โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,เล่าประสบการณ์,NC25++,NC+,NC,yaoi,yaoi ,วาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
คำเตือนเนื้อหา มีการบรรยายฉาก NC เเบบละเอียดผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน โดยเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ CEO สุดเท่ที่กวนประสาทและเลขาคนสนิทที่กวนไม่แพ้กัน เนื้อหาจะเป็นแนว 20+ มีฉาก NC เยอะๆ ลึกซึ้ง และบรรยายอย่างละเอียดโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
คีย์หันมอง "หมายถึงอะไร?"
"แบบ... ถ้าเราแก่ตัวไปด้วยกัน" ไทร์พูด "มึงอยากอยู่ที่ไหน? ทำอะไร?"
คีย์ยิ้ม "กูอยากอยู่กับมึง ไม่ว่าจะที่ไหนก็ได้ ส่วนเรื่องทำอะไร... ถ้า K-Venture ไปได้ดี กูอาจจะเกษียณแล้วไปใช้ชีวิตเงียบๆ กับมึงที่ทะเล"
ไทร์หัวเราะ "มึงนี่มันโรแมนติกกว่าที่กูคิดว่ะ"
"อย่ามาแซวกู" คีย์ดึงไทร์เข้ามากอด "แล้วมึงล่ะ อยากได้อะไร?"
ไทร์นิ่งไปครู่หนึ่ง "กูอยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์กับมึง ไม่ว่าจะเป็นแค่เราสองคน หรือมีลูกด้วย"
คีย์ชะงัก "มึงยังคิดเรื่องลูกอยู่อีกเหรอ?"
"เออ" ไทร์พูด "กูแอบไปหาข้อมูลเรื่องอุ้มบุญมาแล้ว ถ้ามึงไม่ขัด กูอยากลองคุยกับมึงจริงจังสักครั้ง"
คีย์มองไทร์ "ถ้ามึงอยากจริงๆ กูจะลองดู แต่กูอยากให้เราคุยกันเยอะๆ ก่อน"
ทั้งคู่ตกลงจะปรึกษากันเรื่องนี้ต่อ โดยชวนนลินและสมชายมาร่วมทานข้าวเพื่อขอความเห็น นลินยิ้ม "ฉันว่ามันดีนะ พี่คีย์ พี่ไทร์ ถ้ามีลูก มันจะทำให้ครอบครัวเราใหญ่ขึ้น"
สมชายพยักหน้า "พ่อก็เห็นด้วย ถ้ามีหลาน พ่อจะช่วยเลี้ยงให้"
คีย์หัวเราะ "พ่อกับน้องเห็นดีเห็นงามกันเกินไปแล้ว"
แต่ความสงบนั้นอยู่ได้ไม่นาน วันต่อมา ขณะที่คีย์กำลังตรวจเอกสารในออฟฟิศ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นธนัช "คีย์ มีเรื่องใหญ่แล้วว่ะ"
"อะไร?" คีย์ถาม
"มีคนส่งเอกสารนิรนามมาให้กู" ธนัชพูด "มันบอกว่า K-Venture มีส่วนในขบวนการค้ายาเสพติดสมัยพ่อมึง หลักฐานดูเหมือนจริงด้วย"
คีย์หน้าเปลี่ยน "ชิบหาย... มึงแน่ใจเหรอ?"
"กูไม่แน่ใจ" ธนัชพูด "แต่มันมีบันทึกการโอนเงินจากบัญชีเก่าของ K-Venture ไปยังบัญชีที่เชื่อมโยงกับแก๊งค้ายาในภูเก็ตเมื่อยี่สิบปีก่อน"
คีย์กำหมัด "ใครส่งมา?"
"ไม่รู้" ธนัชพูด "แต่ถ้ามันหลุดไปถึงสื่อ มึงจบเห่แน่"
คีย์โทรหาไทร์ทันที "ไทร์ มีเรื่องแล้วว่ะ มาหากูที่ออฟฟิศด่วน"
เมื่อไทร์มาถึง คีย์เล่าทุกอย่างให้ฟัง ไทร์นิ่งไป "มึงคิดว่าเป็นเรื่องจริงไหม?"
"กูไม่รู้" คีย์พูด "แต่ถ้ามันจริง กูต้องหาความจริง ถ้ามันปลอม กูต้องหาคนที่อยู่เบื้องหลัง"
ธนัชเดินเข้ามา "กูเช็คแล้ว บัญชีที่โอนเงินถูกปิดไปนานแล้ว แต่คนที่เซ็นอนุมัติคือ 'ชัย' ผู้จัดการเก่าที่เคยยักยอกเงินน้องสาวมึง"
คีย์ขมวดคิ้ว "ไอ้ชัยอีกแล้ว? แต่มันตายไปแล้วนี่"
"ใช่" ธนัชพูด "แต่มันอาจมีคนอื่นรู้เรื่องนี้ แล้วเอามาใช้เล่นงานมึง"
ไทร์พูดขึ้น "เราต้องหาคนส่งเอกสาร ถ้าเจอตัว มันจะจบ"
คีย์พยักหน้า "กูจะให้คุณวินัยช่วยด้วย"
วันต่อมา คุณวินัยโทรมา "คีย์ ผมเจอร่องรอยแล้ว เอกสารถูกส่งจากที่ทำการไปรษณีย์ในภูเก็ต มีกล้องวงจรปิดจับภาพคนส่งได้ เป็นผู้ชาย อายุราว 40 ใส่หมวกปิดหน้า"
คีย์หันไปบอกไทร์ "เราต้องกลับไปภูเก็ตอีกครั้ง"
ทั้งคู่บินไปภูเก็ตพร้อมธนัช เมื่อถึงที่ทำการไปรษณีย์ พวกเขาขอภาพจากกล้องวงจรปิด ผู้ชายในภาพดูคุ้นๆ คีย์ชะงัก "ชิบหาย... มันเหมือนโจไอ้คนที่วางระเบิดรีสอร์ท"
ธนัชพูด "ถ้าเป็นมันจริง มันต้องมีคนจ้างมันอีก"
คีย์ตัดสินใจตามหาโจอีกครั้ง โดยไปที่บ้านเก่าของเขา แต่เมื่อถึง โจหายไปแล้ว เพื่อนบ้านบอกว่า "มันย้ายไปเมื่อสองวันก่อน บอกว่าจะไปอยู่กับญาติที่กระบี่"
คีย์หันไปมองไทร์ "เราต้องไปกระบี่"
คีย์ ไทร์ และธนัชเดินทางไปกระบี่ทันที พวกเขาเช่ารถแล้วเริ่มสืบหาโจจากข้อมูลที่เพื่อนบ้านให้ เขามีญาติที่เป็นเจ้าของร้านอาหารริมทะเล คีย์ตัดสินใจไปที่ร้านนั้นก่อน
เมื่อถึงร้านอาหารร้านไม้เล็กๆ ริมชายหาดพวกเขาเห็นโจกำลังช่วยยกของอยู่ เขาชะงักเมื่อเห็นคีย์ "มึง... ตามกูมาถึงนี่เลยเหรอ?"
"อย่ามาเล่นตัว" คีย์พูด "มึงส่งเอกสารเรื่องค้ายามาให้ธนัช ใครจ้างมึง?"
โจหัวเราะ "มึงคิดว่ากูจะบอกง่ายๆ เหรอ?"
ไทร์ก้าวไปข้างหน้า "ถ้ามึงไม่บอก เดี๋ยวกูแจ้งตำรวจ มึงจะได้เจอข้อหาเพิ่ม"
โจหน้าเสีย "ได้ๆ กูยอม ผู้หญิงคนหนึ่งจ้างกู เธอบอกว่าเธอชื่อ 'เมย์' แล้วให้เงินกูสามแสน"
คีย์ขมวดคิ้ว "เมย์? ไม่รู้จักว่ะ"
ธนัชพูด "เดี๋ยวกูเช็คให้ แต่กูสงสัยว่ามันอาจเชื่อมโยงกับ A-Tech อีก"
คีย์หันไปถามโจ "มึงเจอเมย์ที่ไหน?"
"ที่บาร์ในภูเก็ต" โจพูด "เธอใส่แว่นกันแดด ปิดหน้าปิดตา กูเลยไม่เห็นหน้าเธอชัด"
หลังจากนั้น คีย์ตัดสินใจพักที่โรงแรมในกระบี่เพื่อวางแผนต่อ ธนัชโทรหาเส้นสายในภูเก็ตเพื่อหาข้อมูลเพิ่ม สองวันต่อมา เขาโทรมา "คีย์ กูเจอแล้ว 'เมย์' อาจเป็นชื่อปลอม แต่เงินที่จ้างโจมาจากบัญชีที่เชื่อมโยงกับลูกน้องเก่าของอัมพร"
คีย์กำหมัด "แม่งอัมพรนี่มันโกหกกูเหรอ?"
ไทร์พูด "เราต้องกลับไปเจอมันอีกครั้ง"
คีย์พยักหน้า "ไป คราวนี้กูจะไม่ยอมให้มันรอด"
ทั้งคู่บินกลับกรุงเทพฯ แล้วไปที่ออฟฟิศของอัมพรทันที เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ดูไม่แปลกใจเมื่อเห็นคีย์ "คุณกลับมาอีกแล้วเหรอ?"
"อย่ามาเล่นตัว" คีย์พูด "มึงจ้างโจให้ปล่อยเอกสารเรื่องค้ายา ใช่ไหม?"
อัมพรยิ้ม "มึงมีหลักฐานเหรอ?"
ธนัชยื่นบันทึกการโอนเงิน "นี่คือรอยเงินจากลูกน้องมึงไปโจ มึงจะปฏิเสธยังไง?"
อัมพรหน้าเสีย "กู... แค่ต้องการให้มึงเจ็บเหมือนที่กูเจ็บ"
คีย์ก้าวไปข้างหน้า "มึงหยุดได้แล้ว ถ้ามึงยังไม่เลิก คราวนี้กูจะไม่ไว้หน้า"
อัมพรเงียบไป "ได้... กูยอมกูจะไม่ไปยุ่งกับมึงอีกเเล้ว"
คีย์หันไปบอกไทร์ "จบอีกเรื่องแล้วว่ะ"
ไทร์ยิ้ม "มึงนี่มันเก่งจริงๆ"
เมื่อกลับถึงบ้าน คีย์นั่งลง ไทร์นั่งข้างๆ "มึงเหนื่อยไหม?"
"เหนื่อยชิบหาย" คีย์พูด "แต่มีมึงอยู่ด้วย กูไหว"
วันต่อมา คีย์ตัดสินใจขุดลึกเรื่องขบวนการค้ายาที่โจพูดถึง เขาโทรหาคุณวินัย "ช่วยเช็คให้หน่อยว่ะ เรื่องค้ายาที่เชื่อมโยงกับ K-Venture มันมีมูลจริงไหม"
คุณวินัยใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ก่อนจะโทรมา "คีย์ มันมีร่องรอยจริงๆ สมัยพ่อคุณ 'ชัย' ดูเหมือนจะเป็นคนกลางให้ขบวนการค้ายาในภูเก็ต โดยใช้บัญชีของ K-Venture เป็นทางผ่าน แต่พ่อคุณอาจไม่รู้เรื่องทั้งหมด"
คีย์ถอนหายใจ "แล้วมันยังมีอะไรหลงเหลือไหม?"
"มี" คุณวินัยพูด "ผมเจอบันทึกเก่าจากตำรวจภูเก็ต มีคนชื่อ 'เสี่ยดำ' ที่เคยเป็นหัวหน้าแก๊งค้ายา เขายังมีชีวิตอยู่ และอาจรู้เรื่องนี้"
คีย์หันไปบอกไทร์ "เราต้องไปเจอเสี่ยดำว่ะ"
ไทร์พยักหน้า "ไปสิ กูจะไปกับมึง"