โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,เล่าประสบการณ์,NC25++,NC+,NC,yaoi,yaoi ,วาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
คำเตือนเนื้อหา มีการบรรยายฉาก NC เเบบละเอียดผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน โดยเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ CEO สุดเท่ที่กวนประสาทและเลขาคนสนิทที่กวนไม่แพ้กัน เนื้อหาจะเป็นแนว 20+ มีฉาก NC เยอะๆ ลึกซึ้ง และบรรยายอย่างละเอียดโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หลังจากรอบนั้น ทั้งคู่ตัดสินใจอาบน้ำด้วยกันในห้องน้ำส่วนตัวของคีย์ ฝักบัวน้ำอุ่นไหลลงมาชโลมร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยของทั้งคู่ คีย์ยืนกอดไทร์จากด้านหลัง "มึงรู้ไหม กูชอบมึงมานานแล้ว"
ไทร์หันมามอง "จริงเหรอ? แล้วทำไมไม่บอก?"
"กูกลัวมึงไม่ชอบกูวะ" คีย์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "แต่เมื่อคืนมันทำให้กูรู้ว่ามึงก็รู้สึกเหมือนกัน"
ไทร์ยิ้ม "โง่เหรอ ถ้าผมไม่ชอบ ผมจะยอมให้คุณทำขนาดนี้เหรอ?"
คีย์หัวเราะ แล้วก้มลงจูบไทร์อีกครั้ง คราวนี้จูบนั้นนำไปสู่ความร้อนแรงอีกรอบ คีย์ผลักไทร์ให้พิงผนังกระจกของห้องน้ำ จับขาข้างหนึ่งของไทร์ยกขึ้น แล้วสอดใส่เข้าไปจากด้านหลังทันที "อ้ะ... คีย์... อีกแล้วเหรอ..." ไทร์ร้องออกมา
"เออ อีกแล้ว" คีย์กระแทกเข้าไปลึกและเร็ว เสียงน้ำกระทบผสมกับเสียงครางดังก้อง ไทร์จับขอบผนังไว้แน่น "มึง... กูจะตายคามือมึงจริงๆ..."
ทั้งคู่ปล่อยตัวไปกับความเสียวอีกรอบ คีย์ถึงจุดสุดยอดข้างในไทร์ ส่วนไทร์ปลดปล่อยลงบนผนังกระจก ห้องน้ำเต็มไปด้วยไอร้อนและความรู้สึกที่ลึกซึ้งขึ้น
หลังจากรอบที่ห้องน้ำ ทั้งคีย์และไทร์ออกมานั่งพักที่โซฟาในห้องทำงาน คีย์สวมเสื้อเชิ้ตตัวหลวมๆ ไม่ติดกระดุม เผยให้เห็นกล้ามท้องและรอยขีดข่วนจากเล็บของไทร์ ส่วนไทร์นั่งห่อตัวด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่คีย์หยิบมาให้ ผมเปียกปอนยังหยดน้ำลงบนไหล่ เขามองคีย์ด้วยสายตาที่ทั้งเหนื่อยและมีความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มชัดเจนขึ้น
"มึง..." ไทร์พูดขึ้นหลังจากเงียบไปนาน "ถ้ามันไม่ใช่แค่เรื่องเมื่อคืน แล้วจากนี้มันจะเป็นยังไง?"
คีย์หันมามอง หยิบกาแฟเย็นที่สั่งมาเมื่อเช้ามาจิบ "หมายความว่าไง?"
"ก็... เราเป็นเจ้านายกับเลขากัน ถ้ามันมากกว่านั้น มันจะไม่ยุ่งยากเหรอ?" ไทร์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่ความบ้าคลั่งชั่วข้ามคืน แต่คีย์ทำให้เขาหวั่นไหวจริงๆ
คีย์วางแก้วกาแฟลง แล้วขยับมานั่งใกล้ไทร์ "ยุ่งยาก? กูไม่สนว่ะ ถ้ากูอยากได้อะไร กูจะเอาให้ได้ ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง"
ไทร์ยกคิ้ว "พูดเหมือนผมเป็นของที่มึงอยากได้งั้นแหละ"
"เออ เพราะมึงเป็นของที่กูอยากได้มานานแล้ว" คีย์พูดตรงๆ สายตามองลึกเข้าไปในตาของไทร์ "มึงคิดว่ากูแกล้งมึงทุกวันแค่สนุกๆ เหรอ? กูแกล้งเพราะอยากให้มึงสนใจกูวะ"
ไทร์ชะงัก คำพูดของคีย์ทำให้เขานึกย้อนไปถึงสองปีที่ผ่านมา คีย์มักจะสั่งงานแปลกๆ ให้เขาเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการให้ไปซื้อกาแฟร้านที่อยู่ไกลสุดในเมือง หรือให้จัดเอกสารที่ไม่จำเป็นต้องใช้จริงๆ เขาคิดว่ามันเป็นนิสัยกวนประสาทของคีย์ แต่ตอนนี้มันเริ่มชัดเจนว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น
"มึงนี่มัน..." ไทร์พูดไม่จบ เพราะคีย์ยื่นมือไปจับคางเขา แล้วดึงเข้ามาจูบเบาๆ คราวนี้ไม่มีความดิบเถื่อน แต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่ทำให้ไทร์ใจเต้นแรง
"กูจริงจังกับมึงนะ ไทร์" คีย์พูดหลังจากถอนจูบ "ถ้ามึงไม่ชอบ กูจะหยุด แต่ถ้ามึงรู้สึกเหมือนกู... อย่าหนี"
ไทร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มบางๆ "ถ้าผมหนี มึงคงลากผมกลับมาเหมือนเมื่อคืนอยู่ดี"
คีย์หัวเราะ "รู้จักกูดีว่ะ" เขาดึงไทร์เข้ามากอด "งั้นจากนี้ มึงไม่ใช่แค่เลขากู แต่เป็นคนของกูด้วย"
ไทร์หน้าแดง แต่ก็พยักหน้า "พูดซะหวานเลยนะ มึงนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ"
หลังจากคุยกัน บรรยากาศในห้องเริ่มเปลี่ยนไป ความเงียบถูกแทนที่ด้วยสายตาที่ทั้งคู่มองกันและกัน คีย์เลื่อนมือไปจับมือไทร์ "มึงพร้อมรึยัง?"
"พร้อมอะไร?" ไทร์ถาม แต่สายตาของคีย์บอกทุกอย่างแล้ว เขาดึงผ้าขนหนูที่ห่อตัวไทร์อยู่ออกช้าๆ เผยให้เห็นผิวขาวเนียนที่เต็มไปด้วยรอยแดงจากฝีมือของเขา คีย์ยิ้ม "พร้อมให้กูพิสูจน์ว่ามึงเป็นของกูไง"
ไทร์หน้าแดง "มึงนี่มัน... ไม่เคยหยุดจริงๆ" แต่เขาไม่ขัดขืนเมื่อคีย์ผลักเขาลงนอนบนโซฟาอีกครั้ง คีย์ก้มลงจูบที่ลำคอของไทร์ ปากร้อนๆ ดูดเม้มผิวบางจนเกิดรอยใหม่ ไทร์สะดุ้ง "อ้ะ... คีย์... มึงจะทำร้ายกูอีกแล้วเหรอ?"
"ไม่ใช่ร้ายวะ กูแค่อยากให้ทุกคนรู้ว่ามึงมีเจ้าของ" คีย์พูดพร้อมกับเลื่อนปากลงไปที่หน้าอก ใช้ลิ้นวนรอบหัวนมสีชมพูอ่อนที่แข็งเป็นไต ดูดเม้มเบาๆ ก่อนจะใช้ฟันขบจนไทร์ครางออกมา "อ๊า... คีย์... มึงเก่งเกินไปแล้ว..."
คีย์เงยหน้าขึ้นมอง "เก่งแค่นี้ยังไม่พอนะ" เขาเลื่อนมือลงไปลูบไล้ที่ท้องน้อยของไทร์ ก่อนจะจับส่วนที่เริ่มแข็งขึงของไทร์ รูดขึ้นลงช้าๆ ไทร์สะดุ้ง "อ้ะ... มึง... อย่าแกล้งกูสิ..."
"กูไม่แกล้ง กูจะทำให้มึงเสร็จ" คีย์พูดแล้วก้มลงใช้ปากครอบลงไปที่ส่วนนั้นของไทร์ ลิ้นวนรอบปลาย ดูดแรงจนไทร์แอ่นตัวขึ้น "อ๊า... คีย์... กูจะไม่ไหวแล้ว..."
คีย์ไม่หยุด เขาใช้มือรูดไปพร้อมกับใช้ปากดูดต่อเนื่อง เสียงครางของไทร์ดังก้องในห้อง ขาของเขาสั่นจนต้องจับไหล่คีย์ไว้แน่น "คีย์... กู... อ้ะ..." ไทร์ถึงจุดสุดยอด ปลดปล่อยความร้อนออกมาเต็มปากของคีย์ คีย์กลืนมันลงไป แล้วเลียริมฝีปากตัวเอง "หวานชิบหาย มึงนี่มันของดีจริงๆ"
หลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มชัดเจนขึ้นในออฟฟิศ แม้จะไม่ได้ประกาศออกมาชัดๆ แต่สายตาที่คีย์มองไทร์ และการที่ไทร์เริ่มกล้าตอบโต้คีย์ต่อหน้าคนอื่น ทำให้พนักงานเริ่มซุบซิบกัน
วันหนึ่ง ระหว่างประชุมใหญ่ คีย์นั่งหัวโต๊ะ ขณะที่ไทร์ยืนข้างๆ ถือแฟ้มเอกสาร เขาก้มลงกระซิบอะไรบางอย่างกับคีย์ แล้วคีย์ก็ยิ้มกว้าง "มึงนี่มันน่ารักชิบหายเลยวะ"
พนักงานในห้องประชุมเงียบกริบ หันมองหน้ากัน ไทร์หน้าแดง "พูดอะไรต่อหน้าคนอื่นเนี่ย!"
"ก็จริงนี่" คีย์พูดแบบไม่สนสายตาใคร แล้วลุกขึ้นคว้ามือไทร์ "ประชุมเลิกแค่นี้ กูมีเรื่องต้องเคลียร์กับเลขากู"
เขาลากไทร์กลับไปที่ห้องทำงาน ทันทีที่ปิดประตู คีย์ผลักไทร์พิงกำแพง "มึงยั่วกูต่อหน้าคนอื่นแบบนั้น กูทนไม่ไหวแล้ววะ"
ไทร์ยิ้ม "ผมแค่กระซิบเรื่องงาน!"
"กระซิบยังไงให้กูอยากจับมึงขนาดนี้?" คีย์ก้มลงจูบไทร์อย่างเร่าร้อน มือเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของไทร์ออก เขาดึงไทร์ไปที่โต๊ะทำงาน แล้วผลักให้นอนลง "มึงนี่มันตัวอันตรายจริงๆ"
คีย์ถอดกางเกงของไทร์ออก แล้วก้มลงใช้ปากครอบส่วนที่แข็งขึงของไทร์ทันที "อ๊า... คีย์... ที่นี่มัน..." ไทร์ร้อง แต่คีย์ไม่หยุด เขาดูดแรงจนไทร์ครางไม่หยุด "มึง... กูจะตาย..."
คีย์เงยหน้าขึ้น "ตายไม่ได้วะ" เขาลุกขึ้น ถอดกางเกงตัวเอง แล้วสอดใส่เข้าไปจากด้านหลัง กระแทกแรงจนโต๊ะสั่น "มึงเป็นของกู ไทร์ จำไว้"
ทั้งคู่ปล่อยตัวไปกับความเสียวอีกรอบ คีย์ถึงจุดสุดยอดข้างในไทร์ ส่วนไทร์ปลดปล่อยลงบนโต๊ะทำงาน ห้องเต็มไปด้วยเสียงหอบหายใจและความรู้สึกที่ลึกซึ้งขึ้น