สวัสดีครับพี่สาวตัวน้อยของผม เราสองคนไม่ได้เจอกันมาก็นานแล้วนะ พี่คงไม่รู้ว่าปีนี้ผมก็สูงขึ้นอีกแล้ว แต่ผมรู้นะ ว่าพี่น่ะไม่สูงขึ้นเลยสักนิด พอถึงวันที่เราได้เจอกันอีกครั้ง พี่จะจำผมได้ไหมนะ😊
รัก,ชาย-หญิง,ผู้ใหญ่,ดราม่า,ซาดิส & มาโซฯ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สวัสดีครับพี่สาวตัวน้อยของผม เราสองคนไม่ได้เจอกันมาก็นานแล้วนะ พี่คงไม่รู้ว่าปีนี้ผมก็สูงขึ้นอีกแล้ว แต่ผมรู้นะ ว่าพี่น่ะไม่สูงขึ้นเลยสักนิด พอถึงวันที่เราได้เจอกันอีกครั้ง พี่จะจำผมได้ไหมนะ😊
ผู้แต่ง
Peach뽀이🍑
เรื่องย่อ
⚠️spoiler⚠️
มีเนื้อหาอ่อนไหว/มีภาพประกอบ 18-20+/เนื้อหาแนวยันเดเระ/อาจมีเนื้อหาที่ทำให้อึดอัดใจมีการสตอล์คเกอร์/มีการร่วมรักแบบไม่เต็มใจ
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
เนื้อหาทั้งหมดแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
********************
สายฟ้า (หมาเด็กที่ไม่เล็กนะครับ)
วิศวะโยธา ปี 1
อายุ 19 ปี
ส่วนสูง 187 เซนติเมตร
นิสัย : เป็นนักเรียนตัวอย่าง พูดน้อย แลดูเย็นชากับทุกคน ไม่ดีกับใครต่อใครพร่ำเพรื่อ ยกเว้นแค่คนที่เขารู้สึกพิเศษด้วยเท่านั้น ถึงจะได้เห็นรอยยิ้มที่สุดแสนจะซีเคร็ท ชายหนุ่มที่แสนเย็นชาจะปฏิบัติต่อคนที่รักอย่างหวานละมุน จนทำให้ไม่ทันระแวดระวังตัว เพราะว่าใครจะรู้ ว่าคนที่มักจะยิ้ม และ ปฏิบัติตัวอย่างอ่อนโยนด้วยเสมอมา จะซ่อนความปราถนาสุดจะหยั่งถึงไว้ภายในใจ เขามั่นคงในรักแรกพบมานานหลายปี คลั่งรักแบบมาก ๆ โดยที่อีกฝ่ายไม่เคยรู้ตัวเลยสักนิด ว่ามีใครบางคนคอยเฝ้ามองอยู่ แถมยังขี้หึง และ ขี้หวงแบบสุด ๆ อีกต่าหาก
ของขวัญ
อักษรศาสตร์ ปี 4
อายุ 21 ปี
ส่วนสูง 160 เซนติเมตร
นิสัย : ทั้งมึน ทั้งอึน ไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่น ไม่สังเกตุ หรือ สนใจอะไร หากไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ทว่ากลับรักใคร่ และ ห่วงแหน ทั้งคน และสิ่งของ ที่เป็นของตัวเองเป็นทีสุด
******************************
"ทำไมเพื่อน ๆ ของสายฟ้าถึงพูดว่าเราเป็นคนเย็นชา แล้วก็ใจร้ายกันนะ"
"ทั้ง ๆ ที่สายฟ้าก็ดูเฟรนลี่ แล้ว ก็ใจดีขนาดนี้ (^_^)"
"สำหรับพี่แล้ว ผมดูเป็นคนยังไงงั้นหรอ"
"นิสัยดี ใจดี แล้วก็เฟรนลี่....."
"ถ้าพี่เห็นผมเป็นคนแบบนั้น นั่นมันก็เป็นเพราะว่าพี่นั่นแหละ (^_^)"
******************************
"พี่ครับ"
"หมอนั่นเป็นใครงั้นหรอครับ ทำไม.....เขาถึงเรียกชื่อพี่แบบสนิทสนมขนาดนั้น"
******************************
"พี่ครับ.....ขอผมทำมากกว่านี้ได้ไหม"
"ผมรอพี่อนุญาตอยู่นะ"
**********
นี่คือเรื่องราวของรักข้ามรุ่นสุดยันเดเระ ระหว่าง วิศวะหนุ่มปีหนึ่ง(สุดคลั่งรัก) กับ สาวอักษรศาสตร์ปีสี่ รุ่นน้องหนุ่มที่แอบซ่อนความคลั่งรักเอาไว้ไม่ให้พี่สาวคนสวยรู้ จะสามารถเอาชนะใจรุ่นพี่สาวตัวจิ๋วได้หรือไม่ เขาจะมีกลยุทธสุดโรคจิต เอ๊ย พิสดารอะไรมามัดใจรุ่นพี่สาวให้อยู่หมัด เชิญติดตามได้ใน วิศวะ ซ่อน
Engineering Stalker
วิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!
EP 2
หม๋าหวงก้าง
..................................
@คณะวิศวะ
แควก!
"ไอ้สายฟ้ามันเป็นอะไรวะ กูเห็นมันฉีกแปลนงานแผ่นที่สี่แล้วมั้ง"
"มันไปหงุดหงิดอะไรมา" ไม้เอ่ยถามเอกที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กัน เพราะไม่รู้ว่าสายฟ้าไปหงุดหงิดอะไรมา เขาไม่เคยเห็นเพื่อนเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ทั้งที่เมื่อวานยังเห็นอารมณ์ดีอยู่แท้ ๆ แต่วันนี้กลับอารมณ์เสียจนใคร ๆ ก็เข้าหน้าไม่ติด
"โดนพี่สาวคนสวยคณะอักษรหักอกมามั้ง" เอกเอ่ย ทว่าทั้ง ๆ ที่คิดว่าตัวเองพูดเบาแล้วแท้ ๆ แต่ทว่าสายฟ้ากลับหันมามองหน้าพวกเขาด้วยแววตากระหายเลือด
"อูยยย แสดงว่าแทงใจมัน" ไม้ก้มลงมากระซิบกระซาบกับเอกเบา ๆ
"เออ คงงั้น"
ฟึบ
สายฟ้าที่กำลังหงุดหงิดหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าบัญชีโซเชียลของใครบางคนเพื่อดูสถานะที่เธอเคยตั้งกับอดีตแฟนหนุ่มที่เพิ่งเลิกรากันไปว่าเอาสถานะออกหรือยัง และเมื่อเห็นว่าสถานะยังคงอยู่ ใบหน้าหล่อก็ขมวดมุ่นยิ่งกว่าเดิมทันที
"ทำไมถึงยังไม่เอาสถานะออกสักที"
"ยังอาลัยอาวรณ์มันอยู่งั้นหรอ" สายฟ้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะลำพังแค่เธอบอกเห็นว่าเขาเป็นแค่น้องชายทั้ง ๆ ที่เกินเลยกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ก็น่าหงุดหงิดพอแล้ว ยิ่งต้องมาเห็นสถานะที่เธอยังไม่ยอมเอาออกอีกเขาก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
@คณะอักษรศาสตร์
"ขวัญครับ"
"บาสขอโทษ ยกโทษให้บาสเถอะครับ"
"บาสผิดไปแล้ว" อดีตแฟนหนุ่มของขวัญตอนนี้กำลังตามงอนง้อคนตัวเล็กอย่างเต็มที่
"อย่ามายุ่งกับเรา" ของขวัญเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ถึงแม้ในใจจะปวดหนึบไปหมดเลยก็ตาม
"ขวัญ"
"บาสรักขวัญนะ บาสผิดไปแล้ว บาสขอโทษครับ" ชายหนุ่มเอ่ย ก่อนจะพยายามคว้าข้อมือของคนตัวเล็กเอาไว้ แต่ทว่า.....
หมับ!
ข้อมือของบาสถูกจับเอาไว้ด้วยมือหนาของใครบางคน
"สายฟ้า?" ของขวัญพึมพำชื่อของคนที่มายืนขวางหน้าอดีตแฟนหนุ่มไว้ให้
"อย่ามายุ่งกับพี่ขวัญอีก" สายฟ้าเอ่ยเสียงเข้ม ถึงแม้ของขวัญจะมองไม่เห็นหน้าของรุ่นน้องต่างคณะว่าตอนนี้จะกำลังทำหน้ายังไงอยู่ แต่ทว่ากลับรับรู้ได้ว่าตอนนี้เขากำลังโมโหอยู่
"มึงเป็นใคร"
"อย่ามาเสือก! กูกำลังคุยกับแฟนกู" บาสเอ่ยอย่างไม่ยอม เพราะบาสเองก็มีนิสัยไม่ยอมคนเช่นกัน
"มึงอยากรู้ไหมล่ะว่ากูเป็นใคร" สายฟ้าเอ่ย ก่อนทำท่าจะพุ่งเข้าใส่บาส แต่ทว่าของขวัญที่เห็นดังนั้น ก็รีบกอดแขนร่างสูงเอาไว้
"สายฟ้าอย่า!"
"......................" สายฟ้านิ่งไปเล็กน้อยเมื่อถูกรุ่นพี่สาวกอดรั้งต้นแขนเอาไว้แน่น
"ขวัญเป็นอะไรกับมัน!" บาสที่โมโหหึงเอ่ยถามคนตัวเล็กเสียงดังลั่น
"จะเป็นอะไรก็ไม่เกี่ยวกับนาย"
"เราเลิกกันแล้ว.....เพราะงั้นก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก"
"เราไปกันเถอะสายฟ้า" ของขวัญเอ่ย ก่อนจะเลื่อนมือลงไปกุมมือหนาของสายฟ้าเอาไว้ และฉุดเขาให้เดินตามออกไปจากตรงนั้นทันที
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ร่างสูงเดินไปตามแรงดึงที่แสนน้อยนิดของคนตัวเล็กอย่างง่ายดาย ดวงตาคมจ้องมองไปยังมือเล็กที่กุมมือของเขาเอาไว้ด้วยหัวใจที่เต้นแรง
@บนรถ
"ขอบคุณนะที่เข้ามาช่วยพี่"
"แต่คราวหลังอย่าทำแบบนั้นอีกนะ ทะเลาะกับคนพาลไปก็ไม่ได้อะไร" ของขวัญเอ่ยเสียงแผ่ว ดวงตากลมโตแลดูวูบไหวยามที่เอ่ยถึงอดีตแฟน
"พี่เลิกกับเขาจริง ๆ แล้วใช่ไหมครับ"
"เมื่อกี้ก็น่าจะเห็นแล้วนี่"
ฟุบ
สายฟ้าก้มลงไปซบหน้ากับพวงมาลัยรถ ก่อนหันหน้ามองมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ และ เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"อย่ากลับไปหาเขานะครับ"
"ต่อให้พี่จะยังรักเขาอยู่ก็อย่ากลับไป"
"หนังสือเล่มเดิม อ่านกี่รอบก็จบเหมือนเดิมพี่รู้ใช่ไหม"
"พี่รู้.....ไม่ต้องให้เด็กแบบนายมาสอนหรอก" ของขวัญเอ่ย ก่อนจะเสมองออกไปนอกรถ
"พี่ครับในเมื่อพี่เลิกกับเขาแล้ว"
"พี่ไม่คิดจะเอาสถานะออกหรอครับ (^_^) "
"สถานะอะไร.....อ๋อ ในเฟซหรอ?"
"อืม ลืมไปเลย ขอบใจที่เตือนนะ ไว้กลับบ้านไปแล้วจะเอาออก" ของขวัญเอ่ย เพราะเธอลืมไปเลยจริง ๆ
"เอาออกตอนนี้เลยสิครับ (^_^) "
"แล้วก็อย่าลืมลบพวกรูปออกด้วยนะครับ"
..................................
เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์
= กำลังใจ(◕‿< ❀ )