"ภาคิน" ทายาทมาเฟียผู้เย็นชาและแข็งกร้าว ถูกบังคับให้แต่งงานกับ "ศรัณย์" ทนายหนุ่มสุดแสนจะเรียบร้อย เพื่อล้างหนี้บุญคุณระหว่างสองตระกูล ไม่มีใครเต็มใจในข้อตกลงนี้ แต่เมื่ออยู่ร่วมกันไปติดตามต่อจ้าา
ชาย-ชาย,ดราม่า,รัก,ไทย,ผู้ใหญ่,ดราม่า,วาย,มาเฟีย,มาเฟีย ,มาเฟียโหด,yaoi,yaoi ,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ภาคิน" ทายาทมาเฟียผู้เย็นชาและแข็งกร้าว ถูกบังคับให้แต่งงานกับ "ศรัณย์" ทนายหนุ่มสุดแสนจะเรียบร้อย เพื่อล้างหนี้บุญคุณระหว่างสองตระกูล ไม่มีใครเต็มใจในข้อตกลงนี้ แต่เมื่ออยู่ร่วมกันไปติดตามต่อจ้าา
ผู้แต่ง
Raine Whitmore
เรื่องย่อ
แนว: โรแมนติก ดราม่า มาเฟีย อบอุ่นหัวใจ
เรื่องย่อ: "ภาคิน" ทายาทมาเฟียผู้เย็นชาและแข็งกร้าว ถูกบังคับให้แต่งงานกับ "ศรัณย์" ทนายหนุ่มสุดแสนจะเรียบร้อย เพื่อล้างหนี้บุญคุณระหว่างสองตระกูล ไม่มีใครเต็มใจในข้อตกลงนี้ แต่เมื่ออยู่ร่วมกันไป ความเย็นชาของภาคินกลับถูกทลายลงทีละนิด ขณะที่ศรัณย์ก็ค่อย ๆ เปิดเผยความลับบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปตลอดกาล
ภาคินนั่งเงียบขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ศรัณย์ เขาทำเหมือนไม่เร่งร้อนหรือกดดัน แต่ทุกการกระทำของเขากลับทำให้ศรัณย์รู้สึกเหมือนอยู่ในดวงตาของพายุ ที่เพียงแค่รอเวลาให้มันพัดผ่านไป
"คิดอะไรอยู่?" ภาคินถามเสียงเบา แต่คำถามนั้นเหมือนเป็นคำสั่งให้เขาตอบกลับ
ศรัณย์รู้สึกเหมือนเวลาหยุดนิ่ง เขาต้องเลือกแล้วว่าจะพูดความจริงหรือไม่?
แต่คำตอบมันไม่ง่ายขนาดนั้น
"ผมแค่สงสัย" ศรัณย์พยายามหลบสายตา เขาคิดว่าตัวเองทำได้ดีในการรักษาน้ำเสียงให้สงบ แต่ใจจริงเขากลับสับสนจนแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ "สงสัยว่า… ทุกคนที่อยู่ที่นี่… เค้าหายไปไหนกัน"
ภาคินไม่ได้ตอบในทันที เขานั่งนิ่งอยู่นานจนเหมือนจะเป็นการทดสอบบางอย่างสำหรับศรัณย์
ในที่สุด ภาคินก็พูดขึ้นเสียงต่ำ "ทุกคนที่อยู่ที่นี่หายไปด้วยเหตุผลบางประการ บางทีนายอาจจะไม่ได้อยากรู้มากเกินไป"
ศรัณย์กลืนน้ำลาย เขารู้ดีว่าตอนนี้เขากำลังเดินอยู่บนเส้นด้ายที่บางเฉียบ "หมายความว่าไงครับ?" เขาถาม แต่คราวนี้น้ำเสียงของเขาเริ่มสะท้อนความกลัวที่ไม่สามารถปกปิดได้
ภาคินยิ้มมุมปาก ดวงตาของเขาส่องประกายเยือกเย็น "นายกำลังเข้ามาในเกมที่ไม่สามารถกลับหลังได้อีกแล้ว"
คำพูดนั้นเหมือนแรงกระแทกที่ทำให้ศรัณย์รู้สึกเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างกำลังพังทลายลง
"ถ้าผมตัดสินใจที่จะออกไปล่ะ?" ศรัณย์พูดเสียงสั่น เขารู้ว่ามันเป็นคำถามที่เสี่ยง แต่มันก็เป็นทางเลือกเดียวที่เขามีในตอนนี้
ภาคินเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่แฝงไปด้วยความดุดัน "ออกไปไม่ได้หรอก เพราะถ้าคุณไป ก็จะไม่มีที่ใดปลอดภัยสำหรับคุณ"
ศรัณย์สะอึก เขารู้ดีว่าเขากำลังอยู่ในวงล้อมของอะไรบางอย่างที่เขาไม่สามารถควบคุมได้
‘ฉันจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปหรือ?’
ภาคินลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วมองไปที่ศรัณย์ด้วยสายตาที่เจาะจง "ถ้านายต้องการคำตอบทั้งหมด… เราจะคุยกันในอีกในเร็วๆนี้" เขาหันหลังให้แล้วเดินออกจากห้องไป
ศรัณย์ยืนอยู่ในห้องเพียงลำพัง ความคิดหลากหลายผุดขึ้นในหัว เขารู้ว่าตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกแล้ว—
‘ไม่ว่าจะเลือกทางไหน… มันก็ดูเหมือนจะจบลงด้วยความเสี่ยงทั้งนั้น’
ผ่านไปหลายวัน ศรัณย์เริ่มสังเกตบางสิ่งที่แปลกไป
ทุกครั้งที่ภาคินหรือภพมาหา เขาจะพูดถึง 'การตัดสินใจ' แต่ไม่เคยบอกชัดเจนว่าเป็นการตัดสินใจอะไร
เขายิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญไม่ใช่แค่เกมของภาคิน แต่เป็นอะไรที่ลึกกว่านั้น
แล้วเขาจะตัดสินใจอย่างไรดี?
ศรัณย์รู้ว่าเขาจะต้องหาคำตอบให้ได้ ถ้าไม่เช่นนั้นเขาจะตกอยู่ในกับดักที่ไม่สามารถหลุดพ้นได้