โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,เล่าประสบการณ์,NC25++,NC+,NC,yaoi,yaoi ,วาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็นโต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
คำเตือนเนื้อหา มีการบรรยายฉาก NC เเบบละเอียดผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน โดยเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ CEO สุดเท่ที่กวนประสาทและเลขาคนสนิทที่กวนไม่แพ้กัน เนื้อหาจะเป็นแนว 20+ มีฉาก NC เยอะๆ ลึกซึ้ง และบรรยายอย่างละเอียดโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
วันแต่งงานของคีย์และไทร์มาถึง สวนหลังบ้านถูกตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวและไฟร้อยเล็กๆ คุณหญิงวรางค์นั่งแถวหน้า สมชายช่วยดูแลแขก ธนัชเป็นพิธีกร คีย์ในสูทสีเทาเข้มและไทร์ในสูทสีครีมยืนจับมือกันหน้าพิธี
"พร้อมไหม?" คีย์กระซิบ
"พร้อม" ไทร์ยิ้ม "คุณล่ะ?"
"พร้อมมาก" คีย์ตอบ
พิธีดำเนินไปอย่างราบรื่น ทั้งคู่แลกแหวนและสาบานว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แขกปรบมือ สมชายน้ำตาคลอ "พ่อดีใจที่ได้เห็นลูกมีความสุข" เขาบอกไทร์หลังพิธี
ไทร์พยักหน้า "ขอบคุณที่พ่อพิสูจน์ตัวเองเพื่อผมนะ"
แต่ขณะที่งานเลี้ยงกำลังสนุกสนาน วีระ นักข่าว โผล่มาที่งาน คีย์ขมวดคิ้ว "มึงมาทำอะไรที่นี่?"
วีระยิ้ม "ผมมาบอกว่าผมรู้แล้วว่า 'เงา' คือใครจริงๆ นัทโกหกคุณ เขาไม่ได้หยุดตามที่สัญญา เขายังจ้างผมให้ปล่อยข่าวเพิ่ม"
คีย์หน้าแดง "ไอ้บ้าเอ้ย!"
ไทร์คว้ามือคีย์ "ใจเย็นมึง จัดการมันได้"
คีย์โทรหานัททันที "มึงอยู่ไหน?"
"กู... ที่คอนโด" นัทตอบด้วยน้ำเสียงสั่น
"รอกูเเปบ" คีย์พูดแล้ววางสาย เขาหันไปบอกไทร์ "กูจะไปจบเรื่องนี้ เดี๋ยวกลับมา"
ไทร์พยักหน้า "เดี่ยว ผมรอนะ"
คีย์ขับรถไปที่คอนโดของนัท ธนัชตามไปด้วย เมื่อถึง นัทยืนรออยู่หน้าประตู "กูขอโทษ คีย์ กูแค่…"
"หยุดพูด" คีย์ตัดบท "มึงไม่มีโอกาสแล้ว" เขายื่นเอกสารฟ้องร้องที่เตรียมไว้ "คราวนี้กูไม่ไว้หน้ามึง เจอกันในศาล"
นัทก้มหน้า "กูยอมรับผล"
คีย์กลับมาที่งานแต่ง ไทร์รออยู่ "เสร็จแล้ว?"
"เสร็จแล้ว" คีย์ดึงไทร์เข้ามากอด "จากนี้ไป ไม่มีอะไรมาขวางเราได้อีก"
ทั้งคู่เต้นรำด้วยกันท่ามกลางแสงไฟและดอกไม้ วันนั้นกลายเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ที่แท้จริง
หลังจากงานแต่งงาน คีย์และไทร์เริ่มต้นชีวิตคู่ในฐานะสามีอย่างเป็นทางการ พวกเขาตัดสินใจใช้เวลาสองสัปดาห์ไปฮันนีมูนที่รีสอร์ทในภูเก็ตที่เพิ่งสร้างเสร็จ บรรยากาศริมทะเล กระท่อมไม้หลังเล็ก และวิวพระอาทิตย์ตกทำให้ทั้งคู่รู้สึกเหมือนโลกนี้มีแค่พวกเขาสองคน
วันหนึ่ง ขณะที่ทั้งคู่เดินเล่นริมหาด คีย์คว้ามือไทร์ "มึงรู้สึกยังไงที่แต่งงานกับกู?"
ไทร์ยิ้ม "รู้สึกดีชิบหาย มึงล่ะ?"
"เหมือนฝันว่ะ" คีย์พูด "ไม่คิดว่าชีวิตกูจะมาถึงจุดนี้ได้"
ไทร์หยุดเดิน หันมามองคีย์ "มึงทำให้กูเชื่อว่าทุกอย่างเป็นไปได้ ขอบคุณนะ"
คีย์ดึงไทร์เข้ามากอด "มึงนี่มันหวานเกินไปแล้ว"
เมื่อกลับถึงกรุงเทพฯ คีย์กลับไปทำงานที่ K-Venture ขณะที่ไทร์เริ่มรับผิดชอบโปรเจกต์ใหม่ในบริษัท การออกแบบรีสอร์ทแห่งที่สองที่เขาเสนอไอเดียเอง สมชาย พ่อของไทร์ ยังคงพิสูจน์ตัวเองด้วยการช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ ในบ้านและบริษัท เขาดูมีความสุขที่ได้ใกล้ชิดลูกชายอีกครั้ง
แต่ความสงบนั้นอยู่ได้ไม่นาน วันหนึ่ง ขณะที่คีย์กำลังประชุมกับธนัช มิสเตอร์ลีโทรมา "คุณณัชชัย มีปัญหาที่รีสอร์ทภูเก็ตครับ"
คีย์ขมวดคิ้ว "ปัญหาอะไร?"
"มีคนร้องเรียนว่าโครงสร้างบางส่วนไม่ปลอดภัย" มิสเตอร์ลีพูด "ถ้าเป็นจริง เราอาจต้องหยุดดำเนินการ และมันจะกระทบชื่อเสียงบริษัท"
คีย์ถอนหายใจ "ผมจะไปเช็คเอง ขอบคุณที่บอก"
หลังวางสาย คีย์บอกไทร์ "มึงต้องไปภูเก็ตกับกู มีปัญหาที่รีสอร์ท"
ไทร์พยักหน้า "ได้เลย แต่เกิดอะไรขึ้น?"
"ยังไม่รู้" คีย์พูด "แต่กูจะไม่ยอมให้มันพังง่ายๆ"
ทั้งคู่บินไปภูเก็ตทันที เมื่อถึงรีสอร์ท พวกเขาเจอกับ "คุณศักดิ์" วิศวกรที่ดูแลการก่อสร้าง เขายื่นรายงานให้ "ผมตรวจแล้วครับ โครงสร้างบางส่วนมีรอยร้าวจริง แต่ไม่น่าจะเกิดจากเรา ดูเหมือนมีคนจงใจทำให้เสียหาย"
คีย์กำหมัด "หมายความว่าไง?"
"มีคนวางระเบิดเล็กๆ ที่ฐานราก" คุณศักดิ์พูด "มันไม่รุนแรง แต่ทำให้โครงสร้างเสียหาย"
ไทร์มองคีย์ "มึงคิดว่าใคร?"
"กูไม่รู้" คีย์พูด "แต่นัทเพิ่งเจอศาลตัดสินจำคุกไป ไม่น่าจะเป็นมัน"
ธนัชที่ตามมาด้วยพูดขึ้น "กูจะเช็คกล้องวงจรปิดให้ ถ้ามีคนทำจริง มันต้องมีร่องรอย"
หลังจากสองวัน ธนัชกลับมาพร้อมหลักฐาน "เจอแล้วว่ะ ผู้ชายคนนี้ใส่หมวกไอ้โม่ง เข้ามาตอนกลางคืนเมื่ออาทิตย์ก่อน" เขายื่นภาพจากกล้องให้ดู
คีย์มองภาพ "กูจำมันไม่ได้ แต่กูจะหาให้เจอ"
คืนนั้น คีย์และไทร์พักที่กระท่อมในรีสอร์ท คีย์นั่งที่โต๊ะเล็กๆ ดูภาพจากกล้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไทร์เดินไปนั่งข้างๆ "มึงเครียดอีกแล้ว"
"เออ" คีย์พูด "กูเกลียดที่มันมาทำลายสิ่งที่กูกับมึงสร้าง"
ไทร์วางมือบนไหล่คีย์ "งั้นให้กูช่วยผ่อนคลายหน่อยไหม"
เขาดึงคีย์ไปที่ระเบียงกระท่อม ซึ่งมีเปลญวนผูกไว้ ไทร์ผลักคีย์ลงนอนบนเปล "มึงนอนนิ่งๆ นะ" เขาหยิบผ้าฝ้ายบางจากในกระท่อมมา แล้วใช้มันคลุมตัวคีย์ไว้หลวมๆ เหมือนผ้าม่านลอยๆ คีย์ขมวดคิ้ว "มึง... จะทำอะไร?"
"ทำให้มึงลืมทุกอย่าง" ไทร์หยิบพู่กันขนาดใหญ่จากกระเป๋าเดินทางมา เขาเอามาด้วยเพื่อสเก็ตช์งานออกแบบ แล้วจุ่มน้ำเย็นจากขวดที่วางไว้ใกล้ๆ เขาค่อยๆ ใช้พู่กันระบายน้ำลงบนผ้าฝ้ายที่คลุมตัวคีย์ น้ำซึมผ่านผ้าลงไปสัมผัสผิว คีย์สะดุ้ง "อ้ะ... ไทร์... เย็นชิบหาย..."
ไทร์ยิ้ม "ยังไม่ถึงไหนเลย" เขาใช้พู่กันวาดลายวนไปตามลำคอของคีย์ ผ่านผ้าฝ้ายบางๆ ความเย็นและสัมผัสจากขนพู่กันทำให้คีย์ขนลุก "มึง... เสียวว่ะ..." ไทร์เลื่อนพู่กันลงไปที่หน้าอก ค่อยๆ ระบายน้ำเย็นเป็นวงกลมรอบหัวนม คีย์คราง "อ๊า... ไทร์... อะไรเนี่ย..."
ไทร์หยิบลูกบอลยางนุ่มๆ ที่มีหนามเล็กๆ ของเล่นที่เขาซื้อมาจากตลาดท้องถิ่นมา แล้วกลิ้งมันไปตามท้องของคีย์ผ่านผ้าฝ้าย ความนุ่มและหนามเล็กๆ กระตุ้นผิว คีย์แอ่นตัว "ชิบหาย... ไทร์... เสียวเกิน..." ไทร์กดลูกบอลเบาๆ แล้วกลิ้งลงไปที่ต้นขาด้านใน คีย์ร้อง "มึง... กูเสียวว..."
ไทร์ดึงผ้าฝ้ายออก แล้วหยิบผงสีที่ละลายน้ำได้จากกระเป๋ามา ผงที่เขาใช้ทดลองงานออกแบบ ผสมน้ำเล็กน้อยจนเป็นสีน้ำเงินอ่อน เขาค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วจุ่มสีแล้ววาดลายไปตามผิวของคีย์ เริ่มจากหน้าท้องขึ้นไปที่อก ความเย็นและสีที่ลื่นไหลทำให้คีย์คราง "อ้ะ... ไทร์... มันแปลกๆ..." ไทร์ยิ้ม แล้ววาดลายลงไปที่ส่วนที่แข็งขึงของคีย์ เขาใช้ปลายนิ้วนวดเบาๆ ไปพร้อมกัน คีย์ร้อง "ไทร์... กูไม่ไหว... อ้ะ..."
คีย์หอบ "มึง... ดีชิบหายเลยวะ"
"ยังไม่จบ" ไทร์ถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วหยิบเชือกเส้นบางจากกล่องเครื่องมือในกระท่อมมา เขาคล้องเชือกไว้ที่ข้อมือตัวเองแบบหลวมๆ แล้วนั่งคร่อมตักคีย์บนเปลญวน เขาคว้าขวดน้ำผึ้งจากโต๊ะข้างๆ มา เทลงบนตัวเองให้ไหลจากไหล่ลงไปที่หน้าท้อง ความเหนียวของน้ำผึ้งทำให้ผิวเขาดูเงาวาวใต้แสงจันทร์ คีย์คราง "ไทร์... มึงนี่มัน..."
ไทร์หยิบใบไม้ขนาดใหญ่จากต้นใกล้ๆ มา แล้วใช้มันตีเบาๆ ที่หน้าอกของคีย์ สลับกับการถูน้ำผึ้งจากตัวเองไปที่ผิวของคีย์ ความหยาบของใบไม้ตัดกับความเหนียวของน้ำผึ้ง คีย์ร้อง "อ้ะ... ไทร์... เสียวชิบหาย..." ไทร์จับส่วนที่แข็งร้อนของคีย์ แล้วค่อยๆ นั่งลงช้าๆ เขาคราง "อ้ะ... คีย์... ลึก..." เชือกที่คล้องข้อมือไทร์ขยับไปตามจังหวะ
คีย์กัดฟัน "มึง... แน่นเกิน..." ไทร์ขยับตัวขึ้นลงช้าๆ บนเปลญวนที่แกว่งไกว ลมทะเลพัดผ่าน ความเหนียวของน้ำผึ้งทำให้ทุกสัมผัสชัดเจน เขาใช้ใบไม้ตีเบาๆ ที่ไหล่ของคีย์ไปด้วย คีย์ร้อง "ไทร์... กูจะตาย... อ้ะ..." ไทร์เร่งจังหวะ เปลญวนสั่นตามแรง ไทร์คราง "คีย์... กู... อ้ะ..." เขาถึงจุดสุดยอด ปลดปล่อยลงบนหน้าท้องของคีย์ คีย์ตามมาด้วยการปลดปล่อยข้างใน
ไทร์ถอนเชือกออก แล้วนอนทับคีย์บนเปลญวน คีย์หอบ "มึงนี่มัน... บ้าแบบที่กูไม่เคยเจอจริงๆ"
ไทร์ยิ้ม "ชอบไหม?"
"ชอบจนกูจะบ้าตาย" คีย์กอดไทร์