โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,รัก,ไทย,เล่าประสบการณ์,NC25++,NC+,NC,yaoi,yaoi ,วาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
โต๊ะทำงานนี้ไม่ใช่ที่ทำงานอย่างเดียว (20+) เรื่องราวของ CEO กับเลขาจำเป็น
คำเตือนเนื้อหา มีการบรรยายฉาก NC เเบบละเอียดผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน โดยเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ CEO สุดเท่ที่กวนประสาทและเลขาคนสนิทที่กวนไม่แพ้กัน เนื้อหาจะเป็นแนว 20+ มีฉาก NC เยอะๆ ลึกซึ้ง และบรรยายอย่างละเอียดโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ทั้งคู่กลับไปภูเก็ตอีกครั้ง โดยมีธนัชช่วยตามหาที่อยู่ของเสี่ยดำ สุดท้ายพวกเขาเจอเขาที่บ้านพักริมทะเล ชายวัย 60 ปลายๆ ผอมแห้ง ผมขาวโพลน เขายิ้มเมื่อเห็นคีย์ "มึงมาหากูเหรอ?"
"เออ" คีย์พูด "มึงรู้เรื่องขบวนการค้ายาที่ชัยพัวพันกับ K-Venture ไหม?"
เสี่ยดำหัวเราะ "รู้สิ ชัยมันเป็นคนของกู แต่พ่อมึงไม่รู้เรื่อง มันแอบใช้ชื่อบริษัทโอนเงินให้กู"
คีย์ขมวดคิ้ว "แล้วทำไมมึงปล่อยให้เรื่องนี้โผล่มาอีก?"
"กูไม่ได้ปล่อย" เสี่ยดำพูด "แต่กูได้ยินว่ามีคนขุดเรื่องนี้ขึ้นมาใหม่ กูสงสัยว่าเป็นอัมพร เธอเคยมาถามกูเรื่องเก่าๆ เมื่อสองเดือนก่อน"
คีย์กำหมัด "มันอีกละ"
ไทร์พูด "เราต้องกลับไปจัดการมันให้จบ"
คีย์พยักหน้า "ไป คราวนี้กูจะไม่ยอม"
เมื่อกลับถึงกรุงเทพฯ คีย์ไปที่ออฟฟิศของอัมพรอีกครั้ง เธอชะงักเมื่อเห็นเขา "มึง... มาอีกแล้วเหรอ?"
"มึงรู้ดี" คีย์พูด "มึงขุดเรื่องค้ายาของชัยมาเล่นงานกู ใช่ไหม?"
อัมพรเงียบไป "กู... แค่ต้องการให้มึงเจ็บ"
คีย์ยิ้มเย็น "คราวนี้มึงจบแน่" เขายื่นเอกสารฟ้องร้องที่คุณวินัยเตรียมไว้ "เจอกันในศาล"
อัมพรหน้าเสีย "มึง... ใจร้ายเกินไปป่ะ"
"มึงเริ่มก่อน" คีย์พูดแล้วเดินออกมา
หลังจากคีย์จัดการกับอัมพรและฟ้องร้องเธอในข้อหาพยายามทำลายชื่อเสียง K-Venture เขากลับมาบ้านด้วยความรู้สึกโล่งใจปนเหนื่อยล้า ไทร์รออยู่ที่โซฟา ใบหน้ายังคงแสดงถึงความห่วงใย "มึงจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจริงๆ เหรอ?" เขาถาม
"เออ" คีย์นั่งลงข้างๆ "อัมพรมันยอมแพ้แล้ว ศาลนัดแรกเดือนหน้า แต่หลักฐานแน่นขนาดนี้ มันไม่มีทางรอด"
ไทร์ยิ้ม "มึงนี่มันเก่งจริงๆ กูไม่เคยสงสัยเลยว่ามึงจะทำอะไรไม่สำเร็จ"
คีย์หันไปมอง "ถ้าไม่มีมึง กูคงยอมแพ้ไปนานแล้ว" เขาดึงไทร์เข้ามากอด "ขอบคุณที่อยู่กับกูตลอด"
วันต่อมา คีย์ตัดสินใจจัดการเรื่องที่ค้างคาเกี่ยวกับเสี่ยดำให้จบ เขาโทรหาคุณวินัย "ช่วยร่างจดหมายถึงเสี่ยดำหน่อยว่ะ บอกว่าถ้ามันยังมีอะไรซ่อนไว้อีก กูจะไม่ปล่อยให้มันอยู่นิ่งๆ"
คุณวินัยพูด "ได้เลย แต่คีย์ ผมแนะนำให้คุณไปเจอเขาอีกครั้งด้วยตัวเอง เขาอาจมีอะไรที่มันยังไม่ยอมบอก"
คีย์เงียบไป "มึงคิดว่าไง ไทร์?" เขาหันไปถาม
ไทร์พยักหน้า "ไปสิ ถ้ามันยังมีอะไรปิดบัง เราจะได้จบมันจริงๆ"
ทั้งคู่บินกลับไปภูเก็ตอีกครั้ง คราวนี้ไปที่บ้านพักของเสี่ยดำโดยไม่บอกล่วงหน้า เมื่อถึง เสี่ยดำนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง เขายิ้มเยาะเมื่อเห็นคีย์ "มึงนี่มันไม่ยอมเลิกตามจริงๆ ว่ะ"
"อย่ามาเล่นตัว" คีย์พูด "มึงยังมีอะไรปิดบังกูอยู่อีกไหม?"
เสี่ยดำถอนหายใจ "กูบอกมึงหมดแล้วเรื่องชัยกับขบวนการค้ายา แต่..." เขาหยุด "มีอย่างนึงที่กูไม่ได้บอก ไม่ใช่เพราะกูอยากปิด แต่เพราะมันอาจไม่เกี่ยวกับมึง"
ไทร์ขมวดคิ้ว "อะไร?"
"สมัยนั้น มีตำรวจคนนึงชื่อ 'สารวัตรเดช' เขาคุมคดีขบวนการค้ายาของกู" เสี่ยดำพูด "เขาเคยขู่ชัยว่าถ้าไม่ให้ข้อมูล เขาจะโยง K-Venture เข้ามาด้วย ชัยเลยยอมให้เงินกูผ่านบัญชีบริษัทเพื่อปิดปากเขา"
คีย์กำหมัด "แล้วไอ้สารวัตรเดชนี่มันอยู่ไหน?"
"เกษียณไปแล้ว" เสี่ยดำพูด "แต่กูได้ยินว่าเขายังมีอิทธิพลในวงการตำรวจภูเก็ต ถ้ามีคนขุดเรื่องนี้ขึ้นมาใหม่ เขาอาจเป็นคนปล่อยข้อมูล"
คีย์หันไปมองไทร์ "เราต้องไปหามัน"
ไทร์พยักหน้า "ไปสิ กูจะไปกับมึง"
ทั้งคู่ใช้เส้นสายของธนัชเพื่อตามหาที่อยู่ของสารวัตรเดช สุดท้ายพบว่าเขาอาศัยอยู่ในบ้านพักตากอากาศเก่าๆ ใกล้หาดป่าตอง เมื่อถึง คีย์เคาะประตู สารวัตรเดช ชายวัย 60 ปลายๆ ผมหงอกเต็มศีรษะ รูปร่างยังดูแข็งแรงเปิดประตูออกมา "มึงเป็นใคร?" เขาถาม
กูคีย์ "มึงเคยขู่ชัยให้โยง K-Venture เข้ากับขบวนการค้ายาใช่ไหม?"
สารวัตรเดชชะงัก "มึงมาถามอะไรเก่าๆ แบบนี้?"
"เพราะมันยังตามหลอกหลอนกูอยู่" คีย์พูด "ถ้ามึงรู้เรื่องอะไร บอกกูมาเดี๋ยวนี้"
สารวัตรเดชถอนหายใจ "กูยอมรับ ว่ากูขู่ชัยจริง แต่กูไม่ได้ตั้งใจให้มันไปไกลขนาดนั้น หลังจากชัยตาย เอกสารทั้งหมดที่กูมีก็ถูกเผาไปแล้ว"
ไทร์พูดขึ้น "แล้วทำไมเรื่องนี้ถึงโผล่มาอีก?"
"กูไม่รู้" สารวัตรเดชพูด "แต่ถ้ามีคนปล่อยข้อมูล แปลว่ามันต้องมีสำเนาที่กูไม่รู้"
คีย์มองตาเขา "ถ้ามึงโกหก คราวนี้กูจะไม่ปล่อยมึงไว้"
สารวัตรเดชยิ้มเย็น "มึงจะทำอะไรกูได้? กูแก่แล้ว"
เมื่อกลับถึงโรงแรมในภูเก็ต คีย์นั่งลงที่โซฟา ไทร์นั่งข้างๆ "มึงเชื่อมันไหม?" ไทร์ถาม
"ไม่รู้" คีย์พูด "แต่มันดูเหมือนพูดจริง ถ้ามีสำเนาจริงๆ เราต้องหาให้เจอ"
ไทร์วางมือบนไหล่คีย์ "เราจะหามันให้เจอด้วยกัน"
วันต่อมา คีย์ตัดสินใจขุดลึกเรื่องสำเนาเอกสารที่สารวัตรเดชพูดถึง เขาโทรหาธนัช "มึงช่วยเช็คหน่อยว่ะ มีสำเนาเอกสารจากคดีเก่าของสารวัตรเดชหลงเหลืออยู่ที่ไหนบ้างไหม?"
ธนัชพูด "ได้ เดี๋ยวกูใช้เส้นสายในวงการตำรวจดูให้"
สองวันต่อมา ธนัชโทรมา "คีย์ กูเจอแล้ว มีกล่องเอกสารเก่าที่เก็บอยู่ในโกดังของสถานีตำรวจภูเก็ต แต่กล่องนั้นถูกย้ายไปเมื่อห้าปีก่อนโดยคนที่ชื่อ 'จ่ามานิต'"
คีย์ขมวดคิ้ว "จ่ามานิต? มันเป็นใคร?"
"ลูกน้องเก่าของสารวัตรเดช" ธนัชพูด "ตอนนี้มันเกษียณแล้ว อยู่ที่บ้านในตัวเมืองภูเก็ต"
คีย์หันไปบอกไทร์ "เราต้องไปหาจ่ามานิตว่ะ"
ไทร์พยักหน้า "ไปสิ กูจะไปด้วย"
ทั้งคู่ขับรถไปที่บ้านของจ่ามานิต บ้านไม้ชั้นเดียวเก่าๆ กลางชุมชน เมื่อถึง จ่ามานิต ชายวัย 60 ต้นๆ รูปร่างผอมบาง นั่งรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน เขามองคีย์ด้วยสายตาสงสัย "มึงเป็นใคร?"
"มึงเคยย้ายกล่องเอกสารจากคดีเก่าของสารวัตรเดชใช่ไหม?"
จ่ามานิตชะงัก "มึงรู้ได้ไง?"
"ไม่ต้องสน" คีย์พูด "กล่องนั้นอยู่ไหน?"
จ่ามานิตถอนหายใจ "กูย้ายมันไปเก็บที่โกดังส่วนตัวของกูหลังเกษียณ แต่กูไม่ได้เปิดดูมันนานแล้ว"
ไทร์พูด "พาเราไปดูหน่อย"
จ่ามานิตพาทั้งคู่ไปที่โกดังเล็กๆ หลังบ้าน เขาเปิดกล่องเก่าที่เต็มไปด้วยฝุ่นออกมา ภายในมีเอกสารการโอนเงินจากชัยไปยังขบวนการค้ายา รวมถึงจดหมายจากสารวัตรเดชที่ขู่ชัย คีย์หยิบเอกสารขึ้น "ชิบหาย... มันจริงว่ะ"