เป็นเพราะครอบครัวของทั้งสองฝ่าย จึงทำให้ 'ทราย' และ 'วันไพร' ซึ่งเป็นคู่อริต่างสถาบันต้องเป็นคู่หมั้นและอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน ทั้งสองคนจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ และจะทำไงครอบครัวจึงจะถอนหมั้นให้

คู่หมั้นอริ - chapter 1 โดย APANKAA @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ตลก,ชาย-ชาย,ไทย,ยุคปัจจุบัน,รัก,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

คู่หมั้นอริ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ตลก,ชาย-ชาย,ไทย,ยุคปัจจุบัน,รัก

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

คู่หมั้นอริ โดย APANKAA @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เป็นเพราะครอบครัวของทั้งสองฝ่าย จึงทำให้ 'ทราย' และ 'วันไพร' ซึ่งเป็นคู่อริต่างสถาบันต้องเป็นคู่หมั้นและอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน ทั้งสองคนจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์นี้ และจะทำไงครอบครัวจึงจะถอนหมั้นให้

ผู้แต่ง

APANKAA

เรื่องย่อ

สารบัญ

คู่หมั้นอริ-chapter 1,คู่หมั้นอริ-Chapter 2

เนื้อหา

chapter 1

"เมื่อวานโคตรมันตีนเลยว่ะ ฮ่า ๆ ๆ " เสียงของไอ้พีทที่ตอนนี้กำลังนั่งตบเข่าหัวเราะเสียงดังด้วยความสะใจบนเก้าอี้หินอ่อนใต้ตึก

"แม่ง ไอ้เหี้ยทรายมันจะเข้ามาในเขตเราทำไมว่ะ แถมมาคนเดียวอีก" ไอ้รัมที่ตอนนี้กำลังยิ้มกับเรื่องเมื่อวานอย่างสนุก

"เหอะ มันคงคิดว่ามันคนเดียวคงเอาอยู่แหละมั้ง" ไอ้ธาร หรือชลธารมันก็พูดออกมาเสียงเรียบ แต่แววตากลับสวนทางกับน้ำเสียงอย่างลิบลับ

ผมมองพวกเพื่อนตัวดีที่ไปสร้างเรื่องเอาไว้เมื่อวานแบบไม่คิดอะไร หึ ก็มันเป็นเพราะความโง่ของไอ้ทรายเองนั้นแหละที่เข้ามาเหยียบถิ่นนี้เอง

"เฮ้ย พวกมึง ไปผับเปิดใหม่แถวถนนแดงกันป่ะ นั้นผับเฮียกูเอง" ว่าจบไอ้รัมมันก็รีบกดเข้าโทรศัพท์ของตัวเองทันที

สักพักมันก็ยื่นโทรศัพท์ของมันมาให้ดู เป็นรูปผับของเฮียมัน ร้านสวยดีมีที่ถอดรถเยอะด้วย

ผมพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะตอบตกลงที่จะไป เพราะอยากลองสิ่งใหม่ ๆ และก็อยากหาข้ออ้างที่จะไม่ไปงานรวมญาติที่บ้านด้วย

ยิ่งนัดเดียวได้นกสองตัวเลย ถือว่าคุ้มที่จะไปแหละเนอะ

####

Sein part

"จิ๊! ไอ้พวกหมาหมู่ ถ้าไม่ติดว่ากูมาคนเดียวนะ..ใส่แม่งเลย- อะ โอ้ย! เบา ๆ สิว่ะไอ้เล กูยิ่งเจ็บ ๆ อยู่"

ผมมองไอ้ทะเลเพื่อนผมที่ตอนนี้กำลังนั่งทำแผลให้ผม และคอยกดแผลผมเรื่อย ๆ เรื่องที่ว่าไปถิ่นพวกแม่งจนโดนรุมกระทืบ คนมันเจ็บนะโว้ย!

"เออ เอาเข้าไป ใครบอกให้มึงไปเหยียบถิ่นพวกมันก่อนล่ะ ไอ้ทราย แถมยังไปคนเดียวอีก" ไม่วาย เพราะไอ้เรนมันก็มาซ้ำเติมผมอีกคนต่อจากไอ้เล

"ก็กูไม่รู้หนิหว่า..." ผมตอบกลับเสียงเบา ถ้ากูรู้กูคงไม่ไปคนเดียวหรอกเนอะ

แอ๊ด ~

เสียงเปิดประตูในห้องเรียนดังขึ้น ทำให้ทั้งสามคนที่นั่งเกาะกลุ่มกันตรงมุมหน้าต่างหันไปมองทันทีว่าผู้มาใหม่คือใคร

"โอ้ว..เกิดอะไรขึ้นกับไอ้ทรายเพื่อนรักของพวกเราอีกล่ะเนี่ย..หืม ไปโง่ที่ไหนมาอีกล่ะจ๊ะไอ้ควาย" ทำไมมีแต่คนชอบซ้ำเติมกูตลอดเลยว่ะ..แม้แต่ไอ้เจ้าคุณก็ด้วย

ว่าจบมันก็เดินมาตบไหล่ผมเบา ๆ ก่อนจะเดินไปนั่งหัวเราะกับไอ้เรนที่อยู่ข้าง ๆ แทน นี่กูจะมีพวกมึงทำไมว่ะ

"พวกมึงไปกันป่ะ กูเห็นว่ามีผับเปิดใหม่แถว ๆ ถนนสีแดงอ่ะ" ทะเลที่นั่งเงียบมาสักพักก็ได้เอ่ยขึ้น

"กูก็ได้ยินมาเหมือนกัน เห็นว่ามีแต่สาว ๆ สวย ๆ กันทั้งนั้นเลยนะเว้ย" เจ้าคุณเอ่ยต่อจากทะเลทันที เหอะ แค่ฟังก็รู้แล้วว่าอยากไป

"แต่กูเคยได้ยินว่าถ้าใครเข้าไปเหยียบที่ถนนสีแดงแล้วจะเจอเรื่องโชคร้ายหนึ่งเรื่องนะ" พวกผมหันไปมองไอ้เรนที่เอ่ยเรื่องตำนานของถนนสีแดงด้วยสีหน้างง ๆ

แต่คนที่เอ่ยขึ้นมาอย่างไอ้เรนกลับทำสีหน้าสีตาหวาดผวาซะงั้น ไอ้ไร้อารมณ์มันแสดงสีหน้าแปลก ๆ อีกแล้ว

"Ó﹏Ò;" หน้าของเรนในสายตาเพื่อนทั้งสาม

"มันก็แค่เรื่องเล่าเถอะไอ้เรน อย่าเวอร์" ผมบอกออกไปอย่างปลงตก

ไอ้เรนมันเป็นคนที่ค่อนข้างจะพูดน้อย และนิ่ง ๆ ไร้อารมณ์นี่แหละ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นคนที่สู้เก่งที่สุดในกลุ่มของพวกผมเลยหละ

แต่หน้าเสียดายนิดหน่อยที่มันไม่ค่อยอยากจะไปต่อยตีกับพวกผมสักเท่าไหร่ เพราะตัวมันให้เหตุผลว่าไร้สาระ

แต่พอมันเห็นเพื่อนเดือดร้อนมันก็พร้อมที่จะเข้าช่วยทันที แต่ก็อย่างที่บอก มันไม่ไม่ชอบต่อยตี เวลาจะช่วยพวกผมออกจากสถานการณ์ลำบาก มันก็จะเป็นฝ่ายยอมขอโทษแทนเพื่อนเพื่อให้เรื่องมันจบ ๆ 

แต่ถ้าขอโทษแล้วคู่กรณีไม่ยอมหยุดหรือพูดไม่รู้เรืื่ิอง ไอ้เรนก็จะค่อย ๆ อัดพวกมันไปแบบสั่งสอน ไอ้นี่มันไม่หัวรุนแรงหรอก

ซึ่งต่างกับไอ้คุณและไอ้เลอย่างชัดเจนที่จะเข้าใส่เลยทันทีที่มาทำให้เพื่อนต้องเจ็บ ไม่ฟังเหตุฟังผลอะไรทั้งนั้น

"สรุปจะมีใครไปป่ะ กูจะได้นัด" ไอ้เลเอ่ยชวนพวกผมทั้งสามที่นัั่งมองหน้ามันอยู่

ไอ้คุณมันยกมือขึ้นคนแรก ก่อนจะกล่าวขึ้นอย่างคึกคัก "ไปดิว่ะ ทำไม่พวกกูจะไม่ไป ใช่ไหมมึง"

พูดจบก็หันมามองหน้าผมแล้วไอ้เรนทันที เหอะ ผมหนะไปแน่ แต่ไอ้คนข้าง ๆ ผมเนี่ยสิ นั่งหน้าซีดเหมือนกลัวโดนผีหลอก

..ก็หน้าจะเป็นงั้นแหละ ถึงมันจะเป็นคนนิ่ง ๆ ดูไม่ค่อยจะสะทกสะท้านกับอะไรเลย แต่มันเป็นคนที่ขี้กลัวอยู่หน่อยนึงนะ

ที่แปลกคือชอบกลัวเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่สิ..

"กูไม่ไปนะ กูว่ากูนอนตากแอร์อยู่ในห้องสบาย ๆ ดีกว่าอ่ะ" นั้นไง ไอ้เรนมันหาข้ออ้างเพื่อปฏิเสธอีกแล้ว

คราวก่อนก็ชวนไปตีกับพวกเด็กศศิธร แต่มันก็ไม่ไป ด้วยเหตุผลว่าจะไปกินข้าวที่บ้านกับครอบครัว

พอพวกผมตีเสร็จ แล้วกลับมาว่าจะแวะกินข้าวสักหน่อย

แต่ไอ้เรนมันดันโป๊ะแตก เพราะพวกผมเดินผ่านร้านอาหารร้านหนึ่ง แล้วเห็นมันนั่งกับสาวสวยผมม้าอยู่ในร้าน

แต่พอเค้นถามว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนหรอ ก็บอกแต่ว่าไม่ใช่แฟน ไม่ใช่อีหนูที่ไหน

"โอเค งั้นเจอกันตอน 1 ทุ่มที่ร้านนั้นนะเว้ย" ทะเล

"อ้าว ๆ นักศึกษา เงียบ ๆ กันได้แล้วครับ ด้วยวันนี้อาจารย์จะให้งานนะ.............."

.
.
.

####