู้ว่าเรากลับมาแล้ว" อาริสะกระซิบ หัวใจของเธอเต้นระรัว

"ข้าเองก็รู้เช่นกัน" มิโนรุตอบเสียงต่ำ "และข้าไม่ยอมให้เจ้าตกอยู่ในอันตราย"

พวกเขาหนีมาจนถึงสะพานไม้ที่ทอดข้ามแม่น้ำ โคมไฟริมถนนส่องแสงสลัว

และที่ปลายสะพาน—

เงาของนักรบหลายสิบนายกำลังยืนดักรอพวกเขาอยู่

"ในที่สุด... เจ้าก็กลับมาแล้ว องค์จักรพรรดิ"

เสียงทุ้มต่ำของชายผู้หนึ่งดังขึ้น

มิโนรุชะงัก ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที

"ซานะมิ..."

เสนาบดีซานะมิเดินออกมาจากเงามืด ชุดคลุมสีดำของเขาปลิวไหวไปตามสายลม รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

"สิบปีที่ผ่านมา เจ้าทำให้ข้าเหนื่อยมากเลยนะ" ซานะมิกล่าว "เจ้าควรอยู่ในเงามืดต่อไป ไม่ใช่กลับมาสร้างปัญหาอีก"

มิโนรุกำดาบแน่น "เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าทำลายเฮอันโดยไม่ทำอะไรหรือ?"

ซานะมิหัวเราะ "เฮอันถูกทำลายไปตั้งแต่วันที่เจ้าหายไปแล้ว"

เขาหันไปมองอาริสะ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

"และเจ้าหญิงจากโลกอื่น..." เขาเอ่ยเสียงเหยียด "เจ้าคือคำสาปของราชวงศ์นี้"

อาริสะขบกรามแน่น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยโทสะ "ข้าคือพระจักรพรรดินีแห่งเฮอัน! เจ้าไม่มีสิทธิ์พูดเช่นนั้น!"

ซานะมิหัวเราะเบา ๆ "น่าเสียดาย... แต่คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายของเจ้า"

"ฆ่าพวกมันซะ!"


ศึกกลางสะพาน : การต่อสู้เพื่อบัลลังก์

"ฉัวะ!"

ดาบของมิโนรุตวัดเข้าปะทะกับทหารของซานะมิอย่างรุนแรง เสียงโลหะกระทบกันดังก้องไปทั่วสะพาน

"องค์จักรพรรดิ! องค์จักรพรรดินี!"

ทันใดนั้นเอง กองกำลังองครักษ์ของวังหลวงที่ยังคงภักดีต่อราชวงศ์ก็บุกเข้ามาช่วยเหลือพวกเขา

"เราต้องพาองค์จักรพรรดิกลับวัง!"

เสียงของหัวหน้าราชองครักษ์ดังขึ้น ขณะที่พวกเขาต่อสู้กับกองทัพของซานะมิ

แต่ศัตรูมีจำนวนมากกว่า

อาริสะถอยหลังไปยืนข้างมิโนรุ มือของเธอมีเพียงมีดสั้นที่ซ่อนติดตัวไว้

เธออาจไม่มีดาบ แต่เธอไม่มีวันเป็นภาระ

"ข้าไม่ยอมให้พวกมันจับตัวข้าไป!" เธอกล่าวเสียงแข็ง

มิโนรุกระชับดาบในมือ ก่อนจะตวัดมันออกไปอย่างรวดเร็ว

"ข้าก็ไม่ยอมให้พวกมันแตะต้องเจ้าเช่นกัน"

เงาของศัตรูตัวจริง และการตัดสินใจครั้งสุดท้าย

ท่ามกลางเสียงดาบและเสียงร้องของทหารที่ล้มลง เสนาบดีซานะมิยังคงยืนมองศึกนี้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

"พวกเจ้าต่อสู้ได้ดี..." เขาพึมพำ "แต่พวกเจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าข้าจะปล่อยให้เจ้ารอดไปได้ง่าย ๆ?"

จากเงามืดด้านหลังซานะมิ…

มีเงาของบุคคลอีกผู้หนึ่งก้าวออกมา

อาริสะหันไปมอง และทันทีที่เธอเห็นใบหน้าของคนผู้นั้น

เธอรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอหยุดเต้น

"ท่านหญิงอายาเมะ!?"

เธอกลับมาแล้ว!

ศึกสุดท้ายของสตรีในวังหลวง

อายาเมะสวมชุดกิโมโนสีดำลวดลายทอง ใบหน้าของนางยังคงงดงามเช่นเดิม

แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป… คือนัยน์ตาของนางที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

"เจ้ากลับมาจริง ๆ นะ อาริสะ" นางกล่าวเสียงเย็น "ข้านึกว่าเจ้าจะไม่กลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีกแล้ว"

อาริสะกำหมัดแน่น "ข้าไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าจะร่วมมือกับซานะมิ"

อายาเมะหัวเราะเบา ๆ "ข้าทำทุกอย่างเพื่อให้ได้บัลลังก์... และข้าจะไม่มีวันยอมแพ้ให้กับเจ้าที่เป็นเพียงสตรีจากโลกอื่น"

มิโนรุขบกรามแน่น "ข้าไม่เคยคิดจะให้อำนาจแก่เจ้า"

"เช่นนั้นข้าก็จะช่วงชิงมันมาด้วยมือของข้าเอง!"

"ฆ่าพวกมันให้หมด!"

เสียงของอายาเมะดังขึ้น

ศึกสุดท้าย... ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

“ฆ่าพวกมันให้หมด!”

เสียงของท่านหญิงอายาเมะก้องกังวานไปทั่วสะพานไม้ที่ทอดยาวข้ามแม่น้ำกลางเมืองหลวงเฮอัน

มือสังหารชุดดำหลายสิบคนพุ่งเข้ามาจากทุกทิศทาง พร้อมกับเหล่าทหารของเสนาบดีซานะมิ

มิโนรุกำดาบแน่น ดวงตาของพระองค์เย็นเยียบ

"อาริสะ! ถอยไปข้างหลังข้า!"

อาริสะหอบหายใจหนัก ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแรงฮึดสู้ แม้เธอจะไม่มีดาบในมือ แต่มือของเธอไม่ได้ว่างเปล่า

เธอกำมีดสั้นที่เหน็บติดตัวไว้แน่น

"ข้าไม่ถอย!" เธอประกาศเสียงแข็ง

"เจ้าต้องถอย!" มิโนรุกล่าวเสียงกร้าว "หากเจ้าเป็นอะไรไป ข้าจะไม่มีวันให้อภัยตัวเอง!"

อาริสะจ้องมองเขา ก่อนจะกัดฟันแน่น

"และหากพระองค์เป็นอะไรไป ข้าก็ไม่มีวันให้อภัยตัวเองเช่นกัน!"

มิโนรุชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะถอนหายใจ

"เจ้านี่มัน... ดื้อรั้นจริง ๆ"

"ก็พระองค์นั่นแหละที่สอนข้าว่าต้องสู้เพื่อสิ่งที่ตนเองรัก"

มิโนรุยิ้มมุมปาก ก่อนที่พระองค์จะก้าวไปยืนข้างเธอ ดาบในมือของพระองค์เปล่งประกายสะท้อนแสงจันทร์

"เช่นนั้น… เราก็มาสู้ไปด้วยกัน"