"ภาคิน" ทายาทมาเฟียผู้เย็นชาและแข็งกร้าว ถูกบังคับให้แต่งงานกับ "ศรัณย์" ทนายหนุ่มสุดแสนจะเรียบร้อย เพื่อล้างหนี้บุญคุณระหว่างสองตระกูล ไม่มีใครเต็มใจในข้อตกลงนี้ แต่เมื่ออยู่ร่วมกันไปติดตามต่อจ้าา
ชาย-ชาย,ดราม่า,รัก,ไทย,ผู้ใหญ่,ดราม่า,วาย,มาเฟีย,มาเฟีย ,มาเฟียโหด,yaoi,yaoi ,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันแรกของการเป็นสามีภรรยาเริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบงัน
แสงแดดอ่อน ๆ ส่องลอดผ่านม่านเนื้อหนาของห้องชุดสุดหรู ศรัณย์ลืมตาขึ้นช้า ๆ หลังจากที่ฝืนข่มตาหลับทั้งคืน เขาไม่ใช่คนนอนยาก แต่กับสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย และกับใครบางคนที่นอนอยู่ฝั่งตรงข้ามของเตียง มันทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
เขาหันไปมองภาคินยังคงหลับสนิท แผ่นหลังเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นผ้าห่มเผยให้เห็นรอยสักสีเข้มที่ทอดยาวไปตามไหล่กว้าง ศรัณย์ไม่ใช่คนชอบสอดรู้สอดเห็น แต่แค่เผลอมองแล้วคิดว่ามันเหมาะกับอีกฝ่ายดี
แต่ก่อนที่เขาจะได้พิจารณาอะไรไปมากกว่านั้น เสียงมือถือของภาคินก็ดังขึ้น
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด..
ภาคินขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูโดยที่ยังไม่ลืมตา
“ว่าไง” เสียงทุ้มต่ำเจือไปด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย
ศรัณย์ไม่ได้ตั้งใจจะฟัง แต่เสียงของภาคินก็ไม่ได้เบาขนาดที่เขาจะไม่ได้ยิน
“จัดการตามที่บอก อย่าให้พลาด… ถ้ามันยังกล้าล้ำเส้น ก็ไม่ต้องให้มันมีโอกาสหายใจอีก”
น้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงไปด้วยความเยือกเย็นนั้นทำให้ศรัณย์เบือนสายตากลับมา
‘นี่แหละ… คนที่ฉันแต่งงานด้วย’
หลังจากภาคินวางสาย เขาก็ลุกขึ้นจากเตียงโดยไม่ได้พูดอะไรกับศรัณย์เลยสักคำ ร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างไม่สนใจว่ามีอีกคนกำลังจ้องมองอยู่
ศรัณย์ไม่ได้แปลกใจเลยสักนิด
เช้าวันนั้น ทั้งสองลงมาทานอาหารเช้าที่ห้องอาหารของโรงแรมตามมารยาท ครอบครัวของทั้งสองฝ่ายไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว เหลือแค่พวกเขาสองคนที่ต้องคงภาพคู่รักใหม่ต่อหน้าคนอื่น
แต่ไม่มีใครที่นี่กล้าสบตาภาคินตรง ๆ แม้แต่พนักงานเสิร์ฟเองก็ยังตัวสั่นน้อย ๆ เมื่อมารับออเดอร์
ศรัณย์สังเกตเห็น… และเขาเข้าใจ
เขาเคยได้ยินมามากมายเกี่ยวกับตระกูลอัครเดช ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลที่เต็มไปด้วยอำนาจมืด ควบคุมธุรกิจสีเทาทุกแขนงในเมืองนี้ ภาคินเป็นมากกว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเพราะเขาลงมือเอง และไม่มีความปรานีให้กับศัตรู
และตอนนี้ เขาเป็น… ‘ภรรยา’ ของคน ๆ นั้น
“คุณจะกลับไปที่คฤหาสน์เลยไหม” ศรัณย์ถามขึ้นขณะตักซุปขึ้นมาชิม
ภาคินเหลือบมองเขาแวบหนึ่งก่อนจะตอบสั้น ๆ “อืม”
ศรัณย์พยักหน้า ก่อนจะพูดต่อ “ผมจะย้ายของเข้าไปพรุ่งนี้”
ภาคินวางช้อนลงเสียงดัง กริ๊ก ก่อนจะจ้องมาที่เขาด้วยสายตาเย็นชา
“แล้วแต่”
ไม่มีการสนทนาอะไรต่อจากนั้น
ไม่มีคำถาม ไม่มีคำอธิบาย
ศรัณย์ถอนหายใจเบา ๆ ในใจ เขาไม่ได้คาดหวังให้ภาคินเปิดใจหรือทำตัวเป็นสามีที่ดี เขาแค่ต้องการข้อตกลงที่ชัดเจน และขอบเขตที่ไม่ก้าวก่ายกัน
แต่ภาคินดูจะไม่สนใจด้วยซ้ำว่าศรัณย์จะย้ายเข้าไปอยู่เมื่อไหร่หรือจะปรับตัวยังไง
เขาก็แค่… ไม่แคร์
และนั่นทำให้ศรัณย์รู้ว่า สิ่งที่เขาคิดไว้นั้นถูกต้องว่า…
‘เราสองคนไม่มีวันเป็นอะไรกันมากไปกว่านี้’
แต่บางที… มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่คิดก็ได้
